Ο Ολυμπιακός κέρδισε το 6ο ντέρμπι των «αιωνίων» φέτος, φτάνοντας τις μεταξύ τους αναμετρήσεις στο 4-2 και βλέπει πλέον ξεκάθαρα το πλεονέκτημα έδρας. Σε ένα κακό ποιοτικά παιχνίδι, με πολλές επαφές και κακό μπάσκετ, οι «ερυθρόλευκοι» αποδείχτηκαν πιο σκληροί και πιο ανθεκτικοί για 40 λεπτά και πήραν μια σημαντική νίκη.
Τρομερό πρώτο δεκάλεπτο του Παναθηναϊκού
Ο αγώνας ξεκίνησε με τον Παναθηναϊκό να μπαίνει στο παρκέ πολύ συγκεντρωμένος και αποφασισμένος, με ξεκάθαρο πλάνο που φάνηκε από την πρώτη κιόλας επίθεση. Ο Γκραντ θα πίεζε ασφυκτικά στο κατέβασμα της μπάλας τον Ουόκαπ για να εκμεταλλευτεί πιθανώς την ανετοιμότητα του και όλοι οι περιφερειακοί των πρασίνων θα ασκούσαν πίεση στους αντίστοιχους των Πειραιωτών. Γνωρίζοντας ότι θα είχαν πρόβλημα αν η μπάλα έφτανε στον Φαλ, προσπάθησαν να κόψουν τις εύκολες πάσες και την καλή κυκλοφορία της μπάλας.
Το σχέδιο αυτό πέτυχε στο 100% στο πρώτο δεκάλεπτο, με τον Παναθηναϊκό να έχει θωρακίσει την άμυνα του, να μην έχει δώσει τίποτα στον Φαλ με τα σωστά φάουλ του Μπαλτσερόφσκι και να έχει επιτρέψει μόλις 7 πόντους στον αντίπαλο του. Είναι ενδεικτικό, ότι μια ομάδα όπως ο Ολυμπιακός που βασίζεται στην καλή δημιουργία, μέσα από την κυκλοφορία της μπάλας, είχε μόλις μία ασίστ σε 10 λεπτά και τρία λάθη.
Ο Μωυσής τον οδηγεί στο πλεονέκτημα
Όλα αυτά μέχρι να αρχίσουν να γίνονται οι αλλαγές και να μπαίνουν στο παιχνίδι οι αναπληρωματικοί των δύο ομάδων. Ο Γιώργος Μπαρτζώκας έφερε από τον πάγκο τους Ράιτ και Μακίσικ, οπότε αυτομάτως η επίθεση του Ολυμπιακού, έγινε πιο γρήγορη, πιο αθλητική, με ικανότητα στην προσωπική φάση. Παράλληλα η άμυνα των «ερυθρολεύκων» με τις αλλαγές, άρχισε να δυσκολεύει τον Παναθηναϊκό, που εκτός του Ναν, δεν έβρισκε έναν παίκτη να τρυπήσει την άμυνα. Έτσι άρχισαν τα λάθη, ο Ναν πιέστηκε πάρα πολύ, είχε λάθος επιλογές, ο Ολυμπιακός βρήκε εύκολους πόντους και το μομέντουμ του αγώνα γύρισε.
Ο Γιώργος Μπαρτζώκας για να απενεργοποιήσει το μεγάλο όπλο του Παναθηναϊκού, που δεν είναι άλλο από το πικ εν ρολ, επέλεξε ψηλά κορμιά πάνω στον Σλούκα. Αρχικά βάζοντας τον Παπανικολάου και σε όλη την 4η περίοδο, παίζοντας με ένα σχήμα με τον Πίτερς στο ‘3’, τον Πέτρουσεφ στο ‘4’ και σέντερ τον Ράιτ. Τι κατάφερε με αυτό; Σε κάθε πικ εν ρολ του Σλούκα, μετά την αλλαγή στο σκριν του Λεσόρ, δεν υπήρχε ξεκάθαρο εσωτερικό μισμάτς, γιατί οι δύο παίκτες του Ολυμπιακού είναι ψηλά κορμιά, όπως φαίνεται και στην φωτογραφία.
Ο Σλούκας με αντίπαλο τον Πίτερς φωνάζει τον Λεσόρ για πικ. Οι παίκτες του Ολυμπιακού αλλάζουν μαρκάρισμα και βρίσκεται ο Ράιτ με τον Σλούκα και ο Λεσόρ με τον Πίτερς, ενώ πολύ κοντά στις 45 μοίρες βρισκόταν και ο Πέτρουσεφ για βοήθεια.
Δημιουργώντας αυτό το τρίγωνο στην άμυνα, έκοψαν τις πάσες στον Λεσόρ, παίζοντας και από μπροστά, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει δημιουργία προς το ποστ. Ο Σλούκας επειδή είναι έμπειρος, προσπάθησε να περάσει τον προσωπικό του αντίπαλο στα πόδια και με kick out πάσες να φτιάξει σουτ, όμως εκτός του Ναν, οι υπόλοιποι συμπαίκτες του, ήταν βασικά άστοχοι. Έτσι ο Παναθηναϊκός ολοκλήρωσε τον αγώνα με μόλις 9 ασίστ.
Αντίστοιχα στην επίθεση, ο Γιώργος Μπαρτζώκας, χτύπησε με το μίσματς του Πίτερς πάνω στον Σλούκα, ώστε είτε να σκοράρει, είτε να δημιουργήσει από το ποστ.
Όπως φαίνεται και στην φωτογραφία, ο Λεσόρ ήταν κοντά για βοήθεια, με τον Ράιτ να το εκμεταλλεύεται και να σκοράρει με φλόουτερ στην φάση. Το ίδιο έγινε και με τον Πέτρουσεφ λίγο αργότερα. Με τον Ράιτ να κάνει ό,τι θέλει στην επίθεση, ο Ολυμπιακός δεν μπορούσε να χάσει, μόνο από προσωπικές ενέργειες του Ναν.
Για τρία δεκάλεπτα, ο Ολυμπιακός κυριάρχησε τακτικά του Παναθηναϊκού, κάτι που τον οδήγησε σε 18 λάθη από τα οποία ο Ολυμπιακός πήρε 24 πόντους, έναντι μόλις δύο του Παναθηναϊκού. Σε ένα παιχνίδι, που κρίθηκε στους 71 πόντους, οι 24 από λάθη, είναι ένα τεράστιο νούμερο, που κάνει την διαφορά. Παρά την κυριαρχία του Παναθηναϊκού στα ριμπάουντ και τις περισσότερες συνολικά κατοχές που είχαν οι «πράσινοι», δεν μπόρεσαν να τις εκμεταλλευτούν, καθώς τα λάθη εξισορρόπησαν την κατάσταση.
Η διαχείριση του Αταμάν και το μισμάτς στους ψηλούς
Για ακόμα ένα παιχνίδι, είδαμε τον Γιώργο Μπαρτζώκα να ανοίγει το ροτέισον στους 11 παίκτες (μόνο ο Σίκμα δεν έπαιξε), να παίζουν όλοι μέχρι 26 λεπτά (Ουόκαπ) και ο Ολυμπιακός να έχει ενέργεια μέχρι το τέλος του αγώνα. Αντίθετα ο Εργκίν Αταμάν, πήγε και πάλι με σφιχτό ροτέισον, έχοντας τους Γκραντ, Ναν, Λεσόρ, Μήτογλου, να παίζουν 32+ λεπτά. Ήταν εμφανές, ότι στο τέλος δεν υπήρχε ενέργεια και ένταση στην άμυνα, κάτι που έκανε την διαφορά τελικά.
Πολύς λόγος γίνεται για τον Λεσόρ. Ο Γάλλος, εκτέθηκε από τον Ράιτ, αλλά θα πρέπει να δούμε πως έχει παίξει όλο το δεύτερο ημίχρονο χωρίς να βγει αλλαγή. Συνολικά αγωνίστηκε 32:40 παίζοντας απέναντι σε Φαλ, Ράιτ και κάποιες φορές Πέτρουσεφ. Δηλαδή μόνος του έπρεπε να τα βάλει με όλη την frontline του Ολυμπιακού. Την ίδια στιγμή στην άμυνα έπρεπε να βγαίνει στο τρίποντο και να καλύπτει πάλι πίσω, να παίρνει ριμπάουντ και να παλεύει για να πάρει καλή θέση στο πόστ. Όσο βιονικός και να είναι ο Λεσόρ, στο τέλος είχε ξεμείνει από δυνάμεις. Το κάρφωμα του Ράιτ στο πρόσωπο του, είναι ενδεικτικό αφού δεν μπόρεσε να σηκωθεί από το έδαφος.
Οι δύο ομάδες είναι αρκετά κοντά σε δυναμικότητα και αυτό είναι το μεγάλο έργο του Αταμάν. Πήρε μια εντελώς καινούργια ομάδα και μέσα σε 7 μήνες κάλυψε το χαμένο έδαφος, τριών χρόνων. Όμως, στις θέσεις των ψηλών, υπάρχει ξεκάθαρο μισμάτς, εφόσον ο Τούρκος δεν εμπιστεύεται είτε τον Μπαλτσερόφσκι, είτε τον Χουάντσο, είτε τον Κώστα όταν είναι διαθέσιμος. Δεν είναι τυχαίο ότι και στο τελικό κυπέλλου, πάλι από τους ψηλούς του Ολυμπιακού έγινε η ζημιά, όπως και χθες. Αν δεν βρεθεί λύση σε αυτό το κομμάτι, ίσως με μια προσθήκη τουλάχιστον για την Ελλάδα, θα είναι δύσκολα τα πράγματα.
