Η χθεσινή βραδιά ήταν εξαιρετική για τον οργανισμό του Ολυμπιακού υπό την έννοια ότι μετά τη νίκη επί της Γουέστ Χαμ δόθηκε ανάλογη συνέχεια στο μπάσκετ. Και μάλιστα εντυπωσιακή συνέχεια, αφού ο Γιώργος Μπαρτζώκας και οι παίκτες του δεν άφησαν το παραμικρό περιθώριο αντίδρασης στην Εφές. Την κέρδισαν πιο εύκολα από ό, τι δείχνει το τελικό 75-57 και την έκαναν να φαίνεται….Μπαχτσεσεχίρ!
Ο Ολυμπιακός δεν έπαιξε κανά μεγάλο μπάσκετ χθες. Δεν έπαιξε το μπάσκετ, δηλαδή, που έπαιζε για μεγάλο διάστημα πέρυσι. Όταν πατούσε το γκάζι, εξαφάνιζε την μπάλα, εξαφανιζόταν κι αυτός μετά από ένα σημείο. Ποιος να ξεχάσει το «διπλό» στην Μπαρτσελόνα, το «διπλό» στην Μαδρίτη και άλλα τέτοια αποτελέσματα, που συνοδεύονταν από μαγικές εμφανίσεις.
Αλλωστε δεν ξέρει κανείς αν θα ξαναπαίξει τέτοιο μπάσκετ ο Ολυμπιακός. Και ο βασικός λόγος είναι ότι έχει αλλάξει η δομή του. Αλλοι παίκτες πέρυσι και άλλοι φέτος. Και έφυγαν δύο παίκτες, ο Σλούκας με τον Βεζένκοφ, που τα αγωνιστικά-τεχνικά τους χαρακτηριστικά ήταν ιδιαίτερα και τέτοια δεν υπάρχουν φέτος. Ναι, ο Ολυμπιακός μπορεί να βρει αλλιώς την άκρη, αλλά είναι δύσκολο να επαναλάβει την κυριαρχία, που είχε πέρυσι.
Όπως χθες άλλωστε βρήκε την άκρη απέναντι στην πολύ πιο ακριβή Εφές. Δεν χρειάστηκε να κάνει τίποτα υπερβάσεις για να τα καταφέρει. Τι έκανε; Επαιξε άμυνα μέχρι εκεί, που δεν πάει και στην επίθεση έκανε τα προβλεπόμενα. Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο. Και τα κατάφερε δίχως να ιδρώσει. Τον βοήθησε, πάντως, λίγο ή αρκετά θα λέγαμε και η Εφές από την πλευρά της.
Υπό την έννοια ότι όταν ακόμη το παιχνίδι παιζόταν, οι παίκτες της δεν έχαναν μόνο πιεσμένα σουτ, έχαναν και ελεύθερα. Μία, δύο, τρεις, η τουρκική ομάδα έχανε σουτ, αλλά μπορούσε και έμενε στο παιχνίδι. Όταν, όμως, το πράγμα παράγινε, ο Ολυμπιακός προσέθετε πόντους στην δική του επίθεση και άφησε εν τέλει πολύ πίσω τον ακριβοπληρωμένο Λάρκιν και την παρέα του. Με αυτά και με αυτά οι Πειραιώτες έφτασαν στο 3-2, πήραν βαθιά βαθμολογική ανάσα και έφτιαξαν ακόμη περισσότερο την ψυχολογία τους ενόψει του ντέρμπι της Δευτέρας με τον Παναθηναϊκό.
Αυτό, που θα πρέπει να βελτιώσουν όσο περνάει ο καιρός είναι την επιθετική τους συμπεριφορά. Στο εντός έδρας παιχνίδι κακή επιθετική συμπεριφορά μπορεί να καλυφθεί, τουλάχιστον τις περισσότερες φορές. Στο εκτός έδρας, όμως, οι πιθανότητες είναι πολύ λιγότερες.
Ξαναλέμε όμως: είναι ακόμη νωρίς στη σεζόν, δεν έχουμε μπει στο Νοέμβρη και χρειάζεται πίστωση χρόνου. Ακόμη και στον Ολυμπιακό, που έχει τον ίδιο προπονητή και κορμό από τα προηγούμενα χρόνια. Δεν την έχουμε δει ακόμη πλήρη την ομάδα του Πειραιά, οπότε καλό είναι να περιμένουμε. Την ίδια ώρα, πάντως, την δουλειά της μέχρι στιγμής την έχει κάνει πάνω κάτω υπό την έννοια ότι νίκησε δύο φορές τον Παναθηναϊκό (παίρνοντας και το Σούπερ Καπ), στο πρωτάθλημα δεν έχει γκέλα, στην Ευρωλίγκα θα ήθελε να έχει κάτι περισσότερο από το 3-2, αλλά στη ζωή δεν μπορείς να τα έχεις όλα. Αλλωστε ακόμη είμαστε μόλις στη 5η αγωνιστική. Τίποτα δεν κρίνεται τώρα ή την επόμενη εβδομάδα στην Ευρωλίγκα.
Από κει και πέρα, πρέπει κανείς να σταθεί στον Κώστα Παπανικολάου. Και τι δεν έκανε και χθες πάλι ο άνθρωπος. Τα πάντα όλα, που λένε. Και στην άμυνα και στην επίθεση και παντού. Δεν ξέρουμε μόνο αν σκούπισε το ΣΕΦ μετά το τέλος του ματς.
Οι 14 πόντοι, που έγραψε, τα 7 ριμπάουντ και οι 4 ασίστ σε 28 λεπτά συμμετοχής είναι ζηλευτοί αριθμοί. Υπάρχουν, όμως, και πράγματα αξίας, που δεν αποτυπώνονται σε αριθμούς και χαρτιά στατιστικής. Το ενωτικό, που δίνει ο 33χρονος στην ομάδα του δεν γράφεται πουθενά και βέβαια δεν αποτυπώνεται με αριθμούς. Ισως, όμως, είναι η πιο σημαντική του συνεισφορά. Παιδάκι πήγε στον Ολυμπιακό ο Παπανικολάου και στα 33 του είναι ακόμη εκεί (με τις γνωστές ενδιάμεσες στάσεις βέβαια), δίνοντας πράγματα, που δεν είναι εύκολο να βρεθούν στη σημερινή εποχή. Αν υπήρχαν ή υπάρχουν πιο ταλαντούχοι παίκτη από τον «Παπ»; Ενας και δύο; Πολλοί. Αλλά το μπάσκετ δεν είναι «μονό» στα ανοιχτά της Βούλας, που λέγαμε παλιά. Είναι ομαδικό άθλημα, χημεία. Αν, λοιπόν, δεν υπάρχει συνοχή σε μία ομάδα, αποτέλεσμα δεν έρχεται, όσο ταλέντο κι αν υπάρχει.
Και ο Παπανικολάου είναι από εκείνα τα κομμάτια, που κάθε προπονητής θα ήθελε στην ομάδα του. Κομμάτια μοναδικά και δυσεύρετα εν έτει 2023!
