Η αρχή για την έδρα του «τριφυλλιού» είχε γίνει ένα μήνα νωρίτερα από την ενοικίαση του χώρου της Λεωφόρου, καθώς στις 8 Μαρτίου του 1922 ο Δήμος Αθηναίων παραχώρησε το χώρο στον Παναθηναϊκό «διά την ανέγερσιν χώρου αθλοπαιδιών».
Εκείνη τη χρονιά ξεκίνησαν και οι πρώτες εργασίες για την κατασκευή του γηπέδου με πόρους του Παναθηναϊκού και την πολύτιμη βοήθεια εκατοντάδων φίλων του συλλόγου αλλά και παικτών της ομάδας, οι οποίοι εργάζονταν καθημερινά για να μετατρέψουν σε γήπεδο το χωράφι.
Δύο χρόνια αργότερα, το 1924, ο βουλευτής των Φιλελεύθερων, Παντελής Καρασεβδάς, έδωσε τη δική του μάχη στη Δ' Εθνοσυνέλευση για να καταφέρει την οριστική παραχώρηση του οικοπέδου από τον Δήμο Αθηναίων στον Παναθηναϊκό, κάτι που τελικά πέτυχε. Η εγκριτική απόφαση δημοσιεύθηκε στο υπ’ αρίθμ. 165/1924 φύλλο της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως.
Ο Καρασεβδάς στη συνέχεια εξελέγη πρόεδρος του Παναθηναϊκού με πρωτοβουλία της ηγετικής τετράδας του Παναθηναϊκού που αποτελείτο από τους Καλαφάτη, Νικολαΐδη, Παπάζογλου και Πανουργιά.
Εκείνη τη χρονιά (σ.σ. 1924) το γήπεδο της Λεωφόρου ήταν το μοναδικό στην Ελλάδα που είχε τη δυνατότητα να φιλοξενήσει 6.000 θεατές, ενώ από το 1928 το γήπεδο είχε ξύλινες κερκίδες.
Η πρώτη μεγάλη στιγμή που έζησε η έδρα των «πρασίνων» ήταν η κατάκτηση του πρώτου Πρωταθλήματος Ελλάδας ποδοσφαίρου υπό την ΕΠΟ το 1930, ενώ την ίδια χρονιά (1η Ιουνίου 1930) ο Παναθηναϊκός πέτυχε και τη μεγαλύτερη νίκη απέναντι στον «αιώνιο» αντίπαλο, καθώς ισοπέδωσε τον Ολυμπιακό με 8-2.
Το 1931 η Λεωφόρος έγινε ξανά... πρωτοπόρος αφού έγινε το πρώτο ελληνικό γήπεδο στο οποίο τοποθετήθηκαν τσιμεντένιες κερκίδες. Επίσης, το γήπεδο χρησιμοποιήθηκε ως έδρα της Εθνικής Ελλάδας από το 1931 έως το 1984.
Περίοδος Β' Παγκοσμίου Πολέμου και Κατοχής
Ενδιάμεσα, και συγκεκριμένα το 1936, το γήπεδο ανακαινίστηκε με απόφαση του δήμαρχου Αθηνών, Κωνσταντίνου Κοτζιά, ενώ εξαιτίας του Β' Παγκοσμίου Πολέμου (1939-1945) το γήπεδο επιτάχθηκε και λειτούργησε ως νοσοκομείο και ορφανοτροφείο.
Όσον αφορά την περίοδο της Κατοχής (1941-1944), επρόκειτο την Άνοιξη του 1942 να διεξαχθεί φιλικός αγώνας ανάμεσα σε Παναθηναϊκό και ΑΕΚ προκειμένου να ενισχύσουν με τα έσοδα τους νοσηλευόμενους του νοσοκομείου «Σωτηρία».
Τα σχέδιά τους όμως τα χάλασαν οι Γερμανοί, που επενέβησαν ορίζοντας αυστριακό διαιτητή και απαίτησαν μέρος των εσόδων! Οι αρχηγοί των αθηναϊκών ομάδων, Κρητικός και Μαρόπουλος αποφάσισαν να μη διεξαχθεί τελικά ο αγώνας και οι φίλαθλοι -αφού συμφώνησαν- ξεκίνησαν επεισόδια αγανάκτησης απέναντι στους κατακτητές Γερμανούς.
Τότε, έλαβε χώρα μία από τις μεγαλύτερες αντιπολεμικές διαδηλώσεις στην περίοδο Κατοχής, όταν 15.000 φίλαθλοι συγκεντρώθηκαν σε πορεία διαμαρτυρίας προς την Ομόνοια.
Στις 8 Οκτωβρίου του 1944, στο γήπεδο της Λεωφόρου υψώθηκε για πρώτη φορά η ελληνική σημαία εν μέσω Κατοχής από τον Αντώνη Βρεττό.
Το πέταλο της θύρας 13
Το 1950 ξεκίνησε η κατασκευή του πετάλου του Λυκαβηττού που βρίσκεται η ιστορική θύρα 13. Το 1951 τα έργα ολοκληρώθηκαν και αύξησαν τη χωρητικότητα του γηπέδου σε 13.000 θεατές, ενώ την ίδια χρονιά ξεκίνησε και η κατασκευή του κολυμβητηρίου.
Νωρίτερα, το 1948 η Λεωφόρος έγινε το πρώτο γήπεδο που διέθετε προβολείς. Επίσης, το 1958 έγινε το πρώτο γήπεδο με χόρτο.
Ο «Τάφος του Ινδού»
Το 1959 λειτούργησε το πρώτο κλειστό γυμναστήριο της Ελλάδας, ο λεγόμενος «Τάφος του Ινδού» χωρητικότητας 1.500 θεατών, το οποίο πλέον φέρει το όνομα του Παύλου Γιαννακόπουλου.
Η ονομασία «Τάφος του Ινδού» προέκυψε από τον τότε έφορο της ομάδας μπάσκετ του Παναθηναϊκού, Τάσο Στεφάνου, ο οποίος παρακολουθώντας την ομώνυμη ταινία του Φριτς Λανγκ, που παιζόταν εκείνη την εποχή στον κινηματογράφο «Αρζεντίνα», αναφώνησε «αυτό είναι σαν το γήπεδό μας!».
Το Γουέμπλεϊ, το ρεκόρ και η έδρα του Ολυμπιακού
Περιστασιακά η Λεωφόρος αποτέλεσε έδρα του Ολυμπιακού, της ΑΕΚ, του Απόλλωνα Σμύρνης και του Αθηναϊκού.
Στις 18 Οκτωβρίου του 1967 σημειώθηκε ρεκόρ εισιτηρίων, στο παιχνίδι του Παναθηναϊκού με την Μπάγερν Μονάχου, το οποίο παρακολούθησαν 29.665 θεατές.
Φυσικά, το γήπεδο της Λεωφόρου γνώρισε τις απόλυτες στιγμές δόξας την περίοδο 1970-1971 όταν το «τριφύλλι» έφτασε μέχρι τον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών στο Γουέμπλεϊ.
«Απόστολος Νικολαΐδης», «ερήμωση» και στιγμές δόξας
Το 1981 το γήπεδο ονομάστηκε «Απόστολος Νικολαΐδης», προς τιμήν του ιστορικού προέδρου, παράγοντα και αθλητή του συλλόγου.
Από το 1984 μέχρι το 2000 η Λεωφόρος... «ερήμωσε» καθώς το ποδοσφαιρικό τμήμα του Παναθηναϊκού είχε ως έδρα το Ολυμπιακό Στάδιο, με μία εξαίρεση λίγων μηνών το 1989.
Το 2000 το «Απόστολος Νικολαΐδης» ανακαινίστηκε και αποτέλεσε ξανά την έδρα που όλοι οι Παναθηναϊκοί ήθελαν, καθώς στο ΟΑΚΑ ξεκίνησαν τα έργα ανακατασκευής για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004.
Την περίοδο αυτή το «τριφύλλι» άνθισε ξανά, καθώς το 2002 έφτασε μέχρι τα προημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ και το 2003 μέχρι την ίδια φάση του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ. Κανείς βέβαια δεν ξεχνάει το νταμπλ του 2004 το οποίο ήρθε μετά από 7 συνεχόμενα πρωταθλήματα του Ολυμπιακού.
Ένα ακόμα «παράσημο» για τη Λεωφόρο αποτελεί το γεγονός πως η Εθνική Ελλάδας χρησιμοποίησε και πάλι ως έδρα το ιστορικό γήπεδο για τους προκριματικούς αγώνες του Euro 2004, το οποίο έστειλε στο... τρελοκομείο εκατομμύρια Έλληνες.
Ξανά ΟΑΚΑ και ο εορτασμός των 100 χρόνων
Το 2006 το ποδοσφαιρικό τμήμα επέστρεψε στο ΟΑΚΑ, με τη Λεωφόρο να αποτελεί ξανά έδρα την περίοδο 2007-2008 για τον εορτασμό των 100 χρόνων του Συλλόγου.
Από τη σεζόν 2008-2009 το ποδόσφαιρο μετακόμισε ξανά στο ΟΑΚΑ, όπου και παρέμεινε μέχρι το 2013.
Επιστροφή στη Λεωφόρο και ανακατασκευή
Τη χρονιά 2013-14 ο Παναθηναϊκός επέστρεψε και πάλι στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας με πρωτοβουλία του προέδρου της ΠΑΕ, Γιάννη Αλαφούζου, όπου παραμένει μέχρι και σήμερα.
Τον Μάιο αναμένεται να ξεκινήσει η ανακατασκευή της ιστορικής έδρας του «τριφυλλιού» και η αύξηση της χωρητικότητας στις 20.000 θέσεις.
Όσον αφορά τα υπόλοιπα αθλήματα, το γήπεδο της Λεωφόρου στεγάζει τα τμήματα γυναικείου μπάσκετ, τις Ακαδημίες μπάσκετ και βόλεϊ, το τμήμα σκοποβολής, Ακαδημίες πυγμαχίας, πάλης, άρσης βαρών και τοξοβολίας, ενώ από το 2013 στεγάζεται και η νεοσύστατη ομάδα ράγκμπι του «τριφυλλιού».
