Κλείστε τα μάτια- εντάξει, μισοκλείστε για να διαβάζετε τις «οδηγίες»- και σκεφτείτε την εξής εικόνα: ο Στεφ Κάρι πηγαίνει στη γραμμή των βολών για να εκτελέσει δύο, καθώς έχει κερδίσει φάουλ.
Βάζει, φυσικά, την πρώτη. Αντί όμως να ευστοχήσει όπως πάντα και στη δεύτερη, αστοχεί. Η κάμερα γυρίζει στον πάγκο των Ουόριορς και βλέπουμε τον Στιβ Κερ να χειροκροτεί μανιωδώς και να του φωνάζει «Μπράβο Στεφ, έτσι! Και την επόμενη φορά, παλτό μου, ξέρεις εσύ - πάλι μία στις δύο θέλω!».
Αν το ταξίδι στην από εκεί μπασκετική πλευρά του Ατλαντικού σας φαίνεται κοπιαστικό, μπορείτε να μείνετε στην Ευρωλίγκα και να φανταστείτε ότι συμβαίνει το ίδιο με τον Νάντο Ντε Κολό, τον Τζέισι Κάρολ ή τον Σέρχι Ροντρίγκεθ (όλοι τους να σουτάρουν με 50%) και η «απόκριση» από τον πάγκο να παραπέμπει ευθέως σε συναυλία του Τζάστιν Μπίμπερ: φωνές ενθουσιασμού, ουρλιαχτά, κλάματα συγκίνησης και ούτω καθεξής.
Εντάξει, ναι, το βλέπουμε στο ύφος σας: κάτι τέτοιο σας φαίνεται πιο παράλογο κι από το να επιλέξει κανείς να φορέσει σακάκι με βάτες εν έτει 2018 και να βγει έξω, όμως υπάρχει λογική, λογικότατη εξήγηση.
Γιατί, βλέπετε, ένας παίκτης που σουτάρει με 50% εναρμονίζεται πλήρως με την απόλυτη προσφορά του καλοκαιριού, πράγμα που δείχνει πως πάνω απ’ όλα τον απασχολεί η ασφάλεια.
Πώς είναι δυνατόν να μην εκτιμήσει ο coach της εκάστοτε ομάδας εκείνον που «βλέπει» γήπεδο ακόμα και εκτός των τεσσάρων γραμμών; Πώς να αγνοήσει έναν παίκτη- οικονομία, κατά τον προσφιλή μπασκετικό όρο, που χρησιμοποιείται κατά κόρον για κάποιον που τα κάνει όλα και συμφέρει;
Μάλιστα, το ακόμα πιο εντυπωσιακό με όσους κατ’ επιλογήν τους «εκτελούν» έως και 50% πιο κάτω από το κανονικό, είναι πως το συμβόλαιό τους μπορεί να σταλεί στο μέιλ τους μέσα σε ένα, μόλις, λεπτό - μέχρι δηλαδή να πεις ασθμαίνοντας «Ρε σεις, θα φάμε αιφνιδιασμό! Θα γυρίσει κανένας πίσω να μαρκάρει;», έχει φτάσει.
Επιπρόσθετα, το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό αυτής της περιζήτητης πάστας παικτών είναι πως «βγαίνουν» σε τρία διαφορετικά… προγράμματα: Basic, Economic και Value, ανάλογα τις ορέξεις του κάθε προπονητή, ο οποίος εκτελεί, θα μπορούσαμε να πούμε, χρέη οδηγού και καλείται να διατηρεί το αγωνιστικό όχημα στο δρόμο των επιτυχιών.
Γι’ αυτό, σας παρακαλούμε, κατεβάστε το φρύδι- έτσι μπράβο…- και αφήστε στην άκρη το ελαφρύ ανασήκωμα των ώμων που μαρτυρά απτή, σχεδόν, απορία. Το 50%, όπως μπορεί να δει κάθε Έλληνας, μετατρέπει τους ευσεβείς μας πόθους σε πραγματικότητα και κάνει άπαντες να χειροκροτούν ενθουσιασμένοι.
Δικαίως. Δικαιότατα, για την ακρίβεια, καθώς με τέτοια ποσοστά μπορούν οι προπονητές πάσης φύσεως που κρατάνε το τιμόνι (κάποιας ομάδας ή και όχι…) να κάνουν ξένοιαστοι τις διακοπές τους, μιας και η οδική βοήθεια είναι στις «διαταγές» τους 24 ώρες το 24ωρο.
Ποιος είπε, λοιπόν, πως για να σκοράρεις πρέπει να σουτάρεις με 100%;
Η νέα τάση, όπως είδατε, είναι εδώ και σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες θα μείνει στη μόδα μέχρι και τις 31 Ιουλίου. Έως τότε, γίνετε κι εσείς εύκολα οπαδός της, επιλέγοντας το πρόγραμμα που θέλετε είτε το πρωί είτε το μεσημέρι είτε το απόγευμα είτε το βράδυ.
Το πότε δεν έχει σημασία.
Μπορείτε οποτεδήποτε μέχρι τις 31 του μηνός.
Anytime, που λένε.
