Όλοι το συζητούν. Ο κόσμος του Παναθηναϊκού βρίζει κι απειλεί, το «Παρατηρητήριο για τον Φασιστικό και Ρατσιστικό λόγο στα ΜΜΕ» εξέδωσε μια ιδιαίτερα σκληρή ανακοίνωση, τα social media έχουν γεμίσει με σχόλια εις βάρος της εφημερίδας και γενικώς ο Περικλής Γκιόλας κατάφερε να κάνει την Sportday» talk of the town.
Συγχαρητήρια. Το προσπαθούσε πολύ καιρό. Χρειάστηκε να να ξεπέσει στην καθαρή, ανόθευτη χυδαιότητα. για να το πετύχει βέβαια, πάντως το πέτυχε.
Στην πραγματικότητα, αυτό το πρωτοσέλιδο ήταν μάλλον αναπόφευκτο. Ο δρόμος είχε στρωθεί εδώ και καιρό. Από εκείνη τη λευκή πρώτη σελίδα με τίτλο «η ουσία βρίσκεται στο περιεχόμενο», για την οποία οι περισσότεροι σκεφτήκαμε: «Χμμ, να και κάτι διαφορετικό».
Πολύ γρήγορα φάνηκε ότι το διαφορετικό έγινε κάτι σαν εμμονή στη νέα κατάσταση της Sportday. Πρόκληση για την πρόκληση, φτηνή αντιγραφή των καλύτερων στιγμών του Sportime, μια διαρκής αναζήτηση του πρωτότυπου και του έξυπνου, η οποία φυσιολογικά οδήγησε στο εξυπνακίστικο. Και από τον εξυπνακισμό στη σκέτη μαλακία πόση απόσταση νομίζετε ότι ειναι; Ένα τσιγάρο δρόμος.
Θέλω να πω με λίγα λόγια, ότι φαινόταν το πράγμα. Ερχόταν η στιγμή που όλο ετούτο θα έσκαγε στα μούτρα των εμπνευστών του. Η πρόκληση, ακόμα κι αν έχει αποκλειστικά εμπορικά και όχι δημοσιογραφικά κίνητρα, χρειάζεται υπόβαθρο, αισθητική, γνώση και ευφυΐα για να πετύχει. Τίποτα από όλα αυτά δεν διαπίστωνα στα πρωτοσέλιδα της Sportday.
Δεν με εξέπληξε το φιάσκο ως γεγονός λοιπόν, Με εξέπληξε όμως το αντικείμενο του φιάσκου, διότι δεν φανταζόμουν ότι θα μπορούσε κάποιος να σκεφτεί: "Να μια ωραία ιδέα. Αφού αύριο είναι η παγκόσμια ημέρα κατά του Aids, γιατί δεν χρησιμοποιούμε το Aids, με τρομακτική κατακόκκινη γραμματοσειρά για να περιγράψουμε την κατάσταση στον Παναθηναϊκό;" και να μην το πάρουν όσο τον άκουσαν με τις ντομάτες Και με εξέπληξε η κακογουστιά που συνεχίστηκε με αρρώστιες και στους υπόλοιπους τίτλους.
Έχω συμβιβαστεί με τις παθογένειες τις αθλητικής δημοσιογραφίας, οι οποίες έχουν περάσει από τις εφημερίδες στα σάιτ. Μια από αυτές είναι και οι γραφικοί τίτλοι. Αλλά δεν μπορώ και δεν πρόκειται να συμβιβαστώ με το πλήρες ξεπούλημα της σοβαρότητας και της λογικής, για μερικά φύλλα επιπλέον (που δεν έρχονται κιόλας, όπως δείχνουν οι πωλήσεις της Sportday). Ακόμα και σε τόσο δύσκολους καιρούς για τις εφημερίδες, το δελτίο κυκλοφορίας δεν - μπορεί να - είναι το παν. Η αξιοπρέπεια - θα έπρεπε να- είναι.
Υ.Γ.Στο κάτω – κάτω, αν ο Περικλής Γκιόλιας και οι άνθρωποι του ήθελαν να δείξουν «θάρρος» και «πρωτοτυπία», γιατί δεν το έκαναν μια ημέρα πριν, όταν πανηγύρισαν για το «11 στα 11» του Ολυμπιακού, δίχως την παραμικρή αναφορά στη διαιτησία του Κύζα;
