MENU

    Δεν πανε πολλες μέρες που βγηκαμε με τη μικρη μου βολτα στη θαλασσα...  είμαστε με τα πόδια και ότι βλέπουμε το αναλύουμε.. Είναι εξίσου αστείο, ερωτευμένο, κουραστικό κ άκρως εκπαιδευτικό και για τις δύο μας...

    - Βάρκα...

    - Ναιιιιιι.... Βαρκα.... Με αυτή πάμε βόλτα στη θάλασσα... Ο κύριος Γιάννης πάει με

    αυτή για ψάρεμα... Το καλοκαίρι θα του ζητήσουμε να μας πάει βοοοολτα.... Εδώ είναι το λιμάνι που οοοοοοολες οι βάρκες κάθονται και κάνουν παρέα...

    Η μαρίνα συνηθως παρεμβαίνει και βάζει και λίγο παραμύθι μέσα στα λόγια μου σε στυλ

    - και μιλάνε....

    - Ναιιιιιι μιλάνε.... Και συζητάνε κάθε βράδυ για το που θα πάνε την επόμενη μέρα το πρωί....

    -Στο τζάμπο ???

    -Ναιιιιιι...... Στο τζάμπο.... Και θα παρκαρουνε.... ???

    -Στο παααακιν.....

    -Μπραβο αγαπη μου.... Και τι θΑ πάρουν απο εκει;;

    -Τούρτα....!!!!

    Αυτό που οοοοοοολες μας οι συζητήσεις κλείνουν σε μια τούρτα πότε δεν το κατάλαβα... Μάλλον η κόρη μου μου το λέει όταν έχει βαρεθεί τις μπούρδες μου, καθώς μετά σωπαινει για κάμποση ώρα...

    Λίγο πιο κάτω πετυχαίνουμε ένα τσιουαουα....

    -Γάτα!!!

    -Όχι μωρό μου... Δεν είναι γάτα... Σκυλάκι είναι...

    -Γατα!!!

    -Σκυλάκι είναι καρδιά μου... Άκου πώς γαβγιζει..

    -Γααααα -τα!!!!

    Αγάπη μου... Δεν είναι

    όλα τα σκυλάκια σαν τον M

    πουκερ μας...

    Υπάρχουν και μικρότερα σκυλάκια... Και

    άλλο χρώμα... Θυμάσαι τις γάτες της θείας

    Δαναης;

    -Λουκουμαααας....

    Ουντουκης.... Μητσακιιιι.... Ιζελ....

    Πεσεας...

    Άρχισε να μου τις

    ονοματιζει όλες.... "Τι έξυπνο παιδί

    έχω;;;" σκέφτομαι....

    - Μπραβο που τις θυμάσαι

    ψυχή μου !!!! Είδες που δεν είναι όλες

    ίδιες??? Ο φουντούκης είναι άσπρος και

    χοντρός... -χοντρός!!! -Ο λουκουμας είναι

    κόκκινος και ο Περσεας γκρίζος... Κ εμας

    οι γάτες μας είναι διαφορετικές... Δεν

    είναι όλες οι γάτες ίδιες...

    Στο μεταξύ το τσιουαουα

    έχει ξελαρυγγιαστει στο γάβγισμα....

    -Άκου πώς κάνει το

    σκυλάκι.... Κάνει νιάου??

    -Ναι... Εδώ που τα λέμε

    δεν είχε και άδικο... Που το "γουφ "

    του Μπουκερ που ακούγεται

    στο δίπλα τετράγωνο από τις κλειστές

    πόρτες που το "γνιβ γνιβ γνιβ" του

    τσιουαουα... Σαν φάρσα ακουγόταν στα

    αφτιά της...

    -Δεν κάνει νιάου... Μη

    λες χαζά.... Γαβ κάνει...

    -Νιάου...

    -Γαβ!!

    -Νιάου..

    -Γαβ!!

    -Νιάου!!!

    -Γαβ σου λέω βρε!!!

    -Τούρτα!!!

    -Που κολλάει τώρα η

    τούρτα βρε Μαρίνα μου??

    - παπάκι!!! Μου δείχνει

    τις παπιες λίγο πιο πέρα...

    Τι χρώμα είναι οι πάπιες

    μωρό Μου?? Μπλε.... Για κοίτα λίγο

    καλύτερα.... Κόκκινο... Βρε Μαρίνα

    ένα εκατομμύριο φορές το έχουμε πει....

    Οι πάπιες είναι άσπρες... Τι χρώμα είναι

    οι πάπιες??

    Κόκκινο...

    Εντάξει... Ότι πεις...

    Ότι πεις.. Επαναλαμβανει

    γελώντας....

    Τι τρώνε οι πάπιες μωρό

    μου??

    Ψωμάκι...

    Και τι άλλο??

    Ταχίνι... Γελάω δυνατά

    και μάλλον της αρέσει...

    Και γάλα... Αχαλουχο....

    χαχανιζει κ μένω να χαζεύω

    την ομορφιά της... Υπάρχουν ακόμη στιγμές

    που δυσκολευομαι να πιστέψω ότι έχω

    κάνει παιδιά... Φεύγει τρέχοντας προς

    τις παπιες.... - κόκκινες!!! Περπατάω προς

    το μέρος της χαμογελώντας κ της βγάζω

    από την τσέπη μου σοκολατένια χρωματιστά

    καραμελακια...

    -Θέλεις;  Τη ρωτάω...

    -Ναιιιιιι!!!! Φωνάζει

    με τεράστιο ενθουσιασμό....

    -Λοιπόν... Θα παίξουμε

    ένα παιχνίδι.... Θα σου βγάλω τα καραμελακια

    στη χούφτα μου κ θα σου λέω τι χρώμα να

    πάρεις... Όταν θα το βρίσκεις, θα μπορείς

    να τρως το καραμελακι... Κατάλαβες;;

    -Ναιιιιιι!!!! Γεμίζω τη

    παλάμη μου με χρωματιστες σοκολατένιες

    μπίλιες κ τα μάτια της κόρης μου

    λάμπουν..

    -Για να δούμε λοιπόν...

    Για πάρε δύο κόκκινα καραμελακια...

  • Τσουπ... Τ'αρπαζει η

    μαντάμ....

    -Για πάρε ένα μπλε...

    Παίρνει...

    -Πάρε τρία πράσινα

    τώρα... Παίρνει τέσσερα κ εγώ κάνω πως

    δε βλέπω...

    Για πάρε και μερικά

    καφέ... Αρπάζει και τα καφέ...

    - Τώρα θέλω να πάρεις

    όλα τα άσπρα...

    -Δεν έχει..

Πραγματικά δεν είχε....

Αφού συνεχίσαμε το παιχνίδι μας και

κόρη μου πήρε άριστα δέκα... Την αφήνω

να ξεχαστεί λίγο ενώ συνεχίζουμε το

περπάτημα κ συζητάμε για μαγειρική,

σούπερ μάρκετ, παιχνίδια, τον θείο Bill,

τη θεία Έλενα κ τη θεία Δανάη... Για τον

σκύλο μας, τις γάτες και τα άλογα που

έχουμε έξω από το σπίτι, για τα ψαράκια

που τους χάρισε πέρσι το καλοκαίρι την

αγαπημένη της πιπίλα.... Γυρίζουμε στις

πάπιες.... -Τι χρώμα είναι οι πάπιες

λουλουδακι μου;;

-Κόκκινες.... -Έλεος ρε

Μαρίνα.... Άσπρες είναι οι

πάπιες.... ΆΣΠΡΕΣ!!!!

-Αντε καλά.... Έχω πειστεί

πια ότι η τούρτα σημαίνει "παράτα με

ρε μάνα" ή ακομη χειρότερα "χεσε

με ρε μάνα"...

Αργότερα το ίδιο βράδυ,

η μικρή τριγυρνάει στο σπίτι κ μονολογεί

τα δικά της φεγγάρια κ αστέρια...

-Μαρίνα...??? Τι θα ψηφίσεις

στις εκλογές;;; Κόκκινο, μπλε, πράσινο ή

    - Δεν γίνεται αυτό μωρό

    μου... Ή μπλε ή ποτάμι...

    - Κόκκινο... - Κόκκινο?????

    - Ναι.... - Σίγουρα??

    - Ναιιιιιι..... Με έχει

    αφήσει να την κοιτάζω κ απομακρυνεται

    έχοντας έναν αυγογδαρτη στα χέρια....

    - Μωρέ λες???

    - Τούρτα!!!! Τούρτα...

    Τούουου -ρταααα.... Τούρτα!!!

    Την κοιτάζω σαν ούφο....

    Με έπεισε...

Τα κόκκινα παπάκια!