Αληθεια… μέχρι και μεγάλη το έκανα αυτό!!.. Και να που σήμερα είμαι η μαμά σας πλασματακια μου… Υπέροχα μου πλασματα!! Κοιτάζοντας σας, συνειδητοποιω ότι ζω το όνειρο μου κι ας φαντάζει ώρες ώρες ίσως και εφιάλτης.. είμαι η μαμά σας.. Και είναι η πιο δύσκολη και συνάμα πιο υπέροχη αποστολή που μου δόθηκε ποτέ.. Ένα ταξίδι που το περίμενα από πάντα και τώρα το κάνω.. Άλλοτε σιγά σιγά και άλλοτε με ταχύτητες που αγγίζουν εκείνες του φωτός…
Ζωουλες μου… Πόσο γρήγορα μεγαλωνετε!! Πως περνάνε έτσι οι μέρες, οι εβδομάδες, οι μήνες; Ποτε σας είχα στα σπλάχνα μου, πότε στην αγκαλιά μου και να που σήμερα συζητάμε και γελάμε μαζί Μαρινακι μου, με τα ίδια πράγματα…
Κάθε μέρα νιώθω και πιο ευλογημένη… Πιο γεμάτη.. Πιο ευτυχισμένη.. Πιο πολυ «μαμά»!!
Είναι όμως κι εκείνες οι στιγμές που θα ήθελα να μπορούσα να εξαφανίσω.. Οι στιγμές που κάτι πολύ πολύ μικρό μπορεί να κάνει το ποτήρι της υπομονής μου να ξεχειλίσει και από το τίποτα μπορεί να βάλω τις φωνές… Πόσο το μετανιώνω μετά… Πόσο ένοχη και πόσες τύψεις κατακλύζουν την ψυχή και το μυαλό μου… πόσο νιώθω ότι σας αδικώ όταν συμβαίνει αυτό…
Όμως… Ζωούλες μου… Σαν κι εσάς είμαστε κι εμείς… Η μαμα και ο μπαμπας… Άνθρωποι, που έχουν τα καλά και τα άσχημα τους… Άνθρωποι που νομίζετε ότι έχουμε την απάντηση σε όλα, αλλά μπα!!.. Μάλλον εσείς μας κάνετε να ψάξουμε την απάντηση σε όλα… . Εσείς μιας κάνετε καλύτερους αγάπες μου και μας σπρώχνετε στη εξέλιξη… Η μαμά και ο μπαμπάς κάνουν λάθη… Πολλά λάθη… Και από αυτά τα λάθη θα ήθελα να μπορούσατε να μάθετε, ώστε η εξέλιξη σας να είναι πιο μεγάλη από τη δική μας..
Θα ήθελα να γίνετε από τους «καλούς»…
Πρώτα όμως θα ήθελα να γίνετε καλοί με τον εαυτό σας… Θα ήθελα να αγαπήσετε τον εαυτό σας όπως σας αγαπάμε εμείς .. Θα ήθελα να συγχωρείτε τον εαυτό σας όπως είμαστε εμείς διατεθειμένοι να συγχωρησουμε εσάς για οτιδήποτε, κι ας σας μαλώσουμε πρώτα… Θα ήθελα να σέβεστε τον εαυτό σας και οτιδήποτε άλλο ζει, αναπνέει και περπατάει σε αυτόν τον πλανήτη… Γιατί μόνο αν ξέρουμε τι σημαίνει σεβασμός μπορούμε και να τον κερδίσουμε.. Θα ήθελα να μπορουσα να μην άφηνα ποτέ και τίποτα να σας πονέσει…
Όμως δυστυχώς καρδούλες μου, τα μεγαλύτερα μαθήματα τα παίρνουμε μέσα από τον πόνο, και αυτό θέλω να το θυμάστε… Μας έρχεται στη ζωή ότι μπορούμε να αντεξουμε… Τίποτα παραπάνω και τίποτα λιγότερο… Θα ήθελα να είστε από τους δυνατούς κι ας πονεσετε… Μακάρι να είμαι κάπου κοντά σας για να σας προσφέρω τις φτερούγες μου ωστε να κρυφτειτε από κάτω και να νιώσετε ασφαλείς , όπως κανετε τώρα που είστε ακόμη μικρακια…
Θα ήθελα να μπορουσα να σας δείξω όλα μου τα όνειρα, μόνο για να σας αποδείξω ότι ταβάνι δεν έβαλα ποτέ σε αυτά… Θα ήθελα να σας δείξω πώς ένα όνειρο γίνεται στόχος και πώς η σκληρή δουλειά μπορει να σας φέρει πιο κοντά του… Θα ήθελα να σας μάθω ότι η ευτυχία δεν έρχεται ποτέ να μείνει για καιρό, έρχεται όμως πολύ πολύ συχνά και θα ήθελα να υπήρχε ένας τρόπος να σας δείξω πώς να την ξεχωρίζετε, καθώς η ευτυχία ψυχιτσες μου κρύβεται μέσα σε μικρές μικρές στιγμουλες… Θέλω να γελάτε!!! Να γελάτε με την καρδιά σας σε ότι κι αν σας έρθει…
Γιατί το γέλιο ξορκιζει τη μιζέρια και η μιζέρια φταίει για παραπάνω από τα μισά κακα αυτού του κόσμου… Θέλω να βάζετε λίγο από παραμύθι σε κάθε σελίδα της ζωής σας… ξέρετε γιατί;; Γιατί τα παιδιά αγαπούν τα παραμύθια, και μέσα σας πάντα μα πάντα πάντα πάντα, θα υπάρχει ένα παιδί που θα θέλει να ακούσει ένα παραμύθι… Μην αφήσετε ΠΟΤΕ αυτό το παιδί να κοιμηθεί για καιρό μέσα σας, γιατί όταν ξυπνήσει θα είναι λυπημένο, θυμωμένο ή χειρότερα στερημενο, και μετά αλίμονο…
Θα ήθελα να υπήρχε ένας τρόπος να σας δείξω ότι ξέρω, ότι έμαθα, ότι κατέκτησα… Δεν υπάρχει όμως αυτός ο τρόπος και ο δρόμος της αναζήτησης έχει λάσπες, ανηφόρες, βράχια και βουνά!! Πολλά βουνά!!! Έχει όμως και καταφυτα λιβάδια με λουλούδια, έχει θάλασσες, δάση με πανέμορφα δέντρα και ομορφιες που ούτε πάει ο νους σας… Έχει και έναν πανεμορφο ουρανό!! Αυτός είναι ο αγαπημένος μου αστεράκια μου… Εκεί μου αρέσει να πετάω κι ας τρώω τα μούτρα μου κατά καιρούς… Και κατι ακομα … Ο δρόμος αυτός θα είναι πιο εύκολος και πιο όμορφος αν τον περπατήσετε με παρέα … Καμία κορυφή δεν κατακτήθηκε από μοναχικό ορειβαρη…
Αγάπες μου… . Αυτή τη στιγμή κοιμάστε δίπλα μου… Εγώ γράφω με μάτια που τρέχουν δάκρυα και προσεύχομαι να γίνωΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
