Ο «στρατηγός» σε συνέντευξή του στον ΑΡΤ FM 90,6 ρωτήθηκε μεταξύ άλλων και για το νέο μεταγραφικό απόκτημα του Παναθηναϊκού, αλλά δεν βιάστηκε να τοποθετηθεί: «Δεν θέλω να εκφέρω γνώμη δημόσια εάν δεν τον δω πρώτα στο γήπεδο. Μια φορά να τον δω θα καταλάβω εάν μπορεί να προσφέρει πραγματικά και τότε θα σας πω».
Έχει απόλυτο δίκιο. Μικρό και άβγαλτο παιδί είναι ακόμα ο Εσιέν, πώς να πει με σιγουριά τη γνώμη του γι’ αυτόν ο Μίμης; Θέλει πρώτα να τον δει να παίζει σε υψηλό επίπεδο (Superleague) για να κρίνει αν μπορεί να βοηθήσει τον Παναθηναϊκό. Το φτωχό βιογραφικό του δεν λέει και πολλά. Στην Τσέλσι έχει παίξει μέχρι και ο Ντιόγκο (δυο φορές τον έστειλε ο “Πρωταθλητής”).
Στην ίδια συνέντευξη ο Δομάζος είπε και άλλα ωραία, ανοίγοντας το κουτί των αναμνήσεων: «Για να πάμε να κερδίσουμε στην Θεσσαλονίκη, στην Δράμα ή στα Γιάννινα μας … έβγαινε η ψυχή ενώ τώρα είναι περίπατος. Κάθε ομάδα τότε είχε τουλάχιστον 2-3 παικταράδες στο ρόστερ της». Και τώρα το ίδιο συμβαίνει.
Κάθε ομάδα της Superleague έχει τουλάχιστον 2-3 παικταράδες στο ρόστερ της. Δανεικούς από τον Ολυμπιακό.
«Ακόμη και ο Γουλανδρής ο πρόεδρος του Ολυμπιακού τότε μας είχε δώσει πριμ για την πρόκριση μας στον τελικό αλλά εμείς δεν το δεχτήκαμε. Όλοι μας είχαμε τότε ανάγκη εκείνη την επιταγή αλλά δεν μπορούσαμε να την δεχτούμε γιατί πολύ απλά εάν παίζαμε μετά με τον Ολυμπιακό και δεν είχαμε καλή απόδοση θα έλεγε πολλά ο κόσμος και ήταν κάτι που δεν θέλαμε και ακόμη και σήμερα πιστεύω πως σωστά πράξαμε».
Ευτυχώς στις μέρες μας οι ποδοσφαιριστές και οι γενικοί διευθυντές είναι πιο απελευθερωμένοι και δεν έχουν τέτοια κολλήματα. Αν οι παίκτες είναι σωστοί και τυπικοί στις υποχρεώσεις τους και καταφέρουν να δεχθούν 3 γκολ σε ένα ημίχρονο, μέχρι και πριμ ήττας μοιράζονται από τον αντίπαλο. ?
Το καλύτερο, ο Δομάζος το κράταγε για το τέλος. Όταν ρωτήθηκε αν τον συγκινούν κάτι παικτάκια της σειράς όπως ο Μέσι, ο Ρονάλντο και ο Νεϊμάρ, δέχτηκε την ασίστ και σκόραρε σε κενό τέρμα: «Έχω παίξει με όλους τους μεγάλους παίκτες της εποχής μου όπως ο Πελέ, ο Εουσέμπιο, ο Κρόιφ , ο Ματσόλα, ο Μπεκενμπάουερ κλπ. Δεν ξέρω πώς θα ακουστεί αλλά όταν έμπαινα στο γήπεδο να τους αντιμετωπίσω, δεν τους υπολόγιζα! Πράγματι. Με φοβόντουσαν, δεν τους φοβόμουνα».
Αν δεν το γνωρίζετε κάπως έτσι βγήκε και η γνωστή φράση «κλαίει η μάνα του Πελέ». Ένα μεσημέρι ο Βραζιλιάνος πήρε τα πράγματά του και ετοιμάστηκε να πάει στην αλάνα για το μεγάλο ματς. Η μάνα του τον είδε και ακολούθησε ο εξής διάλογος:
- Γιε μου, πού πας;
- Μάνα πάω να παίξω με τον Δομάζο.
- Πάμπερς να πάρεις.
Είπε η δόλια μάνα και ξέσπασε σε κλάματα βλέποντας το γιο της να έχει χλομιάσει από το φόβο του, πριν την αναμέτρηση με τον Μίμη.
Τελικά είμαστε πολύ μπροστά ποδοσφαιρικά. Πελέ, Εουσέμπιο, Κρόιφ μεγάλωσαν με φανέλα Δομάζου στο δωμάτιό τους και ο Μέσι έμαθε τα πρώτα μυστικά του αθλήματος παρακολουθώντας τον Νεστορίδη.
