MENU

Η ανάπηρη εξωστρέφεια ουρλιάζει.

Οσοι με διαβαζετε ξέρετε οτι είμαι ενας πολύ τρυφερός και πονεμένος πατέρας. Εχω γραψει πολλες φορες γι' αυτο. Τα παιδια μου ζουν μακρυά… στον Πολυγυρο της Χαλκιδικής. Η επικοινωνία μαζί τους ειναι τρομερά δυσκολη και η μητέρα τους και η οικογένεια της κανει οτι περνά απο το χέρι τους για να την κανουν ακόμα πιο δύσκολη.

Αυτο με εχει κανει ισο ανθρωπο....

Αν είμαι ο μόνος;

Ε, όχι δα!

Ουτε και θαμαι ο τελευταίος.

Σε άνδρες απευθυνομαι… που είναι είτε πατεράδες είτε γιοί.

Το κρατάνε μεσα τους.

Και μετα φοράνε τα κασκόλ και πανε να βρίσουν το άθλιο θεαμα του εληνικού ποδοσφαίρου.

Και όταν τελέιωσει το ματς, οι εκπομπές και εκτονωθούν στα σχόλια… τότε επιστρέφουν στην μαύρη πραγματικοτητα…μεχρι το επόμενο σφυριγμα εναρξης στη σέντρα.

Πατεράδες που δεν βλέπουν τα παιδιά τους.

Γιοι που δεν βλέπουν τους πατεράδες τους.

Κόρες που μενουν συναισθηματικα αναπηρες.

Μανάδες που μισουν τους πατεράδες και αρπάζουν τα παιδια και φευγουν μακρυά.

Αυτο ειναι πέναλτι στο 90' στο ντέρμπι της ζωης.

Αυτες τις μερες στο προφιλ μου στο FB και σε (ΕΛΑΤΕ ΟΛΟΙ) μια σελίδα μου γινεται το μάλε βράσε.

Εχω να δω τα παιδια μου απο τον Ιουνιο…

Η υπομονη μέσα μου ειναι ενα μπαλόνι που φουσκώνει τρομερα επικίνδυνα.

Οποτε σκάει (καλή ωρα) τα κάνω πουτάνα.

Και δεν φτανει αυτο… η γυναίκα μου (εν διαστασει) κανει και ενα τρίτο παιδί.,.. ανησυχω ποιος είναι αυτος που μπαίνει στο σπίτι μου με τα δυο ανηλικα παιδιά μου (7-5)… και καθως ειναι σε εγκυμοσυνη τν χωριζει… το παιδι ειναι ειναι "νομικα" δικό μου…. δεν πειράζει… παιδάκι είναι…αδελφακι των δικών μου παιδιων… ο μπαμπάς του όμως δεν εγκαταλείπει.... το θελει το παιδί του.

Στα παλιά της τα παπούτσια…

Το γεννά.

Δεν τον αφηνει να το δει…να το αγκαλιάσει… ακομα και σημερα που μιλαμε δεν τοχει δει….

Εκεινος στελνει ασφαλιστικα μέτρα…χαρτια… τα οποία κοινοποιούνται φυσικα και σε μένα.

Τον συναντώ.

Τον λυπάμαι.

Δεν είναι αστείο.

Και ξαφνικα φτανει σπιτι μου ενα χαρτι απο μερους της να βγει ο πιτσιρικος απο την οικογενεια;κη μου μεριδα γιατί είναι … αγνωστου πατρος.

Το ποτήρι ξεχειλίζει.

Και γραφω.

Γραφω την αλήθεια.

Εχει αφησει να εννοηθεί στις ακολουθους της (εχει ενα μεγάλο μαμαδιστικο σάϊτ) ότι εχουν χωρισει μεν, αλλα όλα μέλι γάλα…το βλέπει δηλαδή ο τύπος το παιδί κ.λ.π… και ο ανθρωπος δεν τοχει καν πλησιάσει.

Ε, του πούστη!

Ω ς ε δ ώ!

Ως εδω , λέμε!

Το πλήθος μπορεις να το μανιπιουλάρες…δεν μπορεις όμως να το κοροϊδεψεις. Και αν ανακαλυψουν οτι τους κοροϊδεύεις.... χάθηκες.

Εκατοντάδες γυναίκες βασικα μητέρες…. η και κόρες που δεν εχουν κοντά τν πατερα τους..διαμαρτυρονται.

Γινονται χιλιάδες.

Το inbox μου πάει να σπάσει

"Είμαστε μαζί σου!"

Προσπαθω εδω και δυο μερες να γραψω το θεμα για το sdna και ειλικρινά ο μεσεντζερ δεν με αφηνει.

Αυτη τη στιγμη που γραφω εχω κλειστο το ιντερνετ και το κινητο μου.

Χιλιάδες γυναίκες

Μα τι έγινε;

Εγω γραφω για ανδρες που χάνουν τα παιδιά τους και απαντουν γυναίκες;

Ρε σεις τι πάθατε;

Ζητημα ειναι να μου γραψανε 3-4 άνδρες… και πολλούς λεω.

Σας παίρνουν το είναι σας και σεις σφυρίζετε κλέφτικα;

ΟΚ! υπαρχουνμκαι πολλοί που είναι καθαρματα. Αδιαφορουν για τα παιδιά τους….

Να πανε να γαμηθούνε.

Θα με βρουν απέναντι τους…. Είναι μιάσματα.

Αλλα οι αλλλοι;

Ολοι αυτοί που κλαίνε τα πρωινα της μοναξιάς τους που είναι;

Αυτοι που ξεροκαταπίνουν με την αναμνηση πού είναι;

Αυτοί που λιώνουν απο την απουσία που είναι;

Ποιος σας είπε οτι παλεύω μονο για τα δικά μου παιδιά;

Δημοσιογραφος είμαι… εχω αποστολή.

Τη διαλέξα την αποστολή.. δεν μου την επέβαλε κανείς.

Και σεις σιωπάτε;

Ανδριλίκι είναι αυτο;

Δεν μου φαίνεται.

Αυτο το κοριτσακι που λιώνεις να το πάρεις αγκαλιά είναι μακρυά σου και συ προσποιείσαι οτι το μονο που σε νοιάζει είναι αν ο Ουζουνίδης ειναι μέτριος προπονητής;

Αυτο το αγοράκι που ονειρευεσαι να το πάρεις μαζί σου στην Τούμπα σε αναζητά και συ σκέφτεσαι μόνο πώς θα γαμήσεις του χαμουτζήδες;

Πατε καλα;

Ξερω…. ο Νόμος δεν βοηθά και φοβαστε μην χασετε και τα λίγα που έχετε… όμως θα αφησουμε εναν απηρχειωμένο Νομο να μας καταβάλει;

Ρε σας ξεριζωνουν την καρδιά. Στα ίσα!

Εδω δεν μιλαμε για τον ΕΝΦΙΑ ή το ηλεκτρονικο εισιτηριο.

Μιλάμε για τα παιδιά μας.

Δεν εχετε φωνή;

Εχετε! Τη δικιά μου.

Αρνουμαι να φωνάζω μονο για πάρτη μου. Θαταν απαραδεκτο εκ μερους μου.

Το ξέρετε οτι αγαπώ τους ΠΑΟΚτσίδες.(Το χρησιμοποιώ ως καλό παραδειγμα)… μα τους αγαπω γιατι είναι μια γροθια. Και αυτη η ατσαλένια γροθια γίνεται βαμβάκι όταν προκειται για τα παιδιά σας; ΝΤΡΟΠΗ! Δεν σας εχω ζητησει ποτέ καμμια χαρη... αυτη σας ζητω... Εκανα τα παιδια μου ΠΑΟΚ για να είναι υπο την σκέπη σας... οχι όμως ΜΟΝΟ τα δικά μου.

Ή μήπως δεν υπάτχουν πατεράδες οπαδοί του ΠΑΟΚ που βλέπουν εφιάλτες μόνοι τα βράδι;

Μη λέμε μαλακίες.

Ολυμπιακοί; ΑΕΚτζηδες, Βάζελοι, Πανιωνιοι, Αρηανοί, Κρητικοί…

Τσαπουκάδες μονο με τιες ομάδες;

Τι τζάμπα μαγκια είναι αυτή;

Δεν ζητω τη βοήθεια σας…. δεν την εχω αναγκη…. μπορω και μόνος μου….

Δεν είναι εκεί το θέμα…

Με ενδιαφερουν όμως όλα αυτα τα νεαρά κορίτσια που κλαίνε στο inbox μου:

-Κύριε Αντωναρε…μην εγκαταλείψετε την κόρη σας…. γιατι εμενα ο πατέρας μου…..

-Ρε σεις εγκαταλείψατε την κόρη σας ή μήπως σας την πήρανε και παραλύσατε;

Με ενδιαφερουν εκείνα τα αγόρια που δεν μιλούν (εσωστρεφή) αλλα σφιγγουν τις γροθιές τους που δεν εχουν πατρικο πρότυπο. Ναρκωτικα; Εμ βέβαια.

Ρε σεις φτυσατε τους γιους σας και τα κορούδια σας ή καποιος σας τα εκλεψε;

Σκεφθείτε και πείτε μου

Εδώ είμαι!

Είμαι μπαμπάς;