Κώστας Τσιβιλίκας.
Ενας από τους πιο ενδιαφεροντες, χαριτωμένους, διαβασμένους, όμορφους, καλοπροαίρετους, με απίστευτο χιουμορ, μέσα σε …όλα άνδρας που γνωρισα ποτέ.
Αν είχε λιιιιιιιιιιιιιιγο…. μα δεν φαντάζεστε ποόσο λιιιιιιιιιιιιιιγο διαφορετικό μυαλό, θα ήταν ο Νταν Ράδερς της ελληνικής τηλεόρασης….
Ποιός είναι ο Κώστας Τζιβιλίκας ε?
Ελα μου ντε….
Γελάω και μόνο που σκέφτομαι ότι υπάρχουν άνθρωποι που δεν τον ξέρουν… λιιιιιιιιιιιιγο διαφορετικο μυαλό να'χε σας λέω.
Αυτός είναι… (βίντεο)
Ολη η Ελλάδα.. καθε βράδυ… ΕΡΤ μαί με την Ελλη Στάη…. υπεροχο διδυμο… με αυτονανε σταρ…
Εκείνη ακριβως την εποχή κάνουμε πολλή παρέα.
Πολύ γέλιο.
Σπουδαίες κουβέντες.
Πολύ πιοτί.
Πολύ πείραγμα σε αγνωστους ανθρωπους.
Γεμάτος αισθήματα και γνωση…. εξαιρετικός ρεπόρτερ και με έναν ρυθμό φωνης που δεν ξαναμαναπαρουσιάστηκε….
Εκανα παρέα μαζί του την εποχή που μεσουρανουσε (ολοκληρωτικά)… ποτέ ποτέ μα ούτε μίσή φορά…ποτέ…ποτέ δεν ενιωσα οτι αυτος ο άνθρωπος ήταν σταρ…. ναι πρωταγωνιστής ήταν, αλλά εκ φύσεως… ήταν ενας ενας κανονικότατος άνθρωπος αναμεσα στους άλλους.
Και ξαφνικά έχεται η ιδιωτική τηλεόραση.
Προτάσεις από παντού.
Οι μόνοι που ξέρανε ήταν οι άνθρωποι της ΕΡΤ.
Επεσε πολύ χρήμα για μεταγγραφές.
Φυσικά πρώτος ο Κώστας.
Τί όχι;
Πλάκα με κανεις ε;
Οχι. Δεν θέλω. Δεν τους γουστάρω.
Και… χάθηκε.
Ετσι απλά.
Κάτι σαν τον Δεληκάρη.
Ξαφνικά κάτι κλείνει. Τελος.
Ναι ρε παιδι μου…αλλά μήπως;
Λες και δεν υπήρξε ποτέ.
Τον πέτυχα στην ΕΡΤ μετα απο χρόνια. Το πρώτο που έκανα ήταν να ψάξω να τον βρω… τον ανακάλυψα σε ενα γραφείο στ εγκατα της γης να ασχολείται με το …αρχείο.
Ωραια… πάμε τώρα να κάνεις και καμμια εκπομπή.
Οχιά διμούτσουνη.
Αν με φωνάζανε διευθυντη σε ενα κανάλι το πρώτο που θα'κανα ήταν να ψάξω να τον βρω (δεν ειναι δα κι ευκολο) και να τον μεταπείσω.
Αναρωτιέμαι καμμια φορά…. ολοι αυτοί που σπαταλήσανε χρήματα, τσακώθηκαν , βρίστηκαν, αγκαλιάστκαν, φιλήθηκαν και στο τέλος πήρανε τα κανάλια… τους εχει περάσει ποτέ απο το μυαλό ότι με τους ίδιους ανθρωπους και τα ίδια μυαλά… η τηλεοραση δεν εχει κανένα μελλον;
Ειμαστε με τον Κώστα στη Θεσσαλονίκη.
Το απόγευμα έχει πάει για ενα θεμα υγεια σε εναν ουρολόγο… την επομενη θα έπρεπε να δωσει σπέρμα.
Το βραδυ μπαρ…
Μια τρομερη Θεσσαλονικιά του την πέφτει.
Τη γουστάρει… αλλα αν και του την πέφτει κανει τη δυσκολη…. Θεσσαλονικιά λέμε…
-Νομίζω ότι το μόνο που θες είναι να με πηδήσεις… του λέει σε μια στιγμή έμπνευσης.
Πίνει μια γουλιά από το κρασί του τξ κοιτάζει και της λεει:
-Φυσικά… για εντελώς ιατρικούς λόγους.
