Γύριζαν από μια σπουδαία πρόκριση. Ταξίδευαν για έναν πολύ σημαντικό αγώνα. Κάθε μια ιστορία ξεχωριστή και όλες μαζί να συνδέονται με ένα νήμα... Αυτό της τραγωδίας, της θλίψης του πόνου, της οδύνης...
Τορίνο - 1949
Ένα ταξίδι στην Πορτογαλία. Αυτό ήταν το μοιραίο για την Τορίνο, που ξεκληρίστηκε στο λόφο Σουπέργκα της ιταλικής πόλης. Ο μεγάλος άσος της Μπενφίκα Ζοζέ «Τσίκο» Φερέιρα, είχε αποφασίσει να αποσυρθεί από την ενεργό δράση και ο ίδιος είχε δηλώσει την επιθυμία του να αποχαιρετήσει το ποδόσφαιρο σε ένα παιχνίδι κόντρα στην Τορίνο του καλού φίλου του, Βαλεντίνο Μάτσολα, πατέρα του Σάντρο. Ο αγώνας έγινε στη Λισσαβόνα στις 3 Μαϊου, η Μπενφίκα νίκησε με 4-3, το κλίμα ήταν πανηγυρικό… Η πτήση της επιστροφής ήταν προγραμματισμένη για τις 09:50 της επόμενης ημέρας. Λισσαβόνα – Τορίνο, με ενδιάμεσο σταθμό τη Βαρκελώνη για ανεφοδιασμό. Το αεροσκάφος ήταν στην Ισπανία στη μία το μεσημέρι. Εκεί, οι επιβάτες ενημερώθηκαν για τις πολύ άσχημες καιρικές συνθήκες που επικρατούσαν στην Ιταλία. Ομίχλη και δυνατοί άνεμοι θα έκαναν εξαιρετικά δύσκολο το δεύτερο σκέλος της επιστροφής. Λίγο μετά τη Σαβόνα, ο πιλότος, που έκανε πτήση όψεως, αναγκάστηκε να πετάξει χαμηλότερα, ώστε να έχει καλύτερη ορατότητα. Μια απόφαση μοιραία, καθώς στα 17:05 τοπική ώρα το FIAT G272 της αεροπορικής εταιρείας ALI θα ήταν συντρίμμια στον καθεδρικό ναό της πόλης.
Βαλέριο Μπατσιγκάλουπο, Αλντο και Ντίνο Μπαλαρίν, Μίλο Μποντζόρνι, Εουσέμπιο Καστιλιάνο, Ρούμπενς Φαντίνι, Γκουλιέλμο Γκαμπέτο, Ρουτζέρο Γκράβα, Τζουζέπε Γκρεζάρ, Ετσιο Λόικ, Βιρτζίλιο Μαρόζο, Ντανίλο Μαρτέλι, Βαλεντίνο Ματσόλα, Ρομέο Μέντι, Πιέρο Οπέρτο, Φράνκο Οσολα, Μάριο Ριγκαμόντι και Τζούλιο Σέπαρντ. Δεκαοκτώ ποδοσφαιριστές νεκροί. Δεν ήταν τα μόνα θύματα. Ο τεχνικός διευθυντής Έρνεστ Έγκρι Ερμπστάιν, ο προπονητής Λέσλι Λίβεσλι, τρία μέλη της διοίκησης (Ρινάλντο Αγκνισέτα, Αντρέα Μποναϊούτι, Ιπολίτο Τσιβαλέρι), ο φυσιοθεραπευτής Οτάβιο Κορτίνα, οι δημοσιογράφοι Ρενάτο Καζαλμπόρε της «Tuttosport», Λουίτζι Καβαλέρι της «La Stampa» και Ρενάτο Τοσάτι της «Gazzetta del Popolo» και τα μέλη του πληρώματος Πιερλουίτζι Μερόνι, Αντόνιο Παγκράτσι, Τσελεστίνο Ντ' Ινκα και Τσέζαρε Μπιανκάρντι.
Η «Γκράντε Γκρανάτα» είχε τελειώσει. Η λάμψη είχε ξεθωριάσει. Το αεροπορικό δυστύχημα άλλαξε την ιστορία της ομάδας, η οποία από το 1949 μέχρι σήμερα έχει κατακτήσει μόλις ένα πρωτάθλημα (1976), για πολλά χρόνια ήταν μεταξύ πρώτης και δεύτερης κατηγορίας. Η Τορίνο άφησε το «Φιλαδέλφια» για το «Κομουνάλε», αλλά φαίνεται πως τα φαντάσματα των νεκρών την είχαν στοιχειώσει για πάντα…
Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ - 1958
Από το Βελιγράδι στο Μάντσεστερ με στάση στο Μόναχο για ανεφοδιασμό. Ο ήλιος της σερβικής πρωτεύουσας γινόταν σκοτάδι και συννεφιά καθώς το δικινητήριο αεροσκάφος τύπου Elisabeth των βρετανικών αερογραμμών πλησίαζε για την προσγείωσή του στο αεροδρόμιο της βαυαρικής πόλης. Η ώρα είναι πια 2:15 το μεσημέρι. Ο ανεφοδιασμός έχει ολοκληρωθεί, οι επιβάτες καλούνται να επιστρέψουν για την αναχώρηση για το Μάντσεστερ. Ο Ρότζερ Μπερν κοιτά με προβληματισμό τους τροχούς του αεροσκάφους. Έχουν καλυφθεί με χιόνι. Περίπου στις 7 το απόγευμα υπολογιζόταν η προσγείωση στο Μάντσεστερ.
Τέσσερα λεπτά μετά άπαντες έχουν καθίσει στις θέσεις τους, ο πύργος ελέγχου δίνει άδεια στον κυβερνήτη Τζέιμς Θέιν και τον συγκυβερνήτη Κεν Ρέιμεντ για να απογειωθούν. Το αεροσκάφος τροχοδρομεί. Είναι θέμα δευτερολέπτων να σηκωθεί από το έδαφος. Οι μηχανές δυναμώνουν, ξαφνικά όμως το αεροπλάνο φρενάρει. Ένας περίεργος θόρυβος προβληματίζει τον κυβερνήτη. Οι ρόδες αγγίζουν τη γη, το αεροπλάνο σταματά. Ο Ντάνκαν Έντουαρντς κοντοστέκεται στην πόρτα. Έχει κρύο. Πολύ. Σηκώνει το γιακά από το παλτό του και φωνάζει στους υπόλοιπους να προσέχουν κατά την αποβίβαση για να μην γλιστρήσουν στον πάγο. Σε μερικά λεπτά οι 43 επιβαίνοντες απολαμβάνουν τη ζεστασιά του αεροδρομίου.
Η ώρα είναι πια 2:34. Η ανησυχία είναι πια έκδηλη στα πρόσωπα των επιβατών. Δεύτερη προσπάθεια απογείωσης. Το αεροπλάνο σταματά και πάλι στο μέσο του διαδρόμου. Ο ίδιος περίεργος θόρυβος από τη μία μηχανή. Για να ελεγχθεί το πρόβλημα, οι επιβάτες καλούνται να αποβιβαστούν. Δυο γουλιές καφέ και επιστρέφουν στις θέσεις τους. Ο Μπόμπι Τσάρλτον με τον Ντένις Βάιολετ ζήτησαν να αλλάξουν θέσεις με τους Τόμι Τέιλορ και Ντέιβ Πεγκ και κάθισαν μπροστά. Ο δημοσιογράφος Αλφ Κλάρκ της Manchester Evening Chronicle έχει προλάβει να τηλεφωνήσει στα γραφεία της εφημερίδας και να ενημερώσει για τα προβλήματα.
Στις 2:56 ο κυβερνήτης Θέιν πήρε άδεια από τον πύργο ελέγχου για να αρχίσει εκ νέου τις διαδικασίες απογείωσης. Οι κινητήρες φουλάρουν. Στις 3:02 ο πύργος ελέγχου ενημερώνει πιλότο και συγκυβερνήτη ότι έχουν δύο λεπτά για να απογειωθούν. Η αντίστροφη μέτρηση για τη ζωή 23 από τους 43 επιβάτες είχε αρχίσει. Το αεροσκάφος έχανε ταχύτητα, κατευθύνεται προς τον φράκτη του διαδρόμου, κάνει πορεία 1.200 μέτρων, χάνει το ένα φτερό το οποίο διαλύεται σε ένα σπίτι, που τυλίγεται στις φλόγες. Το αεροπλάνο χάνει και το άλλο φτερό, ένα κομμάτι από την ουρά και το κυρίως κομμάτι της ατράκτου στροβιλίζεται στο έδαφος πριν προσκρούσει σε ένα ξύλινο υπόστεγο, στο οποίο υπάρχει ένα βυτίο με καύσιμα.
Νεκροί ανασύρθηκαν επτά παίκτες της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ: ο αριστερός μπακ και αρχηγός Ρότζερ Μπερν, ο αναπληρωματικός στην ίδια θέση Τζεφ Μπεντ, ο δεξιός μέσος Έντι Κόλμαν, ο κεντρικός αμυντικός Μαρκ Τζόουνς, ο αριστερός Ντέιβιντ Πέγκ και οι μεσοεπιθετικοί Τόμι Τέιλορ, Λάιαμ «Μπίλι» Γουίλαν. Νεκροί ήταν, επίσης, ο γραμματέας του συλλόγου Γουόλτερ Κρίκμερ ,οι προπονητές Μπερτ Γουόλι και Τομ Κάρι, καθώς και οκτώ δημοσιογράφοι που ταξίδευαν με την ομάδα, μεταξύ των οποίων η παλιά δόξα της Μάντσεστερ Σίτι και της εθνικής oμάδας της Αγγλίας, Φρανκ Σουίφτ. Στο νοσοκομείο εξέπνευσαν ο Ντάνκαν Έντουαρντς και ο Ρότζερ Μπιρν.
Ουτσίτα Στέιτ - 1970
Δύο αεροπλάνα μετάφεραν στις 2 Οκτωβρίου 1970 την ομάδα του Ουιτσιτά Στέιτ στο Λόγκαν της Γιούτα για το παιχνίδι με το τοπικό Γιούτα Στέιτ για το αμερικανικό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου . Το ένα από τα δύο αεροπλάνα δεν έφτασε ποτέ τον προορισμό του. Τα 31 άτομα από τα 36 που επέβαιναν στο αεροσκάφος βρήκαν τραγικό θάνατο λόγω λάθος του πιλότου που πετούσε πολύ χαμηλά σε ορεινή περιοχή. Ο αγώνας δεν έγινε και το Γιούτα Στέιτ διοργάνωσε μια τελετή στη μνήμη των αδικοχαμένων αντιπάλων τους. Οι δύο ομάδες δεν τέθηκαν ποτέ ξανά αντίπαλες και Ουιτσιτά Στέιτ αποσύρθηκε από τους αγώνες το 1986.
Όλντ Κρίστιαν Ούνιον Κλουμπ - 1972
Ένα τραγικό αεροπορικό δυστύχημα στις Άνδεις. Συνολικά 40 μέλη της ομάδας ράγκμπι από την Ουρουγουάη, ταξίδευαν με τη μοιραία πτήση στη Χιλή. Από το σύνολο των επιβατών οι δέκα σκοτώθηκαν ακαριαία, ενώ αρκετοί ακόμη πέθαναν από τα τραύματα τους ή το κρύο. Από τους 29 που κατάφεραν αρχικά να επιζήσουν, οι οκτώ καταπλακώθηκαν από χιονοστιβάδα που διέλυσε το κουφάρι του αεροσκάφους. Οι επιζήσαντες, η ιστορία των οποίων έγινε ταινία, κρατήθηκαν στη ζωή τρεφόμενοι από τους νεκρούς συνταξιδιώτες του... Τα συνεργεία διάσωσης τους εντόπισαν 72 ημέρες μετά το ατύχημα όταν οι Νάντο Παράδο και Ρομπέρτο Κανέσα ταξίδεψαν 12 ημέρες με τα πόδια για να καλέσουν βοήθεια στο κοντινότερο χωριό.
Τα μίντια επέλεξαν να εστιάσουν όχι στη δύναμη και το κουράγιο των επιζώντων, αλλά στην ανθρωποφαγία. Η καθολική εκκλησία δήλωσε επισήμως ότι η ανθρωποφαγία των συγκεκριμένων ανθρώπων δεν ήταν αμαρτία. Οι συγγενείς των νεκρών συγχώρεσαν τους επιζώντες, λέγοντας ότι ήταν ο μοναδικός τρόπος επιβίωσης....
Παχτακόρ - 1979
Ήταν η ομάδα που ανέδειξε τον Βασίλη Χατζηπαναγή. «Ήμασταν με τον Ηρακλή για προετοιμασία στην Κατερίνη. Κάποια στιγμή χτύπησε το τηλέφωνο στο ξενοδοχείο. Ήταν Έλληνες δημοσιογράφοι που ρωτούσαν τα ονόματα των παικτών της Παχτακόρ. Τι τα θέλετε, ρε παιδιά; τους ρώτησα. Σκοτώθηκαν σε αεροπορικό δυστύχημα, μου είπαν. Πάγωσα. Μου κόπηκαν τα πόδια. Αν έμενα στην Τασκένδη, θα ήμουν κι εγώ νεκρός» θυμάται με πόνο ο «Νουρέγιεφ». Συνολικά 17 ποδοσφαιριστές και μέλη του τεχνικού επιτελείου της ομάδας έχασαν τη ζωή τους σε πτήση προς την Ουκρανία. H Παχτακόρ ήταν η μοναδική ομάδα από το Ουζμπεκιστάν που συμμετείχε στο πρωτάθλημα της ΕΣΣΔ.
Αλιάνζα Λίμα - 1987
Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας προσγείωσης δημιουργήθηκε πρόβλημα και το αεροπλάνο που μετέφερε την ποδοσφαιρική ομάδα από το Περού συνετρίβη στη θάλασσα, περίπου έντεκα χιλιόμετρα μακριά από το αεροδρόμιο Καλάο. Ο τελικός απολογισμός ήταν 43 νεκροί ανάμεσά τους πέντε μέλη του πληρώματος, δεκαέξι ποδοσφαιριστές, προπονητής και επιτελείο της ομάδας και τρεις διαιτητές. Ο μόνος που σώθηκε ήταν ο πιλότος Εντιλμπέρτο Βιγιάρ.Η πτήση γινόταν με ένα Φόκερ 27 του περουβιανού Ναυτικού, το οποίο είχε παραχωρηθεί στην ομάδα για το ταξίδι της. Η ομάδα συνέχισε τη σεζόν κανονικά με παίκτες από τους νέους, παλαίμαχους που αγωνίστηκαν εθελοντικά, αλλά και δανεικούς από την Κόλο Κόλο της Χιλής.
Εθνική ομάδα Ζάμπιας - 1993
To αεροπλάνο που μετέφερε την αποστολή της εθνικής ομάδας της Ζάμπιας στο Ντακάρ για τον προκριματικό αγώνα για το Μουντιάλ κόντρα στη Σενεγάλη, έπεσε στον Ατλαντικό Ωκεανό. Η μια μηχανή έπιασε φωτιά, αλλά ο πιλότος από λάθος εκτίμηση έσβησε άλλη, κίνηση, η οποία σε συνδυασμό με λάθη των ενδείξεων στο καντράν, απέβη μοιραία. Από τα 30 άτομα που επέβαιναν στο αεροσκάφος, τα 18 ήταν διεθνείς παίκτες. Οι μόνοι παίκτες ήταν αυτοί που ταξίδεψαν με άλλες πτήσεις. Ο αρχηγός Καλούσα Βγουάλια είχε κλείσει μόνος του τα εισιτήρια από την Ολλανδία καθώς είχε υποχρεώσεις με την Αϊντχόφεν. Ο Τσαρλς Μουσόντα είχε τραυματιστεί και δεν έκανε το ταξίδι, ενώ ο Μπένετ Μουλγουάντα Σιμφούκγουε αν και αρχικά ήταν προγραμματισμένο να πετάξει με την ομάδα, δεν επιβιβάστηκε ποτέ, καθώς οι υπεύθυνοι του αεροδρομίου δεν έβρισκαν το όνομά του στην αρχική λίστα. Στη μνήμη τους χτίστηκε το Heroes Acre στο στάδιο της Λουσάκα.
Λοκομοτίβ Γιάροσλαβ - 2011
Στις 7 Σεπτεμβρίου 2011, ένα αεροσκάφος Yakovlev Yak-42D συνετρίβη στις ακτές του ποταμού Βόλγα κοντά στο Γιαροσλάβλ. Στο αεροσκάφος βρίσκονταν οι παίκτες της ομάδας Λοκομοτίβ Γιαροσλάβλ στο χόκεϊ επί πάγου. Το αεροσκάφος είχε κατεύθυνση το Μινσκ, όπου η Λοκομοτίβ Γιαροσλάβλ έπρεπε να αντιμετωπίσει την τοπική Ντιναμό για την πρώτη αγωνιστική του Κοντινένταλ Χόκεϊ Λιγκ. Στο αεροσκάφος βρίσκονταν 45 άτομα, και όλοι (εκτός τον μηχανικό πτήσης) σκοτώθηκαν. Το αεροσκάφος έπληξε ένα πύργο καταρτιού στο Αεροδρόμιο Τουνόσνα και μετά τυλίχθηκε στις φλόγες και συνετρίβη στον ποταμό Βόλγα. Ο Πρόεδρος της Ρωσίας, Ντμίτρι Μεντβέντεφ, ο οποίος επισκέφθηκε το Γιαροσλάβλ για το Παγκόσμιο Πολιτικό Φόρουμ της πόλης, έστειλε τα συλλυπητήριά του στις οικογένειες των νεκρών και επισκέφθηκε τον τόπο της καταστροφής.
Καμίλ Μουφά, Αλεξίς Βαλτιν,Φλοράνς Αρτό - 2015
Δυο Γάλλοι Ολυμπιονίκες και μια από τις πλέον διάσημες ιστιοπλόους στον κόσμο ήταν μεταξύ των θυμάτων της σύγκρουσης των δυο ελικοπτέρων στην επαρχία Λα Ρόχα στη βόρεια Αργεντινή. Μεταξύ των νεκρών η κολυμβήτρια Καμίλ Μουφά κάτοχος τριών Ολυμπιακών μεταλλίων στους Αγώνες του Λονδίνου το 2012 και ο χάλκινος Ολυμπιονίκης της πυγμαχίας το 2008 στο Πεκίνο, Αλεξίς Βαλτίν. Νεκρή είναι επίσης η περίφημη ιστιοπλόος Φλοράνς Αρτό, η αποκαλούμενη «μικρή σύντροφος του Ατλαντικού».
Τα τρία θύματα όπως και άλλοι πέντε Γάλλοι πολίτες μετείχαν στα γυρίσματα του τηλεοπτικού ριάλιτι τύπου survivor με τον τίτλο «Drop» του γαλλικού καναλιού TF1. Συνολικά δέκα άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους στη σύγκρουση των δύο ελικοπτέρων.
