Έχει μια δυσκολία να κοιτάξει την κάμερα και τον δημοσιογράφο απέναντί του. Το βλέμμα του συνήθως είναι χαμηλωμένο και στρέφεται στο έδαφος. Έχει μια διστακτικότητα στην έκφραση. Σαν κάθε του λέξη να περνάει από τη δεξιά πλευρά του εγκεφάλου, την πλευρά της λογικής, πριν τα... νεύρα δώσουν την έγκριση για να ακουστεί.
«Είμαι ευλογημένος που παίζω στη μεγαλύτερη ομάδα»…
«Είναι τιμή μου που με έχει επιλέξει ο προπονητής και μπορώ και φοράω τη φανέλα του ΠΑΟΚ»…
Ξαφνικά, απορείς… Ποιο είναι το μέλλον για το συγκεκριμένο, συνεσταλμένο παλικάρι που η αποκρυπτογράφηση της συνέντευξής του τον προηγούμενο Νοέμβριο έδινε την εντύπωση ότι πατάει τα πόδια του στη γη; Πιθανότατα, θα γεμίσει τατουάζ, θα αφήσει μοδάτο μούσι, θα κάνει περίεργα κουρέματα, θα ντύνεται με trendy μάρκες και θα απασχολεί τις στήλες lifestyle. Όχι δε θα φταίει η Αθήνα, ούτε θα φταίει ο Ολυμπιακός! Θα φταίει η πρεμούρα για την εδώ και τώρα επιτυχία, η αδημονία για την εδώ και τώρα οικονομική ανταπόδοση, η βιασύνη για την άμεση προαγωγή σε υψηλότερο κοινωνικό στρώμα. Η ελληνική κοινωνία έτσι διδάσκει τα παιδιά της και στο χώρο του ποδοσφαίρου μοιάζει ποτέ κανείς να μην έλειψε από το συγκεκριμένο μάθημα.
Ο Φάνης Τζανδάρης χρωστάει την καριέρα του στον Άγγελο Αναστασιάδη. Εκείνος τον πίστεψε περισσότερο από τον Λάζλο Μπόλονι, τον Χουμπ Στέφενς και τον Γιώργο Δώνη, που όλοι είχαν δει κάτι αξιόλογο στον νεαρό μέσο. Και οι τρεις τους τον είχαν πάρει μαζί τους σε καλοκαιρινές προετοιμασίες και, μάλιστα, ο Ολλανδός τον είχε κρατήσει κιόλας για μισή σεζόν, δίνοντας του δύο συμμετοχές σε ματς κυπέλλου. Η πρώτη του συμμετοχή με τον ΠΑΟΚ καταγράφεται στις 26 Σεπτεμβρίου του 2013 απέναντι στην Αναγέννηση Καρδίτσας. Τότε, έπαιρνε 840 ευρώ μηνιαίως, όπως προβλεπόταν από το συμβόλαιο τριετούς διάρκειας που είχε υπογράψει το καλοκαίρι του 2012. Και φέτος αυτός ήταν ο μισθός του, ο κατώτερος που προβλέπεται για επαγγελματία ποδοσφαιριστή.
Φέτος, όμως, το επάγγελμά του δεν υπήρχε απλά για να γεμίζει τη φορολογική του δήλωσε. Ο Φάνης εμφανίστηκε στο ματς με την Καλλονή στις 24 Αυγούστου. «Όχι δεν το περίμενα, αλλά πίστευα στον εαυτό μου και νιώθω ευλογημένος που μπορώ και παίζω στην μεγαλύτερη ομάδα της Ελλάδας. Είναι τιμή μου που με χρησιμοποιεί ο προπονητής και φοράω την φανέλα του ΠΑΟΚ», θα σχολιάσει για το ντεμπούτο του στη Super League, που δεν ήταν απλά ένα στιγμιαίο καπρίτσιο του Άγγελου Αναστασιάδη. Η παρουσία του Τζανδάρη θα είναι συνεχής στα ματς του δικεφάλου, απέναντι στην Ντιναμό Μινσκ θα πετύχει το παρθενικό του γκολ και από τα τέλη Σεπτεμβρίου μέχρι τις αρχές Γενάρη δε θα βγαίνει από την ενδεκάδα!
Ένας ρούκι που είχε κάνει το αγροτικό του σε Απόλλων Καλαμαριάς και Αναγέννηση Επανωμής, έπαιρνε 26 συμμετοχές και έκανε τον Αναστασιάδη στις καλές του μέρες να φουσκώνει από περηφάνια για τις δικές του μεταγραφές. «Το να φύγεις δανεικός είναι καλή επιλογή, γιατί ωριμάζεις ποδοσφαιρικά», εξηγούσε σε συνέντευξή του ο Φάνης ο οποίος έπαιξε σε έντεκα ματς το δεύτερο μισό της σεζόν 2013-14 με τους «Πόντιους» και σε 34 παιχνίδια το 2012-13 με την Αναγέννηση. «Έμαθα και κέρδισα πολλά στο πέρασμά μου από την Επανωμή και τον Απόλλωνα Καλαμαριάς. Πήρα πολλές εμπειρίες κι έμαθα να παλεύω. Δεν πήγα δανεικός με την υπόσχεση ότι θα παίζω σίγουρα. Κανείς δε μου είπε ότι θα είμαι βασικός σ' όλα τα παιχνίδια. Πάλεψα για να κερδίσω εμπειρίες και επέστρεψα με περισσότερες παραστάσεις. Θέλω να είμαι δυνατός και να βελτιώνομαι. Πάντα κρατούσα χαμηλά το κεφάλι μου. Δεν κοίταξα ότι ήρθε ξαφνικά η δόξα».
Η δόξα φλέρταρε έντονα μαζί του φέτος. Μετά το ματς με την Ντιναμό οι δημοσιογράφοι περίμεναν πώς και πώς να αναδείξουν το αστέρι της ημέρας και να πάρουν μια δήλωσή του, όμως εκείνος στριμώχτηκε ανάμεσα στους παλιούς για να μην χρειαστεί να το κάνει. Δε θα μπορούσε να αποφύγει τα 15 λεπτά δημοσιότητας μετά το γκολ του στο Στάδιο Καραϊσκάκη, αλλά ήταν αρκετά… τυχερός να του το ακυρώσουν και να μείνει στο παρασκήνιο εκείνης της σπουδαίας επιτυχίας του δικεφάλου.
Όπως έμεναν για καιρό στο παρασκήνιο οι συζητήσεις για την ανανέωση του συμβολαίου του. Ο ΠΑΟΚ ξεκίνησε από τα 30.000 ευρώ και βάσει δημοσιευμάτων έφτανε να προσφέρει 80.000 ευρώ ετησία με κλιμακωτή αύξηση κάθε χρόνο. Ο Φάνης Τζανδάρης μέσω του εκπροσώπου του ξεκίνησε να ζητάει 100.000 ευρώ και βάσει δημοσιευμάτων έφτανε να ζητάει… 100.000 ευρώ. Δεν θα το έλεγες και διάθεση να συναντηθούμε στη μέση! Οι δύο πλευρές συμφωνούσαν στην κλιμακωτή ετήσια αύξηση, όμως δεν ήταν αρκετό. Με την ίδια κλιμακωτή ταχύτητα εκδηλωνόταν και το ενδιαφέρον του Ολυμπιακού. Αρχικά ως διακριτική παρακολούθηση, στην πορεία ως φήμες και πλέον ως την ελληνική ομάδα που βρισκόταν όλο αυτό το διάστημα πίσω από τον νεαρό μέσο.
Ο ίδιος είχε διαψεύσει οποιαδήποτε επαφή με τους ερυθρόλευκους, όταν μετά από τον αγώνα μπάσκετ του ΠΑΟΚ με τον Παναθηναϊκό στις αρχές Γενάρη είχε δεχτεί τις πρώτες… προειδοποιήσεις από μεμονωμένους οπαδούς του δικεφάλου. Η αρχή του τέλους φαινόταν να έχει έρθει και από τις 18 Ιανουαρίου μέχρι και τώρα, ο βασικός και αναντικατάστατος Φάνης είχε παίξει σε δύο ματς και συνολικά σε 91 λεπτά! Θα έπρεπε και πάλι να βρει την εσωτερική δύναμη να ανταπεξέλθει των δυσκολιών. «Αν δεν έχεις κουράγιο και καρδιά δεν μπορείς να παίξεις μπάλα», είχε διδαχτεί στις ακαδημίες του ΠΑΟΚ, που πήγε σε ηλικία 14 ετών. Το αντιλήφθηκε γρήγορα, αφού για να φτάσει στο σημερινό επίπεδο πέρασε και ξεπέρασε τον οδυνηρό τραυματισμό της ρήξης χιαστών στο γόνατό του, πριν καν υπογράψει επαγγελματικό συμβόλαιο.
«Άρχισα να παίζω ποδόσφαιρο στον Ιάσωνα Αυγής», εξιστορεί για την καριέρα του, που άλλαξε ρότα όταν τον εντόπισε ο Κώστας Μαλιούφας. «Με έφερε στις ακαδημίες του ΠΑΟΚ. Εκεί φυσικά με βοήθησαν πολλοί άνθρωποι και ευχαρίστησα τον Θεό που πήγα στον ΠΑΟΚ. Αρχικά έπαιξα στις μικρές ομάδες, έπαιξα στην Κ20. Εκεί τραυματίστηκα στον χιαστό αλλά οι άνθρωποι του ΠΑΟΚ με βοήθησαν και με βοήθησαν και τους ευχαριστώ. Με τον καιρό αντιλήφθηκα ότι έχω δυνατότητες και έκανα όνειρα. Για μένα το ποδόσφαιρο είναι τα πάντα. Δεν μπορώ να το περιγράψω. Δεν είναι απλά ένα επάγγελμα, είναι η ζωή μου».
Τα όνειρά του ξεκίνησαν σε μια ορεινή κωμόπολη, χτισμένη σε υψόμετρο 660 μέτρων, 52 χιλιόμετρα μακριά από το κέντρο της Θεσσαλονίκης. Το όνομά της μπορεί να ακουστεί αποπλανητικό. Soho… Όπως η διάσημη εναλλακτική γειτονιά στη δυτική άκρη του Λονδίνου ή η ξακουστή καλλιτεχνική περιοχή στο Μανχάταν της Νέας Υόρκης! Το ίδιο αποπλανητικό είναι το ελληνικό ποδόσφαιρο. Η δόξα, τα λεφτά, η ανυπομονησία για τη γρήγορη επιτυχία. Μόνο που αν ο Φάνης Τζανδάρης ξεχάσει ότι τα όνειρα του γεννήθηκαν στον Σοχό Λαγκαδά και τα μπερδέψει με ελιτιστικές πολυτέλειες, θα καταλήξει σαν έναν διαδικτυακός τουρίστας που φαντάζεται το Λονδίνο και τη Νέα Υόρκη. Και θα βλέπει μόνο όσα του επιτρέπουν εκείνοι που τα ζουν.
