Μία ολάκερη ζωή οι σφαίρες περνούσαν δίπλα του χωρίς να του αφήσουν ούτε γρατσουνιά. Με ένα μαγικό τρόπο κατάφερνε να ξεγλιστράει από αυτές χωρίς την παραμικρή αμυχή. Έμαθε να ζει μέσα στην εμπόλεμη ζώνη. Μόνο αν ψάξεις καλά την ζωή του Πιέρ Ισά, καταλαβαίνεις πως και γιατί την έχει σκαπουλάρει τόσες φορές σε μία ομάδα που κάθε μέρα στο εσωτερικό της, είναι σαν μια μέρα στο μέτωπο.
Ακόμα και τα γενέθλια του έχουν κάτι το σημαδιακό. Γεννήθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου του 1975, όταν η 11η Σεπτεμβρίου δεν ήταν βέβαια ακόμα ημερομηνία μνήμης, πένθους και συμβολισμού στην μάχη κατά της τρομοκρατίας. Τότε, υπήρχαν όμως άλλα ενεργά μέτωπα. Το φθινόπωρο του 1975, η Βηρυττός που ρημάζονταν από τον εμφύλιο πόλεμο δεν ήταν το ασφαλέστερο μέρος να γεννηθείς. Οι γονείς του ήταν δύο από τους εκατοντάδες χιλιάδες Λιβανέζους, οι οποίοι εγκατέλειψαν αυτό που κάποτε αποτελούνταν «Παρίσι της Μέσης Ανατολής» για να βρουν καταφύγιο στο Γιοχάνεσμπουργκ, όπου κρατούσε η σκούφια από το σόι της μητέρας του.
Στα 11 του οι δουλειές του πατέρα του ανάγκασαν όλη την φαμίλια Ισά να μεταναστεύσει ξανά, αυτή τη φορά στο Παρίσι. Ο Πιέρ δίχως να μιλάει ούτε μία λέξη γαλλικά υποχρεώθηκε να προσαρμοστεί ένα νέο περιβάλλον. Πολέμησε. Τα κατάφερε. Το ποδόσφαιρο ήταν το δικό του όχημα κοινωνικοποίησης. Στα 16 πήγε στην ακαδημία της Δουνκέρκης και το 1995 σε ηλικία 20 ετών στην Μαρσέιγ, την ομάδα της καρδιάς του μέχρι σήμερα.
Αποτέλεσε το έτερον ήμισυ του Λοράν Μπλαν στο κέντρο της άμυνας της Μαρσέιγ, ήταν για χρόνια συγκάτοικος του Κριστόφ Ντιγκαρί και ήταν αυτός που τραβούσε το αυτί του Ρομπέρ Πιρές στις ατίθασες μέρες του στην Μασσαλία. Γνωρίζεται προσωπικά με τον Ζινεντίν Ζιντάν τον οποίο θαυμάζει και πάντα έβρισκε τρόπο να γίνεται αρεστός στον κόσμο και τους συμπαίκτες του. Μπορεί να μην ήταν κανένας στόπερ μεγάλης κλάσης, αλλά ήταν έξυπνος, αντιληπτικός και είχε προσωπικότητα, που μαγνήτιζε. Ήταν φανερό πως ο Πιέρ Ισά θα έκανε καριέρα στο ποδόσφαιρο και αφότου κρεμούσε τα παπούτσια του.
Ερωτεύτηκε την Ελλάδα από το πέρασμα του σε Ιωνικό και ΟΦΗ (κυρίως), αγόρασε σπίτι στο Ηράκλειο και με το που απέκτησε άδεια εξάσκησης του επαγγέλματος του μάνατζερ από την ΦΙΦΑ άρχισε τις… μπίζνες στην χώρα μας. Η δουλειά που άλλαξε όλη την καριέρα του ήταν αυτή του Φρανσουά Μοντέστο, αφού τότε μπαίνει στο μάτι του τότε ισχυρού άνδρα του ποδοσφαιρικού τμήματος Ντάρκο Κοβάτσεβιτς. Σταδιακά γίνεται ο σκάουτερ του Ολυμπιακού στην Γαλλία και ο άμεσος συνεργάτης του «Ντάρκογκολ»,, μέσω του οποίου γνωρίζει τον Βαγγέλη Μαρινάκη. Ο Κοβάσεβιτς αποχωρεί από τους «ερυθρόλευκους», όμως ο Ισά μένει στον Ολυμπιακό (παρά την πρόσληψη του Χόρχε Λορένθο) σε αναβαθμισμένο ρόλο.
Σε όλα αυτά τα χρόνια, ο Ισά βρίσκεται πίσω από κάθε περίπτωση γαλλόφωνου παίκτη που είτε αποκτήθηκε (Ντιακιτέ, Πίνο, Ντιελνά, Μπονγκ, Γιαταμπαρέ, Ντινγκά, Αμπιντάλ, Ντοσεβί, Μασουακού) είτε συζητήθηκε έντονα (Μπεν Αρφά, Ζινιάκ, Σεϊρού, Σαντόμ, Ντιγκάρ) στο μεταγραφικό ρεπορτάζ του Ολυμπιακού. Από το καλοκαίρι του 2013, ο Ισά είναι και θεσμικά ο αθλητικός διευθυντής των Πειραιωτών, όμως ο ρόλος του είναι αρκετά διευρυμένος και περιλαμβάνει αρκετές αρμοδιότητες, που παραπέμπουν στα καθήκοντα του τεχνικού διευθυντή.
Ο Νοτιοαφρικανός είναι αυτός που έχει διατηρήσει τον τίτλο του ανθρώπου του Ολυμπιακού στην Γαλλία, αλλά βρίσκεται πίσω και από κάθε του κίνηση στον ελληνικό χώρο που και αυτός αποτελεί τον δικό του τομέα ευθύνης. Σε ότι αφορά το θέμα του scouting είναι ένα από τα 3-4 ζευγάρια μάτια που γνωμοδοτεί για όλα τα μεταγραφικά ζητήματα που προτείνονται, ενώ ο πιο σημαντικός του ρόλος έχει να κάνει με το γεγονός πως πρόκειται για τον άνθρωπο που ουσιαστικά κάνει τις προεργασίες κάθε διαπραγμάτευσης, είναι αυτός που προλειαίνει το έδαφος πριν από κάθε μεταγραφή του Ολυμπιακού. Αυτός που κάνει τις αρχικές συζητήσεις με ατζέντηδες, παίκτες, ομάδες και ετοιμάζει το έδαφος (συνήθως στον Γιάννη Βρέντζο) για το τελικό κλείσιμο του deal.
Συνήθως θα τον δει κανείς με ένα τηλέφωνο στο χέρι ή να παρατηρεί σκεπτικός με την κλασική του στάση με το χέρι στο πιγούνι. Οι παροικούντες στου Ρέντη μιλάνε για έναν άνθρωπο που ξέρει να κερδίζει συμπάθειες και ο οποίος ξέρει να επιζεί σε κάθε κρίση, αφού σχεδόν πάντα έχει να επιδείξει κάτι για το οποίο είναι χρήσιμος. Μολονότι βρίσκεται πίσω από μερικές πολύ δαπανηρές μεταγραφικές «πατάτες» (Γιαταμπαρέ, Πίνο, Μπονγκ) που κόστισαν αρκετό χρήμα στον Ολυμπιακό, ο Ισά πιστώνεται την απόκτηση του Αρτούρ Μαζουακού (όπως και του Ομάρ σε δεύτερη φάση), ο οποίος με την υπεραξία που απέκτησε ξεπλένει όλα τα λάθη του παρελθόντος. Ο Ισά είναι αυτός που ανακάλυψε τον Γάλλο αριστερό μπακ, αυτός που πίστεψε σε αυτόν, έχει άτυπο ρόλο συμβουλάτορα σε ότι αφορά την καριέρα και τις επιλογές του, έχει εξαιρετικές σχέσεις με τον πατέρα του παίκτη και με δεδομένη την άνοδο της χρηματιστηριακής τιμής του Μαζουακού (από ανθρώπους της πιάτσας αυτή την εποχή ξεπερνά τα 10 εκατομμύρια ευρώ) είναι λογικό να παίρνει credit από την διοίκηση του Ολυμπιακού.
Ένα επιπλέον bonus για τον Ισά είναι το γεγονός πως έχει εξαιρετικές σχέσεις με ανθρώπους που χαίρουν εκτίμησης στην διοίκηση του Ολυμπιακού, όπως ο Κριστιάν Καρεμπέ ή ο ατζέντης Κριστόφ Ενροτό, ενώ παίζει ρόλο σε δεκάδες «μικρές» δουλειές που κλείνουν διάφορες τρύπες, όπως για παράδειγμα η εξεύρεση ομάδας για τον Παναγιώτη Βλαχοδήμο (Νιμ), οι διαπραγματεύσεις με την διοίκηση της (γαλλόφωνης) Άντερλεχτ, σχετικά με την ενεργοποίηση της οψιόν αγοράς του Λούκα Μιλιβόγεβιτς. Δική του επιλογή 100% (όπως και οι διαπραγματεύσεις) ήταν ο Φελίπε Σαντάνα όμως η υπόθεση αυτή όχι μόνο δεν χάλασε το προφίλ του, αλλά το ενίσχυσε αφού η δουλειά έκλεισε σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα στις 29 Ιανουαρίου, όταν οι περισσότερες μεταγραφικές υποθέσεις του Ολυμπιακού είχαν βαλτώσει και τα χρονικά περιθώρια είχαν στενέψει απελπιστικά.
Αυτή την στιγμή, τόσο ο Πιέρ Ισά όσο και κάθε άνθρωπος που ανήκει στο δυναμικό του Ολυμπιακού βρίσκεται υπό καθημερινή κρίση, αφού η προσφορά κάθε στελέχους ελέγχεται καθημερινά. Αυτό που λένε άνθρωποι που γνωρίζουν καλά τα εσωτερικά των «ερυθρόλευκων» είναι πως ο Νοτιοαφρικανός έχει αντέξει σε τρεις πολύ σοβαρές κρίσεις και ξέρει να γλιτώνει κάθε φορά. Η μεγαλύτερη του κόντρα (έστω κι αν δεν βγήκε πολύ προς τα έξω) ήταν αυτή με τον Μίτσελ, ο οποίος πίστευε ότι ο Ισά υπονομεύει το έργο του. Οι κακές γλώσσες λένε πως αυτή η κόντρα αποτυπώθηκε σε έντονο βαθμό την μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου, όταν ο Ισπανός τεχνικός είχε ζητήσει έναν ηγετικό κεντρικό αμυντικό, με ταχύτητα και ικανότητα στο παιχνίδι με την μπάλα κάτω κι ενώ ο Μίτσελ είχε προκρίνει την περίπτωση του Ντιέγκο Νοβαρέτι (Λάτσιο), ο Ισά φέρεται ότι συζητούσε με την διοίκηση των «λατσιάλι» για την περίπτωση του Γάλλου Μικαέλ Σιανί (εντελώς άλλο στιλ κεντρικός αμυντικός), ο οποίος ήταν η λύση που ο ίδιος είχε προκρίνει.
Αυτή την στιγμή ο Πιέρ Ισά είναι ένα από τα στελέχη του Ολυμπιακού που συνδυάζει ευρυμάθεια, πείρα, κύρος και γνώση του (δύσκολου) περιβάλλοντος των «ερυθρολεύκων», ωστόσο χρεώνεται αρκετές δαπανηρές επιλογές που δεν βγήκαν. Το καλοκαίρι κλείνει μία διετία στο καυτό πόστο του αθλητικού διευθυντή και για ακόμα μία φορά θα κριθεί. Η άποψη που υπάρχει αυτή την στιγμή είναι πως ο Αρτούρ Μαζουακού και ο Κριστιάν Καρμεμπέ αποτελούν τους ασφαλέστερους συμμάχους και τις ασφαλιστικές δικλείδες παραμονής του στο λιμάνι. Ο ρόλος, όπως πάντα, είναι κάτι που εξαρτάται από την ταμπέλα που γράφει το πόστο του…
