Όπως κάθε κείμενο που σχετίζεται με το πόρισμα Κορέα, έτσι και τούτο οφείλει να ξεκινήσει με μια ρητή διαβεβαίωση για τον σεβασμό στο τεκμήριο της αθωότητας. Κι ας αποτελεί στην πραγματικότητα το ίδιο το πόρισμα το ουσιαστικό τέλος της (αθωότητας). Αν υπήρχαν αθώοι, αφελείς, ρομαντικοί και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο ανάμεσα μας, δεν υπάρχουν πια. Οι λέξεις είναι εκεί, απλωμένες σε 173 σελίδες και ζεματάνε κάθε ψευδαίσθηση.
Αν δεν έχετε χρόνο να διαβάσετε ολόκληρο το κείμενο, διαβάστε τα συμπεράσματα του, όπως τα δημοσίευσε το sdna.gr - από τον εμπρησμό στο φούρνο Κωνσταντινέα , μέχρι την πολιτική των δανεικών - παραρτημάτων. Αποτελούν ίσως την πιο ακριβή και ταυτόχρονα συγκλονιστική περιγραφή του πώς ένας άνθρωπος, με αφετηρία την προσωπική του, χυδαία αντίληψη της πραγματικότητας και την βαθιά ανηθικότητα του, βοηθούμενος από την δουλοπρέπεια διαφόρων παρατρεχάμενων, γλυφτών και επαγγελματιών τσάτσων, μετέτρεψε έναν έτσι κι αλλιώς προβληματικό προϊόν, όπως το ελληνικό ποδόσφαιρο, σε απέραντο βόθρο. Και στους βόθρους,ξέρετε τι επιπλέει μόνο...Με σφραγίδα εισαγγελέα
Θα μου πείτε, τα περισσότερα από όσα γράφει ο Κορέας τα γνωρίζαμε. Μόνο που είναι άλλο να τα λέει ο Κεφαλογιάννης ή ο Παπαθεοδώρου (γνωστοί εμπαθείς άλλωστε και οι δυο) και άλλο να τα αποτυπώνει στο χαρτί ένας εισαγγελέας. Εδώ δεν υπάρχει οπαδισμός, προσωπικά συμφέροντα και διάφορα άλλα παρεμφερή που χρεώνει ο κόσμος σε όσους δημοσιογράφους δεν του λένε μόνο όσα θέλει να ακούσει. Εδώ υπάρχει τεράστια έρευνα, σημασία στη λεπτομέρεια, θεσμική αμεροληψία, ακέραιη ματιά και αδιαμφισβήτητη αντικειμενικότητα.Είδαν και οι τυφλοί
Θεωρώ ότι οι περισσότεροι Έλληνες ποδοσφαιρόφιλοι, ανεξαρτήτως οπαδικής προτίμησης, θα βρουν στο πόρισμα Κορέα, (όπως κι αν εξελιχθεί η υπόθεση δικαστικά) και στον ζόφο των αποκαλύψεων του έναν λόγο για να χαμογελάσουν επιτέλους. Μετά από χρόνια όπου η αλήθεια ασφυκτιούσε σε υπονοούμενα, λογοκριμένα άρθρα και ζορισμένα υστερόγραφα, βγήκε επιτέλους στο φως. Είναι μια άσχημη αλήθεια. Αλλά ταυτόχρονα είναι πια και μια δημόσια αλήθεια. Όχι η κρυμμένη που όλοι ξέραμε και ελάχιστοι τόλμησαν να ακουμπήσουν. Και είναι κυρίως και το οριστικό τέλος των ψεμμάτων, των άλλοθι, των προσχημάτων, των αστείων επιχειρημάτων περί "επενδύσεων". Τόσες σελίδες και ούτε σε μια ο κ. Κορέας δεν θεώρησε σκόπιμο να γράψει ένα μπράβο για τον κ. Β. που σηκώνει τίτλους επειδή βάζει λεφτά και φέρνει παιχταράδες. Άντε από εκεί με τον άμπαλο (τον Κορέα ντε...).
Μετά από αυτό, νομίζω είδαν και οι τυφλοί. Εκτός βέβαια κι αν δεν θέλουν να δουν. Αν προτιμούν , κρυμμένοι πίσω από ευφάνταστα ψευδώνυμα, «Σουγιάς 7», «Red Pistol» ή «Σομόν Κολοκυθοκεφτές» να συνεχίσουν να γράφουν «δώσε πόνο Βαγγέλα» και «σας τσούζει η Θρυλάρα» και να ευτυχούν μέσα στη μαύρη τους την τύφλα. Δικαίωμα τους. Αποτελούν έτσι κι αλλιώς μια θλιβερή μειονότητα. Θορυβώδης (με πιο φασαριόζους όλων, κάτι δημοσιογράφους της πλάκας που πασχίζουν ακόμα φιλότιμα να μετατρέψουν το άσπρο σε μαύρο και τις ροχάλες σε σταγόνες της βροχής), πάντως μειονότητα. Υποκρίνονται τους «χιλιάδες», μα όσο πάνε και λιγοστεύουν.
Τα συμπεράσματα του Αριστείδη Κορέα βλέπετε, μέσα σε όλες τις άλλες θετικές παρενέργειες τους, έχουν κι ετούτη; Λειτουργούν τοξικά απέναντι στην οπαδική βλακεία και την δημοσιογραφική αλητεία. Δεν τις εξαφανίζουν ακριβώς , σε κάθε περίπτωση όμως τις στέλνουν στο μίζερο περιθώριο που τους αξίζει...
