Ένα παιχνίδι με πολλά διαφορετικά πρόσωπα πραγματοποιήθηκε ανάμεσα σε Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό. Βέβαια, αυτή είναι και η μοίρα τέτοιων παιχνιδιών αφού μιλάμε για τα δύο μεγαλύτερα φαβορί για το φετινό πρωτάθλημα οπότε ήταν αναμενόμενο οι ισορροπίες να είναι λεπτές.
Κάθε σετ έμοιαζε με διαφορετική ιστορία αλλά σε όλα τα σετ σχεδόν υπήρξε μια κοινή συνισταμένη. Το μεγάλο μπόνους που κουβαλάει σε κάθε παιχνίδι ο Παναθηναϊκός φέτος είναι η ικανότατη μπροστά ζώνη κάτι που συμβαίνει σχεδόν σε κάθε περιστροφή. Είτε παίζει μπροστά η Άτκινσον είτε η Καρκάσες είτε η Σαμαντάν ή η Μεταξά δημιουργείται ένα απροσπέλαστο τοίχος που χαλάει την πλειοψηφία των απέναντι επιθέσεων. Αυτό ήταν ένα βασικό δεδομένο και στο ντέρμπι αφού ο Ολυμπιακός, ακόμα και στα καλά του διαστήματα, έπρεπε να κοπιάσει για να βρει πόντο ή έπρεπε να παίξει γρήγορα σε πρώτο χρόνο.
Όπως ανέφερε και ο Γιάννης Καλμαζίδης μετά το ματς, οι πράσινες παρότι διαθέτουν ένα σετ κεντρικών που φέτος ξεχωρίζει επέλεξαν ένα διαφορετικό επιθετικό πλάνο. Με την Άτκινσον να είναι σε πολύ καλή μέρα αυτό το πλάνο δούλεψε ενώ η Καρκάσες δίπλα της αποδείχθηκε ένας εξίσου πολύτιμος πόλος. Όταν οι πράσινες ανταπεξήλθαν στο απέναντι σερβίς, κυρίως της Νίζετιχ και της Λαμπρούση, τότε βρήκαν ρυθμό.
Η Αργεντίνα ακραία έδωσε πολλά στον Ολυμπιακό, κατά βάση στο σερβίς αλλά και στην αμυντική λειτουργία, και μπορεί να μην ήταν η μεγαλύτερη απειλή στην επίθεση αλλά η απόδοσή της έδωσε φτερά στην ομάδα της. Αντίθετα, όμως, δεν υπήρξε σταθερή απόδοση από την Κούμπουρα. Όσο ο Παναθηναϊκός έβρισκε συνεχόμενες λύσεις από τη διαγώνιά του ο Ολυμπιακός είχε πρόβλημα σε αυτό τον τομέα. Η Τσιτσιγιάννη πέρασε για πολύ λίγο στο παιχνίδι και ουσιαστικά η αδυναμία αυτή δεν καλύφθηκε ποτέ.
Ανεξαρτήτως του αποτελέσματα, όμως, οι δύο ομάδες έδειξαν πως διαθέτουν τα δύο καλύτερα λίμπερο των τελευταίων χρόνων. Οι αριθμοί δεν είναι πάντα ικανοί να πούνε την αλήθεια καθώς ούτε το 48% στην υποδοχή της Ρόγκα αλλά ούτε το 31% της Αρτακιανού μπορεί να φανερώσει τη συνεισφορά τους στο παιχνίδι. Οι δύο αυτές λίμπερο έβγαλαν άμυνες που ελάχιστες θα μπορούσαν να βγάλουν και έδωσαν ενέργεια στις ομάδες τους όταν οι φάσεις έμοιαζαν να τελειώνουν. Ο Παναθηναϊκός αξιοποίησε περισσότερες κόντρα μπάλες καθώς επιθετικά είχε μεγαλύτερη ποιότητα και αυτό σε μεγάλο βαθμό έκρινε το παιχνίδι.
Η ήττα από την ΑΕΚ αποδείχθηκε απόλυτα διδακτική καθώς ο Παναθηναϊκός ανταπεξήλθε άμεσε με νίκη στο Challenge Cup και νίκη σε ντέρμπι. Αυτό τώρα συμβαίνει από την άλλη πλευρά καθώς ο Ολυμπιακός νίκησε δύσκολα τον Απολλώνιο, έχασε από τον Παναθηναϊκό και τώρα καλείτε να βγάλει αντίδραση. Όπως φάνηκε και πέρυσι, όμως, η σεζόν είναι μεγάλη και όλα κρίνονται στο τέλος.
