Θα ξεκινήσω με το… πολυφορεμένο Αγγλία γίναμε. Εφτά γκολ, δοκάρι, ευκαιρίες, δύο πέναλτι, αμφισβητούμενες φάσεις και διάφορα άλλα ωραία και «τρελά» στη Νέα Σμύρνη. Στο τέλος της… ημέρας ο Ολυμπιακός κέρδισε με 3-4 τον Πανιώνιο. Σε ένα ματς που αυτό που μου μένει στο τέλος είναι το… μπέρδεμα για αρκετά πράγματα. Το πιο ουσιώδες;
Μπορεί να πάει μπροστά αυτός ο Ολυμπιακός που είδαμε σε όλο το 90λεπτο; Ο Ολυμπιακός δηλαδή που ξεκίνησε με γκολ-δώρο στον Πανιώνιο μετά την γκέλα παιδικής χαράς του Φιγκέιρας για να γίνει το 1-0, στην συνέχεια έβαλε την μπάλα κάτω και έπαιξε κανονικό ποδόσφαιρο πετυχαίνοντας τρία γκολ, στο δεύτερο ημίχρονο διαχειρίστηκε καλά το προβάδισμα αλλά μέσα σε δύο λεπτά (83΄, 84΄) έπαθε… ΑΕΚ και ισοφαρίστηκε σε 3-3.
Του Ολυμπιακού που ναι μεν βρήκε γρήγορα την «απάντηση» με το πέναλτι που σωστά δόθηκε υπέρ του Φορτούνη στο 87΄αλλά και του Ολυμπιακού που έβαλε στο 88΄τρίτο στόπερ για να αμυνθεί και να κρατήσει το 3-4 και όμως πάλι στο 93΄βρέθηκε φάση που θα μπορούσε να τον είχε «τινάξει» με τη νέα κάκιστη αντίδραση του Φιγκέιρας στη φάση που βρίσκει με το πόδι τον Χατζισαφί μέσα στην περιοχή.
Ωραία η χαρά του ποδοσφαίρου με τα εφτά γκολ που μπήκαν, ωραία και τα τέσσερα γκολ που πέτυχε ο Ολυμπιακός, ωραία και η επιστροφή των Φορτούνη, Ανσαριφάρντ στις επάλξεις όμως αυτό που συνέβη και πάλι με το προβάδισμα δύο γκολ που χάθηκε (ασχέτως αν ευτυχώς δεν «καταστράφηκε» όπως με την ΑΕΚ) είναι μεγάλο θέμα. Το μεγαλύτερο για τον Ολυμπιακό που ναι μεν έβαλε τέλος στο σερί χωρίς νίκη αλλά αν συνεχίσει αυτό το «τροπάριο» δουλειά δεν γίνεται.
Προφανώς και το «τρίποντο» τον κρατάει ζωντανό σε μια κομβική περίοδο (και ας είμαστε ακόμη 7η αγωνιστική) και λογικά θα φτιάξει και την ψυχολογία που θέλει νίκες εν όψει της πιο δύσκολης συνέχειας.
Όμως αγωνιστικά ο Λεμονής οφείλει να αλλάξει πολλά γρήγορα, γιατί ένας αγώνας κρατάει 90 λεπτά και όχι 30 όπου ο Ολυμπιακός πραγματικά ήταν και πάλι… Ολυμπιακός κάνοντας το 1-0, 1-3.
Πάμε τώρα στα… ωραία. Τελικά ο Πανιώνιος είναι ή δεν είναι «θυγατρική»; Μιλάμε για τον Πανιώνιο που πέρσι έκανε διπλό στο Καραισκάκη σε ένα διάστημα που ο Ολυμπιακός είχε πάρει την κατιούσα και άρχισε να ζορίζεται και για το πρωτάθλημα.
Οι… φωστήρες που τον έχουν κατατάξει στις «θυγατρικές» προφανώς στο 1-0 είπαν νωρίς είναι… Στο 1-3 είπαν «σας τα λέγαμε». Στο 2-3 είπαν «καλά μωρέ, τελειωμένο ματς», στο 3-3… δεν είπαν τίποτα. Στο 3-4 είπαν πως ο διαιτητής έσπρωξε τον Ολυμπιακό δίνοντας το πέναλτι (που ξαναλέω ήταν…) άρα και ο διαιτητής αυτής της ΕΠΟ (του Γραμμένου) ήθελε να «σώσει» τον Ολυμπιακό (extreme…). Και στο 93΄που ο Πανιώνιος πίεζε για την ισοφάριση και υπήρξε φάση που ο διαιτητής θα μπορούσε να δώσει υπέρ του πέναλτι… βεβαιώθηκαν πως η ΕΠΟ είναι «κόκκινη» και ο Πανιώνιος κανονικός. Συγγνώμη αλλά μπερδεύτηκα…
Υ.Γ. Με αγώνα Ολυμπιακός-Πανιώνιος ξεκίνησα να blogαρω στο sdna, με αγώνα Πανιώνιος-Ολυμπιακός σχεδόν τρία χρόνια μετά σταματάω. Μπορεί αρκετές φορές να φάνταζα (ή και να ήμουν) ο «τρελός του χωριού», μπορεί να μην συμφωνούσα σχεδόν με κανέναν στην προσέγγιση των αγώνων και όχι μόνο όμως αυτό που μένει στο τέλος είναι η καλή επαγγελματική συνεργασία που υπήρξε. Οφείλω να ευχαριστήσω όλους τους ανθρώπους με τους οποίους συνεργάστηκα αυτά τα τρία χρόνια, όλους όσους μπήκαν στην διαδικασία να διαβάσουν τα… πονήματα μου, να συμφωνήσουν, να διαφωνήσουν, να ασχοληθούν μαζί μου εν πάση περιπτώσει. Νοικοκυρεμένα ήρθα, Νοικοκυρεμένα φεύγω…
