Αυτό ήταν! Η κόκκινη γραμμή της ανοχής του είχε παραβιαστεί: «Τα γεγονότα πριν και μετά τον αγώνα με την Μπότεφ Πλόβντιβ ήταν μη αποδεκτά, τόσο από μένα, όσο και από τον βοηθό μου Άλεξ Ντάιερ, αλλά και από τους παίκτες μου. Αυτό το οργανωμένο γκρουπ από ρατσιστές οπαδούς που προσπάθησαν να σαμποτάρουν τον αγώνα δεν είναι το είδος των οπαδών που θέλω να έχω στις ομάδες που κοουτσάρω. Δυστυχώς για όλους, η συνεργασία μας κάπου εδώ φτάνει στο τέλος της».
Ο (ευγενής) Άλαν Πάρντιου, ο οποίος από το 2020 είχε μετακομίσει στην βουλγαρική πρωτεύουσα σε ρόλο τεχνικού συμβούλου της ΤΣΣΚΑ Σόφιας και από τον Απρίλιο είχε αναλάβει το τιμόνι σε ρόλο προπονητή είχε δει τα όρια του να ξεπερνιούνται.
Η ήττα στον τελικό κυπέλλου της 11ης Μαΐου από την συμπολίτισσα Λέφσκι είχε ανεβάσει το θερμόμετρο της εσωστρέφειας, όμως όχι, δεν περίμενε κάτι τέτοιο.
Στο αμέσως επόμενο εντός έδρας παιχνίδι, την αποστολή της ομάδας περίμενε ένα μαινόμενο πλήθος που ζητούσε εξηγήσεις για την απώλεια της κούπας με τον πιο απαίσιο τρόπο.
Οι τέσσερις μαύροι παίκτες της ομάδας έγιναν αντικείμενο των πιο χυδαίων ρατσιστικών προσβολών. Κάποιοι έφτασαν στο σημείο να εκσφενδονίζουν ακόμα και μπανάνες προς το μέρος τους.
Όλοι τους αρνήθηκαν να αγωνιστούν, όμως μετά από προσωπική παρέμβαση του Πάρντιου, αλλά και του βοηθού του -ο οποίος επίσης είναι μαύρος- πείστηκαν και έπαιξαν.
Μόνο που μετά το τέλος της αναμέτρησης, άρχισαν ξανά τα ίδια. Ο Άγγλος τεχνικός είχε πάρει πια την οριστική του απόφαση να φύγει από αυτό το τοξικό περιβάλλον, ζητώντας συγγνώμη από τους αληθινούς οπαδούς της ΤΣΣΚΑ, που δεν αξίζουν κάτι τέτοιο.
Στην θέση των παικτών της ΤΣΣΚΑ, προ δύο εβδομάδων, θα μπορούσαν να είναι κάλλιστα αυτοί της Λέφσκι. Μόνο που αυτοί είχαν κερδίσει τον τελικό -την γλίτωσαν.
Αν οι οπαδοί της ΤΣΣΚΑ έχουν μία φορά κακή φήμη, αυτή της μελλοντικής αντίπαλου του ΠΑΟΚ στον 2ο προκριματικό του Conference League είναι πολλάκις υπότροποι και με το μητρώο τους γεμάτο… παραπτώματα.
Ο ακραίος εθνικισμός έχει βαθιές ρίζες στο βουλγαρικό ποδόσφαιρο και στον σκληρό οπαδικό πυρήνα των περισσότερων ομάδων. Ο αγώνας απέναντι στην Αγγλία (0-6) για την προκριματική φάση του Euro 2020 διεκόπη δύο φορές, όταν οι Άγγλοι διεθνείς απείλησαν να φύγουν από το γήπεδο, εξαιτίας των ρατσιστικών ιαχών στις εξέδρες (ήχοι μαϊμούδων), όπου έβλεπε κανείς φασιστικά σύμβολα και ναζιστικούς χαιρετισμούς.
Στις 20 Απριλίου του 2013 η βουλγαρική -μα κυρίως η ευρωπαϊκή- κοινωνία βίωσε ένα σοκ, όταν στο παιχνίδι της Λέφσκι Σόφιας με την Λίτεξ Λόβετς, οι οπαδοί των γηπεδούχων σήκωσαν ένα πανό με το οποίο εύχονταν χρόνια πολλά στον Αδόλφο Χίτλερ, ο οποίος είχε γεννηθεί σαν εκείνη την ημέρα το 1889, σε μία εξέδρα όπου σηκώθηκαν και σημαίες του ναζιστικού καθεστώτος.
Η τιμωρία από την εγχώρια ομοσπονδία ήταν 37.500 λέβα (περίπου 20.000 ευρώ) κι αυτά περισσότερο για την ρίψη αντικειμένων και φωτοβολίδων.
Το 2012 η ΟΥΕΦΑ είχε τιμωρήσει την Λέφσκι με πρόστιμο 30.000 ευρώ για την ρατσιστική συμπεριφορά των οπαδών της στην αναμέτρηση με την Σαράγεβο
Το 2014, η Λέφσκι τιμωρήθηκε εκ νέου για πανό που έγραφαν «Θάνατος στους μετανάστες», «Θα χύσουμε αίμα για τα εδάφη μας», ενώ σε ένα τοπικό ντέρμπι με την ΤΣΣΚΑ μία εικόνα είχε προκαλέσει παγκόσμιο σοκ.
Στο ταρτάν γηπέδου και μπροστά από το πέταλο των οργανωμένων, δύο ημίγυμνα ανήλικα παιδιά ηλικίας κάτω των 10 ετών, είχαν χαιρετούσαν ναζιστικά, ένα εξ’ αυτών είχε αποτυπωμένο στο κορμί του μία σβάστικα!
Κερασάκι στην τούρτα για τους ultras της Λέφσκι Σόφιας (η πιο λαοφιλής ομάδα της χώρας, περίπου το 31% των Βούλγαρων την υποστηρίζουν) η αδελφοποίηση με τους οπαδούς της Λάτσιο και οι συχνές εκδρομές στην αιώνια πόλη για μετεκπαίδευση και τεχνογνωσία.
Τα στίκερ και τα γκράφιτι που απεικονίζουν σβάστικές, σύμβολα των SS, κέλτικους σταυρούς και άλλα ακροδεξιά σύμβολα έχουν ριζώσει στην καθημερινή οπαδική κουλτούρα των περισσότερων ποδοσφαιρικών κλαμπ της χώρας
Το ποδόσφαιρο στην χώρα αρχίζει και πάλι να συσπειρώνει μεγάλες μάζες. Ο πρόσφατος τελικός κυπέλλου ανάμεσα σε ΤΣΣΚΑ και Λέφσκι, που χαρακτηρίστηκε ως το ματς του αιώνα, συγκέντρωσε πάνω από 40.000 κόσμο στο «Βασίλ Λέφσκι», σε ένα εντυπωσιακό κυανέρυθρο μωσαϊκό, που είχε μέσα όλες τις παθογένειες του βαλκανικού ποδοσφαίρου. Εισβολές οπαδών στον αγωνιστικό χώρο (για να… πανηγυρίσουν), φωτοβολίδες, αντικείμενα, ιερό πάθος.
Αυτός ήταν ο πρώτος τίτλος για την Λέφσκι Σόφιας μετά από 13 χρόνια ανομβρίας, κάτι πρωτόγνωρο για μία ομάδα με 26 πρωταθλήματα και 25 (μέχρι το φετινό) κύπελλα στην συγκομιδή της, ο σύλλογος υπό την ηγεσία του παλιού άσου της ομάδας Νάσκο Σιράκοφ βρίσκεται υπό καθεστώς πρωτοφανούς οπαδικής συσπείρωσης και περιμένει πως και πως την ευρωπαϊκή επιστροφή.
Παρότι μιλάμε για μία ομάδα που αγωνιστεί τόσο σε ομίλους Champions (2006-07), όσο και Europa League (2009-10) και έχει τέσσερις πορείες ως τα προημιτελικά ευρωπαϊκών διοργανώσεων, η Λέφσκι δεν αγωνίστηκε πέρσι στην Ευρώπη, ενώ την τελευταία δεκαετία μετρά ταπεινωτικούς αποκλεισμούς από ομάδες όπως η Σαράγεβο, η Ίρτιτς Πάβλονταρ, η Μάριμπορ και η Βαντούζ!
Η τελευταία της ευρωπαϊκή εμπειρία ήταν ένας ταπεινωτικός αποκλεισμός από την ΑΕΚ Λάρνακας με δύο βαριές ήττες (3-0 και 4-0) στον 2ο προκριματικό του Europa League της σεζόν 2019-20, όμως τα παιχνίδια με τον ΠΑΟΚ δημιουργούν από τώρα έναν γενικό συναγερμό.
Η κλήρωση δεν είναι απλή για τον Δικέφαλο του Βορρά. Κάθε άλλο. Κι όχι μόνο για αγωνιστικούς λόγους…
