Από το 1996 μέχρι το 2004, ήταν στην πρώτη ομάδα του Ολυμπιακού. Συνέδεσε την παρουσία του με την πρώτη περίοδο επιστροφής στους τίτλους για τους Πειραιώτες, μετά τα «πέτρινα» χρόνια τους. Η περίοδος της πρώτης «παράγκας» όπως συνηθίζουν να λένε οι ποδοσφαιρόφιλοι.
Επτά σερί πρωταθλήματα κι ένα κύπελλο. Οκτώ εγχώριοι τίτλοι για τον «Ελέ», που ήταν εκεί στις… χιλιοτραγουδισμένες στιγμές του Ελληνικού ποδοσφαίρου. Αυτές που πέρασαν αλλά δεν ξεχνιούνται απ’ όσους τις έζησαν και έχουν γίνει αιτία εξιστόρησης, σε όσους τυχερούς δεν τις πρόλαβαν.
Προπονητής πλέον, στα 44 χρόνια του, παραχώρησε μεγάλη συνέντευξη στο κανάλι «Betarades» στο youtube. Εκεί λοιπόν, ρωτήθηκε για το αυτονόητο! Για την εύνοια που είχε η ομάδα του λιμανιού, προκειμένου το εξαιρετικό ρόστερ που διέθετε να παίρνει… περίπατο τίτλους, να δημιουργεί «καρδιά πρωταθλητή», να προσπερνά με άνεση αντιπάλους που στην Ευρώπη έκαναν… θαύματα! Η απάντησή του, αφοπλιστικά ειλικρινής.
Παραδέχτηκε ορθά-κοφτά πως υπήρχε εύνοια του Ολυμπιακού. Με την ανατριχιαστική ατάκα πως «είχαμε ομαδάρα, πολλά απ’ αυτά -όχι όλα – θα τα είχαμε κατακτήσει»!
Όπου «όχι όλα», τίτλοι που βρίσκονται στην τροπαιοθήκη του Ολυμπιακού. Τίτλοι που θα έπρεπε να είναι σε τροπαιοθήκες άλλων ομάδων. Μεταξύ άλλων, ο Δημήτρης Ελευθερόπουλος είπε με αφοπλιστική έως σοκαριστική ειλικρίνεια:
-Δεν μπορώ να μη ρωτήσω για την κουβέντα που πάντα θα υπάρχει, για την κυριαρχία του Ολυμπιακού εκείνα τα χρόνια. Πώς αυτή ερχόταν; Υπήρχαν σκιές;
«Κάθε πενταετία, επταετία, δεκαετία, υπάρχει κάποιος που έχει τα ηνία και παίρνει μια βοήθεια. Είναι πραγματικότητα. Υπήρχε η δεκαετία του Παναθηναϊκού, της ΑΕΚ, του Ολυμπιακού. Αλλά νομίζω πως είχαμε τέτοια ομαδάρα, που έτσι κι αλλιώς, πολλά απ’ αυτά -όχι όλα- θα τα είχαμε κατακτήσει…».
«…Καλό θα ήταν να υπήρχε πραγματικά το 50-50, να μη φοβόντουσαν οι διαιτητές γιατί κι αυτοί άνθρωποι είναι. Όταν κάνει ένας διαιτητής ένα λάθος και μετά για δύο χρόνια τον έχει έξω γιατί αδίκησε τη “Χ” μεγάλη ομάδα, ενώ αν αδικήσει τη μικρομεσαία ομάδα δε θα ανοίξει μύτη, εννοείται πως την αμφισβητούμενη θα τη δώσει υπέρ της μεγάλης ομάδας».
-Άρα απ’ αυτό που καταλαβαίνω, έβλεπες πως υπήρχαν διαιτητές που έμπαιναν στο γήπεδο και είχαν μια ανησυχία πώς θα σφυρίξουν τον Ολυμπιακό…
«Είχαν και έχουν. Μα το βλέπεις ξεκάθαρα. Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό, ΑΕΚ, ΠΑΟΚ, μα φοβούνται. Όποιος είναι πιο δυνατός τον φοβούνται περισσότερο. Εγώ νομίζω πως πολλά απ’ αυτά που έλεγαν δεν ίσχυαν, απλά ο ίδιος ο διαιτητής, είτε για να το παίξει αυλοκόλακας είτε κάποιοι ενδιάμεσοι βασιλικότεροι του βασιλέως του έλεγαν αν το κάνεις…, τους επηρέαζαν».
Επτά πρωταθλήματα: 1997, 1998, 1999, 2000, 2001, 2002, 2003. Ένα Κύπελλο: 1999. Οι τίτλοι του Δημήτρη Ελευθερόπουλου με τον Ολυμπιακό. Την πρώτη χρονιά η ΑΕΚ έπαιζε εξαιρετικό ποδόσφαιρο. Μήπως εννοούσε εκείνο το πρωτάθλημα στο «όχι όλα»;
Από το 2000 μέχρι το 2003, είναι η περίοδος του Παναθηναϊκού που έκανε την Ευρώπη να παραμιλά. Είναι η πρώτη σεζόν του αείμνηστου Γιάννη Κυράστα, χρονιά για την οποία ο «Ελέ» ανέφερε μέσα στη συνέντευξή του πως η ομάδα του ήταν… μπάχαλο. Επειδή είχε αγοράσει ο πρόεδρος τον Ζιοβάνι και ο προπονητής ήθελε τον Ζάχοβιτς, με αποτέλεσμα να γίνουν άνω-κάτω! Κι όμως, πήραν το πρωτάθλημα χωρίς κανείς να καταλάβει (ποδοσφαιρικά) το πώς.
Μετά είναι η περίοδος με το ντέρμπι του Ευθυμιάδη (παρών ο Ελευθερόπουλος), η σεζόν της Ριζούπολης. Πρωταθλήματα ένα κι ένα. Διαλεκτά. Θα είχε τεράστιο ενδιαφέρον να πει παλαίμαχος τερματοφύλακας ποια απ’ αυτά τα «όχι όλα» εννοεί.
Είναι προς τιμήν του σε κάθε περίπτωση η παραδοχή. Η μη προσπάθεια να βγάλει… τρελή όλη την Ελλάδα, όπως έχουν κάνει αρκετοί συμπαίκτες του από εκείνη την εποχή. Δηλώσεις-μάθημα για όλους. Αναφορικά με το πώς γαλουχήθηκε, γιγαντώθηκε, έφτασε στο σημείο που βρίσκεται, η ΠΑΕ Ολυμπιακός.
Δείτε το χαρακτηριστικό απόσπασμα της συνέντευξης, από το 49:55’’.
