Την τύχη όσων πρόθυμα και αλόγιστα, προσέφεραν τον εαυτό τους στην εξυπηρέτηση συμφερόντων, θα έχει και ο Λευτέρης Αυγενάκης. Η παταγώδης αποτυχία των μεθόδων του Υπουργού να επηρεάσει τις εκλογές στις αθλητικές ομοσπονδίες της χώρας με αποκορύφωμα το κάζο στην ΕΠΟ, δεν φέρνει απλά σε δύσκολη θέση τον «πατέρα» της Επιτροπής Επαγγελματικού Αθλητισμού αλλά, τον θέτει πρακτικά και ουσιαστικά στο περιθώριο.
Οι μέχρι πρότινος σύμμαχοι του, στην προσπάθεια να αμαυρωθεί το όνομα του ΠΑΟΚ με την γνωστή υπόθεση της πολυιδιοκτησίας που ολοκληρώθηκε με θρίαμβο του Δικεφάλου, ήδη τον «πυροβολούν» για την αποτυχημένη προσπάθεια να αλώσει την ΕΠΟ.
Η ζωή είναι σκληρή με όσους στηρίζουν την καριέρα τους και το μέλλον τους σε σαθρά θεμέλια. Οσοι χτυπούσαν την πλάτη του κ. Αυγενάκη ενθαρρύνοντας τον να στηρίξει μέσω της ΕΕΑ την καταγγελία σε βάρος του ΠΑΟΚ, είναι ίδιοι που απογοητεύτηκαν από τις εξελίξεις που δρομολογήθηκαν στις εκλογές της ΕΠΟ και φυσικά αυτοί που θα του δώσουν την… χαριστική βολή.
Είναι θέμα χρόνου η αντικατάσταση του στην κυβέρνηση. Την κατάλληλη στιγμή με τον κατάλληλο τρόπο. Θα επωμιστεί όλες τις ευθύνες και θα χρησιμοποιηθεί ως «αποδιοπομπαίος τράγος».
Το μεγαλύτερο πρόβλημα για τον κ. Αυγενάκη είναι πως ίσως μείνει στην ιστορία ως ο πιο αποτυχημένος Υπουργός Αθλητισμού. Και την ευθύνη θα φέρουν οι μέχρι πρότινος σύμμαχοι του και όχι οι αντίπαλοι του. Πάντα άλλωστε, το ισχυρότερο χτύπημα το δέχεσαι απ΄ αυτούς που θεωρείς… φίλους και συμμάχους. Απ΄ αυτούς δεν φυλάγεσαι…
Αναφορικά με τις εκλογές της ΕΠΟ, η διοίκηση Ζαγοράκη, σαφώς και αποτελεί συνέχεια της διοίκησης του Βαγγέλη Γραμμένου. Μιας απόλυτα επιτυχημένης διοίκησης, που έβαλε τις βάσεις της εξυγίανσης. Λέξη που δεν αρέσει σε όσους είχαν μάθει να έχουν τον απόλυτο έλεγχο της ομοσπονδίας για το δικό τους όφελος.
Δυστυχώς γι αυτούς, ο Βαγγέλης Γραμμένος αποχώρησε οικειοθελώς αφήνοντας έργο που αναγνωρίζεται από την πλειοψηφία των ανθρώπων που αγαπούν πραγματικά το ποδόσφαιρο. Αποχώρησε χωρίς να μπορούν να του προσάψουν απολύτως τίποτα, παρά τις προσπάθειες ετών να ξεψαχνίζουν κάθε του απόφαση, κάθε του ενέργεια.
Το μεγάλο παράσημο για τον απερχόμενο πρόεδρο της ΕΠΟ, είναι η προσπάθεια που καταβλήθηκε και οι πιέσεις που του ασκήθηκαν από το σύνολο των ποδοσφαιρικών δυνάμεων για να παραμείνει στην ομοσπονδία για μια ακόμα θητεία.
Η απόφαση του να αποχωρήσει, αποτέλεσε συνειδητή επιλογή την οποία στήριξε μέχρι τέλους. Η θητεία του (και φυσικά η θητεία όλων των συμβούλων του) θα μείνει στην ιστορία για τις αλλαγές που συντελέστηκαν στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Λάθη σαφώς και έγιναν. Πως όμως μπορούν να αποφευχθούν λάθη σε ένα τοξικό περιβάλλον όπως αυτό του ελληνικού ποδοσφαίρου; Δεν χρειάζεται να επεκταθώ.
Το νέο συμβούλιο υπό της προεδρία του Θόδωρου Ζαγοράκη, θα κριθεί στην πορεία. Θεωρώ δεδομένο ότι οι προθέσεις του νέου προέδρου της ΕΠΟ και όσων αποτελούν τη νέα διοίκηση είναι να συνεχίσουν την καθαρή πορεία που διέγραψε η προηγούμενη διοίκηση, να διορθώσουν ότι δεν πρόλαβε να διορθώσει η προηγούμενη διοίκηση και να συνεχίσουν την αναστήλωση του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Οσοι πραγματικά θέλουν να σταθούν αρωγοί της προσπάθειας αυτής, θα δώσουν στον Ζαγοράκη και τους συνεργάτες του τον χρόνο που απαιτείται για να εφαρμόσουν τις ιδέες τους. Τοποθετώντας… ταμπέλες από την πρώτη κιόλας μέρα της νέας διοίκησης, αντιλαμβάνομαι ότι δεν έχουν όλοι την πρόθεση να βοηθήσουν το έργο της.
Οσοι λοιπόν κρίνουν πριν καλά- καλά αναλάβει καθήκοντα η νέα διοίκηση, σαφώς και εξυπηρετούν συμφέροντα. Η άποψη τους μας είναι διάφορη. Αντίθετα με ενδιαφέρον θα διαβάσουμε και θα ακούσουμε την άποψη όσων καλοπροαίρετα κρίνουν τα έργα και τις ημέρες της θητείας του Θόδωρου Ζαγοράκη στον προεδρικό θώκο της ΕΠΟ.
