Νόμος της ζωής και ειδικά για κάθε δουλειά. Για να πετύχεις, προχώρα με το χειρότερο δυνατό σενάριο. Μην υπολογίζεις ούτε στο ελάχιστο, πως τα πράγματα θα πάνε καλά και θα σε βοηθήσει η τύχη. Σκέψου που μπορείς να φτάσεις με τις δικές σου δυνάμεις, πόσα είσαι διατεθειμένος να επενδύσεις και πιθανόν να χάσεις και προχώρα. Ειδάλλως, στηρίζεσαι κυρίως στην τύχη, όπως συμβαίνει τώρα με την ΑΕΚ. Και γι’ αυτό, φτάνει να κυνηγά ξανά την ουρά της.
Βέβαια, όσες φορές και εάν σου πουν κάτι, όσες συμβουλές και εάν δεχθείς, αν δεν την πατήσεις ο ίδιος, δεν θα μάθεις. Στην Ελλάδα η πλειοψηφία των επιχειρήσεων φαλίρει, επειδή δεν έχει κάνει υπολογισμό και πάει πάντα με βάση κάποιο καλό σενάριο. Αλλά έτσι δεν γίνονται δουλειές. Στο ποδόσφαιρο συγκεκριμένα και στην περίπτωση της ΑΕΚ ειδικότερα, είναι μια κατάσταση που δεν αλλάζει και γι’ αυτό οι μεταγραφικές περίοδοι εξελίσσονται συνήθως σε βασανιστική διαδικασία.
Τις τελευταίες ημέρες, άπαντες γύρω από την ομάδα είναι «πνιγμένοι» από το άγχος. Να βρεθεί ένας επιθετικός, να υπάρξει ισορροπία στην ομάδα, να ηρεμήσει κάπως η κατάσταση. Θα έρθει σέντερ φορ, δεν υπάρχει αμφιβολία. Αλλά όποια και εάν είναι τελικά η επιλογή, τα (εύλογα κατά την κρίση μου) ερωτήματα, παραμένουν και θα συνεχίσουν να έρχονται μπροστά μας, ειδικά από τη στιγμή που έχουν κοστίσει ήδη έναν οδυνηρό ευρωπαϊκό αποκλεισμό και μια γκέλα εντός συνόρων.
Ο… χαμένος σέντερ φορ και ο Γκαρσία
Για παράδειγμα, θα πρέπει να απαντηθεί από τους αρμόδιους για ποιον λόγο η ΑΕΚ έκλεισε την περυσινή σεζόν με τέσσερις επιθετικούς, ορθώς πούλησε ή άφησε να αποχωρήσουν ελεύθεροι οι τρεις εξ αυτών, αλλά μέχρι τώρα δεν κατάφεραν να βρουν έστω έναν παίκτη που θα μπορούσε να είναι λύση μαζί με τον Λιβάι.
Δεν υπάρχει καμία απάντηση στο πως η ΑΕΚ έφτασε να κοιτά λογιών λογιών επιθετικούς, που εάν τους απαριθμήσεις βλέπεις τελείως διαφορετικά στυλ ποδοσφαιριστών. Τι σχέση έχει ο Κορέα με το Βινίσιους, ο Φοφανά με τον Μαρσιάλ, ο Ντουά με τον Σαλντάνια.
Τι επιθετικό τελικά ψάχνει η ΑΕΚ που μοιάζει τόσο δυσεύρετη υπόθεση που δεν μπορεί κανείς να λύσει αυτόν το γρίφο; Αναζητά έναν ποδοσφαιριστή πρώτης γραμμής σαν τον Μαρσιάλ ή τον Κορέα, που θα έρθει και θα είναι αναμφίβολα βασικός; Ή αναζητά πρώτιστα κάποιον που θα μπορεί να ταιριάζει στο στυλ παιχνιδιού, αλλά θα είναι νομοτελειακά μπακ απ του Λιβάι Γκαρσία, που παραμένει ως βασική επιλογή;
Διότι, από τη στιγμή που δεν υπήρξε κάποια πρόταση που να δελεάσει την ΑΕΚ, το λογικό δεν είναι πως το «πυρηνικό» όπλο, το μεγάλο αστέρι του ρόστερ, εκείνος από τον οποίο υπάρχει προσδοκία να φέρει μεταγραφή με πάνω από 20 εκατ. ευρώ, να είναι βασικός; Ειδικά τώρα, που υπάρχει ουσιαστικά μόνο μία διοργάνωση; Θα βγει από τη βιτρίνα και θα είναι σε συμπληρωματικό ρόλο;
Τι ψάχνει η ΑΕΚ;
Αν συμβαίνει αυτό και δεν μπούμε σε διαδικασίες παραλογισμού και ακατάσχετης παραφιλολογίας αναφορικά με την κατάσταση του Γκαρσία, ποια είναι η λογική με την οποία έρχεται ένας παίκτης που θα λογίζεται εν δυνάμει ως βασικός; Ενώ μάλιστα την ίδια στιγμή, υπάρχουν ουκ ολίγοι παίκτες μέσα στην ομάδα, που οριακά θα βλέπουν αποστολή;
Πως είναι δυνατόν να θεωρείται «δουλεμένη» μια υπόθεση που στην αγορά της μπορεί να συζητείται για ποσό 7-8 εκατ. ευρώ και μάλιστα όχι για το 100% των δικαιωμάτων; Πως έχει φτάσει σε τελικό σημείο, αν μιλάμε για δανεισμό που από μόνος του μπορεί να κοστίσει στην ΑΕΚ 3 εκατ. ευρώ, με αμφιλεγόμενα αποτελέσματα;
Πως είναι δυνατόν να εμφανίζεται ως επιλογή της ΑΕΚ για την «ισάξια» (κατά τα λεγόμενα Αλμέιδα) λύση μαζί με τον Λιβάι, ένας παίκτης που όταν πρωτοσυζητήθηκε προ διμήνου, θεωρούνταν εξαιρετική επιλογή για να καλύψει την αποχώρηση του Λιβάι, εάν κι εφόσον προέκυπτε πρόταση αγοράς του;
Ερωτηματικά για αριστερό μπακ, Περέιρα και άλλα
Δυστυχώς για την ΑΕΚ, τα εύλογα και αναπάντητα ερωτήματα δεν περιορίζονται στην απόκτηση του επιθετικού. Γιατί εάν ήταν μόνο αυτό, θα μπορούσε να πει κάποιος, πως υπήρξαν και 1-2 συγκυρίες που άλλαξαν τα δεδομένα.
Ωστόσο, υπάρχει κάποιος που να εξηγήσει πειστικά πως τελικώς η ΑΕΚ δεν θα κινηθεί για την απόκτηση αριστερού μπακ; Πως είναι δυνατόν όσοι δούλεψαν ένα χρόνο με Χατζισαφί και Πήλιο και όριζαν ως βασική ανάγκη την απόκτηση μπακ, τώρα εμφανίζονται να καλύπτονται με την κατάσταση που έχει απομείνει;
Ποιος είναι ο ρόλος, πως και πότε θα αξιοποιηθεί από την ΑΕΚ ο Περέιρα, ένας παίκτης που είναι μεγάλη μεταγραφή και βαρύ συμβόλαιο; Πως θα υπάρξει διαχείριση – όπως τα έκαναν – με τόσους πολλούς παίκτες για τόσες λίγες θέσεις;
Είναι πολλά. Θα μπορούσαμε να συζητάμε επί μακρόν αναφορικά με το κατά πόσον η ΑΕΚ θα έπρεπε να είχε κάνει άλλες επιλογές, να είχε ζητήσει κινήσεις αναβάθμισης σε άλλες θέσεις του ρόστερ. Εχει γίνει πλέον… viral η κουβέντα για κόφτη, στόπερ, δεξί μπακ, τερματοφύλακα.
Ο τρόπος του Ηλιόπουλου
Παρεμπιπτόντως, αν υπάρχει κανείς που θα δώσει πειστικές απαντήσεις σε όλα αυτά τα εύλογα ερωτήματα που δικαιολογημένα μπορεί να θέσει ο νέος ιδιοκτήτης της ομάδας μόλις βγει από τον κυκεώνα που τον έχουν οδηγήσει, ας δώσει και μια εξήγηση για ποιον λόγο παραμένουν ακόμα στα Σπάτα Πισάρο και Στάνκοβιτς.
Γι’ αυτό σας λέω. Καλό θα είναι κάποια στιγμή η ΑΕΚ να μη στηρίζεται στην τύχη. Στην ευκαιρία που μπορεί να προκύψει, στον καλό παίκτη που μπορεί να «κάτσει» στο διάβα μας. Διότι, έτσι μόνο συγκυριακά μπορεί να πετυχαίνεις. Και ο Ηλιόπουλος δείχνει επιχειρηματίας, που στηρίζεται στη μεθοδικότητα σε όλες τις κινήσεις του.
