Ασθματική εμφάνιση και αγχωτική νίκη, αλλά ωστόσο νίκη για τους Πρωταθλητές, που δεν ήταν αυτοί που τράβηξαν τον… μουτζούρη!
Υπό κανονικές συνθήκες θα λέγαμε πως δεδομένης της εποχής, των ξεκούραστων αντιπάλων και του άγχους της εκάστοτε πρεμιέρας, ο ΠΑΟΚ κατάφερε να πάρει μια αναμενόμενη νίκη και να κερδίσει αυτοπεποίθηση.
Κάπως έτσι, αλλά καμία σχέση! Και είναι σωστό να επισημάνουμε τώρα, πριν να είναι αργά, ότι η ομάδα βγάζει ανασφάλεια και έλλειψη αυτοπεποίθησης από την προετοιμασία ακόμη. Μια ομάδα που είναι ίδια με πέρυσι πλην ελάχιστων αλλαγών και σίγουρα όχι τόσο ουσιαστικών για να δικαιολογούν τόσο «μουδιασμένο» ξεκίνημα που ήδη έχει στερήσει το όνειρο συμμετοχής των ομίλων του Τσάμπιονς Λιγκ.
Και είναι τώρα η κατάλληλη στιγμή γιατί αφενός υπάρχουν 10 μέρες ακόμη για να καλυφθούν τα εμφανή κενά σε χαφ και στόπερ, όσο και να γίνουν ειλικρινείς κουβέντες εσωτερικά.
Αυτό το δεύτερο το θεωρώ πιο κομβικό από τις όποιες μεταγραφές. Αν ο ΠΑΟΚ θεωρεί ότι ο Λουτσέσκου «καβάλησε το καλάμι» και κόβει παίκτες που η ομάδα θεωρεί καλούς, πρέπει να του το πει. Αν ο Λουτσέσκου θεωρεί ότι η ομάδα δεν του αναγνωρίζει αρκετά τη συμβολή στο προηγούμενο πρωτάθλημα ώστε να του κάνουν και δυο έγκαιρα δώρα, πρέπει να το πει. Όχι στις δημόσιες τοποθετήσεις, αλλά σ´ αυτόν που κατά δήλωσή του «τον έκανε καλύτερο προπονητή». Όπως και ο Ιβάν στο «προπονητικό του παιδί».
Οι δυο τους κλείνουν τις εκκρεμότητες και τις παρεξηγήσεις σε κάθε απευθείας επαφή τους. Και ιδανικά από κοντά, όσο ο Πρόεδρος είναι ακόμη στο ησυχαστήριό του στη Χαλκιδική.
Συνήθως τέτοιες καταστάσεις διαιωνίζονται όταν υπάρχει κόπωση και αυτό βγάζει σήμερα ο οργανισμός. Μια κόπωση που είναι όμως ανεπίτρεπτη για το μέγεθος του ΠΑΟΚ μετά από τέτοιο πρωτάθλημα που κατακτήθηκε πέρυσι. Αλίμονο αν ένα πρωτάθλημα, μπορεί να κοιμίσει έναν οργανισμό που ιστορικά πεινάει να μεγαλώσει την τροπαιοθήκη του.
Όλοι χρωστάμε στους περυσινούς πρωταθλητές ειλικρινή στήριξη. Εμείς με την κριτική μας αλλά και την καλή μας προδιάθεση, ο κόσμος με την μαζική του στήριξη, οι παίκτες και ο προπονητής με δουλειά και ταπεινότητα, η διοίκηση με αποτελεσματικότητα και ειλικρίνεια.
Αν κάποιος αισθάνεται κουρασμένος, μπορεί να παραμερίσει για κάποιον πεινασμένο. Έτσι παραμένεις στην κορυφή μόλις την κατακτήσεις. Γνωρίζω πολύ καλά πως όλα όσα γράφω απασχολούν τους ανθρώπους που νιώθουν ΠΑΟΚ και εσωτερικά στην ομάδα.
Και θεωρώ ότι τώρα είναι η ώρα ενός ξεκαθαρίσματος για να φύγει αυτό το μούδιασμα από τον οργανισμό. Να επιστρέψει το «εμείς» πάνω από τα διάφορα «εγώ» και να πατηθεί το γκάζι.
Η ιστορία μας δείχνει ότι αυτό συνέβη όλες τις χρονιές που το πήραν πάνω τους οι δυο πιο επιτυχημένοι άντρες στην σύγχρονη ιστορία του συλλόγου: Ο Ιβάν και ο Ραζβάν!