Τα ερωτήματα είναι συγκεκριμένα:
Η ΠΑΕ και η αστυνομία που γνώριζαν από το μεσημέρι για το πανό υπέρ των Blue Boys γιατί δεν έκαναν τίποτα;
Η Θύρα 13 συμφωνεί με το πανό ή ήταν πρωτοβουλία λίγων (δεν φάνηκε να διαφωνεί και ιδιαίτερα πάντως);
Δεν γνωρίζω αν θα απαντηθούν, προς το παρόν δεν έχω δει καν επίσημη αντίδραση από τον Παναθηναϊκό, για αυτό το κομμάτι πανί που αποτελεί λεκέ στην ιστορία του συλλόγου. Σας φαίνεται βαρύ; Εντάξει. Βρείτε εσείς μια άλλη έκφραση που να περιγράφει το γεγονός ότι στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας σηκώθηκε πανό συμπαράστασης σε ένα νεοναζιστικό σύνδεσμο οπαδών και συγκεκριμένα σε εκείνους στους οπαδούς που κατηγορούνται για δολοφονία. Έπεσε και καπνογόνο με μπλε καπνό για τον ίδιο λόγο (ένδειξη συμπαράστασης). Όλα αυτά όταν στο γήπεδο ήρθε η ομάδα της οποίας ο οπαδός δολοφονήθηκε.
Ευτυχώς κάποιοι στις υπόλοιπες κερκίδες αποδοκίμασαν.
Εκτός όλων των άλλων, το συγκεκριμένο πανό επιβεβαιώνει και κάτι ακόμη: Ότι οι οργανωμένοι οπαδοί, κατά κανόνα και πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, ενδιαφέρονται πρώτα για τον εαυτό τους και δευτερευόντως για το κλαμπ που υποτίθεται ότι στηρίζουν. Τα συνθήματα όπως έχω γράψει πολλές φορές, αφορούν στην πλειονότητά τους στο δικό τους μεγαλείο (των οπαδών), που είναι υπέροχοι, τρελοί, κάνουν ναρκωτικά, γαμ@@@ και δέρνουν γενικώς (όλα αυτά περιγράφονται στα συνθήματά τους).
Δεν τους νοιάζει ότι η συνήθειά τους να ρίχνουν καπνογόνα και βεγγαλικά μετά από γκολ, κόβει τον ρυθμό της ομάδας τους. Τους νοιάζει ότι θα γίνουν viral και όλοι θα τους «θαυμάζουν» και θα γράφουν/γράφουμε για την καυτή ατμόσφαιρα που δημιούργησαν.
Στη Λεωφόρο εν προκειμένω, όσοι έφτιαξαν και σήκωσαν το πανό, δεν έδωσαν δεκάρα τσακιστή για το γεγονός ότι προσέβαλαν την ιστορία του Παναθηναϊκού, ξενέρωσαν χιλιάδες κόσμου, ξενέρωσαν και πολλούς από όσους βρισκόταν στο γήπεδο με αποτέλεσμα η ατμόσφαιρα να είναι παράξενη και όχι αντάξια ενός τόσο σημαντικού αγώνα. Δεν σκέφτηκαν καν ότι έτσι ενδεχομένως να έδωσαν έξτρα κίνητρο και να πόρωσαν περισσότερο την ΑΕΚ. Το μόνο που σκέφτηκαν ήταν να κάνουν το κομμάτι τους. Να σταθούν στα «αδέλφια τους». Να επιβάλλουν στους υπόλοιπους τη δική τους αισθητική και τα δικά τους, θλιβερά, πιστεύω, να επιβεβαιώσουν ότι αυτοί κάνουν κουμάντο στο γήπεδό τους. Όχι η σιωπηλή πλειοψηφία, όχι ο άλαλος Αλαφούζος, ούτε καν ο Γιοβάνοβιτς και οι ποδοσφαιριστές του. Αυτοί είναι τα αφεντικά.
Μιλώ για την συγκεκριμένη περίσταση μα έχει συμβεί και άλλου με την ίδια περίπου αφωνία από τις διοικήσεις.
Και πάντα γράφω το ίδιο: οι τύποι αυτοί, πέρα από φασίστες, είναι οπαδοί του εαυτού τους και του συνδέσμου τους. Κανενός άλλου. Όσο φοβόμαστε να το πούμε, φοβόμαστε να τους ξεμπροστιάσουμε, όσο δεν ασκούμε σκληρή κριτική στις ΠΑΕ που τους καλύπτουν, όσο οι αρχές όχι απλώς δεν τιμωρούν, ενίοτε κάνουν και πλάτες και όσο το ίδιο το οπαδικό κίνημα δεν αναλαμβάνει δράση αυτοδιόρθωσης (αν υποθέσουμε ότι κάτι τέτοιο είναι εφικτό) τόσο ο φασισμός θα εξαπλώνεται -και- στις κερκίδες, σαν γάγγραινα.
Μια γάγγραινα που μόνο με ακρωτηριασμό μπορεί να σταματήσει.
Υ.Γ. Η ΑΕΚ από πέρυσι και με μικρά σκαμπανεβάσματα, παίζει σε ρυθμό και ένταση πρωτοφανή για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Είναι μια υπέροχη ομάδα, ένα γκρουπ με τεράστια αυτοπεποίθηση, είτε αγωνίζεται πλήρης, είτε με τον Σιμάνσκι στόπερ και τον Πινέδα αριστερό μπακ. Ο Αλμέιδα έχει κάνει εξαιρετική δουλειά και αγωνιστικά και πνευματικά και το πέρασμα από την Λεωφόρο, λίγες μέρες μετά το διπλό στην Αγγλία, αποτελεί, κυρίως με τον τρόπο που ήρθε (καταφανή ανωτερότητα στο μεγαλύτερο κομμάτι του ματς) μια ξεκάθαρη δήλωση: αν το θέλετε, ελάτε να μου το πάρετε!
Ο Παναθηναϊκός επίσης είναι μια πολύ καλή ομάδα με πολύ καλό προπονητή. Αλλά όπως κατέστη εμφανές, ακόμη βρίσκεται πίσω από την ΑΕΚ. Μιλώ μόνο για ποδόσφαιρο και όχι για τα γύρω – γύρω ή το πώς έχασε τον περυσινό τίτλο.
