Αυτό το Παγκόσμιο Κύπελλο είναι ντροπή για την ανθρωπότητα. Λίγο – πολύ όλοι το γνωρίζουν. Αλλά αφού ξεκίνησε, τουλάχιστον ας το δούμε χωρίς διακοπές και μπλακ – άουτ, τον ΑΝΤ1+ μου μέσα! Το φιάσκο της πλατφόρμας του ΑΝΤ1 είναι προφανές ότι έχουν εξοργίσει τους Έλληνες φιλάθλους περισσότερο από το Μουντιάλ του Κατάρ αυτό – καθαυτό. Πράγμα λογικό. Κι εγώ καθημερινά ψάχνω που θα δω τους αγώνες.
Όταν η μπάλα αρχίσει να τσουλάει το αίμα ξεχνιέται. Οι διοργανωτές και η FIFA γνωρίζουν την δύναμη του προϊόντος που διαχειρίζονται και έκαναν υπομονή. Τα ρεπορτάζ για τους χιλιάδες νεκρούς εργάτες, για την καθημερινή και βάναυση καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Κατάρ, για την διαφθορά της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας κυριαρχούσαν επί σειρά ετών κυριαρχούσαν στα περισσότερα ΜΜΕ παγκοσμίως. Δευτερόλεπτα μετά την πρώτη σέντρα της διοργάνωσης, έγιναν αδιάφορα. Ένας ελαφρώς ενοχλητικός ήχος στο βάθος του πεδίου.
Τώρα βλέπουμε τον Μέσι να ταπεινώνεται από την Σαουδική Αραβία (μια χώρα όπου επίσης τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι πατσαβούρι και ενδιαφέρεται για να αναλάβει το Μουντιάλ του 2030) , τον Εμπαπέ να κάνει όργια, τους Άγγλους να ονειρεύονται πως «it’s coming home». Δεν έχουμε χρόνο για τα προβλήματα της κοινότητας των ΛΟΑΤΚΙ+ και για τα μνημόσυνα των ανθρώπων από την Ινδία και το Μπαγκλαντές που άφησαν την τελευταία τους πνοή στα εργοτάξια των λαμπερών γηπέδων του Κατάρ. Δεν θέλουμε θλιμμένους στη γιορτή μας. Αν το σήμα του ANT1 είναι καλό, όλα καλά , μια πίτσα με απ’ όλα παρακαλώ.
Συνέβη πολλές φορές στο παρελθόν. Από το ναζιστικό Βερολίνο του 1936 έως τo Πεκίνο το 2008, από την Αργεντινή του Βιντέλα το 1976 έως την Ρωσία του Πούτιν το 2018, η δύναμη του αθλητισμού χρησιμοποιήθηκε πολλάκις και με επιτυχία για να ξεπλυθούν τα πιο σκληρά και ανελεύθερα καθεστώτα. Στις περισσότερες τις περιπτώσεις το μοτίβο ήταν παρόμοιο: αμφιβολίες και καταγγελίες πριν την διοργάνωση, μνήμη χρυσόψαρου και αποθέωση των πρωταγωνιστών κατά τη διάρκειά της,
Και κάπως έτσι, το Κατάρ, ως λέξη, μπαίνει πια στην ίδια πρόταση με τα μεγαλύτερα αστέρια του ποδοσφαίρου, όχι με δυσάρεστες έννοιες όπως καταπίεση, κακοποίηση, καταπάτηση δικαιωμάτων των μειονοτήτων, αυταρχισμός. Αποστολή εξετελέσθη.
Δεν μέμφομαι κάποιον. Σας είπα κάνω ακριβώς το ίδιο. Παρακολουθώ Μουντιάλ από το 1982, παρακολουθώ (όσο μας επιτρέπει ο ΑΝΤ1) και το φετινό. Θα μαζευτώ σε σπίτια με φίλους. Θα διασκεδάσω και θα πορωθώ.
Αλλά ταυτόχρονα παρακολουθώ την κάλυψη από τα ελληνικά ΜΜΕ και από κάποια ξένα. Με ξεχωριστό ενδιαφέρον. Βλέπω ωραία στατιστικά, σύγχρονα live των αγώνων, δηλώσεις και ιστορίες των ποδοσφαιριστών που ξεχωρίζουν. Περίπου όπως σε κάθε Μουντιάλ.
Μα αυτό δεν είναι κάθε Μουντιάλ. Είναι το Μουντιάλ της ντροπής. Το Μουντιάλ που συμπυκνώνει όσα πάνε στραβά στο ποδόσφαιρο και στον κόσμο σήμερα. Και οι αληθινοί πρωταγωνιστές του δεν είναι ο Νεϊμάρ, ο Κριστιάνο και οι υπόλοιποι αστέρες, ούτε οι αρχηγοί των ομάδων που ήθελαν να φορέσουν το περιβραχιόνιο της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας αλλά μάσησαν στις απειλές της άθλιας FIFA. Αληθινός πρωταγωνιστής θα είναι όποιος εξ΄ αυτών έχει το θάρρος αφού σκοράρει να σηκώσει τη φανέλα και να έχει από κάτω ένα μήνυμα για τους νεκρούς εργάτες. Υπάρχει κάποιος, πέρα από την πάντα συμπαθή Εθνική Δανίας;
Πρωταγωνίστριες είναι η Άλεξ Σκοτ του BBC και η Κλώντια Νιούμαν του ZDF που σχολίασαν παιχνίδια με περιβραχιόνιο και μπλούζα υπέρ των ΛΟΑΤΚΙ+. Όλοι οι δημοσιογράφοι που κυκλοφορούν με παρόμοια σύμβολα πάνω τους και όσοι επιχειρήσουν να μας δείξουν τι κρύβεται πίσω από τη λάμψη της βιτρίνας. Όσοι δώσουν φωνή στους καταπιεσμένους του Κατάρ, τους οποίους η κυβέρνηση πασχίζει να κρύψει. Όσοι καλύπτουν τη διοργάνωση, αναδεικνύοντας ταυτόχρονα την δομική της ασχήμια. Αυτοί στα δικά μου μάτια θα αξίζουν την χρυσή μπάλα και το χρυσό παπούτσι και όχι ο πρώτος σκόρερ του συγκεκριμένου Μουντιάλ.
Διότι πράγματι, όταν η μπάλα αρχίζει να τσουλάει το αίμα ξεχνιέται. Για αυτό και η βασική δουλειά μας στην προκειμένη περίπτωση (των δημοσιογράφων εννοώ) στην προκειμένη περίπτωση είναι να μην το αφήσουμε να ξεχαστεί.
Αν κάποιοι εκ των καλοπληρωμένων ποδοσφαιριστών θελήσουν να μας βοηθήσουν, ακόμα καλύτερα.
