Ο Παναθηναϊκός πέρασε και από το Μόναχο σε ένα παιχνίδι, που δεν είχε πολύ καλή απόδοση, όμως πήρε το πολυπόθητο διπλό. Αν αναλογιστούμε την κρισιμότητα του παιχνιδιού και το τι θα σήμαινε για όλον τον οργανισμό να επιστρέψει ο Παναθηναϊκός μετά από χρόνια στις κορυφαίες ομάδες με πλεονέκτημα έδρας, τότε μπορεί να είναι και δικαιολογημένο το άγχος που έβγαλαν οι «πράσινοι» σε αρκετά σημεία του αγώνα.
Η Μπάγερν σαν μια γνήσια Γερμανική ομάδα, ασφαλώς και έπαιξε τον αγώνα στο 100% για να διεκδικήσει και τις όποιες ελάχιστες πιθανότητες είχε για τα play-in. Ακόμα και όταν έμαθε το αποτέλεσμα της νίκης της Εφές, δεν τα παράτησε και ξαναπλησίασε στο σκορ. Αυτή η νοοτροπία είναι που κάνει τις ομάδες να ξεχωρίζουν και της αξίζουν συγχαρητήρια.
Άνοιξε το ροτέισον με καταπληκτικό Χουάντσο
Ο Εργκίν Αταμάν, στο σημαντικότερο παιχνίδι της σεζόν, έκανε ίσως το καλύτερο κοουτσάρισμα του, ανοίγοντας το ροτέισον και παίρνοντας πράγματα από όλους τους παίκτες. Για πρώτη φορά, δεν υπήρχε το τρία μπροστά από τον χρόνο συμμετοχής των παικτών σε κρίσιμο ματς, με τον Ναν, να παίζει 29 λεπτά, που ήταν το περισσότερο. Σε αυτό βοήθησε και η πνευματική ετοιμότητα όσων ήρθαν από τον πάγκο, με τους Παπαπέτρου και Χουάντσο, να κάνουν το καλύτερο τους παιχνίδι φέτος.
Ο Τούρκος προπονητής, απέδειξε ότι δεν έχει κανένα κόμπλεξ με κανέναν παίκτη, αρκεί να του κάνει την δουλειά που θέλει. Ο Πάπι με τον Χουάντσο, από το πρώτο δευτερόλεπτο που μπήκαν στο παρκέ, έδωσαν πράγματα, για αυτό και η παρουσία του Γκριγκόνις και του Μήτογλου περιορίστηκε αυτήν την φορά.
Οι πράσινοι είχαν βάλει σημάδι τον Ιμπάκα στο πικ εν ρολ, ώστε να εκμεταλλευτούν την drop άμυνα που έπαιζε η Μπάγερν, κάτι που τους βγήκε αφού σκόραραν 21 από τον χειριστή της μπάλας που έπαιρνε το σκριν με τον Σλούκα να πετυχαίνει 10 πόντους με αυτόν τον τρόπο και να μοιράζει άλλους 17 στους συμπαίκτες του, σε ένα σύνολο 29 πόντων που ήταν υπεύθυνος. Για άλλη μια φορά ο Έλληνας γκαρντ, ήταν μαέστρος για την ομάδα του, παίρνοντας πάλι σωστές αποφάσεις στο τέλος του αγώνα. Το decision making του Σλούκα, έχει κάνει αυτήν την στιγμή τον Παναθηναϊκό, να είναι η κορυφαία ομάδα στην διαφορά πόντων επίθεσης-άμυνας (net Rating) στα τέταρτα δεκάλεπτα, που η διαφορά των δύο ομάδων να κυμαίνεται στους +/- 5 πόντους.
O Χουάντσο από την στιγμή που έβαλε το πρώτο δύσκολο τρίποντο, φάνηκε ότι πήρε ψυχολογία και από εκεί και πέρα φαινόταν ακόμα και στο τρέξιμο του, ότι παίζει με φοβερή αυτοπεποίθηση. Ο Παναθηναϊκός έτρεξε και κάποια play για τον ίδιο ώστε να εκμεταλλευτεί την καλή του μέρα και ο ίδιος τα έφερε εις πέρας, δείχνοντας ότι τελικά μπορεί να βάζει και… lay up.
Η φάση του τριπόντου που πετυχαίνει, είναι το αποτέλεσμα της δουλειάς του Αταμάν όλον αυτόν τον καιρό. Σε μια κλασική πικ εν ρολ επίθεση, ο Λεσόρ διαβάζει ότι η άμυνα τον εμποδίζει να βυθιστεί στο καλάθι (double tag) και έτσι βλέποντας τον Χουάντσο από πίσω του, σκρινάρει για του πασάρει ο Σλούκας. Μικρές λεπτομέρειες που με τις πολλές επαναλήψεις γίνονται ασυναίσθητα και φτιάχνουν την επίθεση του Παναθηναϊκού.
Αταμάν, ο μόνος που το έχει ξανακάνει
Ο Εργκίν Αταμάν μπορεί να νιώθει δικαιωμένος για τις δηλώσεις του το καλοκαίρι αλλά και κατά την διάρκεια της χρονιάς. Κατάφερε να πάρει μια ομάδα από το απόλυτο μηδέν και να την οδηγήσει στην δεύτερη θέση της κανονικής διάρκειας, ξεπερνώντας τον ίδιο του τον εαυτό.
Την σεζόν 2017-18 ανέλαβε στα μέσα της σεζόν την Εφές που παρέπαιε και ολοκλήρωσε την χρονιά στην τελευταία θέση με ρεκόρ 7-23. Την αμέσως επόμενη σεζόν, έκανε ένα ολικό rebuild, κρατώντας μόνο τον Σιμόν και τον Ντάνστον, μαζί με τους συμπληρωματικούς Μπαλμπάι και Μπιτίμ. Το αποτέλεσμα ήταν, η Εφές να τερματίσει 4η στην κανονική διάρκεια με ρεκόρ 20-10 και να πάει στον τελικό, χάνοντας τότε από την ΤΣΣΚΑ.
Βλέπετε κάποια κοινά με τον φετινό Παναθηναϊκό; Οι πράσινοι την περασμένη σεζόν, κατέλαβαν την καθόλου τιμητική 17η θέση, με ρεκόρ 9-23. Από την ολική ανακατασκευή του ρόστερ, έμειναν μόνο ο Γκριγκόνις και οι συμπληρωματικοί, Καλαιτζάκης και Μαντζούκας. Οι μεταγραφές που έγιναν πολλές, μια ομάδα ξεκίνησε από το μηδέν και κατάφερε να τερματίσει δεύτερη.
Ο Τούρκος προπονητής, μπορεί να παινεύεται ότι έχει το know how, στο να μετατρέπει τις ομάδες του σε διεκδικήτριες και αυτό κάνει και στον Παναθηναϊκό. Μπορεί οι οπαδοί να ζητάνε πλέον το 7ο αστέρι, αλλά υπάρχει πολύς δρόμος μέχρι τότε. Το σημαντικό είναι, ότι μέσα σε μια χρονιά, μπήκαν οι σωστές βάσεις, φτιάχτηκε κορμός που αργά ή γρήγορα θα δικαιώσει τον οργανισμό.
