Τέτοιου είδους παραδοχή, δεν έχει ξαναγίνει. Εδώ και 1,5 χρόνο που υπάρχει ο Βαγγέλης Λιόλιος στην Ομοσπονδία του μπάσκετ, απλά είναι για τη φιγούρα. Να βγει καμιά φωτογραφία με τον Γιάννη Αντετοκούνμπο, να πάει να κόψει καμιά τούρτα στην προπόνηση της Εθνικής, να μπει στο παρκέ μετά από αγώνες της επίσημης αγαπημένης λες κι είναι εκεί η θέση του.
Ο ίδιος είπε πως ακόμη… διοικεί ο Βασιλακόπουλος. Ειδικά στο θέμα διαιτησία. Εκεί όπου υπάρχουν βαθιές ρίζες. Έτσι είπε, έτσι σας λέμε. Ο Βασιλακόπουλος έβαλε τον Πιτσίλκα επικεφαλής στην ΚΕΔ/ΕΟΚ, ο Βασιλακόπουλος ήταν αυτός που τον είδε να φεύγει αλλά τον κράτησε δίνοντάς του ξαφνικά και αυξημένες αρμοδιότητες, ο Βασιλακόπουλος τον βλέπει να ορίζει τον γιο του και μετά να βάζει φίλους του να τον βαθμολογούν.
Λογικά ο 1,5 χρόνος δεν αρκεί στον Λιόλιο να αλλάξει κάτι στο άθλημα. Ας ενημερώσει και τις ομάδες όμως. Ειδικά τον Ολυμπιακό που πανηγυρίζει πως θριάμβευσε το μέχρι τέλους. Αν ακόμη διοικεί ο Βασιλακόπουλος κι ο ίδιος απλά κάνει τη γλάστρα στα θέματα διαιτησίας, μη χρειαστεί να ξαναφύγει απ’ το πρωτάθλημα ο νυν κάτοχος των εγχώριων τίτλων.
Ο καθένας διοικεί με τον τρόπο που επιλέγει. Ο κόσμος, οι φίλαθλοι, η κοινωνία η ίδια όταν πρόκειται για κάτι με την απήχηση του μπάσκετ, τον κρίνουν. Όσοι αναφέραμε, γελάνε μέχρι δακρύων με την δήλωση που θα έκανε πολιτικός της δεκαετίας του ’80. Μόνο το «παραλάβαμε καμένη γη», δεν είπε ο Βαγγέλης Λιόλιος.
Βέβαια ξέχασε τη βασική του αρχή: Οι θεσμοί δεν αγγίζονται. Ο Βασιλακόπουλος που τώρα κριτικάρει, ήταν θεσμός στη θέση που ο ίδιος βρίσκεται τώρα. Γιατί μιλάει γι’ αυτόν; Γιατί αναιρεί τα δικά του λεγόμενα;
Δεν έχει ξαναγίνει μετά από τέτοιο διάστημα άσκησης διοίκησης σε μια Ομοσπονδία, να λέγονται τέτοιες μπαρούφες. Μηδενική ανάληψη ευθύνης, μηδενική αυτοκριτική και το κυριότερο: Αυτοπροσδιορισμός του εαυτού του ως… καθαρό νερό. Μόνο που αν ξεκίνησε ως τέτοιο, σε 1,5 χρόνο θόλωσε αρκετά. Με τους Πιτσίλκες, τους διαιτητές-υπαλλήλους στις επιχειρηματικές του δραστηριότητες, τους διάφορους φίλους, την επίδειξη έχθρας προς συγκεκριμένο σύλλογο.
Μέσα σε 1,5 χρόνο ο Βαγγέλης Λιόλιος άλλαξε πολλά. Ήταν τόσο βίαιες οι παρεμβάσεις του, που το έκανε άκομψα, ξεκάθαρα, απροκάλυπτα. Θέλοντας να επιδείξει το γεγονός. Τα λόγια του και η διαρκής έπαρση λόγω της έλλειψης ουσιαστικής κριτικής καθώς υπάρχει μια ξεκάθαρη Ομερτά απ’ τους πρώην επαναστάτες, δείχνουν πόσο και που έχει μπλέξει το άθλημα. Με χειρότερο όλων τη νοοτροπία του «έλα μωρέ γιατί να απαντήσω» όποτε κλήθηκε να σχολιάσει γεγονότα που έχουν λάβει χώρα και αποτελούν πληγή στο σώμα του ήδη τραυματισμένου αθλήματος.
