Ο Ολυμπιακός επιβεβαίωσε και τα προγνωστικά που τον ήθελαν φαβορί και τις προβλέψεις -ακόμη και του ημιχρόνου- που τον ήθελαν να χρειάζεται 5-10 λεπτά για να επιβάλλει την ανωτερότητα του και να κυριαρχήσει ώστε στο τέλος των 40 λεπτών να κατακτήσει με την πρώτη συμμετοχή του το “Super Cup” και να αρχίσει τη νέα σεζόν όπως τελείωσε την προηγούμενη.
Με ένα τρόπαιο, έπειτα από νίκη επί του «αιώνιου» αντιπάλου του και καταγράφοντας νέο ρεκόρ σερί νικών σε βάρος του Παναθηναϊκού. Έφτασε στο 8-0!
Η διαφορά μεταξύ των δύο ομάδων είναι μεγάλη και τη δεδομένη χρονική στιγμή μοιάζει να είναι ακόμη μεγαλύτερη. Οι λόγοι γνωστοί και χιλιοειπωμένοι. Για αυτό σε ότι αφορά τον Ολυμπιακό ασφαλή και αξιόπιστα συμπεράσματα θα μπορούν να εξαχθούν όταν αντιμετωπίσει ομάδες του επίπεδου του κι όταν δοκιμάσει τα όρια του σε σειρά αγώνων. Όχι σε ένα ματς με τον Παναθηναϊκό που φανέρωσε -ειδικά στο β’ μέρος- όλες τις αδυναμίες του κι έδειξε πως έχει πολύ δρόμο να διανύσει για να καλύψει την αγωνιστική διαφορά με τους πρωταθλητές, κυπελλούχους και κατόχους του Super Cup.
Για τον Παναθηναϊκό αντιθέτως είναι αρκετά εκείνα που μπορεί να σημειωθούν. Πάμε λοιπόν:
Η απουσία του Νέιτ Ουόλτερς δεν είναι απλά ένα άλλοθι για την ήττα και την απογοητευτική αγωνιστική εικόνα της ομάδας που σχεδίασε ο Αργύρης Πεδουλάκης με τον Ντέγιαν Ράντονιτς. Είναι λόγος σοβαρότατος, τον οποίο αν κάποιος τον προσεγγίσει ανάποδα θα αντιληφθεί με τον πιο εύγλωττο τρόπο την ποιοτική ένδεια του Παναθηναϊκού. Ένδεια που αποτυπώνεται και στον τρόπο παιχνιδιού…
Με λίγους παίκτες ικανούς να δημιουργήσουν και να «γεμίσουν» με την προσωπικότητα τους το παρκέ, ο Παναθηναϊκός δεν έχει τον τρόπο να καλύψει το κενό που προκαλεί η απουσία ενός εξ αυτών. Είναι σαν να του λείπει η μισή ομάδα!
Κι από τη στιγμή που το παιχνίδι του επιθετικά… φτωχαίνει, τόσο πρέπει να αυξάνεται η καταστρεπτικότητα του στο παιχνίδι του (εκάστοτε) αντιπάλου του. Στον τελικό της Ρόδου ο Παναθηναϊκός είτε από άμυνα του, είτε από τον ρυθμό που επέβαλε (στο α’ μέρος) αλλά και σίγουρα διότι ο Γιώργος Μπαρτζώκας δοκίμασε διάφορα πράγματα πριν καταφύγει σε δοκιμασμένες συνταγές, πήρε καλό βαθμό στην καταστροφή του παιχνιδιού των Ερυθρολεύκων. Τους εγκλώβισε σε μεγάλο βαθμό.
Ο Κώστας Σλούκας δεν μπήκε στην εξίσωση του σκοραρίσματος, ο Σακίλ ΜακΚίσικ ο οποίος είθισται να κάνει την πράσινη άμυνα να δεινοπαθεί δεν έκανε αισθητή την παρουσία του, ο Σάσα Βεζένκοφ άργησε να φορτώσει πόντους το καλάθι του ΠΑΟ κι όταν το έκανε δεν ήταν ιδιαίτερα εύστοχος (2/7τρ) ενώ υποχρεώθηκε να πάρει μερικά πολύ μακρινά σουτ.
Κι όμως μολονότι ο Παναθηναϊκός κράτησε τον Ολυμπιακό στους 67 πόντους, στο 38% στα σουτ εντός παιδιάς και βρήκε 16 πόντους (έναντι 5 του Ολυμπιακού) στο ανοιχτό γήπεδο ηττήθηκε και μάλιστα άνετα! Πολύ άνετα…
Γιατί; Διότι οι Πράσινοι πέραν του Πάρις Λι δεν είχαν καμία άλλη λύση με την οποία θα μπορούσαν να κόψουν τον «γόρδιο δεσμό» της άμυνας του Ολυμπιακού (9π σε κάθε περίοδο μετά το ημίχρονο με μόλις 5/22 σουτ) και ηττήθηκε κατά κράτος στη ρακέτα και των δυο πλευρών.
Είναι σχεδόν αδύνατον ο Γκριγκόνις να έχει ξανά 0/9 σουτ και ο Πονίτκα 1/4 τρίποντα, (κάτι που σε συνδυασμό με την απουσία του Ουόλτερς και της αδυναμίας της φροντ-λάιν είναι καταδικαστικό για μια ομάδα με τις περιορισμένες λύσεις του ΠΑΟ) αλλά δύσκολα -ή κατόπιν μεγάλου χρονικού διαστήματος και μπόλικης δουλειάς- θα αναλάβουν ηγετικό ρόλο. Και γενικώς δεν είναι οι παίκτες που θα προσφέρουν «εύκολους», ή «σίγουρους» πόντους. Δεν είναι σαν τον (υγιή) Νεμάνια Νέντοβιτς ή τον Μάικ Τζέιμς ή άλλων παικτών που είχαν τον ανάλογο ρόλο στον ΠΑΟ ή άλλες ομάδες. Μπορεί στο προσεχές μέλλον να ξεδιπλώσει τέτοιες αρετές ο Άντριου Άντριους. Αν πάλι όχι, τότε θα έρθει η περίοδος που η αλλαγή θα κρίνεται απαραίτητη…
Από την άλλη, στο παιχνίδια μέσα στη ρακέτα, ο Μουστάφα Φαλ «καταπίνει» τους ψηλούς του Παναθηναϊκού. Στην άμυνα ούτε ο Παπαγιάννης, ούτε ο Γκουντάιτις μπορούν να τον αντιμετωπίσουν. Στην επίθεση ο μεν Έλληνας δεν έχει στο ρεπερτόριο του, ούτε στο ελάχιστο, το post-up (πόσω μάλλον με ένα θηρίο όπως ο Γάλλος), όπου η αλήθεια είναι πως δεν απειλεί, δεν κοιτάει καν το καλάθι (χαρακτηριστική χθες η σκηνή με τον Πονίτκα να τον παροτρύνει να τελειώσει φάσεις), ο δε Λιθουανός πέρασε απαρατήρητος. Η γραμμή ψηλών του Ολυμπιακού, με τον Μπολομπόι να είναι εντυπωσιακά καλός το διήμερο στη Ρόδο και τον Μπλακ να είναι ανέτοιμος, έχει τεράστια διαφορά σε δύναμη, αθλητικότητα, ικανότητα στο post-up με την αντίστοιχη του Παναθηναϊκού (30 πόντους μέσα από τη ρακέτα χθες έναντι των 16 του ΠΑΟ), η οποία είναι (και) ευάλωτη στα pick’n’roll.
Επομένως ο Παναθηναϊκός για να έχει καλύτερη εικόνα, να γίνει πιο ανταγωνιστικός χρειάζεται
• να μην έχει καμία απουσία στο πρώτο rotation,
• υπομονή μέχρι να αποκτήσει ομοιογένεια ως ομάδα και οι Γκριγκόνις, Πονίτκα ρυθμό και ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΩΣ να γίνει πιο σκληρός και πιο αποτελεσματικός στην καταστροφή του παιχνιδιού του αντιπάλου.
Και δεν είναι βέβαιο ότι αυτά θα αρκούν.
Το ρόστερ που επέλεξε ο Πεδουλάκης με τον Ράντονιτς στερείται επιλογών και χρειάζεται οπωσδήποτε μια, που ενδεχομένως να πρέπει να γίνει δύο, κινήσεις.
Προφανώς μία για την αδύναμη φροντ-λάιν του, όπου έχει και ποσοτικό έλλειμμα. Στη θέση “4”, όπου υπάρχει μόνο ο Ντέρικ Ουίλιαμς ακόμη και οι τυφλοί βλέπουν πως πρέπει να προστεθεί παίκτης. Άλλωστε είναι δηλωμένο πως αναζητείται παίκτης. Οι… αλχημείες με τον Γιώργο Καλαϊτζάκη δεν μπορούν να έχουν αποτέλεσμα. Πρέπει να αποκτηθεί πάουερ φοργουορντ, ο οποίος όμως από τη στιγμή που προστέθηκε ο Ματέους Πονίτκα, θα πρέπει να είναι σε θέση να αγωνιστεί κι ως σέντερ και να είναι ικανός να παίξει άμυνα στο pick ’n’ roll. Να το προσωποποιήσω για γίνει πιο εύκολο: θέλει έναν Τζέιμς Γκιστ στα prime του!
Και πιθανά στην πορεία να αποδειχθεί ότι χρειάζεται έναν «go-to-guy» γκαρντ, που θα κάνει την επίθεση πιο παραγωγική, θα προσφέρει το απρόβλεπτο, θα δίνει πόντους από «1vs1».
Διαφορετικά πολύ δύσκολα θα γίνει ανταγωνιστικός του Ολυμπιακού και πιθανά τα αρνητικά σερί στα μεταξύ των «αιωνίων» ματς θα διευρύνονται ή θα επαναλαμβάνονται…
ΥΓ1: Η διοργάνωση του ΕΣΑΚΕ, δεδομένων κάποιων δυσχερειών του γηπέδου, πήρε θετικό πρόσημο. Η “aller-retour” κοινή πτήση των «αιωνίων» (και του Προμηθέα) δυστυχώς αποτελούν είδηση στα μέρη μας αλλά ήταν μήνυμα αθλητικού πολιτισμού. Ωστόσο το Super Cup πρέπει να αποκτήσει ελκυστικότερο, πιο λαμπερό, «αμπαλάζ», να εκπέμπει ενθουσιασμό. Και για να συμβούν αυτά πρέπει πρώτα από όλα οι ομάδες, οι προπονητές, οι παίκτες, οι οργανισμοί, να δείχνουν σεβασμό και να το κάνουν σημαντικό. Αν μοιάζει πως κάνουν αγγαρεία δεν βοηθούν να αποκτήσει μεγαλύτερη αίγλη.
ΥΓ2: Για το σκηνικό στο τέλος του τελικού δεν χρειάζεται να ειπωθούν πολλά. Η εικόνα είναι πάντα πιο δυνατή από τις λέξεις και το βίντεο με τον Αργύρη Πεδουλάακη μιλάει από μόνο του. Αν παράγοντες, εάν άνθρωποι μεσήλικες, έχουν τέτοιες συμπεριφορές, τι να πεις και τι να ζητήσεις από έφηβους οπαδούς που βράζει το αίμα τους και παρακολουθούν τα ματς με παρωπίδες;
Ο Λαρεντζάκης έκανε λάθος. Έδειξε ασέβεια στον αντίπαλο, ο οποίος μάλιστα διαθέτει συμπαίκτες του από την Εθνική, εναντίον ενός εξ αυτών έκανε το απρεπές κατά τους άγραφους κανόνες του μπάσκετ. Πέραν του ότι δεν υπάρχει κάποιος κανονισμός που τον υποχρεώνει να μην επιτεθεί στην τελευταία φάση αλλά η επιλογή εναπόκειται στις αξίες του, τον σεβασμό τόσο στον αντίπαλο και το άθλημα όσο του προπονητή της ομάδας του που δίνει εντολή να μην εκδηλωθεί η επίθεση, τον αφήνεις να κριθεί από την μπασκετική κοινωνία, καθώς ακόμη και συμπαίκτες του αντέδρασαν αρνητικά, ενώ ο Γιώργος Μπαρτζώκας πέρασε τη γραμμή του κέντρου δείχνοντας πως ο παίκτης ενήργησε λανθασμένα. Τέτοιες συμπεριφορές σαν του 58χρονου τεχνικού διευθυντή της ΚΑΕ μικραίνουν τον Παναθηναϊκό περισσότερο από οποιαδήποτε ήττα, οποιαδήποτε απώλεια τίτλου.
ΥΓ3: Στον ΕΣΑΚΕ συναποφάσισαν να εισηγηθούν στην ΕΟΚ να αυξηθεί ο αριθμός των ξένων κάθε μίας ομάδας σε επτά, με τον περιορισμό οι διαθέσιμοι σε κάθε ματς να είναι έξι. Ημέρα Δευτέρα (3/10) κι ενώ το Σάββατο (8/10) αρχίζει το πρωτάθλημα. Ας δεχτούμε πως η τροποποίηση δεν είναι “πρόβλημα”. Το timing πάντως είναι απαράδεκτο. Διότι με εξαίρεση τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό που ήδη έχουν κάνει πλάνο για 7 ξένους, καμιά άλλη ομάδα δεν έκανε προγραμματισμό ώστε να αποκτήσει 6+1 ξένους.