Η 20χρονη πρωταθλήτρια, Νο.169 στον κόσμο, θα αλλάξει τον χρόνο οκτώ ώρες νωρίτερα από εμάς και, μάλιστα, δεν θα... κρυώνει!
Βρίσκεται, βλέπετε, στο Μπρίσμπεν της Αυστραλίας, καθώς αύριο ξεκινάει την προσπάθειά της για τη νέα σεζόν...
Λίγο πριν μπούμε στο 2016, η ταλαντούχα τενίστρια κάνει μαζί μας ένα flashback στο 2015 και σχολιάζει τη δική της σούπερ χρονιά, αλλά και τα κατορθώματα των αστεριών του παγκοσμίου τένις.
Η Μαρία, κόρη της μεγάλης Αγγελικής Κανελλοπούλου, άφησε φέτος το στίγμα της με την πρόκριση στο κυρίως ταμπλό του US Open και είναι ένας από τους λόγους που πιστεύουμε ότι υπάρχει φως στο... τούνελ του ελληνικού τένις...
Ας θυμηθούμε, λοιπόν, μαζί της μερικά από τα πιο σημαντικά τενιστικά γεγονότα της περσινής σεζόν και ας δούμε τι περιμένει να δει η ίδια τη νέα χρονιά...
- Ήταν σίγουρα η κορυφαία σεζόν της καριέρας σου. Ποια είναι τα highlights για σένα;
«Εννοείται ότι η εμπειρία του US Open ήταν απίστευτη. Είναι κάτι τεράστιο το να προκρίνεσαι στο κυρίως ταμπλό στη πρώτη σου συμμετοχή σε Grand Slam. Όμως, και το 25άρι που κέρδισα στο Μάριμπορ ήταν σημαντικό, διότι μου έδωσε το δικαίωμα να μπαίνω στο κυρίως ταμπλό μεγαλύτερων διοργανώσεων. Έπαιξα και στα ημιτελικά σε κάποια 50άρια, αλλά ξεχωρίζω και τη συμμετοχή στα ημιτελικά του WTA τουρνουά στο Κάρλσμπαντ, με το οποίο έκλεισα τη σεζόν. Το να κλείνεις τη χρονιά με αυτόν τον τρόπο σου δίνει άλλο αέρα, για να μπαίνεις προετοιμασμένος στις διοργανώσεις στο μέλλον».
- Πώς ήταν η συνύπαρξη με τους σούπερ σταρ του παγκοσμίου τένις στο US Open;
«Είχα ξαναβρεθεί με μεγάλα ονόματα του αθλήματος, όμως αυτή τη φορά ήταν διαφορετικό. Ήμασταν όλοι μαζί σε έναν τεράστιο χώρο, έκανες προπόνηση και όταν τελείωνες μπορεί να έμπαινε κάποιος πολύ σπουδαίος. Τους έβλεπες, βέβαια, όλους στο εστιατόριο, στα αποδυτήρια. Αλλά αυτό που ήταν φοβερό ήταν οι παροχές. Από τη στιγμή που περνούσες στον πρώτο γύρο, για παράδειγμα, είχες το δικό σου αυτοκίνητο».
- Η πρόκριση στο κυρίως ταμπλό ήταν μεγάλη επιτυχία. Θεωρείς, όμως, ότι ήταν και μια χαμένη ευκαιρία;
«Είχα καλή κλήρωση (σ.σ. με την Κινέζα Γουάνγκ), κακά τα ψέματα. Θα μπορούσα να πέσω, ας πούμε, με τη Λισίτσκι ή την Κβίτοβα. Ήταν κλήρωση στα μέτρα μου, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ήταν και άσχετη. Κανείς δεν σου χαρίζει τίποτα σε αυτές τις διοργανώσεις. Είχα ευκαιρίες στο πρώτο σετ και νομίζω ότι αν το κατακτούσα, θα έπαιρνα και το παιχνίδι. Αντίθετα, εκείνη τελικά μπήκε με άλλο αέρα μετά το 1-0, άνοιξε το χέρι της και έφτασε στη νίκη».
- Είχες άγχος;
«Ήμουν σφιχτή... Στο ζέσταμα και στα δύο πρώτα γκέιμ έτρεμε το χέρι μου. Δεν ένιωθα τη ρακέτα! Πιστεύω ότι ήταν κάτι φυσιολογικό...».
- Είχες δηλώσει ότι θα ήθελες να πέσεις στην πλευρά της Σερένα Γουίλιαμς.
«Ναι, δεν ξέρω αν θα κέρδιζα το πρώτο ματς, αλλά θα είχα την πιθανότητα να παίξω μαζί της, κάτι που θα ήταν μεγάλη τιμή. Θα έπαιζα σε κεντρικό γήπεδο, κόντρα στη Σερένα, μέσα στην πατρίδα της, σε ένα τουρνουά όπου προσπαθούσε να γράψει ιστορία με το Grand Slam! Θα ήταν κάτι μοναδικό»...
- Φέτος το ελληνικό τένις «ακούστηκε». Θεωρείς ότι ήταν μια χρονιά-δήλωση;
«Ναι, πέρα από εμένα, ο Στέφανος (Τσιτσιπάς), η Γραμματικοπούλου και η Χριστοφή είχαν πολύ καλά αποτελέσματα. Και επειδή τα ξέρω τα παιδιά, θα πω ότι μπορούν να πετύχουν ακόμα περισσότερα. Η Ελλάδα, όμως, χρειάζεται περισσότερους εκπροσώπους για να ακουστεί στον κόσμο. Δεν αρκούν 3-4 αθλητές. Είμαστε, ωστόσο, μικρή χώρα και τα έξοδα είναι πολλά».
- Για να μπορέσει κάποιος να κάνει καριέρα, θα πρέπει να φύγει από την Ελλάδα, όπως έκανες και εσύ;
«Δεν είναι απαραίτητο... Αν είσαι ευχαριστημένος με κάποιον προπονητή στην Ελλάδα, γιατί να φύγεις; Εγώ δεν είχα βρει κάποιον που θα μπορούσε να ταξιδεύει μαζί μου, να αφιερώνεις πολλές ώρες στην προπόνηση και για αυτό έφυγα. Το ότι μετακόμισα στη Βαρκελώνη, βέβαια, με έκανε πιο ώριμη, πιο ανεξάρτητη».
- Για σένα ποιος είναι ο τενίστας της χρονιάς; Τζόκοβιτς ή Σερένα;
«Πολύ δύσκολη ερώτηση. Και οι δύο πέτυχαν σπουδαία πράγματα. Είναι μεγάλο το δίλημμα... 50-50 για μένα!».
- Η ήττα της Σερένα στα ημιτελικά του US Open ήταν η μεγαλύτερη έκπληξη που έχεις δει;
«Όχι! Ήταν πολύ αγχωμένη. Το βάρος για το Grand Slam ήταν μεγάλο, έπαιζε και μέσα στη χώρα της. Η Βίντσι, από την άλλη, δεν είχε τίποτα να χάσει. Όλοι κρατούν μια ρακέτα, μπορείς να κερδίσεις και μπορείς να χάσεις από οποιονδήποτε. Έχουν δει πολλά τα μάτια μου. Ίσως κάποιος που βλέπει στην τηλεόραση μόνο τα μεγάλα ματς να το θεώρησε έκπληξη, όμως εγώ που βλέπω τα πράγματα από μέσα λέω ότι δεν με εξέπληξε».
- Τι σου έκανε εντύπωση φέτος στη WTA;
«Με εντυπωσίασε η Μπελίντα Μπέντσιτς. Και μπορεί να παίξει ακόμα μεγαλύτερο τένις. Είναι μόλις 18 ετών και βρίσκεται στο Νο.14 της παγκόσμιας κατάταξης. Με εξέπληξε ακόμα η πτώση της Τζίνι Μπουσάρντ και η Γκαρμπίνιε Μουγουρούθα. Δεν περίμενα να πάει τόσο καλά φέτος».
- Η Σερένα θα έχει και φέτος την ευκαιρία για το Grand Slam;
«Όσο περνούν τα χρόνια θα γίνεται πιο δύσκολο, αν και τη συγκεκριμένη δεν φαίνεται να την επηρεάζει ο χρόνος. Πρέπει να δούμε και σε τι κατάσταση είναι, τι όρεξη θα έχει και αν θα είναι απογοητευμένη μετά από αυτό που έγινε πέρυσι. Το βέβαιο είναι ότι τένις της είναι κορυφαίο και θα είναι δύσκολο να την αντιμετωπίσει κάθε αντίπαλος».
- Ο Τζόκοβιτς σάρωσε τα πάντα την περσινή σεζόν, αλλά τι έχεις να πεις για τον Φέντερερ και τον τρόπο που παίζει στα 34 του χρόνια;
«Για μένα ο Φέντερερ είναι καλύτερος από ποτέ! Μπορεί να μην κέρδισε Grand Slam, αλλά η απόδοσή του, οι αντοχές του μετά από τόσα χρόνια σε ένα τόσο απαιτητικό άθλημα είναι κάτι απίστευτο. Δεν γίνεται να τα κάνει αυτά τα πράγματα. Είναι μάγος!».
- Ο Ναδάλ;
«Ο Ναδάλ είναι δουλευταράς. Δεν έχει το ταλέντο που έχει ο Φέντερερ ή ο Τζόκοβιτς, αλλά δουλεύει. Είναι φυσιολογικό να έχει μια πτώση. Κουράζεται περισσότερο, πιέζεται περισσότερο λόγω του στιλ του. Είναι κάτι που μπορεί να συμβεί. Θεωρώ ότι μπορεί να ξαναγίνει Νο.1, να κερδίσει και άλλα Grand Slam».
- Ο Νόλε μπορεί να διατηρήσει αυτό το υψηλό επίπεδο;
«Θα είναι δύσκολο... Ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος. Πιστεύω ότι ο Ναδάλ θα κάνει ένα δυνατό comeback, το ελπίζω δηλαδή, ενώ υπάρχουν πάντα και οι Φέντερερ, Μάρεϊ, Βαβρίνκα».
- Βλέπεις να γίνεται κάποια έκπληξη;
«Δεν νομίζω να υπάρχει κάποιος αυτή τη στιγμή που να μπορεί να τους χτυπήσει. Αυτοί οι τενίστες έχουν κάτι έξτρα που τους κάνει να ξεχωρίζουν».
- Πέρυσι ο Φέντερερ και φέτος ο Μάρεϊ έκαναν σαν τρελοί για την κατάκτηση του Davis Cup, παρότι έχουν πετύχει τόσα πολλά στην καριέρα τους. Η εθνική ομάδα βγάζει γενικώς αυτό το έντονο συναίσθημα;
«Εμένα η εθνική μού βγάζει ανατριχίλα... Είμαστε και πατριώτες εμείς οι Έλληνες. Δεν έχω αγωνιστεί σε τόσο υψηλό επίπεδο με την εθνική, αλλά αν καταφέρναμε να προκριθούμε σε ανώτερο γκρουπ, σίγουρα θα ένιωθα μεγάλη συγκίνηση. Είναι διαφορετικό να παίζεις με την εθνική. Νιώθεις ενωμένος με τους συμπαίκτες σου, δουλεύεις μαζί τους για έναν κοινό σκοπό. Ήταν λογική η αντίδρασή τους».
- Εσύ νιώθεις ποτέ «μοναξιά» στο κορτ;
«Όχι, έχω συνηθίσει μετά από τόσα χρόνια! Ξέρω ότι θα βρεθώ και θα δουλέψω ομαδικά με τις συμπαίκτριές μου μόνο μια εβδομάδα τον χρόνο».
- Ποιο είναι το πρόγραμμά σου τώρα;
«Αύριο μπαίνω στα προκριματικά του Μπρίσμπεν, όπου θα αντιμετωπίσω την Μπονταρένκο. Ακολουθεί το Χόμπαρτ και τα προκριματικά του Australian Open στις 14 Ιανουαρίου».
- Τι θα πρέπει να πετύχεις τη νέα σεζόν για να είσαι ικανοποιημένη από τον εαυτό σου;
«Να βρεθώ κοντά στο 120-130 του κόσμου, ίσως και στο Top 100, αλλά αυτό θα είναι δύσκολο γιατί χρειάζομαι τους διπλάσιους πόντους από αυτούς που έχω τώρα. Ξέρω, όμως, ότι με τη σκληρή δουλειά θα τα καταφέρω. Αν όχι τώρα, μέσα στα επόμενα δύο χρόνια. Θα ήθελα φέτος να φτάσω σε μια θέση που να μου δίνει το δικαίωμα να μπαίνω απευθείας στο κυρίως ταμπλό των Grand Slam και εννοείται να μπορέσω να προχωρήσω πέρα από τον πρώτο γύρο».
