Ο Ράφα Ναδάλ συμπληρώνει σήμερα 35 χρόνια ζωής.
Σε μία διαφορετική τούρτα γενεθλίων, το SDNA βάζει αντί για 35, 10 κεράκια, συλλέγοντας 10 «facts» που ισχύουν για τον Ισπανό υπεραθλητή του τένις, τα οποία επιβεβαιώνουν πόσο ιδιαίτερος είναι.
- Λατρεύει τα γούρια σε βαθμό… προληπτικού
Αν κανείς παρατηρήσει όλα όσα κάνει ο Ναδάλ από την πρώτη στιγμή που μπαίνει σε ένα γήπεδο για να αγωνιστεί δε θα πιστεύει στα μάτια του. Ο Ισπανός έχει πολλά γούρια, τόσα που δεν μπορεί παρά να χαρακτηριστεί προληπτικός. Έχει ξεχωριστό τικ με κινήσεις με τα χέρια και τα ρούχα του, ο τρόπος και ο χρόνος που παίρνει πετσέτα, τα μπουκάλια με νερό που τοποθετεί πάντα σε σειρά και τα οποία πίνει με συγκεκριμένη προτεραιότητα, το ότι περνάει πάντα πάνω από τις γραμμές του γηπέδου, πρώτα με το δεξί πόδι, ο συγκεκριμένος τρόπος που δαγκώνει τα τρόπαια, αλλά και το ότι σηκώνεται πάντα αφού σηκωθεί ο αντίπαλος, είναι κάποια από αυτά.
- Απόλυτος κυρίαρχος στη χωμάτινη επιφάνεια
Μόνο τυχαία δεν τον λένε «βασιλιά» του χώματος. Σε αυτή την επιφάνεια αγωνίζεται λες και… πετάει. Αέρινος, με αστείρευτες δυνάμεις, ανταγωνιστικός όσο κανείς, αήττητος και απόλυτος κυρίαρχος με βάση τους τίτλους του στο χώμα. Ο Ναδάλ μετρά 13 Roland Garros, 11 Monte Carlo Masters και 11 Barcelona Masters, επιδόσεις, στις οποίες, μαντέψτε, προφανώς και δεν έχει αντίπαλο.
- Από… ποδοσφαιριστής, τενίστας
Μέχρι τα 12 του χρόνια έπαιζε ποδόσφαιρο και ήταν για την ηλικία του και αρκετά καλός. Κάπου εκεί το τένις τον γοήτευσε, τον κέρδισε και τον ανάγκασε να κάνει τη μεγάλη στροφή, η οποία αποτέλεσε απόφαση ζωής, μιας και εξελίχθηκε σε έναν από τους θρύλους του αθλήματος με καριέρα που θα μνημονεύεται για χρόνια και για πολλούς δύσκολα θα ξεπεραστεί, ειδικά σε συγκεκριμένους τομείς.
- Οπαδός της Ρεάλ Μαδρίτης που ξεπέρασε τον ποδοσφαιριστή θείο του, Μιγκέλ Ναδάλ
Η αγάπη του για το ποδόσφαιρο δεν έσβησε ποτέ, αλλά διατηρήθηκε στο μέτρο του οπαδού. Είναι φανατικός «γκαλάκτικος», υποστηρίζοντας τη Ρεάλ Μαδρίτης και ταυτόχρονα μέτοχος της ποδοσφαιρικής Μαγιόρκα, η οποία είναι η γενέτειρα του. Ξεχωριστή επιρροή ο θείος του Μιγκέλ Άνχελ Ναδάλ, ο οποίος ήταν πρώην παίκτης των Μπαρτσελόνα και Μαγιόρκα, έχοντας 62 συμμετοχές με την Εθνική Ισπανίας. Εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς ότι ακόμα ένα… θαύμα του Ράφα είναι πως με τα «όργια» που έχει πετύχει στο τένις πολύ γρήγορα από «ο ανιψιός του Μιγκέλ Ναδάλ» έκανε τον πρώην άσο της Μπαρτσελόνα να αποτελεί τον θείο του φοβερού και τρομερού τενίστα.
- Αριστερόχειρας μόνο στο τένις
Βλέποντας κανείς τον Ναδάλ να μαγεύει στα… court και για την ακρίβεια να κάνει το μπαλάκι να αναστενάζει με τον πολύ αθλητικό τρόπο που αγωνίζεται στο τένις, σίγουρα δεν μπορεί να φανταστεί ότι το αριστερό, με το οποίο αγωνίζεται, δεν είναι το «καλό» του χέρι. Κι όμως. Ο προπονητής και επίσης θείος του, Τόνι Ναδάλ, θέλοντας να τον κάνει ακόμα καλύτερα τον ανάγκαζε να αγωνίζεται με το αριστερό και τελικά με αυτό τον τρόπο τον έκανε αριστερόχειρα μόνο στο τένις. Όλα τα υπόλοιπα, είπαμε, τα κάνει με το «καλό» του, το δεξί.
- Φιναλίστ στον τελικό των… τελικών στο Wimbledon
Ο φοβερός και τρομερός Ναδάλ δε θα μπορούσε να μην είναι μέρος του ιστορικότερου τελικού του Wimbledon. Το 2008 κόντρα στον Φέντερερ, στον τελικό διαφήμιση του αθλήματος που είχε τη μεγαλύτερη διάρκεια τελικού του Wimbledon με 4 ώρες και 48 λεπτά. Μπορεί να έχασε τον συγκεκριμένο τίτλο, αλλά ακόμα και έτσι έγραψε ιστορία.
- Ναδάλ, ένα ιατρικό θαύμα
Από πολύ μικρή ηλικία όταν ξεκίνησε να ασχολείται με το τένις οι γιατροί δεν ήταν καθόλου θετικοί με τη συγκεκριμένη του επιλογή. Μία ευπάθεια στα γόνατα, η οποία ήταν ευδιάκριτη από πολύ νωρίς, επιβαρύνθηκε από τη φύση του αθλήματος που είναι πολύ απαιτητική για τα πόδια των αθλητών. Όσο και αν κατά καιρούς έχει σοβαρούς τραυματισμούς που του κοστίζουν αποχή από μεγάλα ραντεβού του τένις, ο Ναδάλ δεν το έβαλε ποτέ κάτω, συνεχίζει να τους ξεπερνά και να μεγαλώνει ως θρύλος με νέες σπουδαίες διακρίσεις στο τένις. Ο Ισπανός είναι ένα θαύμα της φύσης.
- Κάτοχος Grand Slam με την πρώτη
Για να φτάσεις στην κορυφή χρειάζεται εκτός από αγωνιστική ικανότητα και πολλές ψυχικές αντοχές. Ο Ναδάλ κατάφερε το 2005 να γράψει για ακόμα έναν ξεχωριστό λόγο ιστορία. Στον τελικό του Roland Garros ο Ναδάλ κατάκτησε τον τίτλο και έγινε ο πρώτος τενίστας που κερδίζει Grand Slam από την πρώτη του παρουσία σε ένα τελικό. Ήταν κι αυτό ένα σημάδι για όσα θα ακολουθούσαν…
- Ο ατρόμητος Ράφα δεν είναι και τόσο ατρόμητος
Μπορεί ένας υπεραθλητής όπως ο Ναδάλ να έχει φοβίες που μπορεί να έχουν ξεπεράσει ακόμα και μικρά παιδιά; Κι όμως, ο ξεχωριστός Ναδάλ, μπορεί και είναι ιδιαίτερος για έναν επιπλέον λόγο. Ο Ισπανός φοβάται τις αστραπές, τα βαθιά νερά, τα σκυλιά και το φοβερότερο, κοιμάται συνήθως με ανοιχτό φως, έστω και ένα μικρό, σε ένα κατάλοιπο από την πολύ παιδική του ηλικία.
- «Βασιλιάς», όπως ο Αγκάσι
Ο Ναδάλ έχει κάτι που οι Φέντερερ και Τζόκοβιτς δεν έχουν πετύχει, έχοντας με αποδείξεις έναν επιπλέον λόγο να νιώθει ξεχωριστός. Ο Ισπανός έχει Career Golden Slam, κάτι που έχει καταφέρει στο παρελθόν μόνο ο θρύλος Αγκάσι, κάτι που σημαίνει πως έχει κατακτήσει τουλάχιστον μία φορά τα 4 μεγάλα Grand Slam, ταυτόχρονα με το Χρυσό Ολυμπιακό Μετάλλιο, το οποίο πανηγύρισε στο Πεκίνο.
Ο Ναδάλ γίνεται σήμερα 35 χρονών και σίγουρα όσοι λατρεύουν το τένις, ελπίζουν ότι με τις ιδιαιτερότητες που τον κάνουν ξεχωριστό θα συνεχίσει να έχει την υγεία του και να γράφει χρυσές σελίδες στο άθλημα.
