Σίγουρα θα τη δείτε αύριο να στηρίζει την προσπάθεια της Μαρίας κόντρα στην Πέτρα Κβίτοβα και σίγουρα θα καταλάβετε αμέσως τη διακριτικότητά της!
Και ας γνωρίζει τόσο καλά το άθλημα, αφού είναι από τις σπουδαιότερες τενίστριες που έχει βγάλει η Ελλάδα, με career high το Νο.43...
Επειδή ακριβώς ξέρει το άθλημα, δεν ήθελε αρχικά να γίνει η κόρη της τενίστρια. Δεν γινόταν, όμως, να πάει χαμένο αυτό το ταλέντο!
Τόσο εκείνη, όσο και ο σύζυγός της, ο Κώστας Σάκκαρης, προσπάθησαν να προσφέρουν στη Μαρία όσα χρειαζόταν για να πραγματοποιήσει τα όνειρά της και σιγά σιγά οι κόποι όλων δικαιώνονται.
Καταλαβαίνετε, λοιπόν, γιατί συγκινήθηκαν και οι δύο μετά την πρόκριση επί της Μάντισον Κις. Μπορεί οι κάμερες να έπεσαν στον μπαμπά, αλλά ούτε η Αγγελική μπόρεσε να κρύψει τα δάκρυά της και το βλέπετε στην κεντρική φωτό!
Είναι και αυτό ένα από τα θέματα που συζητήσαμε κατά τη διάρκεια της σημερινής προπόνησης της Μαρίας στο Melbourne Park.
- Πώς το έζησες το παιχνίδι με την Κις;
«Επειδή πάντα στον τρίτο γύρο παίζεις με μια πολύ καλή παίκτρια, η αλήθεια είναι ότι δεν είχα την αγωνία που είχα τους δύο πρώτους γύρους. Εννοείται, βέβαια, ότι είχα αγωνία γιατί ήθελα να περάσει για πρώτη φορά στον τέταρτο γύρο. Απλά μέσα στο παιχνίδι άρχισα να αγχώνομαι, διότι έβλεπα ότι μπορούσε να κερδίσει. Επειδή, όμως, είναι πάρα πολύ καλή παίκτρια η Κις, έλεγα "ό,τι γίνει". Έβλεπα το ματς και το ζούσα πόντο με το πόντο, δεν το έβλεπα σαν νίκη. Ήμουν ήρεμη, το πίστευα ότι θα κερδίσει. Κάποια στιγμή έρχεται το τίμημα του χρόνου και κάνεις αυτά που θέλεις να κάνεις, πετυχαίνεις τους στόχους σου. Και επειδή έχει δουλέψει πάρα πολύ σκληρά η Μαρία, έκανε μια πάρα πολύ καλή προετοιμασία φέτος, νομίζω ότι το άξιζε. Θα της βγει όλο αυτό, γιατί όποιος δουλεύει αμείβεται στο τέλος της ημέρας».
- Νομίζεις ότι άργησε να έρθει αυτή τη επιτυχία;
«Είναι πολλοί παράγοντες στη μέση. Μπορεί να σου τύχει μια παίκτρια όπως η Κασάτκινα που ήταν πολύ φορμαρισμένη εκείνη την εποχή που την έπαιξε. Μπορεί να σου τύχει η Μπάρτι. Κάποιες συγκυρίες, δηλαδή, μπορεί να σε καθυστερήσουν. Κάποια στιγμή, όμως, αν το αξίζεις, θα φανεί. Μπορεί να καθυστερήσει ένα-δύο Grand Slam, τρία Grand Slam, αλλά θα έρθει. Θέλει και λίγη τύχη. Και η Μαρία, το λέω και το ξαναλέω, δεν είχε και τις καλύτερες κληρώσεις. Και ό,τι έχει πετύχει, το έχει πετύχει με πολύ κόπο. Με προκριματικά, δεν πήρε ποτέ κάρτες (ελευθέρας), σε αντίθεση με άλλες παίκτριες. Και αν δούμε ποια κέρδισε, κέρδισε τη Μάντισον Κις στην οποία έχει πέσει όλη η Αμερική και όλη η ομοσπονδία. Και αυτό πρέπει να καταλάβει κόσμος. Τι μπάτζετ έχει η Αμερική στους τενίστες και τι μπάτζετ έχει η Ελλάδα στους τενίστες. Και τι έχουν καταφέρει ο Στέφανος και η Μαρία. Γενικά έπαιξε πολύ έξυπνα χθες η Μαρία. Άλλαζε συνέχεια ρυθμό, κάτι που δεν άρεσε στη Μάντισον. Διότι αν την παίξεις δυνατά, της αρέσει.
- Και δεν τα έχασε στις κρίσιμες στιγμές του αγώνα...
«Ναι, ήταν και πολύ συγκεντρωμένη. Έχει αρχίσει και ωριμάζει το παιχνίδι της. Μην ξεχνάμε ότι είναι μόλις ο τρίτος χρόνος της στο tour. Δεν είναι και πολύ παλιά. Γι' αυτό, λοιπόν, νομίζω ότι όλο και καλύτερα θα πηγαίνει. Να είναι γερή, να μην έχει τραυματισμούς και όλα καλά θα πάνε».
- Εσύ πότε κατάλαβες ότι έχει μέλλον στο άθλημα;
«Καταρχάς ήταν αθλητικό ταλέντο από πάρα πολύ μικρή. Ό,τι και να έκανε, έβγαινε πρώτη. Όταν ο πατέρας μου την έπαιξε λίγο στον όμιλο, μου είπε "είναι μεγάλο ταλέντο, να το προωθήσουμε το παιδί στο τένις". Μετά συζητήσαμε με τον άνδρα μου και είπαμε να φέρει έναν προπονητή από το εξωτερικό, γιατί στην Ελλάδα ψαχνόμασταν. Μία έπαιζε με τον έναν, μία με τον άλλο, παρακαλάγαμε. Και αποφασίσαμε να φέρουμε προπονητή από το εξαιρετικό. Να σου πω την αλήθεια, ήταν ιδέα του άνδρα μου. Εγώ το έβλεπα βουνό, πού να τον έχουμε στην Ελλάδα, πού να τον βάλουμε. Τα έβλεπα όλα δύσκολα. Επειδή, όμως, ο άνδρας μου είναι επιχειρηματίας, έλεγε "ή θα το κάνουμε καλά, ή δεν θα το κάνουμε καθόλου". Μου είπε να χρησιμοποιήσω τις γνωριμίες μου στο εξωτερικό, να φέρουμε έναν προπονητή και έτσι ξεκίνησαν όλα. Αυτά χτίζονται χρόνο με τον χρόνο, για να μπορείς να είσαι μέσα στο παγκόσμιο τενιστικό επίπεδο. Όταν είσαι 13 ετών πρέπει να έχεις κάποια στοιχεία. Το ίδιο και στα 14, στα 15. Και η Μαρία τα είχε, απλά δεν την αφήσαμε ποτέ να εξαντλήσει τις κατηγορίες της. Πήγαινε καλά σε μια κατηγορία, δεν την εξαντλούσε, πηγαίναμε στην παραπάνω. Οπότε ποτέ δεν φάνηκε ότι ήταν καλή στην κατηγορία της. Τη ρίξαμε κατευθείαν στα βαθιά. Τη βάλαμε και κατευθείαν στα επαγγελματικά όταν πήρε ranking. Και όλο αυτό ήταν πιο σκληρό για τη Μαρία, διότι ποτέ δεν έπαιρνε τους καρπούς αυτού που είχε κάνει. Και ήταν δύσκολο. Και 18 ετών αποφάσισε να μείνει στη Βαρκελώνη, όπου είχε τον Ερμάν για άλλα δύο-τρία χρόνια. Και ακολούθησαν Γιόχανσον και Χιλ».
- Περίμενες ότι μπορεί να κάνει καριέρα;
«Έβλεπα ότι είχε πολλά καλά στοιχεία. Έπρεπε, βέβαια, να διορθώσει κάποια πράγματα για να ανεβεί. Το σημαντικό είναι να βλέπεις όταν παίζεις με καλύτερες παίκτριες ποιες είναι οι αδυναμίες σου. Γιατί τότε βλέπεις πού υστερείς. Εμείς προσπαθήσαμε να φτιάξουμε τις αδυναμίες της. Όταν έφτασε Νο.90, βλέπαμε ότι έπρεπε να γίνει πιο επιθετική για να φτάσει ψηλότερα. Όλα αυτά τα χτίζεις χρόνο με τον χρόνο, δεν γεννιέσαι πρωταθλητής, δεν γεννιέσαι τενίστας. Γίνεσαι μέσα στα χρόνια, όλο καλυτερεύεις. Το σερβίς σου, την κίνησή σου, τα χτυπήματά σου, αρχίζεις και κατεβαίνεις πιο συχνά στο φιλέ, βάζεις ποικιλία στο παιχνίδι σου. Πίστευα, ωστόσο, από τότε που ήταν μικρή. Μέσα μου, σαν μάνα, σαν ένστικτο, το είχα έντονο ότι η Μαρία θα πετύχει. Και γι' αυτό κάναμε και τη θυσία με το σχολείο, πήγε σε ξενόγλωσσο σχολείο, όπου το σύστημα τη βοήθησε. Γιατί πήγαινε στο κολέγιο και ήταν πολύ δύσκολο το ελληνικό σύστημα να στηρίξει έναν τενίστα που ταξιδεύει τόσο πολύ καιρό. Αλλά ήταν σημαντικό και να τελειώσει και το σχολείο της.Την πιστέψαμε από την αρχή και εγώ και ο πατέρας της και τη βοηθήσαμε με πολλές δυσκολίες, αλλά τελικά όταν αρχίζεις και βλέπεις φως στο τούνελ, παίρνεις θάρρος!».
- Είδαμε ότι μετά τη λήξη του αγώνα και οι δυο σας δεν μπορέσατε να συγκρατήσετε τα δάκρυά σας.
«Και ο Κώστας και εγώ ήμασταν συγκινημένοι γιατί ξέραμε πόσο πολύ το ήθελε να περάσει στον τέταρτο γύρο, ξέραμε πόσο χαρούμενη ήταν και αυτό μας συγκινούσε σαν γονείς. Ήταν και στη Margaret Court Arena, και το να δίνει συνέντευξη και να το αφιερώνει στους γονείς της είναι συγκινητικό».
- Γενικά στρέφεται προς το box της κατά τη διάρκεια των αγώνων. Πως καταλαβαίνετε τι θέλει από εσάς;
«Είναι ανάλογα με τη δική της ψυχολογία. Πολλές φορές λέει στον προπονητή της πες μου τι να κάνω. Ή γιατί δεν μου μιλάς, μίλα μου. Είναι μέρος του εκνευρισμού και του τρόπου που αγωνίζεται κάποιος. Μετά από τόσο καιρό, όταν καθόμαστε στο box καταλαβαίνουμε πότε να της φωνάξουμε, πότε να της μιλήσουμε, πότε να μην της μιλήσουμε. Όταν έχει νεύρα, δεν μιλάμε. Όταν βλέπουμε ότι πέφτει λίγο, της λέμε "πάμε, Μαρία", προσπαθούμε να την ανεβάσουμε όταν χάνει έναν πόντο. Τώρα έχουμε μάθει και εμείς τι θέλει και νομίζουμε ότι κατά 90% το καταφέρνουμε. Δηλαδή, άλλες φορές δεν θέλει να με βλέπει, πάω και κρύβομαι, άλλες φορές θέλει να με βλέπει. Εξαρτάται! Τώρα θέλει περισσότερο να βλέπει τον προπονητή της, διότι ο Τομ την ηρεμεί γενικά. Της αρέσει γενικά να την υποστηρίζεις, όμως όχι με υπερβολή. Μια φορά που πανηγυρίσαμε λίγο παραπάνω, μας είπε "όχι και τόσο πολύ, συγκρατηθείτε!".
- Η γνώμη σου για την αυριανή της αντίπαλο;
«Η Κβίτοβα είναι μια πολύ έμπειρη παίκτρια, που δίνει πολλή σημασία στα Grand Slams. Οπότε πιστεύω ότι δεν θα είναι η Κβίτοβα που ήταν στο Σινσινάτι ή στη Ρώμη. Εξαρτάται από το πώς θα παίξει η Μαρία και πώς θα τη βγάλει από το παιχνίδι της και το comfort zone της, για να ξεφύγει το μυαλό της και να κάνει τα λάθη. Διότι ή παίζει πολύ καλά και δεν έχεις τύχη ή μπορεί να κάνει πολλά λάθη και να κερδίσεις εύκολα τον αγώνα. Εξαρτάται από το πώς θα κάτσει το παιχνίδι στην αρχή, πώς είναι η ψυχολογία της. Το καλό είναι ότι είναι πιο μεγάλη και η Μαρία είναι πιο fit. Με το παιχνίδι που κάνει, όμως, δεν αναλώνεται τόσο πολύ. Το θέμα είναι να μπορέσει η Μαρία να την κρατήσει. Αν δεν μπορέσει, δεν μπόρεσε. Είναι μια παίκτρια πολύ έμπειρη, φορμαρισμένη. Παίζει πάντα πολύ καλά στην αρχή του χρόνου που είναι ξεκούραστη. Θα δούμε, όμως!».
- Ό,τι και αν κάνει αύριο, πώς βλέπεις το μέλλον της στο άθλημα;
«Έχει στοιχεία που μπορεί να την πάνε στην πρώτη δεκάδα. Είναι από τις πιο γυμνασμένες τενίστριες, από τις τενίστριες που προσέχουν πολύ τη διατροφή τους, τον τρόπο που ζουν. Άλλες παίκτριες δεν είναι έτσι. Νομίζω ότι μπορεί να φτάσει πολύ ψηλά και ας βάλουμε σε πρώτη φάση στόχο να φτάσει μέσα στις πρώτες 15 και μετά Top 10. Bήμα βήμα. Θέλει και αυτό μια διαδικασία, δεν είναι εύκολο. Εκτός αν γίνει το σούπερ αποτέλεσμα, που σε εκτοξεύει. Προτιμώ να κάνει σταθερά βήματα».
- Θεωρείς ότι θα κάνει καλή σεζόν;
«Έχει ήδη ξεκινήσει τη χρονιά καλύτερα από πέρυσι. Έχει να υπερασπιστεί λίγους πόντους μέχρι το Τσάρλστον. Πέρυσι είχε τραυματιστεί μετά το Fed Cup και δεν είχε παίξει Ντουμπάι και Ντόχα. Αν γίνει γερή και παίξει λίγο καλά, θα μπορέσει να ανεβεί πολύ στην κατάταξη. Πιστεύω ότι θα έρθει τίτλος σε πιο μεγάλο τουρνουά.
- Το βλέπεις ότι έχει και περισσότερη αυτοπεποίθηση;
«Πέρα από το ότι πιστεύει και περισσότερο στον εαυτό της, έχει βελτιωθεί και το τένις της. Παίζει πολύ πιο γρήγορα, πιο επιθετικά. Έχει βελτιώσει το σερβίς της. Όλο και καλυτερεύει»
- Τα πάτε και μια χαρά με τον Τομ Χιλ, έτσι δεν είναι;
«Είναι πολύ καλές οι σχέσεις μας. Εγώ ήμουν και αυτή που έπεισα τη Μαρία να τον κρατήσει. Καμία φορά μπαίνεις στην παγίδα να πάρεις έναν προπονητή-όνομα. Της είπα να μην μπει σε αυτή την παγίδα, με ρίσκο δικό μου. Αλλά πίστευα ότι εκείνη τη στιγμή ήταν για το καλό της Μαρίας. Και η ίδια το κατάλαβε. Εγώ της είπα τη γνώμη μου, γιατί είχε χαθεί λίγο, και τελικά, βέβαια, εκείνη αποφάσισε. Είναι σημαντικό ότι είναι στην ίδια ηλικία, γιατί περνάς πολλή ώρα μαζί του. Άρα είναι καλό να έχεις ίδια ενδιαφέροντα. Πηγαίνουν μαζί σινεμά, γυμναστήριο. Κάνουν πολλά πράγματα μαζί, είναι φιλαράκια πάνω από όλα. Και με βάση τον τρόπο που έχει μεγαλώσει, θέλει έναν άνθρωπο καθωσπρέπει δίπλα της. Έτσι έχει μάθει. Καθένας παίρνει αυτό που του ταιριάζει. Και ο Τομ είναι από εξαιρετική οικογένεια. Και το σημαντικό είναι ότι πιστεύει τη Μαρία και η Μαρία πιστεύει σε αυτόν».
