Τον συναντήσαμε στο προπονητικό κέντρο Jean Bouin, μερικά μέτρα μακριά από τις εγκαταστάσεις του Roland Garros και λίγη ώρα πριν καθοδηγήσει τους δύο γιους του στο court.
Παρότι διακόψαμε την κουβέντα του με τον καλό του φίλο και καταξιωμένο προπονητή Νίκο Κελαϊδή, δέχτηκε πρόθυμα να απαντήσει σε όλες μας τις ερωτήσεις, ακόμα και τις πιο... ευαίσθητες, σχετικά με τα όσα διαδραματίστηκαν στη Ρώμη πριν από λίγες μέρες.
Μας μιλάει ακόμα για τη διακοπή της συνεργασίας με τον Μαρκ Φιλιππούση, ενώ δηλώνει χωρίς δισταγμό ότι ο Στέφανος μπορεί να κάνει το επόμενο βήμα στην καριέρα του... υπό κάποιες προϋποθέσεις.
- Πώς είδες τον Στέφανο στην πρεμιέρα του στο Roland Garros; Έβγαλε αντίδραση όταν έκανε την αντεπίθεσή του ο Βέσελι...
«Δε νομίζω ότι το τένις είναι πάντα φλατ, ότι συμβαίνει μόνο ένα πράγμα. Το τένις είναι ένα άθλημα που έχει πολλές εκφάνσεις. Η απόδοση και το κάθε ματς είναι διαφορετικό. Μπορεί να παίζεις με τον ίδιο παίκτη, στο ίδιο γήπεδο, στο ίδιο τουρνουά και να είναι εντελώς διαφορετικό ματς. Το τένις είναι εγκεφαλικό άθλημα και γι' αυτό είναι σημαντικό να έχεις σταθερό εγκέφαλο, καλή ψυχολογία. Στο ματς με τον Βέσελι ο Στέφανος έχει την ψυχολογία για να βρει τις λύσεις και να πάρει το ματς. Σίγουρα κάθε παιχνίδι που κερδίζει είναι σπουδαίο γιατί προχωράει στον επόμενο γύρο και γίνεται ένας από τους διεκδικητές του τουρνουά».
- Ο Στεφ συμπληρώνει αυτή την εβδομάδα 200 σερί εβδομάδες στο Top 10, 114 από τις οποίες στο Top 5. Είναι κάτι για το οποίο θα πρέπει να είστε περήφανοι...
«Είναι μεγάλο επίτευγμα, σίγουρα. Αυτό δείχνει τη σταθερότητα που έχει ως αθλητής. Τώρα μπορεί να πατήσει πάνω σε αυτή τη σταθερότητα. Συζητούσα με τον Νίκο (Κελαϊδή) για το πότε ένας παίκτης ωριμάζει. Και επειδή ο Νίκος ξέρει τον Στέφανο από μικρό παιδάκι, από 6 ετών, από τότε που έπιασε ρακέτα στην ουσία, γνωρίζει πώς έχει ωριμάσει μέσα σε αυτά τα χρόνια. Κάθε χρόνο συναντιόμαστε, τον βλέπει να παίζει, μπλέκεται πολλές φορές και στο παιχνίδι του συμβουλευτικά και καταλαβαίνει ότι τώρα πια πρέπει να ξέρει τι θέλει μέσα στο γήπεδο, να ζητάει πράγματα ο ίδιος κι εμείς απ' έξω να ακούμε. Τώρα πια εμείς πρέπει να ακούμε και να αφουγκραζόμαστε πάρα πολύ προσεκτικά τις ανάγκες του».
«Εννοείται ότι θα μιλάμε με τον Μαρκ»
-Να πιαστώ από αυτό που είπες και να σε ρωτήσω για τον Φιλιππούση. Ο Στέφανος μάς έλεγε τις προάλλες ότι θέλει μια φωνή στο box, μια φωνή στην ομάδα. Εσύ συμφωνούσες με αυτό;
«Εγώ το είχα πει από την αρχή. Δεν ξέρω αν ήταν δική του απόφαση ή τον ενθάρρυνε η ομάδα του να βρει και κάποιον άλλο άνθρωπο να έρθει στο τιμ και να συνεργαστεί. Ο Μαρκ είναι ένας απίστευτος προπονητής και ένας απίστευτος άνθρωπος. Πρώτα από όλα αγαπάει τον Στέφανο, αγαπάει την ομάδα μας και τη χώρα του, την Ελλάδα».
-Και με εσένα τα πήγαινε πολύ καλά...
«Ναι και ακόμα τα πάμε πολύ καλά! Αλλά ήταν απόφαση καθαρά του Στέφανου να ακούει μία φωνή. Δεν ήθελε να δημιουργήσει κάποιο θέμα στον Μαρκ. Ο Μαρκ είναι πρώην τοπ αθλητής και σου λέει ότι εγώ βάζω την ψυχή μου, αλλά νιώθω ότι δεν εισακούομαι τόσο καλά από τον Στέφανο. Και ο Στέφανος δεν ήθελε να δημιουργηθεί ένα υπονοούμενο ότι έχω τον πατέρα μου και δεν ακούω εσένα. Κατά λέξη του είπε "Μαρκ, αν έρθεις μόνο εσύ, μείνει πίσω ο πατέρας μου και μείνουμε εμείς τρεις εβδομάδες μαζί, θα είμαι οκ". Ή αντίστροφα, αν έρθει μόνο ο πατέρας μου για τρεις εβδομάδες. Και ο Μαρκ είπε πως δε νομίζω ότι χρειάζεσαι εμένα περισσότερο από τον πατέρα σου. Μάλλον σε αυτή τη φάση χρειάζεσαι μόνο τον πατέρα σου και, μάλιστα, του είπε ότι θα παραμείνει δίπλα μου ως σύμβουλος. Θα μιλάμε, εννοείται αυτό. Και είπε πως αν επιλέξει να δουλέψει με κάποιον άλλο αθλητή, τότε θα του πει από πριν ότι έχει αυτή την πρόταση. Αν και είπε ότι δεν είναι προς το παρόν στις βλέψεις του. Είναι σχολιαστής, παίζει ο ίδιος exhibitions και έχει και μικρά παιδιά, δεν μπορεί να ταξιδεύει συνέχεια. Νομίζω ότι έπρεπε να αφήσουν αυτό το κομμάτι να το χειριστώ εγώ. Ήταν ξεκάθαρος ο τρόπος που το είχα εγώ στο κεφάλι μου, ήξερα πότε θα έπρεπε να είναι εκεί ο Μαρκ και ως τι. Η παρουσία του, η παρέα του, η αύρα του».
«Έχει εγκαταλείψει την προσωπική του ζωή»
-Θεωρείς ότι ο Στέφανος είναι έτοιμος να κάνει το επόμενο βήμα, την υπέρβαση;
«Νομίζω ότι είναι έτοιμος. Ήταν από καιρό έτοιμος, αλλά υπάρχουν πολλές δυναμικές στο τένις. Yπάρχει το τένις από μόνο του, που είναι πολύ δύσκολο άθλημα. Είναι οι συνθήκες ζωής, τα πολλά ταξίδια. Η προσωπική του ζωή, που στην ουσία την έχει εγκαταλείψει εντελώς. Δεν ξέρω τους λόγους, είναι κάτι προσωπικό, αν και έχω συζητήσει κάποιες φορές μαζί του. Ίσως να βρίσκει κάποια ισορροπία στην προσωπική του ζωή, να ξέρει πια τι θέλει ο ίδιος. Είναι σημαντικό να μπορέσει να συνδυάσει την προσωπική του ζωή με την επαγγελματική. Δεν είναι εύκολο, αλλά εγώ βλέπω ότι αυτό χρειάζεται, αυτή την ισορροπία όλων των πραγμάτων για να πάει στο επόμενο βήμα. Όταν ισορροπήσουν τα πάντα και νιώσει ότι είναι χαρούμενος, είναι ευτυχισμένος, έχει την προσωπική του ζωή και ένα ωραίο επάγγελμα που αγαπάει και δίνει την ψυχή του γι' αυτό. Γιατί όταν κάτι δεν πάει καλά επαγγελματικά, θα ξέρει ότι έχει την προσωπική του ζωή, που την έχει οργανώσει καλά και νιώθει ωραία. Ότι έχει δίπλα του ανθρώπους που τον αγαπούν και θα παίρνει ενέργεια από εκεί».
- Να γυρίσω πίσω στο θέμα της πολυφωνίας. Πιστεύεις ότι αυτή η πολυφωνία στο box τον αναστατώνει πολλές φορές και τον κάνει να χάνει την αυτοσυγκέντρωσή του;
«Εννοείται... Στη Ρώμη η Τζούλια αντέδρασε καθαρά από ένστικτο μητέρας. Κινδυνεύει ο γιος μου, δεν παίζει καλά, μπορώ να τον βοηθήσω. Είναι αντίδραση της κάθε μητέρας, του κάθε πατέρα. Ο καθένας, βέβαια, έχει διαφορετικό τρόπο, δηλαδή αν ήταν κάποια μητέρα που δεν ξέρει από τένις, θα του έλεγε "πάμε, πέρνα καλά". Η Τζούλια επειδή βλέπει και το κομμάτι του τένις, κατάλαβε τι πήγαινε να γίνει, το αισθάνθηκε. Αν ο Στέφανος ήταν ένα παιδί 12, 13, 15 ετών, θα έλεγες εντάξει, μαθαίνει, τώρα εξελίσσεται. Σε αυτή την κατάσταση, ωστόσο, πρέπει να τα χειριστεί μόνος του. Δεν μπορείς να του αποσπάς την προσοχή. Πάντα ξέρουμε ότι η απόσπαση προσοχής συμβαίνει γιατί υπάρχουν πάρα πολλοί παράγοντες που επηρεάζουν εκείνη τη στιγμή τον εγκέφαλό μας. Ήταν λάθος timing».
«Πρέπει να τον αφήσει η Τζούλια να οδηγήσει μόνος την κούρσα»
Στο σημείο αυτό παρενέβη ο Νίκος Κελαϊδής: «Το παιχνίδι είναι πάρα πολύ γρήγορο και στο επίπεδο που παίζει ο Στέφανος, τα κλάσματα του δευτερολέπτου μετράνε. Κάθε απόσπαση προσοχής έστω και αν έγινε πριν τον πόντο, μετά πάω να παίξω και το μυαλό μου είναι εκεί, δεν κόβει το μάτι να δω με την ίδια ταχύτητα την μπάλα. Με αποτέλεσμα να είμαι λίγο πιο αργός, να μου ξεφεύγουν καταστάσεις και να πέσει το επίπεδό μου».
Και συνέχισε ο Απόστολος: «Ξέρουμε ότι περνούν χιλιάδες σκέψεις από το μυαλό ενός αθλητή. Το άθλημα έχει πολλά διαλείμματα. Έχει τα changeovers 1.5 λεπτό, έχουμε ανάμεσα στους πόντους 25 δευτερόλεπτα. Αν τα βάλεις όλα αυτά μαζί, είναι τα δύο τρία του παιχνιδιού σε χρόνο. Οπότε φαντάσου πόσες σκέψεις περνούν από το μυαλό σου. Η διαχείριση των σκέψεων είναι ήδη ένα τεράστιο πράγμα και ο αθλητής παλεύει να βρει τη σωστή σκέψη να κάνει εκείνη τη στιγμή, για να παίξει ισορροπημένο τένις. Οποιοσδήποτε παράγοντας τον επηρεάζει, του δίνει περισσότερες σκέψεις στο κεφάλι του. Είναι πολύ δύσκολο και αυτό εξηγώ στην Τζούλια. Εκείνη δεν έχει κοουτσάρει παίκτη που είναι τόσο καιρό στο Top 5. Είναι μεν ο γιος της, αλλά δεν έχει κοουτσάρει, δεν έχει ζήσει όλη τη διαδικασία. Πώς ξυπνάμε το πρωί, πώς προετοιμαζόμαστε, πώς εγώ προσπαθώ να του δημιουργήσω τη διάθεση να προπονηθεί, να βάλει στόχους και να δουλέψει γι' αυτούς. Και να δουλέψει και τη νοοτροπία, γιατί δουλεύουμε πολύ πάνω σε αυτό. Για έναν προπονητή η νοοτροπία είναι το πιο σημαντικό. Τι να το κάνω εγώ, αν έχω έναν αθλητή και τον πάρω για δύο ώρες να προπονηθεί, χωρίς να δημιουργώ τη σωστή νοοτροπία; Να τον κάνω σωστό αθλητή και σωστό άνθρωπο, διότι παίζει και αυτό ρόλο».
- Το συζητήσατε μετά με την Τζούλια;
«Φυσικά... Το κατάλαβε, αλλά δεν μπορεί να πιστέψει οτι τον επηρέασε πάρα πολύ. Και όμως, ο ίδιος ο Στέφανος τής είπε "με επηρέασες, με συγχωρείς που ήταν αυτή η αντίδρασή μου, αλλά δεν μπορούσα να βρω άλλη λύση εκείνη τη στιγμή". Πρέπει να καταλάβει η Τζούλια ότι οφείλει να τον αφήσει να οδηγήσει αυτός την κούρσα. Είναι πια έτοιμος και αυτό της είπα».
Ο κόουτς του Στεφ περιέγραψε και τι ακριβώς έγινε μετά το ματς με τον Μεντβέντεφ στη Ρώμη. «Πήγε μετά από μία ώρα στο ξενοδοχείο ο Στέφανος και σχεδόν έκλαιγε, ζητώντας συγγνώμη. Και μου λέει η Τζούλια "τι έπαθε αυτός;". Δεν κατάλαβε καν τι έγινε! Εκείνος ήταν πολύ στεναχωρημένος που συμπεριφέρθηκε έτσι στη μητέρα του. Είπα στην Τζούλια "άφησέ τον, είναι ώρα". Τέλος! Αν έχει μια αδυναμία σε αυτή τη ζωή ο Στέφανος, είναι η μάνα του. Την αγαπάει τόσο πολύ, ό,τι και αν κάνει θα το δεχτεί. Της λέω ότι πρέπει το σταματήσεις αυτό, πρέπει να του πεις ότι είναι πλέον δυνατός, ότι είναι εντάξει μόνος του».
-Να τελειώσουμε με κάτι αγωνιστικό... Έχει δύσκολο ταμπλό ο Στέφανος στο Παρίσι, δίνετε βάση στην κλήρωση;
«Ξέρει γενικά περίπου τι γίνεται, αλλά είναι τόσο πολλές οι μέρες που θα πρέπει να συγκεντρωθούμε σε κάθε μέρα ξεχωριστά».