«Είναι εύκολο να πανικοβληθείς, να βγεις εκτός συγκέντρωσης, να μην έχεις τάξη εγκεφαλικά, όταν έχεις ξεκινήσει το ματς τόσο καλά, είσαι στο 2-0 και ξαφνικά τα βλέπεις όλα βουνό και σου γυρίζει μπούμερανγκ», είπε στα ελληνικά ο κορυφαίος Έλληνας τενίστας. «Ήταν πολύ σημαντική και μεγάλη νίκη, γιατί βρέθηκα σε μια κατάσταση στην οποία δεν μπορούσα να καταλάβω τι μπορούσα να κάνω καλύτερα ώστε να γυρίσω το μομέντουμ που ανέβαζε τον αντίπαλό μου. Έβαλα τάξη στο μυαλό μου, χαλάρωσα λίγο το χέρι μου. Προσπάθησα να κοντρολάρω τα πάντα στο γήπεδο και αυτό με έκανε να παίξω πιο ελεύθερα, να πάω για μεγαλύτερα χτυπήματα και να έχω μια καλύτερη αίσθηση».
Μίλησε και για τον τρομερό αγώνα που έδωσε με τον αδερφό του στο διπλό της διοργάνωσης, κοντράροντας στα ίσα το Νο.1 του ταμπλό «Ήταν μεγαλύτερο σε διάρκεια από ό,τι περίμενα. Είμαι χαρούμενος που έπαιξα διπλό τέτοιου επιπέδου με τον αδερφό μου τον Πέτρο, είμαι περήφανος που καταφέραμε να κοντράρουμε και να φτάσουμε κοντά στο να νικήσουμε το Νο.1 του ταμπλό. Για τον Πέτρο είναι ένα ωραίο μάθημα και του δείχνει ότι ανήκει εκεί που είναι και ανήκει και ψηλότερα βαθμολογικά. Πρέπει να το καταλάβει και να συνεχίσει να δουλεύει σκληρά όπως κάνει πάντα, είναι πραγματικά δουλευταράς και πειθαρχημένος στην καθημερινότητά του. Με εξιτάρει κι εμένα όταν το βλέπω. Εύχομαι να παίξουμε στους Ολυμπιακούς Αγώνες μαζί του χρόνου και να πάρουμε ένα μετάλλιο, είναι ένα αδερφικό όνειρο από την πρώτη μέρα που πιάσαμε ρακέτα. Εύχομαι και ένα Grand Sla, γιατί όχι. Είναι ο μοναδικός άνθρωπος με τον οποίο θέλω να μοιράζομαι αυτές τις στιγμές και να παίζω διπλό στα σλαμ. Ελπίζω να ανεβάσουμε και το διπλό στην Ελλάδα».
Ο Στεφ έδωσε συνέντευξη τύπου και στα αγγλικά...
«Έπρεπε να χαλαρώσω για τη μεγάλη μάχη του πέμπτου σετ», είπε σχετικά με τις αλλαγές που έκανε μετά το 2-2. «Τα πράγματα δεν πήγαινα καλά μετά το 2-0, το μομέντουμ είχε αλλάξει δραματικά. Υπήρχε ένα κενό που δεν μπορούσα να καλύψω. Έκανα, όμως, μερικές τεχνικές προσαρμογές στο πέμπτο και έδωσα την ευκαιρία στον εαυτό μου να παίξει πιο χαλαρά. Αυτό με βοήθησε να σερβίρω καλύτερα. Συνέχισα να κινούμαι, ήμουν αποτελεσματικός σε επιστροφές που δεν είχα στα προηγούμενα σετ. Με βοήθησε να φτάσω δύο φορές σε 40-0 και δεν τα κατάφερα την πρώτη φορά, αλλά έδωσα στον εαυτό μου την ευκαιρία να εκμεταλλευτώ το τελευταίο μπρέικ πόιντ που είχα. Ήταν μια μεγάλη στιγμή».
Και πρόσθεσε σχετικά με το ματς: «Το πιο σημαντικό πράγμα είναι ότι πάλεψα. Και όταν φτάσαμε στο πιο κρίσιμο σημείο του ματς, έκανα ανασύνταξη και έκανα ό,τι και στο πρώτο σετ».
Ρωτήθηκε και αν υπάρχει άγχος για κατάκτηση του τίτλου, έχοντας μπροστά του παίκτες σαν τον Λεχέτσκα ή τον Κόρντα. «Παίζω το παιχνίδι μου. Οι τίτλοι έρχονται όταν παίζω καλά. Όταν μπορείς να παίζεις καλά, τα υπόλοιπα έρχονται φυσιολογικά, είναι η φυσιολογική ροή των πραγμάτων. Όλοι έχουμε πίεση όταν παίζουμε. Κάθε φορά είναι μια διαφορετική κούρσα, με διαφορετικές συνθήκες, διαφορετικό παίκτη απέναντί μας. Σε αυτό συγκεντρωνόμαστε. Δε νομίζω ότι πολλοί παίκτες σκέφτονται το μέλλον, είναι ένα άθλημα στο οποίο πρέπει να μένεις στο παρόν, αλλιώς το μυαλό σου ταξιδεύει και φτιάχνει σενάρια και καταστάσεις. Και αυτός δεν είναι τρόπος να φτάσεις στην καλύτερη απόδοση».
Αναφέρθηκε, τέλος, για άλλη μια φορά στη «θερμή» του σχέση με τη Μελβούρνη: «Μεγάλωσα σε παρόμοιο κλίμα στη νοτιοδυτική Αττική. Πάντα μου θυμίζει το σπίτι μου, οι συνθήκες είναι παρόμοιες. Δεν έχει τόση υγρασία, δεν είναι τόσο τροπικό το κλίμα. Μοιάζει με την Αθηναϊκή Ριβιέρα. Επίσης, παντού βλέπω ελληνικά πρόσωπα, Έλληνες, ακούω ελληνικά. Είναι σημαντικό να έχεις αυτή την αίσθηση όταν είσαι μακριά από το σπίτι, να συνδέεσαι με την κουλτούρα. Σίγουρα είναι το Grand Slam της χώρας μου, γιατί η Μελβούρνη είναι η δεύτερη σε ελληνικό πληθυσμό πόλη του κόσμου, μετά την Αθήνα. Οι Γάλλοι έχουν το Roland Garros, οι Βρετανοί το Wimbledon, oι Αμερικανοί το US Open. Για μένα είναι το Australian».
