MENU

Το συγκεκριμένο τσιπ είναι η τελευταία εξέλιξη στην κβαντική πληροφορική, η οποία προσπαθεί να χρησιμοποιήσει τις αρχές της φυσικής των σωματιδίων για να δημιουργήσει έναν νέο τύπο πανίσχυρου υπολογιστή.

Η Google αναφέρει ότι το νέο κβαντικό τσιπ της, που έχει το όνομα “Willow”, «ανοίγει τον δρόμο για έναν χρήσιμο κβαντικό υπολογιστή μεγάλης κλίμακας». Ωστόσο, οι ειδικοί λένε ότι το Willow είναι, προς το παρόν, μια πειραματική συσκευή, πράγμα που σημαίνει ότι ένας κβαντικός υπολογιστής αρκετά ισχυρός για να λύσει ένα ευρύ φάσμα προβλημάτων του πραγματικού κόσμου είναι ακόμη πολλά, πολλά χρόνια – και αρκετά δισεκατομμύρια δολάρια – μακριά.

Το κβαντικό δίλημμα

Οι κβαντικοί υπολογιστές αξιοποιούν την κβαντομηχανική – την παράξενη συμπεριφορά των εξαιρετικά μικροσκοπικών σωματιδίων – για να λύσουν προβλήματα πολύ πιο γρήγορα από τους παραδοσιακούς υπολογιστές.

Οι ειδικοί, μάλιστα, θεωρούν πως οι κβαντικοί υπολογιστές θα μπορέσουν τελικά να χρησιμοποιήσουν αυτή την ικανότητα για να επιταχύνουν σημαντικά πολύπλοκες διαδικασίες, όπως η δημιουργία νέων φαρμάκων.

Εκφράζονται, ωστόσο, και φόβοι ότι θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν και για κακό σκοπό, όπως, για παράδειγμα, για να σπάσουν ορισμένοι τύποι κρυπτογράφησης που χρησιμοποιούνται για την προστασία ευαίσθητων δεδομένων.

Μήλα και πορτοκάλια

Ο Hartmut Neven, ο οποίος ηγείται του εργαστηρίου κβαντικής Τεχνητής Νοημοσύνης της Google που δημιούργησε το Willow, περιγράφει τον εαυτό του ως τον «επικεφαλής αισιόδοξο» του έργου.

Μιλώντας στο BBC, εξήγησε πως το Willow θα χρησιμοποιηθεί σε ορισμένες πρακτικές εφαρμογές, χωρίς όμως να δώσει περισσότερες λεπτομέρειες. Παρ’ όλα αυτά, σημείωσε πως ένα τσιπ ικανό να εκτελέσει εμπορικές εφαρμογές δεν θα εμφανιστεί πριν από το τέλος της δεκαετίας.

Ωστόσο, ο καθηγητής Alan Woodward, ειδικός σε θέματα υπολογιστών στο Πανεπιστήμιο Surrey, λέει ότι οι κβαντικοί υπολογιστές θα είναι καλύτεροι σε μια σειρά από εργασίες από τους σημερινούς «κλασικούς» υπολογιστές, αλλά δεν θα τους αντικαταστήσουν, ενώ προειδοποιεί να μην υπερτιμάται η σημασία της επίδοσης του Willow σε ένα μόνο τεστ.

«Πρέπει να είμαστε προσεκτικοί και να μη συγκρίνουμε μήλα και πορτοκάλια», αναφέρει στο BBC.

Το ποσοστό σφάλματος

Με πολύ απλούς όρους, όσο πιο χρήσιμος είναι ένας κβαντικός υπολογιστής, τόσο περισσότερα qubits (κβαντικά bits) διαθέτει. Ένα σημαντικό πρόβλημα, όμως, με τη συγκεκριμένη τεχνολογία είναι ότι είναι επιρρεπής σε σφάλματα: όσο περισσότερα qubits είχε ένα τσιπ, τόσο περισσότερα τα λάθη.

Ωστόσο, οι ερευνητές της Google λένε ότι κατάφεραν να κατασκευάσουν και να προγραμματίσουν το νέο τσιπ έτσι ώστε το ποσοστό σφάλματος να μειώνεται καθώς αυξάνεται ο αριθμός των qubits.

Τα σφάλματα αποτελούν σημαντικό εμπόδιο στη δημιουργία ισχυρότερων κβαντικών υπολογιστών και η εξέλιξη αυτή είναι «ενθαρρυντική για όλους όσοι προσπαθούν να κατασκευάσουν έναν πρακτικό κβαντικό υπολογιστή», λέει ο Woodward.

Από την άλλη, η ίδια η Google σημειώνει ότι για να αναπτυχθούν πρακτικά χρήσιμοι κβαντικοί υπολογιστές το ποσοστό σφάλματος θα πρέπει να πάει πολύ χαμηλότερα από αυτό που εμφανίζει το Willow.

Ένα εξαιρετικά εντυπωσιακό έργο

Χώρες σε όλο τον κόσμο επενδύουν στην κβαντική πληροφορική. Το Ηνωμένο Βασίλειο εγκαινίασε πρόσφατα το Εθνικό Κέντρο Κβαντικού Υπολογισμού (NQCC), με τον διευθυντή του, Michael Cuthbert, να δηλώνει επιφυλακτικός απέναντι στη γλώσσα που τροφοδοτεί τον «κύκλο της υπερβολής».

Για εκείνον, το Willow είναι περισσότερο ένα «ορόσημο παρά μια σημαντική ανακάλυψη» – αν και παραμένει σαφώς «ένα εξαιρετικά εντυπωσιακό έργο».

Στις αρχές Δεκεμβρίου, ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και το Πανεπιστήμιο της Οσάκα στην Ιαπωνία δημοσίευσαν μια εργασία που παρουσιάζει το πολύ χαμηλό ποσοστό σφάλματος σε ένα qubit παγιδευμένων ιόντων.

Η δική τους έρευνα έχει να κάνει με μία διαφορετική προσέγγιση για την κατασκευή ενός κβαντικού υπολογιστή που μπορεί να λειτουργήσει σε θερμοκρασία δωματίου – ενώ το τσιπ της Google πρέπει να αποθηκεύεται σε εξαιρετικά χαμηλές θερμοκρασίες για να είναι αποτελεσματικό.

Πηγή: pride.gr

Νέο τσιπ της Google κάνει σε 5′ πράξη για την οποία χρειαζόμασταν 10 δεκάκις εκατ. χρόνια