Η Λαρίσα Λατίνινα είναι πρώην Σοβιετική αθλήτρια της γυμναστικής η οποία ανάμεσα σ τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1956 και του 1964 κέρδισε 14 ατομικά ολυμπιακά μετάλλια και 4 ομαδικά. Το σύνολο των 18 μεταλλίων παρέμεινε ρεκόρ για 48 χρόνια μέχρι που τη ξεπέρασε ο Αμερικανός κολυμβητής Μάικλ Φελπς τις 31 Ιουλίου 2012. Παρόλα αυτά, η Λατίνινα εξακολουθεί να έχει περισσότερα ατομικά μετάλλια.
Η Λαρίσα Λατίνινα θεωρείται ότι βοήθησε την καθιέρωση της Σοβιετικής Ένωσης ως κυρίαρχη δύναμη στη γυμναστική.
Μία ορφανή παγκόσμια πρωταθλήτρια
Γεννημένη στο Κέρσον της Ουκρανίας, η Λατίνινα είχε ως όνειρο να γίνει χορεύτρια μπαλέτου. Αλλά η ζωή της δεν ήταν εύκολη, μεγάλωσε στα χρόνια του Β' Παγκοσμίου πολέμου και έμεινε ορφανή. Όνειρό της ήταν να φτιάξει μία καλύτερη ζωή στο μέλλον και σα 11 της ξεκινάει μαθήματα μπαλέτου.
Οι δάσκαλοί της έβλεπαν ότι ήταν πολύ καλή ως χορεύτρια και ιδιαίτερα με τις μπάλες και το σχοινί, και για αυτό της σύστησαν να ασχοληθεί με την γυμναστική. Έτσι και έγινε και μέχρι την ηλικία των 16 έγινε πρωταθλήτρια της γυμναστικής στο σχολικό πρωτάθλημα όλης της χώρας. Σε ηλικία 19 ετών εμφανίστηκε πρώτη φορά σε διεθνή διοργάνωση, στο παγκόσμιο πρωτάθλημα του 1954 στη Ρώμη, όπου κέρδισε το χρυσό μετάλλιο στον ομαδικό διαγωνισμό.
Από πρωταθλήτρια αστέρας της παγκόσμιας γυμναστικής
Στους Ολυμπιακούς του 1956, στην Μελβούρνη της Αυστραλίας η Λατίνινα κέρδισε χρυσά μετάλλια στις ασκήσεις εδάφους και στο άλμα, ασημένιο στις άνισες δοκούς και χάλκινο στο πλέον κατηργημενό ομαδικό άθλημα με φορητή συσκευή (μια μορφή ρυθμικής γυμναστικής). Η Λατίνινα έκανε τόσο μεγάλη εντύπωση στους Ολυμπιακούς αγώνες της Μελβούρνης που έγινε η πρώτη διεθνώς αναγνωρισμένη αθλήτρια στο αγώνισμα της γυμναστικής. Ήταν μόλις 21 ετών.
Την περίοδο 1957-1958 η Λατίνινα κέρδισε κάθε τουρνουά Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος και στο 1958 κάθε Παγκόσμιο τουρνουά. Το γεγονός πως κέρδιζε σε όποιο τουρνουά συμμετείχε την έκανε ακόμα πιο γνωστή και ακόμα πιο σεβαστή παγκοσμίως όταν μαθεύτηκε πως σε όλες αυτές τις διοργανώσεις ήταν έγκυος στην κόρης της, την Τάνια. Η Τάνια γεννήθηκε 10 μέρες πριν η Λατίνινα κλείσει τα 24 γενέθλιά της.
Μπορεί στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του 1959 να μην συμμετείχε λόγω της εγκυμοσύνης της αλλά στους Ολυμπιακούς αγώνες του 1960 η Λατίνινα πρωτοστάτησε της Σοβιετικής Ένωσης καταλαμβάνοντας τη πρώτη θέση σε τέσσερα αγωνίσματα, εξασφαλίζοντας τη νίκη στον ομαδικό διαγωνισμό με διαφορά εννέα πόντων. Η Λατίνινα υπερασπίστηκε το τίτλο της στις ασκήσεις εδάφους, κέρδισε το χρυσό στη δοκό ισορροπίας και τους ασύμμετρους ζυγούς, και το χάλκινο στο άλμα.
Οι Ολυμπιακοί αγώνες του 1964
Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1964 η Λατίνινα κέρδισε άλλα δύο χρυσά μετάλλια, στο ομαδικό διαγωνισμό και στις ασκήσεις εδάφους, για τρίτη φορά στη σειρά, όμως η Τσάσλαβσκα κέρδισε το συνολικό τίτλο, αφήνοντας τη Λατίνινα στη δεύτερη θέση. Η Λατίνινα κέρδισε ένα ασημένιο και δύο χάλκινα σε άλλα αγωνίσματα. Στο Ευρωπαικό πρωτάθλημα του 1965 κέρδισε 4 ασημένια και 1 χάλκινο μετάλλιο. Έχοντας συνολικά 18 μετάλλια στους Ολυμπιακούς, 9 χρυσά, 5 ασημένια και 4 χάλκινα. Κέρδισε μετάλλιο σε κάθε αγώνισμα στο οποίο συμμετείχε με εξαίρεση τη δοκό ισορροπίας το 1956, όπου ήταν τέταρτη.
Η κόρη της, Τάνια δεν θέλησε να ακολουθήσει τα βήματα της μάνας της με τον πατέρα της, Ιβάν Λατίνιν να δηλώνει:
«Μία αθλήτρια γυμναστικής στην οικογένεια είναι αρκετή. Ακόμα με πιάνει κρύος ιδρώτας όταν βλέπω την Λαρίσα να διαγωνίζεται». Αναφερόμενος στην σκηνή που η γυναίκα του αγωνιζόταν στην δοκό και αυτός από το άγχος του έκλεινε τα μάτια του.
Τα εννέα χρυσά μετάλλια της Λατίνινα την κατατάσσουν δεύτερη στο κατάλογο με τους Ολυμπιονίκες με τα περισσότερα χρυσά, μαζί με τους Μαρκ Σπιτς, Καρλ Λιούις και Πάαβο Νούρμι, πίσω μόνο από τον Μάικλ Φελπς, ο οποίος έχει 18. Επίσης, είχε τη διάκριση να έχει κατακτήσει τα περισσότερα ολυμπιακά μετάλλια (ατομικά ή ομαδικά) από οποιοδήποτε άλλο αθλητή από το 1964 μέχρι το 2012.
Επίσης, είναι η μόνη γυναίκα που έχει κερδίσει εννέα ολυμπιακά μετάλλια,[4] η μόνη γυναίκα που να έχει κερδίσει συνολικούς τίτλους σε περισσότερες από δύο Ολυμπιάδες, η μόνη γυναίκα που έχει κερδίσει χρυσό μετάλλιο σε περισσότερες από δύο Ολυμπιάδες (στις ασκήσεις εδάφους) και η μόνη από τις τρεις γυναίκες που έχουν κερδίσει σε κάθε ατομικό γυμναστικό άθλημα σε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα ή Ολυμπιακούς.
Μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1964 έγινε προπονήτρια της εθνικής ομάδας γυμναστικής της Σοβιετικής Ένωσης. Στις επόμενες τρεις Ολυμπιάδες οι αθλητές που προπονούσε κέρδισαν 10 χρυσά μετάλλια. Μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1976, και την άνοδο της Νάντια Κομανέτσι, οι μέθοδοί της θεωρήθηκαν ξεπερασμένες και η Λατίνινα παραιτήθηκε από τη θέση της προπονήτριας.
