MENU

Στις παλιές, καλές (ΠΑΣΟΚικές, μη σας πω…) εποχές των αθλητικών εφημερίδων, τότε που μερικές πουλούσαν περισσότερα φύλλα κι από τις μεγαλύτερες πολιτικές, καθιερώθηκε ο αργκό όρος «διεθνατζής». Ήτοι, το τμήμα των διεθνών.

Ο διεθνατζής, προφανώς, έγραφε για το ξένο ποδόσφαιρο και γενικώς σχόλαγε μαζί με τους διορθωτές και τους ιλατζήδες, ειδικά αν περίμενε κάναν αγώνα για να κλείσει τη σελίδα και του έσκαγε παράταση ή πέναλτι.

Για να μη σας πω και τη μοναδική εμπειρία του να εργάζεται σε εφημερίδα που είχε δικό της πιεστήριο («Φως των Σπορ») και ο αείμνηστος ο Θεόδωρος Νικολαΐδης είχε το κόλλημα να τα βάζει όλα, ό,τι ώρα κι αν τελείωναν. Έχω, που λέτε, φύγει κάποτε από τη λεωφόρο Αθηνών ώρα 2 και 10 ξημερώματα περιμένοντας να γράφω 50 λέξεις για το αποτέλεσμα της ματσάρας για τα προκριματικά του Μουντιάλ ανάμεσα σε Βολιβία και Βενεζουέλα – και σε εποχή που η ενημέρωση μέσω ίντερνετ ήταν δύσκολη και αργή ακόμη.

Ως καταλάβατε, ο διεθνατζής έφευγε τελευταίος – εξ ου και μας ταίριαζε η πιο γνωστή ελληνική λέξη. Και ως διεθνατζήδες, υπήρχαν κάποια data που δεν άλλαζαν ποτέ. Φερ’ ειπείν, πως η ισπανική «Marca» δεν πέφτει ποτέ έξω όταν γράφει κάτι (ειδικά για τη Ρεάλ) και πως η γερμανική «Bild» έχει διαχρονικό, αξιόπιστο inside info στην UEFA.

Εξ ου και οι πρόσφατες αποκαλύψεις των Γερμανών αναφορικά με «τρεις αλλαγές σε Champions League, Europa League και Conference League που εξετάζει η ευρωπαϊκή ομοσπονδία» εκλαμβάνονται ως… δεδομένες.

Παράταση… τέλος (αλλά υπό όρους)

Η κορυφαία εξ αυτών αντιγράφει, αν μέρει, την εδώ και χρόνια τακτική των Λατινοαμερικάνων που απεχθάνονται την παράταση – με το ζόρι δέχθηκαν να έχει παράταση πια ο τελικός του Copa Libertadores, καθότι μονός και σε ουδέτερο. Στα νοκ άουτ, σε συνολική ισοπαλία μετά από δύο ματς, βουρ στα πέναλτι χωρίς παράταση.

Στην UEFA λοιπόν εξετάζουν το ενδεχόμενο της κατάργησης της παράτασης, μόνο αν και τα δύο νοκ άουτ παιχνίδια λήξουν ισόπαλα. Σε αυτό το ενδεχόμενο οι δύο ομάδες θα οδηγούνται απευθείας στα πέναλτι.

Δεν αποκλείεται να είναι ένα πρώτο βήμα για την οριστική κατάργηση της παράτασης στα νοκ άουτ. Θα φανεί.

Έτερη ante portas αλλαγή, και σωστή, το αβαντάζ έδρας. Δεν είχε προβλεφθεί φέτος, στην πρώτη σεζόν της league phase στις τρεις διοργανώσεις. Οι σύλλογοι που τερμάτισαν στις πρώτες οκτώ θέσεις της league phase θα έχουν το πλεονέκτημα να παίζουν τους επαναληπτικούς εντός έδρας, εναντίον αντιπάλων που ήταν πιο χαμηλά τους στη βαθμολογία.

Λογικό: η Άρσεναλ υποχρεώθηκε να παίξει τον δεύτερο αγώνα των προημιτελικών με τη Ρεάλ Μαδρίτης εκτός έδρας, παρά το γεγονός ότι οι «κανονιέρηδες» τερμάτισαν τρίτοι στη league phase, ενώ οι Μαδριλένοι αναγκάστηκαν να περάσουν από τα play offs ελέω χειρότερης βαθμολογικής θέσης. Και το ίδιο θα συμβεί και στα ημιτελικά με την Παρί, με τη ρεβάνς στο Παρίσι στις 7 Μαΐου.

Και, τρίτον, οι «εμφύλιοι». Προκάλεσε προβληματισμό ότι η δύσμοιρη η Μπρεστ, που στην παρθενική της παρουσία τα πήγε εξαιρετικά, έπεσε πάνω στην Παρί Σεν Ζερμέν – και διασύρθηκε. Όπως και στο Conference League, με την Ομόνοια και την Πάφο αντιμέτωπες. Εξ ου αναμένεται να προβληθεί να υπάρχει κανόνας να αποφεύγονται αναμετρήσεις ομάδων από την ίδια χώρα στα play offs, ήτοι τον γύρο αμέσως μετά τη league phase

Τι άλλο θα μπορούσε να αλλάξει…

Ήταν επιτυχημένη η league phase ή όχι; Η αλήθεια είναι πως η ένταση και το ενδιαφέρον αυξήθηκαν μόνο στους τελευταίους αγώνες, καθώς οι μεγαλύτερες ομάδες αντιμετώπισαν τα πρώτα παιχνίδια με χαλαρότητα.​ Και εξίσου αληθές είναι πως η νέα μορφή ήταν κάπως κουραστική, αλλά ειδικά το Champions League χρειαζόταν μια ανανέωση και υπήρξαν όντως μερικές συναρπαστικές αναμετρήσεις.

Προσωπικά, για πρώτη σεζόν, μου άρεσε. Είχε ενδιαφέρον. Αλλά και πολλά ματς μαζί, ειδικά την τελευταία αγωνιστική κάθε διοργάνωσης όπου σε έπιανε πονοκέφαλος παρακολουθώντας το λεπτό προς λεπτό.

Τις, δε, Τρίτες και τις Τετάρτης του Champions League διεξάγονταν δύο αγώνες στις 19:45 και επτά στις 22:00, θα μπορούσε να… σπάσει σε τρεις και έξι αντίστοιχα ώστε να μην πέφτουν όλα τα παιχνίδια μαζί.

ΥΓ. Και στις τρεις φετινές διοργανώσεις της UEFA, πρώτες με το «ελβετικό μοντέλο» της league phase, πέρασαν στα ημιτελικά τρεις που είχαν τερματίσει στο top-8 μαζί με μία από το γκρουπ 9-24: η Παρί Σεν Ζερμέν (15η!), η Μπόντο Γκλιμτ (9η) και η Μπέτις (επίσης 15η). Δεν πέρασαν όμως δύο από τις τρεις πρωτοπόρους, η Λίβερπουλ και η Λάτσιο, μόνο η Τσέλσι προχώρησε αλλά, κακά τα ψέματα, δεν είχε αντίπαλο ως τώρα στο Conference.

Παράταση… τέλος. Όταν οι Ευρωπαίοι αντιγράφουν τους Λατίνους…