Σε προσωπικό επίπεδο, αυτό που δεν έχω προλάβει είναι... shopping. Μην γελάτε καθολου. Παρίσι και ψώνια πάνε πακέτο, αλλά χρόνος δεν υπήρχε ούτε για... κουκλάκια. Και δυστυχώς οι παραγγελίες από την Ελλάδα για μασκότ, μπλουζάκια και άλλα αναμνηστικά είναι (πάρα) πολλές. Ελπίζω να προλάβω σήμερα να πάω στο Ολυμπιακό Χωριό που έχει ένα μεγάλο official κατάστημα, γιατί σε διαφορετική περίπτωση, τελευταία ελπίδα μένει το αεροδρόμιο.
Η χθεσινή ημέρα είχε πολύ πρωινό ξύπνημα για το πόλο των γυναικών, ένα μεγάλο κενό στη συνέχεια που όμως γέμισε με τη Σύνοδο της ΔΟΕ (έτερον εκάτερον αν φτάσαμε σε αυτήν για να διαπιστώσουμε ότι δεν μπορούμε να μπούμε μέσα και να την παρακολουθήσουμε) και βραδινό δίλημμα για Τζένγκο ή για το δίδυμο των Πλατανιώτη-Μαλκογεώργου. Διεξάγονταν σε δυο εγκαταστάσεις που απέχουν 150 μέτρα μεταξύ τους, αλλά για να πας από τη μία στην άλλη πρέπει να περπατήσει πάνω από δυο χιλιόμετρα, οπότε ήταν κομματάκι δύσκολο να βρεθείς και στα δύο. Το γεγονός ότι η Ελινα ολοκλήρωσε στην 9η θέση τον αγώνα της και κατά συνέπεια περιορίστηκε στις τρεις και όχι στις έξι βολές, έδωσε την ευκαιρία στους φωτογράφους να τρέξουν τελικά και στα δύο, οι δημοσιογράφοι μείναμε μοιρασμένοι (γιατί η δουλειά δεν τελειώνει με την ολοκλήρωση ενός αγώνα, αντιθέτως, τότε αρχίζει αφού ακολουθούν δηλώσεις στη μεικτή ζώνη, γραψίματα, ανταποκρίσεις). Προσωπικά βρέθηκα στην καλλιτεχνική όπου ουσιαστικά είχαμε διπλή ελληνική συμμετοχή, αφού Ελληνίδες είναι και οι αδελφές Αλεξανδρή που εκπροσώπησαν την Αυστρία και έμειναν οριακά εκτός βάθρου. Το κινεζικό χρυσό ειναι αυτο που λιγες ώρες πριν πέσει η αυλαία φερνει την Κίνα οριακά στην 1η θεση του πίνακα των μεταλλιων εναντι των ΗΠΑ (αυτό εινσι το θριλερ της τελευταίας ημέρας). Και τα δυο ελληνικά δίδυμα κατήγγειλαν ουσιαστικά «παράγκα» στην καλλιτεχνική κολύμβηση και καταφανείς αδικίες από τους κριτές, σκληρά λόγια από τις αθλήτριες για ένα θεαματικό μεν άθλημα που όμως αφήνει πολλά ερωτηματικά για τα κριτήρια με τα οποία μπαίνουν οι βαθμοί και δίνονται τα μετάλλια.
Πολλά ερωτηματικα άφησε σε πολλούς και η επιλογή της Πλατανιώτη για την σημαία της τελετής λήξης. Υπάρχει έντονο παρασκήνιο και σε μεγάλο βαθμό το έχουμε αποκαλύψει από την περασμένη Πέμπτη, όταν αρχικά γράφαμε ότι δεν πρέπει κανείς να δένει κόμπο την παρουσία Τεντόγλου (που εμφάνιζαν ως κλειδωμένη κάποια ΜΜΕ) και προσθέταμε σε επόμενο άρθρο ότι φαβορί είναι Καραλής και Στεφανίδη (εξηγώντας και το σκεπτικό αλλά και τα ενδεχόμενα ανατροπών που υπήρχαν τότε). Η περίπτωση του Καραλή ξεκαθάρισε μετά την αποτυχία των παλαιστών μας να πάρουν ανώτερο από το χάλκινο μετάλλιο, οπότε και επισήμως ενημερώθηκε ο Μανόλο το βράδυ της Παρασκευής. Για την Στεφανίδη περίμεναν τι θα κάνουν Τζένγκο και Πλατανιώτη. Αλλά στο μεταξύ υπήρξε σε κάποιους μια δυσαρέσκεια που ο ΣΕΓΑΣ ως Ομοσπονδία βγήκε και ανακοίνωσε ότι ο Καραλής θα είναι σημαιοφόρος, χωρίς να υπάρξει η επίσημη ανακοίνωση της ΕΟΕ, με αποτέλεσμα για αρκετές ώρες πολλοί να νομίζουν ότι πάμε στην τελετή με έναν σημαιοφόρο και μόνο. Αυτό το τελευταίο σενάριο δεν έπαιξε ποτέ, σταθερή επιθυμία ήταν το δίδυμο στη σημαία και η κίνηση του ΣΕΓΑΣ να βγάλει επίσημα την είδηση για τον Καραλή έφερε εκνευρισμό στο αρχηγείο της Ελληνικής Αποστολής και τα στελέχη της ΕΟΕ, αλλα και μια δυσφορία απέναντι στο ενδεχόμενο να είναι πλέον και οι δύο σημαιοφόροι από την Ομοσπονδία του Στίβου που προσπάθησε να «καπελώσει» την Ολυμπιακή Επιτροπή.
Μόλις απέτυχε η Τζένγκο να μπει στην 8άδα (γιατί αν ήταν μέσα, αρχική σκέψη ήταν να πάρει εκείνη τη σημαία), τα τηλέφωνα μεταξύ των παραγόντων πήραν φωτιά. Με την 6η θέση της καλλιτεχνικής, έπρεπε να ληφθεί μια απόφαση στην οποία τα μέλη της ΕΟΕ φέρονταν διχασμένα. Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι υπήρχαν αντιρρήσεις στην επιλογή της Πλατανιώτη, οπότε τα κάστανα από την φωτιά κλήθηκε να βγάλει ο αρχηγός αποστολής Πέτρος Συναδινός, που έλαβε και την τελική απόφαση. Το γεγονός ότι η ανακοίνωση της ΕΟΕ το επισημαίνει με έμφαση ότι είναι δική του η απόφαση (και άρα κανενός άλλου) υποδηλώνει και την ανάγκη να αναλάβει την «πολιτική ευθύνη» για αυτήν, αφού υπήρχαν αντιρρήσεις από άλλους παράγοντες της Ολυμπιακής Επιτροπής σε αυτήν την επιλογή.
Ενόψει της τελετής τα δημοσιεύματα πληθαίνουν για το τι θα δούμε, αν και πολλά κρατιούνται ακόμα και τώρα σαν επτασφράγιστο μυστικό. Μετά τον Τομ Κρουζ που έχει κλειδώσει, η τελευταία φημολογία που έχει αναπτυχθεί θέλει και την Τέιλορ Σουίφτ να κάνει με κάποιον τρόπο εμφάνιση. Δεν είναι σενάριο χωρίς βάση, αν αναλογιστεί κανείς ότι η δημοφιλέτερη αμερικανίδα καλλιτέχνης της εποχής βρίσκεται αυτές τις μέρες σε περιοδεία στην Ευρώπη. Μάλιστα, η είδηση για την αναβολή των συναυλιών της στη Βιέννη μετά από την σύλληψη φιλόδοξων τρομοκρατών που θα στόχευαν σε θεατές με επιθέσεις αυτοκτονίας, αφενός φούντωσε σενάρια για πιθανή παρουσία της στο Παρίσι, αφετέρου έχει ξαναφέρει την έντονη αστυνόμευση τις τελευταίες ώρες. Και αυτό φάνηκε ιδιαίτερα χθες βράδυ, όταν αμέσως μετά τη λήξη της καλλιτεχνικής, φύγαμε με τα μέσα συγκοινωνίας για το Μπερσί, όπου διεξαγόταν ο μεγάλος τελικος του μπάσκετ που έκλεινε και το πρόγραμμα της προτελευταίας ημέρας των Ολυμπιακών Αγώνων. Ξαναείδαμε ατυνομικούς στο μετρό, αλλά και δειγματοληπτικούς ελέγχους σε κάποιους από τους επιβάτες. Στο δε Μπερσί, δεν μας επετράπη η είσοδος αν και φτάσαμε μόλις στο τελευταίο δεκάλεπτο (απαιτούνταν και ειδικό εισιτήριο πέραν της διαπίστευσης για τους δημοσιογράφους, δόθηκαν τρία όλα κι όλα στους Έλληνες απεσταλμένους και κυρίως σε φωτογράφους, αλλά είχαμε την ελπίδα με το «μπούρου μπούρου» να ξεπεράσουμε αυτό το πρόβλημα και να βρεθούμε έστω στη μεικτή ζώνη, χωρίς αποτέλεσμα). Οπότε εκμεταλλευθήκαμε την ευκαιρία για μια βόλτα έξω από το γήπεδο και είδαμε τα τελευταία λεπτά μαζί με δυο οδηγούς επισήμων, που αναμένοντας να τους παραλάβουν από το γήπεδο, είχαν παρκάρει τα αυτοκίνητά τους δίπλα στον Σηκουάνα, είχαν βγει από αυτά, είχαν πετάξει τα κοστούμια μένοντας με τα πουκάμισα, είχαν ανοίξει ένα τάμπλετ και έβλεπαν τον τελικό με φόντο το διάσημο ποτάμι.
Στη συνέχεια πήγαμε προς την έξοδο των επισήμων και περιμέναμε να δουμε ποιοι θα βγουν. Και είναι αλήθεια ότι αμέσως σχεδόν μετά την κόρνα της λήξης και προτού καν γίνει η απονομή, άρχισαν να φεύγουν η δήμαρχος του Παρισιού Αν Ινταλγκό, ο πρόεδρος της Οργανωτικής Επιτροπής Τονι Εστανγκέ αλλά και πολλές άλλες διασημότητες από το γαλλικό πολιτικό, αθλητικό και καλλιτεχνικό στερέωμα. Μάθαμε ότι και ο Μακρόν ήταν στο γήπεδο, αλλά έφυγε από το υπόγειο πάρκινγκ. Ο τελικός Γαλλία – ΗΠΑ είχε προσελκύσει το ενδιαφέρον των πάντων, ακόμα και του Ζινεντίν Ζιντάν, που εμφανίστηκε με... καπέλο κατά την αποχώρηση και είναι αλήθεια ότι δεν θα τον καταλαβαίναμε, αν δεν ακούγαμε κάποιους γάλλους φωτογράφους δίπλα μας να αναστατώνονται και να φωνάζουν σαν τρελοί «Ζιζού, Ζιζού», μπας και τους χαρίσει ένα χαμόγελο για φωτογραφία.
Κάποια στιγμή, εντελώς ξαφνικά, ο Ζιντάν κάνει μια προσποίηση ότι θα προχωρήσει μπροστά όπου έρχονταν η μια λιμουζίνα μετά την άλλη, αλλά στρίβει αριστερά και έρχεται από πλάγια, προς το μέρος μας. Και αρχίζει να προχωρά με γοργό βήμα, έχοντας δίπλα του 3-4 άτομα, αρχίζουμε και εμεις να τον προσεγγίζουμε και σύντομα, για κάποιον λόγο που ούτε και εμείς καταλάβαμε, περπατάμε καμια 40ρια μέτρα μαζί του, δίπλα του ή λίγο πίσω του. Κρατώντας το κινητό στο δεξί αυτί αλλά χωρίς να μιλά, μάλλον για πρόφαση ώστε να μην απαντά σε όσους τον αναγνώριζαν και ήθελαν selfie, κρατώντας το κινητό και εμείς σε διαφορετική θέση, αναζητώντας μια δήλωση ή ακόμα καλύτερα μια selfie. Μάταιος κόπος.
Πλέον τον ακολουθούν κάμερες, φωτογράφοι και αρχιζει να μαζευεται ολοένα και περισσότερος κόσμος. Μαζί καταγράφουν και εμάς, που παραμένουμε δίπλα του, ανάμεσα στη συνοδεία του και την ασφάλειά του. Κάποια στιγμή στη γωνία, υπάρχει μια τεράστια λιμουζίνα, στην οποία παραλίγο να μπούμε μέσα μαζί του. Μας κατάλαβαν και μας άφησαν απέξω την τελευταία στιγμή (φαντάσου να το ζούσαμε και αυτό!). Η λιμουζίνα με τον «Ζιζού» εξαφανίστηκε, εμείς επιδοθήκαμε μετά να αναζητούμε τους φωτογράφους και τους καμεραμάν που κατέγραψαν τις στιγμές, μπας και εξασφαλίσουμε ένα στιγμιότυπο από την ολίγων δευτερολέπτων παρουσία μας στο πλευρό του. Αλλά δεν είμασταν οι μόνοι που αναζητούσαμε αυτά ατα ντοκουμέντα.
Λίγο μετά μας προσεγγίζει ένας τύπος, που όπως διαπιστώσαμε μετά, ήταν από τους άνδρες που συνόδευσαν τον «Ζιζού» από την έξοδό του από την θυρα των επισήμων ως το σημείο όπου τον περίμενε η λιμουζίνα του. Μόλις είδε επίσημη διαπίστευση της διοργάνωσης, ζήτησε συγνώμη για την αναστάτωση και οι όποιες εξηγήσεις αναζητούσε δεν δόθηκαν ποτέ. Δεν σταθηκαν τόσο τυχεροί ενας εικονολήπτης που κατέγραφε τις σκηνές με το κινητό του και μια επαγγελματίας φωτογράφος, που όμως δεν ήταν ξένοι αλλά Γάλλοι και επίσης δεν ήταν διαπιστευμένοι για τους Ολυμπιακούς Αγώνες αλλά freelancers παπαράτσι. Αυτοί χρειάστηκε επί δέκα λεπτά να παραδώσουν κάμερες και κινητά για να ελεγχθούν οι εικόνες τους.
Δεν ξέρω αν σβήστηκε κάτι, κανονικά δεν θα έπρεπε πάντως, αφού σε δημόσιο χώρο κινήθηκε ένα δημόσιο πρόσωπο και εκτός της ολυμπιακής εγκατάστασης. Πάντως, αν και τσεκάρω τα μέιλ μου, τα βίντεο και οι φωτογραφίες που ήλπιζα να μου στείλουν, δεν έχουν σταλεί ακόμα, ούτε οι ίδιοι έχουν ανεβάσει κάτι στα προσωπικά τους προφίλ σε instagram και youtube, όπου αρχικά με είχαν παραπέμψει...
