Ρεκόρ αγώνων, χρυσός ο Τεντόγλου. Ο ίδιος αθλητής που ο προπονητής του εξιστορούσε πόσο… γραμμένο τον είχαν σε κάθε προετοιμασία μεγάλου ραντεβού στίβου. Ο ίδιος αθλητής που μέχρι και το ΣΕΦ έβγαζε ανακοίνωση για να τον «διορθώσει» επειδή είχε παράπονα για τις συνθήκες των αγώνων.
Χρυσή η Ντρισμπιώτη. Μια κοπέλα που πήρε το χρυσό, έβαλε τα κλάματα ακούγοντας τον εθνικό ύμνο. Της χώρας της. Εκεί όπου τουλάχιστον οι συνάδελφοί της τη βοήθησαν να πάρει καμιά άδεια απ’ τη δουλειά για να μπορέσει να προπονηθεί και να προετοιμαστεί για το Ευρωπαϊκό.
Αργυρή η Στεφανίδη. Ναι, η ίδια που λίγο καιρό πριν την έβριζαν για κομματικούς λόγους, επειδή… τελικά δεν κάηκε το σπίτι της. Στην πρόσφατη πυρκαγιά της Αττικής. Λίγες εβδομάδες μετά πήγε και έδωσε μάχη για την Ελλάδα.
Δοξάζουμε, αποθεώνουμε, διαβάζουμε αφιερώματα για αυτά τα παιδιά. Υπάρχουν και τα υπόλοιπα παιδιά που έτυχε να μην πάρουν κάποιο μετάλλιο. Τα ίδια λούκια τράβηξαν κι εκείνες οι αθλήτριες κι εκείνοι οι αθλητές.
Ο Λευτέρης Αυγενάκης που μέσω twitter θυμάται τώρα να αποθεώσει τις επιτυχίες τους, αισθάνεται καθόλου ντροπή ή όχι; Λογικά Γερμανία έχει ξαναπάει, οπότε δεν μπήκε στον κόπο να ακολουθήσει. Φθηνό ταξίδι κιόλας, δεν ήταν πολυτελείας κι εξωτικό όπως στο Τόκιο για παράδειγμα.
Όχι πως θα βοηθούσε κάπου. Τυπικά εντελώς. Πρακτικά η συνεισφορά στις προετοιμασίες όλων των αθλητριών και των αθλητών, θα ήταν κάτι. Αν ψάχνετε να μάθετε για τον τρόπο που βοήθησε η πολιτεία όλα τα παιδιά, ρωτήστε τα ίδια να σας πουν. Απλά αυτή τη φορά έτυχε να κρατηθούν και να μην κλάψουν όπως είχε συμβεί τότε με τον Ιακωβίδη.
Μπορεί απλά το κλάμα να θεωρήθηκε απλά χαρά και συγκίνηση στο άκουσμα του εθνικού ύμνου, όπως συνέβη με την Ντρισμπιώτη. Θα έρθει η ώρα που θα εξηγήσει τι τράβηξέ και πόσο αυθόρμητα βγήκε αυτό το κλάμα εκείνη τη στιγμή.
Στην Ελλάδα αθλήτριες και αθλητές, έχουν ένα… καλό. Τους πραγματικούς, τους σκληρούς αγώνες, τους δυσκολότερους, απέναντι σε τεράστιους αντιπάλους, τους δίνουν στα μεσοδιαστήματα των διοργανώσεων. Οπότε όσο καλούς συναθλητές κι αν κληθούν να αντιμετωπίσουν, οι Αυγενάκηδες τούτου του τόπου τους έχουν… προετοιμάσει κατάλληλα.
Ελπίζουμε ο υφυπουργός να μη θεωρήσει πως κυριολεκτούμε και να χρησιμοποιήσει αυτό το απόσπασμα στα social media που διατηρεί. Ως ένα ακόμη «ευχαριστώ» προς τον ίδιο. Το οποίο δεν άκουσε από κανέναν αθλητή. Κι ούτε θα ακούσει. Σύμπτωση θα είναι.
Συγχαρητήρια στις αθλήτριές μας και στους αθλητές μας. Γιατί πάλεψαν μόνοι τους και τώρα διαπιστώνουν πως ξαφνικά ήταν… όλοι δίπλα τους. Οι ίδιοι που αν τους αναζητούσαν πριν 3-4 εβδομάδες, δε θα τους απαντούσαν στα τηλέφωνα. Μπράβο στα παιδιά γιατί προσφέρουν απείρως περισσότερα απ’ αυτά που θα δικαιολογούσαν όσα τους προσφέρονται.
Η θέση του SDNA
