Το να είσαι ένας μεγάλος σύλλογος, δεν σε κάνει αυτόματα μεγάλο και τρανό σε κάθε σου τμήμα. Το πόλο του Παναθηναϊκού έχει πορεία μέσα στο χρόνο, όμως δεν έχει επιτυχίες ουσιαστικά. Σύγκριση με τον αιώνιο αντίπαλο πρακτικά δεν υπάρχει.
Αυτό τον καιρό παρακολουθούμε όλοι μια ξεχωριστή προσπάθεια που ξεκίνησε από την επερχόμενη διοίκηση του Παναθηναϊκού Α.Ο., για να δυναμώσει σημαντικά το τμήμα πόλο. Ο Σκουμπάκης ανακοινώθηκε, ο Χαλυβόπουλος «κλείνει» και έπεται συνέχεια.
Πέρα απ’ την διοίκηση που θα αναλάβει το σύλλογο, υπάρχει φυσικά και μια τεράστια προσωπικότητα όπως ο Δημήτρης Μάζης. Διότι δεν είναι απλό ένα τμήμα με μηδενικές διακρίσεις ουσιαστικά, να προσελκύει παίκτες παγκόσμιου επιπέδου όπως ο Σκουμπάκης. Χρειάζεται να «δουν» προοπτική, να πειστούν γι’ αυτή και να θελήσουν να ακολουθήσουν την προσπάθεια.
Αυτό βέβαια δε σημαίνει πως ο Παναθηναϊκός ξαφνικά θα εκθρονίσει τον Ολυμπιακό. Αρχίζει μια προσπάθεια να… σκαρφαλώσει προς την κορυφή. Εκεί όπου ο αιώνιος έχει το δικό του «καθεστώς». Το θέμα είναι το επίπεδο της προσπάθειας που καταβάλλεται και η ποιότητα αυτής.
Είτε πετύχει είτε αποτύχει το «τριφύλλι», ακολουθεί το δρόμο του ευ αγωνίζεσθαι. Δεν παλεύει με… βίαιο τρόπο να φτάσει εκεί που επιθυμεί, μέσω εξαγοράς έτοιμων ομάδων, ή μέσω συγχωνεύσεων. Εδώ και τόσα χρόνια έχει βιώσει υποβιβασμούς, αποτυχίες, κάποιες λίγες προσπάθειες δίχως αποτέλεσμα στο πόλο. Πάντα όμως έμενε εκεί και προσπαθούσε με όσα μέσα διέθετε, με όποιες δυνατότητες είχε. Ο κόσμος στήριζε, στις διάφορες πισίνες ήταν ζηλευτή η παρουσία του ανά τα χρόνια. Παρότι οι πάντες γνώριζαν πως δε θα επιτευχθεί κάτι σε επίπεδο τίτλων.
Το συγκεκριμένο… ταξίδι λοιπόν, είναι κάτι όμορφο. Γιατί μέσα από κόπους, πίκρες, απογοητεύσεις, επιμονή σε κάτι που φάνταζε μάταιο, ίσως γίνουν κάποια βήματα παραπάνω. Μέχρι ποιο σημείο; Κανείς δε γνωρίζει, θα φανεί στην πορεία.
Ό,τι γίνει πάντως, θα είναι με τις δυνάμεις του Παναθηναϊκού. Όχι επειδή έριξε λεφτά να αγοράσει έτοιμα τμήματα με τίτλους και επιτυχίες. Ούτε γιατί ξαφνικά ήρθε να διώξει ένα «καθεστώς», για να βάλει τον εαυτό του σε ρόλο νέου καθεστώτος. Είναι προτιμότερο το κάθε «καθεστώς» να το… παλεύεις με «Πολυτεχνεία». Και που ξέρεις, ίσως οδηγηθείς στη δική σου ελευθερία.
Για την ώρα, έχει τη δική του ξεχωριστή σπουδαιότητα το… ταξίδι. Οι Παναθηναϊκοί είναι σα να βλέπουν ένα παιδί που αγαπούν κι ας είναι το… προβληματικό, στα μάτια των υπόλοιπων αποτυχημένο, να στέκεται στα πόδια του και να προσπαθεί να σηκώσει ανάστημα. Με το μεράκι διοίκησης, με την τεχνογνωσία ενός «μύθου» όπως ο Μάζης και τα κομμάτια του παζλ που σιγά σιγά έρχονται.
Η τελική εικόνα δεδομένα θα είναι όμορφη γιατί ήρθε μέσα από αθλητική προσπάθεια, κόπους και προσπάθειες δεκαετιών. Με το σωστό τρόπο που πρέπει να αναπτύσσεται ο αθλητισμός, ειδικά στα ερασιτεχνικά τμήματα. Δίνοντας μαθήματα ζωής στους νεότερους αθλητές και τους φιλάθλους.
