Η Θεσσαλονίκη είναι πολύ διαφορετική όταν πλησιάζει η Διεθνής Έκθεσή της. Τώρα έχουμε τιμώμενη χώρα την Ινδία, έχουμε γεμίσει ελεφαντάκια στους δρόμους, απλά δεν είχαμε μπάτζετ για τις αγελάδες.
Πάντα σε αυτή τη γιορτή των Ελλήνων ιθαγενών, πάντα υπάρχει μία επικοινωνιακή προεργασία. Θα ανέβουν οι άρχοντες του τόπου, άρα ο λαουτζίκος θα πρέπει να κατανοήσει το ότι ενδιαφέρονται για τον τόπο. Το ενδιαφέρον τους δεν σταματά σε ένα γραφείο του Πρωθυπουργού που τοποθετείται ένα παιδί τους, ξέχωρα αν αυτό έχει ένα ακροδεξιό παρελθόν που δεν τιμά ιδιαίτερα τον πολιτισμό μας.
Περίμενα την πρώτη προσπάθεια δημιουργίας θετικών εντυπώσεων για τους καλούς αυτούς ανθρώπους και εμφανίστηκε το σούπερ δημοσίευμα μόλις προχθές.
«Υποσχέθηκε το γήπεδο του ΠΑΟΚ ο Κυριάκος Μητσοτάκης στον Απόστολο Τζιτζικώστα». Πριν πατήσω το κλικ για να στηρίξω την προσπάθεια των συναδέλφων, πήρα μία τσουγκράνα, πήρα την αντίστοιχη θέση που βοηθά τη χρήση της και διάβασα το σούπερ ρεπορτάζ. Κάντε το εικόνα.
Αφού θα μας κάνει τη χάρη ο πρωθυπουργός να φτιάξουμε γήπεδο, τι να πω. Ένα μεγάλο ευχαριστώ. Βέβαια, δεν αναφέρεται πουθενά στο ρεπορτάζ πως το γήπεδο θα χτιστεί με 100% χρηματοδότηση του μεγαλομετόχου της ομάδας Ιβάν Σαββίδη, ούτε πως σε περιπτώσεις των ανταγωνιστών δόθηκε χαριστικά καινούργιο γήπεδο στον Ολυμπιακό, ενώ στην ΑΕΚ δόθηκαν 20 εκατομμυριάκια φανερά.
Όμως από τη στιγμή που αυτός ο καλός άνθρωπος θα λύσει τα γραφειοκρατικά για να αναβαθμιστεί μία περιοχή και εννοείται να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας, πρέπει να του πούμε και ευχαριστώ.
Η Θεσσαλονίκη ζει μεγάλες στιγμές τέτοιες μέρες γενικά. Έχει τόση αστυνομία που αν σε πιάσει κανένα κατούρημα και πρέπει να τις δώσεις σε κανένα θάμνο, η ΕΛΑΣ θα έχει το μόριό σου από όλες τις γωνίες.
Επίσης, η πιλοτική εφαρμογή του τροχονόμου ανδροειδές, είναι απολύτως πετυχημένη και σύντομα θα μπει και σε άλλες πόλεις.
Αφού τους φορτίζουν έναν χρόνο, τους εμφανίζουν την περίοδο της ΔΕΘ. Μπορεί μέσα στη χρονιά η Βενιζέλου να είναι μονίμως μποτιλιαρισμένη, αλλά τέτοιες μέρες, τους βγάζουν από την πρίζα και όλα κυλούν ομαλά.
Πρόσφατα ενημερωθήκαμε πως το μετρό δεν θα λειτουργήσει ούτε το 2020. Όταν θα συστηθεί βέβαια το μετρό μας με αυτό της Μόσχας ή του Λονδίνο, θα ντραπεί να το πει, αλλά το ξεπερνάμε αυτό.
Δεκαπέντε χρόνια δεν μπορούν να στήσουν ένα μετρό χωρίς καμία στροφή. Σουρωμένος να ήταν ο μετροπόντικας, θα την είχε βρει την άκρη. Όχι πως θα έχει κάποια χρησιμότητα το μετρό. Όπως λέει ο φίλος μου και καλός συνάδερφος, ο Στέργιος, ζούμε για τη μέρα που θα στηθούμε στο τέρμα του μετρό και θα νομίζει ο τουρίστας πως έφτασε στο αεροδρόμιο. Και να δούμε τα μούτρα του μόλις καταλάβει πως πρέπει να πάρει το 58 του έξοχου ΟΑΣΘ που έχουμε.
Ο ΟΑΣΘ, είναι το μεγαλύτερο κίνητρο για τη νέα γενιά. Πως το έστησαν έτσι οι σατανάδες. Πάει η μάνα με το παιδί στη στάση, όχι για να μπούνε στο λεωφορείο, αλλά για να δούνε. «Αν δεν διαβάσεις και δεν σπουδάσεις για να βρεις μία καλή δουλειά όταν μεγαλώσεις, με αυτό θα πρέπει να μετακινείσαι κάθε μέρα». Η Θεσσαλονίκη είναι νούμερο ένα σε ποσοστό επιτυχίας εισόδου στα πανεπιστήμια. Δεν το ξέρω, το υποθέτω.
Οι χειρότεροι όλων βέβαια, είναι οι τοπικοί γενίτσαροι. Αστεία κομματόσκυλα που σπεύδουν να φιλήσουν το χέρι του άρχοντα. Πως πάνε οι γιαγιάδες στη Τήνο, έτσι και αυτοί περιμένουν με αγωνία όλη τη χρονιά, για να στριμωχτούν μήπως και μπούνε σε καμιά φωτογραφία.
Εδώ και δεκαετίες έχουν τον ρόλο του δωσίλογου, αδιαφορούν για την εξέλιξη του τόπου τους και αρέσκονται στα ψίχουλα που τους αφήνουν. Και φτωχοί και ρουφιάνοι. Θέλει προσπάθεια να το καταφέρεις αυτό.
Αυτά λοιπόν παιδιά με την ΔΕΘ, εύχομαι ολόψυχα να κάνετε τα νταλαβέρια σας και μετά το τέλος της να επιστρέψετε στη πραγματικότητα, αυτή που μας έμαθε να μη ξέρουμε να διεκδικούμε τίποτα.
