MENU

Πόνος, θλίψη, αγωνία, απελπισία και μετά αγανάκτηση, οργή και αηδία για τη χώρα του «έλα μωρε», του «δε βαριέσαι», του «ποιος ασχολείται» και του «πάμε κι όπου βγει». 

Σε κάποιο άλλο μέρος, με άλλους ανθρώπους, άλλους πολιτικούς και άλλα ΜΜΕ, αυτή η εβδομάδα θα ήταν σιωπής, πόνου, πένθους και εν συνεχεία διερεύνησης ευθυνών. Όχι βέβαια ευθυνών που να φτάνουν σε σημείο να πρέπει να μάθει ο κόσμος γιατί επί 20 χρόνια τα συστήματα υπάρχουν αλλά δεν τα εγκαθιστούμε. Είπαμε «σε ένα άλλο μέρος», δεν είπαμε «σε ένα ανάλογο μπ@@ρδέλο», οπότε τα ξεκαθαρίσαμε εξ αρχής. 

Η Ελλάδα, όμως, δεν σταματά να σε εκπλήσσει. Γιατί μέσα από την τραγωδία της θα καταφέρει να σε φτάσει στον βούρκο. Να σε πνίξει μέσα στα σκ@τά και να σε ποδοπατά εκεί χωρίς να παίρνεις ανάσες, μέχρι τελικά να πεθάνεις από ασφυξία. 

Η εδώ εβδομάδα είχε «τριήμερο εθνικό πένθος» μόνο στα λόγια. Στις πράξεις, είχε μόνο βρόμα και δυσωδία. Μόνο ντροπή...

Άρης Πορτοσάλτε μιλά (όχι για ανθρωποθυσίες) για παλιότερα δυστυχήματα Ο Άρης Πορτοσάλτε εξηγεί τι είπε κι απορεί γιατί τρώει επί τρεις μέρες κατάρες... ...την ίδια στιγμή που μαζί με τον Δημήτρη Οικονόμου μιλούν για τυμβωρυχία Ευτυχώς, υπάρχει πάντα ένας πρόθυμος φίλος να στηρίξει τον Άρη, όχι επιχειρηματολογώντας πάνω σε αυτά που είπε, αλλά πάνω σε αυτά που ισχυρίζεται ότι είπε Και στο φινάλε, ευτυχώς που δεν πάθαμε και τίποτα... Ο Βασίλης Χιώτης βλέπει τα πράγματα με μια πιο ψύχραιμη, καθαρά πολιτική ματιά «Η κυβέρνηση θα έχει πολιτικό κόστος. Οπότε ο πρωθυπουργός θα πρέπει να πάει σε σύγκριση. Να δείξει πώς διαχειρίστηκαν μια τραγωδία οι άλλοι και πώς εμείς. Να δείξουν ότι «εμείς όταν συμβαίνει μια στραβή στη βάρδια μας, παραιτούμαστε. Στα δικά μας χέρια το πρώτο μας όπλο είναι η ειλικρίνεια, ενώ ο μηχανισμός λειτούργησε» Ο Παύλος Τσίμας ξεπερνά τον Πορτοσάλτε και δεν αφήνει αμφιβολία αν ο λόγος του παραπέμπει σε ανθρωποθυσίες. Η Τατιάνα Στεφανίδου στα 52 της αμφιβάλλει ότι μπορεί ακόμα κι αν περάσει την εκπαίδευση να γίνει σταθμάρχης. Δικαστίνα πάντως, δεν έχει πρόβλημα να γίνει, ακόμα και χωρίς εκπαίδευση... Μέχρι εκεί είδε ευθύνες Ο Νίκος Μάνεσης δίνει το Όσκαρ ατυχίας στον Κυριάκο Μητσοτάκη, που εδώ που τα λέμε είχε πολλή γκίνια. Λίγη περισσότερη από τα παιδιά που αγόρασαν εισιτήριο για να πεθάνουν. Η Μαρία Σαράφογλου, γνωστή για την ευαισθησία της σε συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες ρωτά τον πρόεδρο των μηχανοδηγών «εσείς τι κάνατε όλους αυτούς τους μήνες;». Εσείς κυρία Σαράφογλου, τι κάνετε όλα αυτά τα χρόνια; Ο Γιάννης Παπαδόπουλος του ΣΚΑΪ αναρωτιέται «τόσες απεργίες γίνονται στη χώρα, δεν είδαμε να κάνετε απεργία» μιλώντας σε εργαζόμενο της Hellenic Train. Όταν ο Νίκος Κουτσιούκης του απαντά ότι έχουν γίνει κατ' επανάληψη αλλά «βγαίνουν παράνομες και καταχρηστικές», ο Γιάννης Παπαδόπουλος απαντά να μην αναλωθούμε στα συνδικαλιστικά. Αλίμονο... Ο τέως υπουργός Μεταφορών Κώστας Καραμανλής ντρέπεται που κάποιοι μιλούν στη Βουλή για θέματα ασφαλείας στα τρένα. Έλα Χριστέ μου... ...αλλά δεν ντρέπεται να κατεβαίνει υποψήφιος στις εκλογές. Κι αυτή είναι η Ελλάδα της μιας βδομάδας θλίψης...
Βρόμα, δυσωδία και ντροπή: Η Ελλάδα της «μιας βδομάδας θλίψης» (vids)