Η ετήσια έκθεση της Deloitte με τίτλο «Football Money League» δίνει μία επιχειρηματική σύνοψη σε βάθος για τη διάρθρωση των οικονομικών των 20 κορυφαίων ομάδων στον κόσμο. Η έκθεση παρουσιάζει όλες τις πηγές των εσόδων σε 3 βασικά τμήματα: Τα αγωνιστικά έσοδα, τα έσοδα από τα τηλεοπτικά δικαιώματα και τα εμπορικά έσοδα (χορηγίες και πωλήσεις αντικειμένων με το σήμα της ομάδας).
Αν αναφερόταν στο ελληνικό ποδόσφαιρο, τότε θα χώριζε τις πηγές εσόδων σε δύο άξονες. Στα τηλεοπτικά και σε… όλα τα υπόλοιπα. Με τα έσοδα από τα εισιτήρια να είναι της… πλάκας για τις περισσότερες ομάδες της Super League και τα εμπορικά έσοδα ακόμα πιο πενιχρά, τότε τα λεφτά της τηλεόρασης είναι το (μοναδικό) οξυγόνο.
Πως θα ακουγόταν λοιπόν στην Επιτροπή Ανταγωνισμού την ανεξάρτητη αυτή διοικητική αρχή που έχει ως στόχο την διαφύλαξη των αρχών του ανταγωνισμού στην ελληνική αγορά, αν μάθαινε ότι αυτή την φιάλη με το οξυγόνο σχεδόν όλων των ομάδων θα την χειρίζεται κατά το δοκούν στο εξής, ο ισχυρός άνδρας μίας και μόνο ΠΑΕ;
Πόσο υγιές ανταγωνιστικά ακούγεται το γεγονός ότι ουσιαστικά ο Βαγγέλης Μαρινάκης, ως ιδιοκτήτης της Nova θα είναι σε θέση κάθε καλοκαίρι να καθορίζει το σημαντικότερο έσοδο κάθε ΠΑΕ, με απευθείας διαπραγματεύσεις μαζί της για νέο τηλεοπτικό συμβόλαιο;
Ας το κάνουμε χειροπιαστά. Αν τελικά η Nova -όπως όλα δείχνουν- περάσει στα χέρια του Βαγγέλη Μαρινάκη, τότε με λίγα λόγια εκείνος θα είναι σε θέση να ανοίγει ή να κλείνει την κάνουλα της χρηματοδότησης σε όσες ΠΑΕ έχουν τηλεοπτικό συμβόλαιο με την συγκεκριμένη συνδρομητική πλατφόρμα, που λειτουργεί πια σχεδόν μονοπωλιακά στο ελληνικό ποδόσφαιρο.
Θα είναι σε θέση να προτείνει κάθε καλοκαίρι ό,τι συμβόλαιο θέλει, ευνοώντας τα αγαπημένα παιδιά και καταδικάζοντας σε οικονομικό μαρασμό τα… κακά παιδιά.
Εν ολίγοις, από τα χέρια του ιδιοκτήτη του Ολυμπιακού, θα εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό τα μπάτζετ, τα ρόστερ, οι φιλοδοξίες σχεδόν κάθε ομάδας της Super League. Το παιχνίδι, θα θεωρείται από όλη την Ελλάδα πια, ότι διεξάγεται με απόλυτα σημαδεμένη την τράπουλα.
Πόσο σύμφωνο είναι αυτό με το «Δίκαιο κατά των περιορισμών του Ανταγωνισμού», σύμφωνα με το οποίο λειτουργεί η συγκεκριμένη επιτροπή, που σημειωτέον έχει οικονομική αυτοτέλεια και διαφυλάσσει ως κόρη οφθαλμού (όπου αυτό είναι εφικτό) τις συνθήκες του υγιούς ανταγωνισμού;
Για το αν είναι ηθικό ή όχι δεν τίθεται καν ερώτημα. Πως γίνεται η κύρια πηγή χρηματοδότησης των περισσοτέρων ομάδων να είναι η… τσέπη του Βαγγέλη Μαρινάκη;
Πως μπορεί να διαφυλαχθεί η αξιοπιστία αυτού του προϊόντος;
Και για όσους συγκρίνουν την συγκεκριμένη εξέλιξη με την χορηγία της Σουρωτής (του ομίλου Ιβάν Σαββίδη) για το πρωτάθλημα της Super League, εδώ μιλάμε για δύο εντελώς διαφορετικές καταστάσεις. Διότι, άλλο πράγμα μία χορηγία προς ολόκληρο συνεταιρισμό, η οποία καταμερίζεται αναλογικά στις ομάδες κι άλλο η απευθείας, πολλές φορές μυστική για λόγους και εχεμύθειας, διαπραγμάτευση του μεταξύ μιας εταιρίας όπως η Nova (που θα βρίσκεται στα χέρια του ιδιοκτήτη της ΠΑΕ Ολυμπιακός) με κάθε ομάδα, αναφορικά με το μεγαλύτερο ετήσιο έσοδο που έχουν. Η διαφορά είναι εμφανής / προφανής.
Αλήθεια, τι άποψη έχει ο ίδιος ο συνεταιρισμός της Super League για αυτό; Είναι κάτι που τον βρίσκει σύμφωνο; Είναι κάτι που προκαλεί ανησυχίες ή όλα βαίνουν καλώς αρκεί να πέφτει το γλυκό παραδάκι;
Ενοχλεί κανέναν από την Super League, τους εταίρους της, το γεγονός μιας ενδεχόμενης οικονομικής υποδούλωσης από ένα πρόσωπο που το πρώτο πράγμα που θα σκέφτεται θα είναι το καλό της ομάδας που διοικεί (Ολυμπιακός) και με ποιο τρόπο θα εξασφαλίζει όσο το δυνατόν πιο εύκολα το πρωτάθλημα;
Απασχολεί κανέναν αυτή η σχέση απόλυτης εξάρτησης που θα δημιουργηθεί και η οποία δεν θα έχει παγκόσμιο προηγούμενο σε οποιαδήποτε χώρα; Προβληματίζει κανέναν που το ελληνικό πρωτάθλημα κινδυνεύει να μετατραπεί σε μία αυστηρά μονοπωλιακή κατάσταση ή όλα βαίνουν καλώς;
Ας μας το πουν επίσημα για να ξέρουμε…
