«Μια ασπροκόκκινη λάβα ξεχύθηκε χθες ασυγκράτητη μέσα στον χορτοτάπητα του γηπέδου του ΠΑΟΚ. Κι εκεί από όπου πέρασε η “φωτιά”, ξεπήδησε η αγωνιστική μεγαλοπρέπεια με τη μορφή του θριάμβου. Του μεγάλου, του φανταστικού, του σεισμογενούς θριάμβου, που κατήγαγε ο χιλιοδοξασμένος Ολυμπιακός επί του πανίσχυρου ΠΑΟΚ με τέρματα 4-0».
Με αυτά τα λόγια αναφέρεται δημοσίευμα της εποχής στην ευρύτερη νίκη, που πέτυχε ποτέ ο Ολυμπιακός στην ιστορία του στην έδρα του ΠΑΟΚ. Για να την βρούμε αυτήν, θα πρέπει να φτάσουμε στο μακρινό 1965 και συγκεκριμένα στις 27 Ιανουαρίου εκείνου του έτους, όταν οι «ερυθρόλευκοι» έφυγαν από την Τούμπα θριαμβευτές νικώντας με 4-0.
Επρόκειτο για τη 15η αγωνιστική της Α' Εθνικής. Ο Ολυμπιακός είχε ήδη περάσει 5 χρόνια χωρίς να κατακτήσει πρωτάθλημα και είχε προπονητή τον Ούγγρο Νάντορ Τσέρνα. Αρχικά, ο αγώνας ήταν προγραμματισμένος να λάβει χώρα στις 3 Ιανουαρίου, όμως οι κακές καιρικές συνθήκες δεν επέτρεψαν τη διεξαγωγή του κι έτσι αναβλήθηκε για την επόμενη ημέρα.
Ο καιρός βελτιώθηκε και οι οπαδοί του ΠΑΟΚ συνέρρευσαν στο γήπεδο. Εντούτοις, ο Αυστριακός ρέφερι, Πολ Σίλερ, έκρινε πως η κατάσταση του αγωνιστικού χώρου δεν επέτρεπε να γίνει το ματς και αποφάσισε ξανά την αναβολή. Οπαδοί των γηπεδούχων θεώρησαν ότι η νέα αναβολή έγινε εσκεμμένα, προκειμένου να προλάβει να εκδοθεί το δελτίο του νεοαποκτηθέντα από τον Ολυμπιακό Νίκου Γιούτσου και εξοργισμένοι προκάλεσαν εκτεταμένα επεισόδια.
Εντέλει, η αναμέτρηση έγινε στις 27 Ιανουαρίου, όταν το δελτίο του Γιούτσου είχε εκδοθεί. Ο άρτι αφιχθείς από την ουγγρική Τσέπελ, 22χρονος τότε άσος, όχι μόνο αγωνίστηκε, αλλά σκόραρε και σύμφωνα με τα τότε δημοσιεύματα ήταν μακράν ο κορυφαίος του γηπέδου, αποσπώντας τον θαυμασμό ακόμη και των φιλάθλων του ΠΑΟΚ.
«Χάριν του Γιούτσου γίνομαι από σήμερα Ολυμπιακός!», φέρεται να ειπώθηκε από φίλο των γηπεδούχων στην εξέδρα. Γενικώς, ο σπουδαίος άσος αποθεώθηκε από όλο το γήπεδο: «Οι 25 χιλιάδες των φιλάθλων είδαν και έκριναν. Είδαν την ολυμπιακή μηχανή να εργάζεται και δεν λάθεψαν στις κρίσεις τους. Γι' αυτό και αποθέωσαν το μεγάλο διαμάντι των ερυθρολεύκων, τον Νίκο Γιούτσο, που ήταν στ' αλήθεια μια μοναδική και ακατάπαυστης διάρκειας οπτική απόλαυση, όσο και επιτελικός νους ύψιστης περιωπής.
Από τη στιγμή που οι οξυδερκείς φίλαθλοι της Θεσσαλονίκης, αντελήφθησαν ότι ο παίκτης αυτός είναι το κάτι άλλο για την Ελλάδα, κάρφωσαν τα μάτια τους επάνω του και αποζητούσαν την ευκαιρία που η μπάλα θα έφθανε σ' αυτόν. Έφθασαν στο σημείο να μη νοιάζονται για την επερχόμενη συντριβή του δημοφιλούς ΠΑΟΚ, που την προετοίμαζε με σίγουρο και άνετο τρόπο το νέο απόκτημα του Ολυμπιακού, αλλά για το πώς θα απολαύσουν όλο και περισσότερο την ολυμπιακή πανδαισία, που επίσης ο ίδιος την σκηνοθετούσε».
Γενικώς, τα δημοσιεύματα της εποχής μιλούν με τα καλύτερα λόγια για τους φίλους του ΠΑΟΚ και τη στάση που κράτησαν κατά τη συντριβή της ομάδας τους, υποκλινόμενοι στη μεγαλειώδη εμφάνιση των Πειραιωτών. Σε ένα αναφέρεται: «Μετά δε το πέρας του αγώνος, οι παίκτες του Ολυμπιακού έγιναν αντικείμενα εκδηλώσεων λατρείας. Και τους άξιζε. Όσο για τους Ιπποτικούς οπαδούς του ΠΑΟΚ, χειροκρότησαν με αναγνώριση τον ανυπέρβλητο Ολυμπιακό». Σε άλλο δημοσίευμα σημειώνεται: «Οι εδώ φίλαθλοι φάνηκαν πραγματικοί σπόρτσμεν. Βλέποντας την απρόσιτη κλάση του Ολυμπιακού, που καθώς ο χρόνος περνούσε σκόρπιζε όλο και περισσότερο την κόλαση μέσα στα καρρέ του ΠΑΟΚ, ένοιωθαν την ανάγκη να χειροκροτήσουν τον μεγάλο του γηπέδου, να υμνήσουν την άφθαρτη δόξα, να θεοποιήσουν τον πάντα ακατάβλητο Ολυμπιακό».
Καταλαβαίνουμε ότι η ατμόσφαιρα της εποχής ήταν πολύ διαφορετική, αν και υπήρχαν κι ορισμένες ομοιότητες με το σήμερα, όπως η αυστηρή αστυνομική περιφρούρηση: «Το ματς διεξήχθη κάτω από θαυμάσιες καιρικές συνθήκες ενώπιον 25.00 θεατών και με ασυνήθη αστυνομικά μέτρα, προς περιφρούρσιν της τάξεως, ύστερα από τα γνωστά θλιβερά προηγούμενα εξ αφορμής της τότε αναβολής του σημερινού αγώνος.
Βέβαια, τα όργανα της τάξεως δεν χρειάσθηκε να επέμβουν αυτήν τη φορά σε καμία περίπτωση και οι Θεσσαλονικείς φίλαθλοι, αφού προσπάθησαν επί πολύ να βοηθήσουν με τις ωραίες εκδηλώσεις τους την προσφιλή τους ομάδα, περιορίστηκαν αργότερα στο να θαυμάζουν και να επαινούν τον αντίπαλό τους, Ολυμπιακό».
Όσον αφορά τον αγώνα καθ' εαυτό, το σκορ άνοιξε στο 20ο λεπτό ο τότε πρωτοεμφανιζόμενος σε ντέρμπι Βολιώτης επιθετικός του Ολυμπιακού, Βασίλης Μποτίνος. Το 2-0 έκανε στο 47' ο Νίκος Γιούτσος, με ένα γκολ, που όπως αναφέρουν τα δημοσιεύματα της εποχής δεν έπρεπε να μετρήσει, αφού το οφσάιντ «ήτο φανερόν και αναμφισβήτητον»! Στο 53ο λεπτό ήταν η σειρά του Γρηγόρη Αγανιάν προσθέσει το όνομά του στον πίνακα των σκόρερ, ενώ στο 74’ ο Γιώργος Σιδέρης διαμόρφωσε το τελικό 4-0 υπέρ των «ερυθρολεύκων». Μάλιστα, όπως αναφέρεται, στο τελευταίο γκολ ο Γερμανός ρέφερι του αγώνα, Μάλκα, «δεν κρατήθηκε από όσα είδε και έτρεξε να συγχαρεί τον Σιδέρη για ό,τι πέτυχε».
Η σπουδαία νίκη είχε σκορπίσει ενθουσιασμό στους φίλους του Ολυμπιακού και είναι χαρακτηριστικό πως περίπου χίλιοι έσπευσαν στο αεροδρόμιο για να υποδεχθούν την ομάδα στην επιστροφή της από τη Θεσσαλονίκη.
ΠΑΟΚ - Ολυμπιακός 0-4 (27-1-1965)
Σκόρερς: 20' Μποτίνος, 47' Γιούτσος, 53' Αγανιάν, 74' Σιδέρης
ΠΑΟΚ: Μουσελεμίδης, Μακρής, Γιακουμής, Τασόπουλος, Νικολαΐδης, Μουρατίδης, Κούδας, Αποστολίδης, Βασιλειάδης, Γιαννέλος, Λέανδρος
Ολυμπιακός: Αυγητίδης, Πλέσσας, Διαμαντόπουλος, Μίλησης, Πολυχρονίου, Γκαϊτατζής, Βασιλείου, Αγανιάν, Γιούτσος, Σιδέρης, Μποτίνος
