MENU

Αν η φύση διάλεγε ένα στοιχείο για να το υποδεχτεί, θα ήταν η καταιγίδα. Αν ο Δίας έπρεπε να το χαρίσει σε έναν του Θεό, θα ήταν ο Ποσειδώνας. Μπορεί να μην έχει την πολιτική αξία ενός Ρεάλ-Μπαρτσελόνα ή τη θρησκευτική ενός Σέλτικ-Ρέιντζερς. Μπορεί να μην δημιουργεί θρύλους, όπως το Μπόκα-Ρίβερ ή να μην είναι τόσο εξαγώγιμο όσο το Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός… Έχει, όμως, τη δική του αξία. Και για όσους το ζουν από κοντά είναι μεγάλη. Είναι το σημείο αναφοράς για μια ολόκληρη πόλη. Μια εβδομάδα πριν και τουλάχιστον μια εβδομάδα μετά την τέλεσή του. Είναι το διαβατήριο για την… ελεύθερη κυκλοφορία στη Θεσσαλονίκη. Ο νικητής, έχει τη νύμφη του Θερμαϊκού δική του. Ο ηττημένος, κρύβεται.

Ο Άρης υποδέχεται τον ΠΑΟΚ, το ντέρμπι επιστρέφει μετά από τέσσερα χρόνια. Έπειτα από 1678 ημέρες και 40.272 ώρες… Όχι μωρέ, κανείς δεν μετρούσε τις στιγμές για να το ζήσει ξανά! Το sdna.gr κάνει αναδρομή στο παρελθόν του σπουδαίου ματς και θυμίζει όσα συζητιούνται από Χαριλάου ως και Τούμπα!

I love to hate you...

Πέρασε από γενιά σε γενιά. Ξεκίνησε σχεδόν από την ίδρυση των ομάδων και κάθε χρόνο προσθέτονται ψίχουλα. Ίσως κανείς να μην θυμάται τον βασικό λόγο, ίσως κανείς να μην ξέρει ακριβώς το «γιατί». Σημασία έχει ότι υπάρχει. Άρης και ΠΑΟΚ έχουν μάθει να μισιούνται, έχουν μάθει να ζουν με αυτό το συναίσθημα, ίσως γιατί σε τελική ανάλυση δεν μπορούν να ζήσουν χωρίς αυτό. Ψάχνοντας μέσα από ιστοσελίδες και αναφορές των οπαδών των δύο ομάδων, εντοπίσαμε από τρεις βασικούς λόγους να υπάρχει έντονη η αντιπαλότητα.

3. Ιστορικά, ο Άρης είναι παλαιότερο σωματείο από τον ΠΑΟΚ, τουλάχιστον στη σημερινή μορφή του δικεφάλου του βορρά. Όταν έγινε η διάσπαση από την ΑΕΚ, οι οπαδοί του Άρη υποστηρίζουν πως ο δικέφαλος του βορρά ήθελε να φορέσει κιτρινόμαυρα, τα χρώματα που ήδη φορούσε ο Άρης. Για το λόγο αυτό διεξήχθη φιλικό ματς, στο οποίο ο Άρης κέρδισε 5-2 και παράλληλα το δικαίωμα να συνεχίσει να φορά τα ίδια χρώματα.

2. Μια εποχή που μοιάζει αιώνες πριν. Με έναν μυστήριο τρόπο τόσο μακρινή, αλλά και τόσο πρόσφατη. Μια πολύ καλή αφορμή για… αναζωογόνηση των σχέσεων, λες και χρειαζόταν τέτοια. Το Μάιο του 2005, ο Άρης έδινε μάχη για να παραμείνει στην κατηγορία και την προτελευταία αγωνιστική υποδεχόταν τον Ηρακλή, ενώ παράλληλα ο ΠΑΟΚ έπαιζε στην Καλαμαριά, που επίσης κινδύνευε με υποβιβασμό. Ο Άρης είχε 28 βαθμούς και ο Απόλλων 31 πριν την έναρξη της 29ης αγωνιστικής.

Οι φήμες θέλουν στην προτελευταία προπόνηση του δικεφάλου, να περιμένουν φακελάκια στα αποδυτήρια τους παίκτες, στα οποία ο κόσμος ζητούσε να χάσουν από τον Απόλλωνα, ώστε να υποβιβαστεί ο Άρης. Ο δικέφαλος προηγείται στην Καλαμαριά από το 5’ με το γκολ του Μίετσελ, αλλά δέχεται δύο γκολ μέσα σε ένα λεπτό και χάνει 2-1. Την ίδια ώρα, τα τραγικά γεγονότα στο Άρης-Ηρακλής και η διακοπή του αγώνα οδηγούν τους κιτρινόμαυρους στη Β’ Εθνική.

1. Ένα μπαράζ κι ένα πανό, ήταν μια πολύ καλή αφορμή για να πέσει περισσότερο αλάτι στις πληγές. Ο Άρης έπαιζε το γνωστό μπαράζ στο Βόλο το 1980 με αντίπαλο τον Ολυμπιακό για την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Παρότι οι οπαδοί του ΠΑΟΚ ισχυρίζονται ότι αρκετοί εξ αυτών, πήγαν και υποστήριξαν τον Άρη, οι οπαδοί των κιτρινόμαυρων έχουν άλλη γνώμη. Αναφέρουν ότι οι ΠΑΟΚτζήδες ναύλωσαν πούλμαν και συμπαραστάθηκαν στον Ολυμπιακό, ενώ στο γήπεδο υπήρχε πανό που έγραφε: «Ο Σ.Φ. ΠΑΟΚ Θύρα 4 εύχεται στο εντιμότατο σωματείο του Ολυμπιακού ολόψυχα κατάκτηση του πρωταθλήματος».

3. Την άνοιξη του 1987 ξεκινάει η κίνηση των 12, κάτι που τότε χαρακτηρίστηκε ως επανάσταση απέναντι στους ισχυρούς της Αθήνας και υπεγράφη το σχετικό πρωτόκολλο ανάμεσα στις ομάδες, που διεκδικούσαν μεγαλύτερα έσοδα από το ΠΡΟΠΟ κι ευνοϊκές με το ΙΚΑ ρυθμίσεις. Αρχικά δεν είχαν συμμετάσχει στην κίνηση Παναθηναϊκός, Ολυμπιακός, ΟΦΗ και Πανιώνιος. Πρώτη ομάδα που σκέφτηκε να αποχωρήσει ήταν ο Ηρακλής, όμως τελικά ο Άρης το ανακοίνωσε με τον κ. Τσαρούχα να δηλώνει πως «Αποφασίσαμε με γνώμονα το σωστό του Άρη, και είμαστε υπόλογοι απέναντι στην Ιστορία του Άρη και στους φιλάθλους του». Οι οπαδοί του ΠΑΟΚ το θεωρούν προδοσία έναντι στα κοινά της Θεσσαλονίκης και η κόντρα μεγαλώνει.

2. Μέσα στις δεκαετίες του 70’ και του 80’, υπήρξαν ομάδες όπως ο Πιερικός, ο Πανσερραϊκός ή και ο Απόλλων Καλαμαριάς που έδιναν αγώνες για τη σωτηρία τους. Οι οπαδοί του ΠΑΟΚ θεωρούν προδότη – και σε αυτή την περίπτωση – τον Άρη γιατί δεν βοήθησε σωματεία από τη Βόρεια Ελλάδα να παραμείνουν στην κατηγορία και τους νίκησε στις μεταξύ τους αναμετρήσεις, με αποτέλεσμα να υποβιβαστούν στο φινάλε της σεζόν.

3. Ο βασικότερος λόγος και πιο σημαντικός έρχεται το 1973. Ο ΠΑΟΚ έχει δημιουργήσει μια εντυπωσιακή ομάδα, η οποία πήγαινε φουλ για την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Στις 22 Ιανουαρίου, ο δικέφαλος έπαιζε στο Βόλο με τον τοπικό Ολυμπιακό και ο Άρης υποδεχόταν τον Ολυμπιακό (Πειραιώς). Ο ΠΑΟΚ βρισκόταν δύο βαθμούς μπροστά στην βαθμολογία και είχε την ευκαιρία να ξεφύγει, αν ο Άρης κέρδιζε. Οι οπαδοί του δικεφάλου θεωρούν ότι εκείνο το ματς, που έληξε 2-0 υπέρ των ερυθρολεύκων, το έδωσε ο Άρης και μιλάνε για τις φιλικές σχέσεις Άρη και Ολυμπιακού και τις ανταλλαγές ανθοδεσμών πριν τον αγώνα. Στον Τύπο της εποχής, μάλιστα, αναφέρεται ότι οι οπαδοί του Ολυμπιακού φώναζαν στον αγώνα: «Μαρία με τα κίτρινα (Άρης) ποιον αγαπάς καλύτερα; Εμένα ή τον γείτονα;». Το πρωτάθλημα εκείνης της σεζόν κατέληξε στον Ολυμπιακό.

Με στυλ και φαντασία!

Το μίσος είναι η μια πλευρά της αντιπαλότητας… Η άλλη είναι οι πλάκες που μπορούν να γίνουν ανάμεσα στις δύο ομάδες. Εξάλλου, σύμφωνα με μια ρωσική παροιμία (σ.σ. πιθανότατα προϊόν μυθοπλασίας αμερικάνικης σειράς) «όσοι σε αγαπάνε σε βοηθούν να κοιμάσαι, όσοι σε μισούν σε βοηθούν να γελάς». Οι αφορμές που έχουν δοθεί εκατέρωθεν είναι ιδιαιτέρως χαρακτηριστικές και, φυσικά, ουδείς τις άφησε να πέσουν κάτω. Ο ΠΑΟΚ είχε τα δελτία και το πούλμαν να ασχοληθεί και ο Άρης τον Λιάσο Λουκά. Οι μεγαλύτερες γκάφες στην ιστορία των δύο συλλόγων της Θεσσαλονίκης έγιναν αφορμή για… θεατρικές παραστάσεις σε Τούμπα και Χαριλάου. Και, φυσικά, αυτά είναι τα καλύτερα!

Ο ΠΑΟΚ είχε καταφέρει να κερδίσει την έξοδό του στα προκριματικά του Champions League και τον Αύγουστο του 2004 έπαιζε το πρώτο παιχνίδι με αντίπαλο Μακάμπι Τελ Αβίβ. Στα 90 λεπτά του αγώνα, οι Ισραηλινοί θα κερδίσουν 2-1 και θα πάρουν πλεονέκτημα για τον επαναληπτικό. Η είσοδος του Λιάσου Λουκά, όμως, στο 67’ θα σημαδέψει τον δικέφαλο. Ο Κύπριος, όντας τιμωρημένος, δεν είχε δικαίωμα συμμετοχής και ο ΠΑΟΚ θα χάσει το ματς στα χαρτιά με 3-0. Στο επόμενο παιχνίδι του Άρη θα στηθεί πανηγύρι. Το Χαριλάου θα γεμίσει με ματωμένα σεντόνια, ενώ από τα μεγάφωνα θα παίζει ο ύμνος του Champions League.

Ο Άρης έχει κάνει το τραγικό λάθος με τα δελτία τον Φεβρουάριο και το φινάλε της σεζόν 1996-97 θα τον βρει να υποβιβάζεται στην Β’ Εθνική. Πιστεύετε ότι χρειαζόταν κάτι παραπάνω για να το γιορτάσουν οι οπαδοί του ΠΑΟΚ; Όχι, αλλά η καλή πορεία της ομάδας τους εκείνη τη σεζόν και η έξοδος στο κύπελλο ΟΥΕΦΑ δίνουν και το κερασάκι στην Τούμπα. Πριν την έναρξη του αγώνα με την Καστοριά γίνεται η αναπαράσταση του πούλμαν. Ένας οπαδός του ΠΑΟΚ μπαίνει στο γήπεδο κρατώντας τιμόνι και οι υπόλοιποι τον ακολουθούν κρατώντας καρτελάκια με δελτία! ΤΟ ματς με την Καστοριά ολοκληρώνεται και ο ΠΑΟΚ κερδίζει 6-0. Οι φίλαθλοι του δικεφάλου ξεκινάνε «κηδεία» ως το Χαριλάου για τον υποβιβασμό του Άρη.

Στιγμές έμπνευσης με… «μπιμπ»!

Τα ακραία συναισθήματα, αποτελούν πάντα λόγο έμπνευσης. Αν δεν αγαπάς πολύ ή δεν έχεις πληγωθεί πολύ, δεν πρόκειται να κορυφώσεις την όποια τέχνη σου. Και η τέχνη των οπαδών, τουλάχιστον πριν μερικά χρόνια, ήταν τα συνθήματα. Μικρές στιγμές ευφορίας, οι οποίες προκαλούν γέλιο, ξεσηκώνουν και δεν ξεχνιούνται στο πέρασμα των χρόνων. Οι οπαδοί του ΠΑΟΚ και του Άρη λατρεύουν να ασχολούνται ο ένας με τον άλλο, πάντα για τη σχετική καζούρα και με το – δυστυχώς – συμπεριλαμβανόμενο υβρεολόγιο. Μαζέψαμε μερικά από τα πιο πετυχημένα συνθήματα των δύο ομάδων, τα οποία να περιέχουν το δυνατόν λιγότερες βρισιές για να βγαίνει και νόημα. Γιατί αν ήταν όλο το κείμενο τελίτσες, θα έπρεπε να βάλουμε και αριθμούς για να τις ενώνετε.

Ξεχωρίζουμε εκείνα με το θέμα του Λουκά, προκειμένου να αποφευχθεί το έντονο υβρεολόγιο.

«Παγώνη, Παγώνη, Παγώνη

βάλε στου Γούμενου τον κ.. το σεντόνι,

στείλε τον Άγγελο σε κάνα μοναστήρι

γιατί σας κάνανε τον κ… σουρωτήρι»

«Στ’ αρχ… μας που είναι τα δελτία

στ’ αρχ… μας και η Β’ Εθνική

όμως εμάς τη τιμημένη τη φανέλα

δε θα τη ράβει αδελφή»

«Ο πιο καλός ο Σουπεράς, είναι ο Λιάσος ο Λουκάς»

Κύρια πηγή έμπνευσης, ο υποβιβασμός του Άρη!

«Τράβα μπρος, τράβα μπρος με τα δελτία

τράβα μπρος, ρίξ’ τους μια κατηγορία

που ‘ναι, που ‘ναι, που’ ναι τα δελτία

σκουλήκια η λύση είναι μόνο μία

πάντε πίσω μια κατηγορία

για να γράψετε ιστορία».

«Τιμή και δόξα στον οδηγό, που πήρε τα δελτία και πήγε στο βουνό».

«Σε γνωρίζω απ' τα δελτία, την κιτρινόμαυρη στολή,

Σε γνωρίζω απ’ τα δελτία, την κιτρινόμαυρη στολή,

σ' όποιο γήπεδο κι αν παίζεις θα σου στέλνω οδηγό

να σου παίρνει τα δελτία να τα στέλνει στο βουνό

να σου παίρνει τα δελτία, να τα στέλνει στο βουνό».

«Μόναχο, Γάνδη και Ισπανία, τώρα αρχίζει η τουρνέ στην επαρχία

στην Μηχανιώνα και στη Λαμία, οι οπαδοί σου θα γράψουν ιστορία

μεσ’ την Καρδίτσα και στα νταμάρια, ήρθε ο καιρός να γλύψετε π….

κι οι ΠΑΟΚτζήδες θα τραγουδάνε και τα σκουλήκια θα παραμιλάνε

ΠΑΟΚ ολέο, ΠΑΟΚ ολέο

τον οδηγό θα τον θυμάμαι και θα λέω

εκεί στη Β’ κατηγορία, γαμ… ο Άρης και η χορηγία».

«Εκουέμε πόσο κάνει, πόσο κάνει το cd του Χατζηγιάννη;».

Οι μαύρες στιγμές...

Αν έμεναν στα λόγια, στις πλάκες και στα συνθήματα, τότε θα ήταν πολύ όμορφη η αντιπαλότητα των δύο ομάδων. Οι αιώνιοι της Θεσσαλονίκης, όμως, έχουν πολλάκις λύσεις τις διαφορές τους με τον χειρότερο τρόπο, έχουν πολλάκις συμπλακεί μέσα κι έξω από τα γήπεδα, οδηγώντας ματς σε αναβολή, γήπεδα σε εμπρησμό και την πόλη να ζει τρομοκρατημένη. Αναλυτικά μερικές από τις κυριότερες στιγμές που έχουν σημαδέψει την έχθρα που υπάρχει ανάμεσα στις δύο ομάδες, ΜΟΝΟ σε περιπτώσεις που σχετίζεται με ματς. Γιατί αν καταγράφαμε όλα τα περιστατικά, στο χρόνο ανάγνωσης πάνω δεξιά θα έγραφε «6 ημέρες, 22 ώρες και πιες πολλούς καφέδες».

6. Στις 20 Νοεμβρίου του 1994 ο Άρης υποδέχεται τον ΠΑΟΚ στο Χαριλάου. Το αστυνομικό δελτίο μετά το τέλος του ματς είναι ανατριχιαστικό. Οι συλλήψεις ήταν σε παιδιά 16, 15 μέχρι και 13 ετών για ρίψεις αντικειμένων σε αστυνομικούς, ενώ στο ιατρικό δελτίο υπήρχε αναφορά για περισσότερους από 15 τραυματίες. Τα πράγματα είχαν διαφύγει του ελέγχου από πολύ νωρίς και στους γύρω δρόμους είχαν σημειωθεί επεισόδια. Τα χειρότερα έγιναν μέσα στον αγωνιστικό χώρο, όταν οι οπαδοί του Άρη μπήκαν στο γήπεδο για να βάλουν τη σημαία τους στο κέντρο και οι οπαδοί του ΠΑΟΚ θέλησαν να κάνουν το ίδιο. Μέσα σε λίγη ώρα έλυναν όλοι μαζί τις διαφορές τους μέσα στον αγωνιστικό χώρο και η αστυνομία ήταν ανήμπορη να αντιδράσει. Ο Βασιλάκης αποφάσισε την αναβολή του αγώνα, ο οποίος διεξήχθη περίπου 15 μέρες μετά. Τα επεισόδια συνεχίστηκαν κι έξω από το γήπεδο.

5. Στο ίδιο γήπεδο, υπήρξαν επεισόδια και μετά από δύο χρόνια. Φυσικά, δεν είχαν την ίδια ένταση ή έκταση, αλλά ήταν… ικανοποιητικά για να σημαδέψουν τον αγώνα. Εξάλλου, δεν είχε συμβεί και κάτι συγκλονιστικό εντός αγωνιστικού χώρου, ώστε να τα επισκιάσει. Ο Λέσεκ Πις θα θυμάται το συγκεκριμένο ματς καλύτερα απ’ όλους, αφού ένα από τα βεγγαλικά που πετούσαν οι οπαδοί του Άρη προς τους παίκτες του ΠΑΟΚ τον βρήκε στο χέρι κι έπαθε ελαφρύ έγκαυμα.

4. Είχαν ένα χρόνο να τα πουν και τους φάνηκε αιωνιότητα. Γι’ αυτό και είπαν να τα διαλύσουν όλα, με αφορμή την επανασύνδεσή τους. Στις αρχές της σεζόν του 1998, με τον Άρη άρτι αφιχθέντα από την Β’ Εθνική, η Τούμπα ανοίγει τις πόρτες για το μεγάλο ντέρμπι. Πριν και μετά το τέλος του αγώνα έγιναν έκτροπα στη Θεσσαλονίκη. Δεκάδες σπασμένες βιτρίνες καταστημάτων, αυτοκίνητα κατεστραμμένα, λεηλασίες βιτρινών, τραυματίες και συλλήψεις συνέθεταν το… εξωγηπεδικό κομμάτι. Μέσα στο γήπεδο είχαμε ανταλλαγές φωτοβολίδων, κέρματα, αντικείμενα και τους οπαδούς του Άρη να μπαίνουν αιμόφυρτοι από αντικείμενα μέσα στο γήπεδο για να γλιτώσουν. Μετά το ματς, όμως, δεν γλίτωσε το γήπεδο. 800 σπασμένα καθίσματα, λεηλασίες στα αποδυτήρια του ερασιτεχνικού τμήματος και βανδαλισμοί στις διαφημιστικές πινακίδες.

3. Θα έπρεπε να ήταν γιορτή. Τουλάχιστον, έτσι λογίζεται ο τελικός του κυπέλλου στις περισσότερες χώρες. Πόσο μάλλον όταν μιλάμε για έναν τελικό Θεσσαλονίκης μετά από δεκάδες χρόνια. Ευτυχώς, στην Ελλάδα έχουμε ξεπεράσει τα στερεότυπα και υπάρχει κυνική επίγνωση ότι γιορτή δεν υφίσταται. Το 2003, ο Άρης ήταν τυπικά γηπεδούχος στην Τούμπα και ο ΠΑΟΚ φιλοξενούμενος στο γήπεδό του. Τα επεισόδια ξεκίνησαν έξω από το γήπεδο, όταν συναντήθηκαν οπαδοί των δύο ομάδων και συνεχίστηκαν μέσα σε αυτό. Ο ΠΑΟΚ με το γκολ του Γεωργιάδη κατέκτησε το κύπελλο μέσα σε ένα φλεγόμενο σκηνικό, αφού οι οπαδοί του Άρη είχαν ανάψει δεκάδες εστίες φωτιάς στις εξέδρες. Φυσικά, τα επεισόδια συνεχίστηκαν κι έξω από το γήπεδο. Το αποτέλεσμα ήταν να τιμωρηθεί με τέσσερις αγωνιστικές κεκλεισμένων των θυρών ο Άρης και δύο ο ΠΑΟΚ.

2. Ξύλο και σε φιλικό; Αμέ, γιατί όχι! Αν μπορούν, θα το κάνουν. Η αφορμή, ασήμαντη… Ένα φιλικό ματς Άρης-ΠΑΟΚ στο μπάσκετ το 2006 για το τουρνουά «Μαυροσκούφεια». Μία ώρα πριν την έναρξη του αγώνα άρχισε πετροπόλεμος στην περιοχή των πανεπιστημίων, κοντά στο Αλεξάνδρειο, πετάχτηκαν μολότοφ και μαχαιρώθηκε οπαδός του Άρη, ο οποίος νοσηλεύτηκε και για χτύπημα στο κεφάλι από αεροβόλο. Επίσης, 15 τραυματισμένοι νοσηλεύτηκαν στο ιατρείο του γηπέδου και οι γύρω περιοχές είχαν μετατραπεί σε πεδίο μάχης. Ο ΠΑΟΚ κατέκτησε το τουρνουά. Προφανώς, ειρωνική η παρατήρηση!

1. Σε αγώνα νέων?? Σε αγώνα νέων?? Σε αγώνα νέων?? Όσες φορές κι αν επαναδιατυπωθεί η ερώτηση το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο. Ναι, σε αγώνα νέων. Συνέβη στις 7 Οκτωβρίου του 2009 και στον αγώνα U21 μεταξύ Άρη και ΠΑΟΚ. Στο ημίχρονο, σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες, μια ομάδα με ρόπαλα, κράνη και σιδερογροθιές επιτέθηκαν σε οπαδούς του Άρη και σε όποιον φορούσε διακριτικά των κιτρινόμαυρων. Οι εικόνες από το γήπεδο του Ορφέα Σουρωτής ήταν σοκαριστικές, ενώ ο πιο σοβαρός τραυματισμός ήταν του Νίκου Πασσιαλή που μαχαιρώθηκε στον μηρό.

Η διήγηση κάπου εδώ ολοκληρώνεται. 2330 λέξεις περίπου και πάλι μοιάζουν λίγες. Απόψε το καθηλωτικό ντέρμπι της Θεσσαλονίκης επιστρέφει. Στο αφιέρωμα υπήρχε χαμόγελο, υπήρχε ανάμνηση, υπήρχε χαρά, υπήρχε περηφάνια, υπήρχε γέλιο και το σφίξιμο στο στομάχι για φινάλε. Οι ποδοσφαιριστές κάνουν τη δουλειά τους. Όλοι οι υπόλοιποι θα αποφασίσουν τι αξίζει, τελικά, να μένει από το ντέρμπι της Θεσσαλονίκης!

Μια πόλη, μια χώρα και, γι’ απόψε, μόνο δυο ομάδες!