Κάποτε η ΑΕΚ τον θυμήθηκε μέσα από μια Παρασκευή στην Κρήτη! Τι Παρασκευή στ’ αλήθεια και εκείνη. 20 χρόνια πριν, Σεπτέμβριο μήνα, με την ΑΕΚ του… αξεπέραστου Ντράγκοσλαβ Στεπάνοβιτς να δοκιμάζεται στο Ηράκλειο απέναντι στον ΟΦΗ. Θα κέρδιζε τον αγώνα, με έναν «μικρό» στο τέρμα να κάνει ντεμπούτο στην Α’ Εθνική. Και από εκείνη την Παρασκευή στην Κρήτη, ξεκίνησε μία ζωή στην ΑΕΚ, χωρίς σταθερή βάση. Θρακομακεδόνες, Ν. Φιλαδέλφεια, Σπάτα, ΟΑΚΑ. Ο Χρυσόστομος Μιχαηλίδης είναι το καλά κρυμμένο μυστικό της ΑΕΚ, μέχρι που οι γκολκίπερ της Ένωσης άρχισαν με τις εμφανίσεις τους να το… μαρτυράνε.
Ο μέντορας και οι συμπτώσεις!
Υπάρχουν για τον καθένα σημεία αναφοράς. Ο Βασίλης Αλεξούδης είναι ο πρώτος που θα μας βοηθήσει στο ταξίδι. Ακούσια και χωρίς τη… συναίνεσή του, θα γίνει ο αφηγητής με άμεσο ή έμμεσο λόγο. Το 2016, λίγο μετά τη λύση της συνεργασίας του με τον Ολυμπιακό, ο γνωστός προπονητής τερματοφυλάκων, θα δώσει μια συνέντευξη. Λογικό εκείνο που θα προτάξει ο δημοσιογράφος και θα πουλήσει περισσότερο να είναι η δήλωση πως οι ερυθρόλευκοι αποτελούσαν «ένα από τα μεγαλύτερα λάθη της καριέρας του». Λογικό κι εμείς να σταθούμε αλλού. Ήταν 8 Μαΐου πριν από δύο χρόνια…
«Μελλοντικά βλέπω τον Μπάρκα (Ατρομήτου), ο οποίος είναι πάρα πολύ καλός. Ο Ανέστης (της ΑΕΚ) μπορεί να φτάσει σε καλά επίπεδα. Ο Τσιντώτας (Λεβαδειακού). Υπάρχει ελληνική παρακαταθήκη στους τερματοφύλακες που μπορούν να σταδιοδρομήσουν». Τρεις τερματοφύλακες, οι οποίοι εκείνοι την εποχή ήταν σε διαφορετικές ομάδες, αντιμετώπιζαν διαφορετικές προκλήσεις, προπονούνταν και έπαιζαν με διαφορετικές απαιτήσεις. Φέτος, ήταν όλοι τους πρωταθλητές Ελλάδας και σε μια σπάνια ακόμα και για το παγκόσμιο ποδόσφαιρο περίσταση, έπαιξαν και οι τρεις για περισσότερα από 15 ματς σε όλες τις διοργανώσεις.
Ακόμα πιο σπάνιο είναι και το γεγονός ότι βγήκαν όλοι μαζί να γιορτάσουν τον τίτλο. Τι κι αν ο Τσιντώτας πήρε τη θέση του Ανέστη, όταν προέκυψε διαφωνία με την ΑΕΚ; Τι κι αν ο Μπάρκας πήρε τη θέση του Τσιντώτα; Τι κι αν ο Ανέστης θα μπορούσε να νιώθει πικραμένος για τον τρόπο που περιθωριοποιήθηκε; Τι κι αν ο Ντούνης δεν πήρε καμία ευκαιρία; #goalkeeper #family έγραφε το hashtag του Βασίλη Μπάρκα από το δείπνο τους κι έτσι κατάφερε ο Μιχαηλίδης να είναι από τον Σεπτέμβριο του 2017 μέχρι και το τέλος της σεζόν.
«Ο Χρυσόστομος Μιχαηλίδης είναι ένας χαρισματικός προπονητής τερματοφυλάκων και είμαι σίγουρος θα πετύχει στον νέο του ρόλο και θα πάρει σύνταξη από την ΑΕΚ. Σίγουρα περιμένουν καλύτερες μέρες τους Τερματοφύλακες της ΑΕΚ με καθοδηγητή τον Χρυσόστομο Μιχαηλίδη», έγραφε ο Βασίλη Αλεξούδης στην είδηση της προαγωγής του βετεράνου γκολκίπερ από την ομάδα Κ20 στην πρώτη ομάδα. Μια απόφαση που τότε βάρυνε και σήμερα δικαιώνει τον Νίκο Λυμπερόπουλο.
«Θεωρώ ότι η παρουσία του Χρυσόστομου στην ΑΕΚ είναι ό,τι καλύτερο. Είναι ανερχόμενη δύναμη. Τα επόμενα χρόνια θα απασχολήσει πάρα πολύ με τη δουλειά του και με τους τερματοφύλακες που θα βγάλει. Είμαστε εδώ μαζί και πάντα η ΑΕΚ έχει τον πρώτο λόγο», κατέληξε ο Αλεξούδης, με τον οποίο συνεργάζονται στη σχολή γκολκίπερ, η οποία στεγάζεται στις Ακαδημίες του Βασίλη Λάκη. Οι δυο τους είχαν συνεργαστεί και στον Ατρόμητο. Όπως είχε συνεργαστεί ο Μιχαηλίδης και με τον Σλόμπονταν Σουίτσα. Όπως ο Σουίτσα είχε συνεργαστεί στο ξεκίνημά του με τον Βασίλη Μπάρκα. Ρόδα είναι και γυρίζει…
Κάθε τέλος μια αρχή…
Η ρόδα τον Ιανουάριο του 2013 έφερε μπροστά στον Χρυσόστομο Μιχαηλίδη την πιο δύσκολη απόφαση που πρέπει να πάρει ένας ποδοσφαιριστής. «Δεν είναι καθόλου εύκολη απόφαση. Είναι πολύ δύσκολο να ξεπεράσεις τον παίκτη μέσα σου. Αναγκάζεσαι βεβαίως. Είναι ένα «μείγμα» από «πρέπει» που σε αναγκάζουν», θα πει στην πρώτη του συνέντευξη με το ρόλο του προπονητή. Πρώτη του δουλειά ήταν στην Κόρινθο και παραδεχόταν πως επρόκειτο για μια ιδέα που τριγυρνούσε καιρό στο μυαλό του.
«Είχα στο μυαλό μου ότι θα δουλέψω πάνω στην εκγύμναση των γκολκίπερ, πριν ακόμα κρεμάσω τα γάντια. Έχω δουλέψει με πολλούς προπονητές, έχω πάρει πολλά απ’ αυτούς και έχω συνδυάσει τις συμβουλές τους με πολλά νέα στοιχεία που θέλω να εφαρμόσω στη δουλειά μου». Η επόμενη δουλειά του ήταν εκεί που φλέρταρε να επιστρέψει επί χρόνια, αλλά για κάποιο λόγο χαλούσε πάντα η δουλειά. Η ΑΕΚ εντάχθηκε στην ανατολή της νέας εποχής. Ανακοινώθηκε μαζί με τον Άκη Ζήκο, τον Έρικ Μπουράτσι και τον Μιχάλη Μητροτάσιο.
«Είναι μεγάλη χαρά που επιστρέφω μετά από οκτώ χρόνια στο σπίτι μου, την ΑΕΚ! Δεν μπορώ να περιγράψω τα συναισθήματα που έχω μέσα μου για αυτή την εξέλιξη. Πέρασα πολλά με αυτή την ομάδα και της χρωστάω όλα όσα έχω πετύχει στην καριέρα μου». Θα είναι μια καινούργια αρχή. Σαν εκείνη την Παρασκευή στην Κρήτη. Η ΑΕΚ έπαιζε σε ημέρα… Bundesliga λόγω του προσεχούς ευρωπαϊκού αγώνα της με τη Βίτεσε. Ξαφνικά, ο Ηλίας Ατματζίδης τίθενται νοκ-άουτ και ο Βασίλης Καραγιάννης είχε απομακρυνθεί άρον-άρον το καλοκαίρι, χωρίς να αποκτηθεί κάποιος στη θέση του. Το βάρος θα πέσει στον νεαρό Χρυσόστομο Μιχαηλίδη, ο οποίος τότε είναι 23 ετών και δεν έχει αγωνιστεί ξανά στη ζωή του στην Α’ Εθνική. Ο Τύπος – και ειδικά ο «κιτρινόμαυρος» - θα τρέμει και θα το εκφράζει άκομψα.
Η απάντηση θα έρθει στο γήπεδο. Στη φωτογραφία απεικονίζεται ο Ντέμης Νικολαΐδης, προφανής ήρωας για την ΑΕΚ στα περισσότερα ματς. Αριστερά στα κάγκελα για να πανηγυρίσει το γκολ του, δεξιά για να συγχαρεί τον αφανή ήρωα εκείνου του απογεύματος. Τον άγουρο και νεαρό γκολκίπερ που ξεκίνησε την καριέρα του με μια εκπληκτική απόκρουση στο φάουλ του Νίκου Νιόπλια (σ.σ. μετά το 2.45 στο βίντεο) και την ολοκλήρωσε 15 χρόνια μετά, περνώντας τα οκτώ από αυτά στην ΑΕΚ.
Ψέμα, δάκρυα και ιδρώτας!
Ο Γιάννης Ανέστης είναι στην εποχή που πραγματοποιεί τις καλύτερες εμφανίσεις του με τη φανέλα της ΑΕΚ. Σκεφτείτε την ψυχολογία του στο Μιλάνο. Βγαίνει περήφανος από τον αγωνιστικό χώρο και δέχεται τα συγχαρητήρια των συμπαικτών του, του Μανόλο Χιμένεθ και φυσικά του Χρυσόστομου Μιχαηλίδη. Σκεφτείτε την ψυχολογία του στον… επαναληπτικό του ΟΑΚΑ. Η παρουσία του κόντρα στη Μίλαν είναι μια δικαίωση για όσα έχει κατά καιρούς ακούσει, μια δικαίωση ακόμα απέναντι στον ίδιο του τον εαυτό.
Δεν είχε περισσότερες από 40 μέρες που δούλευε με τον Μιχαηλίδη κι ένιωθε πιο σίγουρος για τον εαυτό του, αγνοώντας φυσικά ακόμα ότι πολύ σύντομα θα τελείωνε η καριέρα του με τα κιτρινόμαυρα. Για την ακρίβεια, ο Ανέστης είχε μόλις τρία ακόμα ματς… ζωή, όμως δε θα μπορούσε να το γνωρίζει. Σκεφτείτε και την ψυχολογία του μετά!
«Ο Γιάννης είναι πολύ συνειδητοποιημένος σε αυτό το κομμάτι, έχει κάτω το κεφάλι και προχωρά. Όταν είσαι σε μεγάλη ομάδα πρέπει να μάθεις να διαχειρίζεσαι τα συναισθήματά σου. Τα τεχνικά θέματα προσπαθείς να τα βελτιώσεις καθημερινά στις προπονήσεις. Το δύσκολο είναι να διαχειριστείς όσα καλά ή κακά λέγονται για σένα. Βλέπω ότι και ο Γιάννης και τα άλλα παιδιά που έχουμε στην ΑΕΚ προσπαθούν να το κάνουν, γιατί η πίεση σε μια ομάδα που κάνει πρωταθλητισμό είναι μεγάλη», είχε πει ο Μιχαηλίδης μετά την λευκή ισοπαλία στην Ιταλία και η στάση του Ανέστη στους μήνες που θα ακολουθούσαν είναι απόδειξη της δουλειάς και της νοοτροπία που μεταλαμπάδευσε ο βετεράνος γκολκίπερ στους παίκτες του.
«Και ο Ανέστης, και ο Μπάρκας και ο Τσιντώτας και ο μικρός που έχουμε είναι καλοί τερματοφύλακες και έχουν μια πολύ καλή χημεία. Είναι τέσσερα παιδιά που κυνηγούν τα όνειρά τους και είμαι σίγουρος πως θα βοηθήσουν την ομάδα. Νομίζω πως η ΑΕΚ διαθέτει τους καλύτερους Έλληνες τερματοφύλακες αυτή τη στιγμή και πιστεύω πως αυτά τα παιδιά στο μέλλον θα στελεχώνουν την Εθνική».
Από μια έντονη στιγμή στην αρχή της σεζόν, σε μια ακόμα εντονότερη στο φινάλε… Τα δάκρυα του Βασίλη Μπάρκα. Ο Μπάρκας που είχε πιάσει πέναλτι, ο Μπάρκας που κρατούσε μόνος του ζωντανή την ΑΕΚ στον τελικό του κυπέλλου, που είχε πιάσει τετ-α-τετ, που είχε αποκρούσει σουτ, προδόθηκε από μια λάθος εκτίμηση και δέχτηκε το γκολ.
Ο Χρυσόστομος Μιχαηλίδης ήταν εκεί. Να τον αγκαλιάσει, να του εξηγήσει, να τον νουθετήσει, να τον παρηγορήσει. Ξέρει πόσο εύκολο είναι να εκτεθεί ένας τερματοφύλακας στο παραμικρό του λάθος. Πόσο μόνος μπορεί να νιώσει. Το είχε μάθει εκείνη την Παρασκευή στην Κρήτη… Κι ας είχαν πάει όλα καλά.