Για να προσπαθήσεις να ερμηνεύσεις τη σκακιέρα μιας στρατηγικής πρέπει πρωτίστως να γνωρίζεις το πλαίσιο και δευτερευόντως τις χειροπιαστές πληροφορίες που προκύπτουν ως δεδομένα. Οσο περισσότερες τόσο το καλύτερο, αρκεί να αντιληφθείς ποιο είναι το πεδίο.
Στην προκειμένη περίπτωση, το πρώτο δεδομένο είναι ότι ο Παναθηναϊκός έχει ως ιδιοκτήτη τον επιχειρηματία Γιάννη Αλαφούζο που έχει ανακοινώσει από τον περασμένο Σεπτέμβρη ότι θα αποχωρήσει από την ΠΑΕ διακόπτοντας την άρτια χρηματοδότησή της.
Εκποιώντας τους πάντες και τα πάντα και αφήνοντας την ομάδα να χαροπαλεύει και να εξευτελίζεται όσο ποτέ άλλοτε στην ιστορία της, με ολίγον από επικοινωνιακές «τρικλοποδιές» σε όσους πάλεψαν και παλεύουν για να διατηρήσουν σ’ ένα είδος αξιοπρέπειας το σύλλογο.
Τα ευρώ βγαίνουν με το τσιγκέλι μόνο σε καθεστώς έκτακτης ανάγκης (όπως αυτό ορίζεται από τον ίδιο τον ιδιοκτήτη), στο παρά ένα ή και στο μείον… τρία.
Ευρωπαϊκές απαγορεύσεις, αποχές, μείον βαθμοί και χλεύη, πέφτουν σαν βροχή από χαστούκια και ο Παναθηναϊκός μοιάζει να χρησιμοποιείται απλώς και μόνο ως μοχλός πίεσης/αναταραχής για προσωπικά σχέδια ανώτερου επιχειρηματικού βεληνεκούς.
Το δεύτερο δεδομένο είναι ότι ο ίδιος άνθρωπος που έχει πει «φεύγω» και επί της ουσίας επέφερε τις παρούσες συνθήκες, δεν μπορεί πια να επικαλεστεί ότι «… δεν υπάρχει άλλος».
Μπορεί να κερδίσει χρόνο για να πιέσει άλλες επιχειρηματικές καταστάσεις, μπορεί να διαπραγματευτεί για να γλιτώσει όσα περισσότερα από τα περίφημα 20 εκατ. ευρώ που «κουβαλάει», αλλά μέχρι ενός σημείου.
Το ερώτημα είναι μέχρι ποιού σημείου, ενώ το ευρύτερο ζητούμενο για τον Παναθηναϊκό του μέλλοντος είναι ακριβώς αυτό: ο Αλαφούζος και η στάση του τους επόμενους ένα-δύο μήνες.
Δεν φαίνεται από πουθενά να είναι προς το συμφέρον του να αφήσει το σύλλογο να υποβιβασθεί όσο κι αν τον χρησιμοποιεί ως… ατού στο πλαίσιο παντός είδους επιχειρηματικών διαπραγματεύσεων.
Περισσότερα προσωπικά δεινά θα του επιφέρει και δεν έχει καμία λογική να το κάνει παρά μόνο εάν είναι έτοιμος να θυσιάσει κόπους ετών.
Το επικίνδυνο είναι ότι πολλές φορές όταν έχεις κάποιον στον γκρεμό και τον κρατάς στον αέρα, μπορεί να σου γλιστρίσει και να πέσει. Και αν αυτό συμβεί, θα είναι πολύ αργά για δάκρυα.
Δεδομένο είναι επίσης ότι ο Αλαφούζος έχοντας την πλειοψηφία των μετοχών της ΠΑΕ Παναθηναϊκός είναι αυτός που θα παραδώσει τη σκυτάλη στον επόμενο, άρα το μείζον δεν είναι μόνο το «πώς», αλλά και το «σε ποιον».
Οι δύο περιπτώσεις που γνωρίζουμε (μπορεί να είναι και τρεις, μπορεί και όχι, αλλά αυτές αναγνωρίζουμε ως χειροπιαστές δημοσιογραφικά) έχουν κάνει επίσημες έγγραφες προτάσεις και ζητούν απάντηση. Χωρίς να έχουν λάβει τίποτα, καμία από τις δύο…
Η «σιωπή» ως στάση απάντησης για κάποιον που θέλει να φύγει άρον-άρον, μοιάζει εντυπωσιακά οξύμωρη, αλλά πιθανότατα εντάσσεται στη σκακιέρα μιας συνηθισμένης επιχειρηματικής διαπραγμάτευσης ενός που πουλάει απέναντι σε τουλάχιστον δύο ενδιαφερόμενους να αγοράσουν.
Ή μάλλον εντάσσεται εκεί, από τη στιγμή που ο Παναθηναϊκός είναι ξεκάθαρα για τον ίδιο μία επιχείρηση από την οποία θέλει να απαλλαγεί με τους καλύτερους δυνατούς (πάντα για τον ίδιο) όρους.
Η ανάλυση δεν μπορεί να είναι ποτέ βεβαιότητα, αλλά δύσκολα μπορεί η «σιωπή» του Αλαφούζου να ερμηνευτεί ως κάτι άλλο, τουλάχιστον εμφανές.
Η ημερομηνία λήξης για όλους τους ενδιαφερόμενους είναι οι επόμενοι ένα-δυο μήνες, όταν θα ξέρουμε που θα αγωνίζεται ο Παναθηναϊκός την επόμενη σεζόν, όταν θα έχει ξεκαθαρίσει το τοπίο γύρω από το πρότζεκτ για το ΟΑΚΑ με την κυβέρνηση, όταν εκπνέει η προθεσμία απάντησης στο ασιατικό κονσόρτσιουμ «Pan Asia» και όταν θα έχουμε περισσότερες πληροφορίες γενικώς ή ενδεχομένως και περαιτέρω μνηστήρες. Ποιος μπορεί να το ξέρει;
Ενα ακόμη δεδομένο είναι επίσης το ότι η ύπαρξη του ενδιαφέροντος από το «PAO Alive» και τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο προσωπικά για την ΠΑΕ δημιουργεί στον κόσμο σαφώς μεγαλύτερη ασφάλεια ως επόμενη μέρα.
Και φαντάζει επίσης ως η μοναδική που μπορεί να επιφέρει μέγιστη συσπείρωση ιδιαίτερα από τη στιγμή που παραδοσιακά ως λαός μας αρέσει να μην βλέπουμε τι βρίσκεται μπροστά στο χαλάκι αλλά να φανταζόμαστε τι μπορεί να βρίσκεται κάτω απ’ αυτό.
