Τα ημίμετρα των αναστολών ή των διακοπών του πρωταθλήματος δεν βγάζουν πουθενά. Αντιθέτως, πετυχαίνουν «μια τρύπα στο νερό». Ομως από αυτό το σημείο μέχρι του να μας απειλεί η «αδιάφθορη» FIFA με Grexit, είναι το λιγότερο σχήμα οξύμωρο.
Από την πρώτη στιγμή που έγινε γνωστή η αντίδραση της Παγκόσμιας Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας σε όσα θλιβερά συμβαίνουν στην Ελλάδα, πήραμε συγκεκριμένη θέση: Πρόκειται για προειδοποίηση και όχι για εξοβελισμό. Δηλαδή μας δείχνουν κίτρινη κάρτα και απλώς μας απειλούν με κόκκινη.
Αυτή είναι μια ασφαλής ερμηνεία διότι το Grexit προϋποθέτει τουλάχιστον έναν από δύο λόγους:
- Κρατική παρέμβαση στο αυτοδιοίκητο του ποδοσφαίρου και
- Παραβίαση του καταστατικού της FIFA
Ούτε το ένα ούτε το άλλο, συμβαίνει.
Η κρατική παρέμβαση (εφόσον υπάρχει) πρέπει να καταγγελθεί από την ΕΠΟ. Τέτοιο ενδεχόμενο μοιάζει απίθανο, καθώς η συνεργασία Βασιλειάδη – Γραμμένου είναι ιδιαίτερα στενή και απρόσκοπτη.
Παραβίαση του καταστατικού της FIFA δεν υφίσταται διότι εσχάτως η ΕΠΟ αντέγραψε (έστω κακομεταφρασμένο) το κανονιστικό πλαίσιο της Διεθνούς Ομοσπονδίας.
Αρα το Grexit αποτελεί μία απειλή που δεν έχει βάση γιατί αν συνέτρεχε έστω ο ένας από τους δύο λόγους, τότε η Επιτροπή Παρακολούθησης της FIFA υπό τον Αυστριακό Χούμπελ όφειλε να επισημάνει άμεσα τις παρατυπίες. Παρότι επιτηρεί το ελληνικό ποδόσφαιρο εδώ και 7 περίπου μήνες ουδεμία άμεση επισήμανση έκανε πλην μιας αόριστης επιστολής "συστάσεων".
Δυστυχώς το Grexit δεν θα συμβεί!
Είναι διαφορετικό πράγμα το ότι υπάρχουν παθογένειες και εκφυλιστικά συμπτώματα. Αποτελεί αδήριτη ανάγκη η επιτάχυνση των πειθαρχικών διαδικασιών, η κατάργηση του τριτοβάθμιου δικαιοδοτικού οργάνου, και η ενδελεχής διερεύνηση των φακέλων της Sportradar. Αλλωστε εξοργίζουν τα κρούσματα παραγωγικής βίας, οι κυρώσεις - «χάδια», οι εμπρηστικές δηλώσεις και οι αλλοπρόσαλλες διαιτητικές αποφάσεις.
Είναι προφανές ότι το πρόβλημα στο ελληνικό ποδόσφαιρο δεν έχει να κάνει με το τυπικά επαπειλούμενο Grexit. Εχει δομικά χαρακτηριστικά και βαθιές ρίζες. Προέχει η ελληνική αυτοκάθαρση και όχι η υποκριτική διεθνής επιτήρηση.
Κι αν δεν τα καταφέρουμε πάλι, ας το κλείσουμε το μαγαζί για κανά-δυό χρόνια. Μόνοι μας. Όχι με έξωθεν συνδρομή.
Άλλωστε η λύση είναι μπροστά μας: Την είχε προτείνει με επιμονή η στήλη προ οκτάμηνου και φαίνεται να την υιοθετεί η κυβέρνηση.
Για όσους δεν θυμούνται:
