Τερματοφύλακας. Δύσκολη, ζόρικη θέση. Ελάχιστοι γκολκίπερ, μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού έφυγαν από την Ελλάδα και μακροημέρευσαν στο εξωτερικό.
Ο Κώστας Χαλκιάς και ο Νίκος Μιχόπουλος ζορίστηκαν αφάνταστα σε Πόρτσμουθ και Μπέρνλι. Ο Φάνης Κατεργιαννάκης έπαιξε σε σπουδαία κλαμπ (Κάλιαρι, Σεβίλλη), ωστόσο δεν έγινε ποτέ βασικός, κάτι που συνέβη και στην περίπτωση του Αλέξανδρο Τζόρβα στην Παλέρμο και την Τζένοα.
Ο Μιχάλης Σηφάκης ταλαιπωρήθηκε πολύ στο Βέλγιο, ο έτερος Κρητικός, Κώστας Χανιωτάκης δεν έπιασε στην Φίτεσε, ο Στέφανος Καπίνο δεν έπαιξε σχεδόν καθόλου στην Μάιντς, ενώ ο Κώστας Λάμπρου που έφτασε φέτος μέχρι τον Άγιαξ θεωρείται προϊόν του ολλανδικού ποδοσφαίρου.
Ο Δημήτρης Ελευθερόπουλος κεφαλαιοποίησε μερικές σπουδαίες εμφανίσεις στην Μεσίνα με σπουδαίες μεταγραφές σε Μίλαν και Ρόμα όπου δεν έπαιξε ποτέ (και μετέπειτα σε Άσκολι και Σιένα), κάτι που αφήνει στην λίστα των πλέον επιτυχημένων Ελλήνων τερματοφυλάκων στο εξωτερικό τον Δημήτρη Κωνσταντόπουλο (που για να είμαστε ειλικρινείς ανδρώθηκε στην Αγγλία) και τον Ορέστη Καρνέζη που είχε τέσσερις σπουδαίες σεζόν στην Ουντινέζε, πριν ανηφορίσει φέτος για την Premier League και την Γουότφορντ.
Όλοι αυτοί ήταν καλοί, αρκετά καλοί. Μόνο που δεν είχαν το… potential του Οδυσσέα Βλαχοδήμου, ο οποίος φιλοδοξεί να γίνει ο πιο πετυχημένος Έλληνας τερματοφύλακας στο εξωτερικό, μολονότι θεωρείται παιδί της γερμανικής σχολής ποδοσφαίρου.
Πρώτα από όλα είναι ο πιο ακριβός. Ουδέποτε έχει δοθεί 1,7 εκατομμύριο ευρώ (οι 255.000 θα πάνε στην Στουτγκάρδη) για Έλληνα τερματοφύλακα, που φεύγει με κανονική μεταγραφή από την Super League. Σίγουρα τα λεφτά δεν αποτελούν ασφαλή προϋπόθεση επιτυχίας, αλλά δείχνουν μία τάση, φανερώνουν την διάθεση της Μπενφίκα να επενδύσει άφοβα σε ένα project για το οποίο δείχνουν απολύτως σίγουροι.
Οι Πορτογάλοι δεν έμαθαν τον Οδυσσέα Βλαχοδήμο μέσα σε μία μέρα. Τον ξέρουν καιρό, τον έχουν χαρτογραφημένο από τότε που βρισκόταν στις ακαδημίες της Στουτγκάρδης και θεωρούνταν ο φυσικός διάδοχος του Μάνουελ Νόιερ. Απλώς τότε, ήταν αδύνατον να τον δελεάσουν. Η παρουσία του Κώστα Μήτρογλου στην Λισσαβόνα δημιούργησε τις απαραίτητες θετικές συστατικές επιστολές και το scouting των Πορτογάλων στο δεύτερο γύρο της Super League (και κυρίως στα πλέι-οφ) δημιούργησε την σιγουριά ότι αξίζει τον κόπο μία τέτοια επένδυση πάνω του.
Το scouting report των αετών μιλάει για έναν σύγχρονο τερματοφύλακα που ταιριάζει με το ποδόσφαιρο της εποχής. Εκτιμούν πολύ το παιχνίδι του με τα πόδια, είναι γοητευμένοι με το κορμί του (ύψος, ελαστικότητα, χέρια), πιστεύουν ότι ανέβασε πολύ την αυτοπεποίθηση, αντίληψη παιχνιδιού από την παρουσία του στον Παναθηναϊκό και γνωρίζουν πολύ καλά ότι έπεσε εν μία νυκτί στα βαθιά (μετά τον αιφνίδιο παροπλισμό του Στιλ) δίχως να αγχωθεί ή να πνιγεί.
Είναι σίγουροι για την «γερμανική» νοοτροπία του, εκτίμησαν βαθύτατα ότι ξεκίνησε μαθήματα πορτογαλικών πριν καν ολοκληρωθεί η μεταγραφή του και πιστεύουν ότι με 1,7 εκατομμύρια ευρώ έχουν κάνει μία μεταγραφική «κλοπή». Θεωρούν δηλαδή ότι βρήκαν ένα bargain μόλις 23 ετών, που με την κατάλληλη επεξεργασία (βλέπε Έντερσον) μπορούν να αναδείξουν και γιατί όχι (;) να μοσχοπουλήσουν. Εξάλλου, αν μία ομάδα είναι ειδική σε αυτό, αυτή είναι η Μπενφίκα.
Οι περισσότεροι πίστευαν ότι η Μπενφίκα ήθελε τον Οδυσσέα για το επόμενο καλοκαίρι. Λάθος. Αν δεν προέκυπταν κάποια γραφειοκρατικά ζητήματα και η ασφυκτική πίεση του χρόνου, τότε ο Βλαχοδήμος θα ήταν κάτοικος Λισσαβόνας από τις 31 Αυγούστου. Οι Πορτογάλοι πιστεύουν πολύ σε αυτόν και τον θέλουν άμεσα, αφού θέλουν να δουλέψουν μαζί του και να τον φτιάξουν, όπως οι ίδιοι θέλουν.
Το παράδοξο είναι πως αυτή τη στιγμή στο ρόστερ της Μπενφίκα υπάρχουν άλλοι 4 τερματοφύλακες, όμως κανείς δεν παρέχει την εγγύηση που χρειάζεται από το νούμερο 1. Ο (βασικός) Βραζιλιάνος Ζούλιο Σέζαρ πάτησε τα 38 και όπως φανέρωσε το πρόσφατο 5-0 από την Βασιλεία πέφτει πια, πιο αργά κι από την καθυστέρηση. Ο Πάυλο Λόπες είναι ακόμα πιο μεγάλος σε ηλικία (39), ενώ ο 22χρονος τρίτος τερματοφύλακας Μπρούνο Βαρέλα, που βγήκε από τα τμήματα υποδομής, είναι το πουλέν του προέδρου Βιέιρα που πιστεύει πολύ σε αυτόν, ωστόσο θεωρείται γκελαδόρος και με χαμηλό ταβάνι.
Το μεγάλο στοίχημα θεωρείται ο 18χρονος Βέλγος, Μίλε Σβίλαρ που ήρθε στα τέλη του Αυγούστου έναντι 2,5 εκατομμυρίων ευρώ. Πανύψηλος, κρύβει την εστία, με φοβερά προσόντα, θεωρείται ο νέος Κουρτουά, αλλά δεν έχει στα χέρια του ούτε ένα επίσημο παιχνίδι!
Οι Πορτογάλοι πιστεύουν ότι μαζί με τον Βλαχοδήμο, μπορούν να συνθέσουν ένα εκπληκτικό δίδυμο τερματοφυλάκων που μπορεί να κρατήσει την θέση για πολλά - πολλά χρόνια. Με την Μπενφίκα να βρίσκεται ήδη στο -5 από την κορυφή και την σεζόν να μοιάζει μεταβατική, δεν αποκλείεται οι δυο τους να πάρουν τις ευκαιρίες τους άμεσα από φέτος για να δοκιμαστούν και να «ψηθούν».
Ένας άλλος παράγοντας που έκανε την Μπενφίκα να τρέξει χωρίς φόβο την συμφωνία είναι πως ότι ελληνικό προϊόν κι αν δοκιμάσαν τα τελευταία χρόνια (Μήτρογλου, Κατσουράνης, Φύσσας, Καραγκούνης) τους βγήκε και με το παραπάνω. Το πείραμα με τον Τριαντάφυλλο Μαχαιρίδη θεωρείται πολύ παλιό, σε μία εποχή που η Μπενφίκα λειτουργούσε με εντελώς διαφορετικό τρόπο, πολύ πιο ερασιτεχνικά.
Οι «αετοί» δείχνουν απολύτως σίγουροι για την περίπτωση του Odi και δεν έκρυψαν σε καμία στιγμή ότι ποντάρουν πολλά πάνω του. Στην Ελλάδα πλασάρεται ως μεταγραφή σωσίβιο για τα αραχνιασμένα ταμεία του Παναθηναϊκού. Στην πραγματικότητα, είναι μία σούπερ μεταγραφή ενός Έλληνα σε ένα από τα Top-20 κλαμπ της Ευρώπης. Μία υπέρβαση...
