Έχουμε που έχουμε τα χάλια μας, βλέπουμε κι αυτά που συμβαίνουν γύρω μας και γινόμαστε... ακόμα πιο χάλια. Τρελαινόμαστε και δεν μπορούμε να καταλάβουμε το γιατί.
Για την κατάσταση που βιώνει ο Παναθηναϊκός το έχουμε εξαντλήσει το θέμα. Και δυστυχώς θα το συνεχίσουμε και τις επόμενες μέρες, διότι το μαρτύριο δεν τελειώνει. Μια μικρή παρένθεση μόνο και επιστροφή σε αυτό που μας έκανε να γράψουμε το πιο κάτω πόνημα. Που φυσικά δεν είναι αποκλειστική σκέψη του υπογράφοντος, αλλά το παράπονο κάθε φίλου της ομάδας το οποίο και «μεταφέρεται» στην οθόνη του υπολογιστή ή του τηλεφώνου σας.
Δεν το συζητάμε ότι όλοι οι Παναθηναϊκοί θα πρέπει να συσπειρωθούν και να βοηθήσουν. Οσο και όπως μπορεί ο καθένας ώστε να βγει το κάρο από τη λάσπη. Δεν είναι ώρα για το ποιος φταίει λιγότερο και ποιος περισσότερο, είναι ζήτημα επιβίωσης. ΟΚ, κάποιοι δεν μπορούν ή δεν θέλουν να το καταλάβουν, πλην όμως δεν υπάρχει χρόνος για να τους το εξηγήσεις.
Αυτό τον καιρό λοιπόν γίνονται και θα γίνουν πολλές κινήσεις για την σωτηρία της ομάδας. Δεν το συζητάμε, ευπρόσδεκτες ΟΛΕΣ και ΟΛΟΙ. Αλλωστε, στην προσπάθεια αυτή κανείς δεν περισσεύει. Γνώμη μου πάντως είναι ότι ως κεντρικοί εκφραστές/συντονιστές της όποιας κίνησης, στην βιτρίνα δηλαδή, θα πρέπει να φαίνονται άτομα άφθαρτα Παναθηναϊκά και αποδεκτά από το σύνολο του κόσμου. Τέτοιες περιπτώσεις στο μυαλό το δικό μου είναι πρωτίστως ο Σαραβάκος και ο Καραγκούνης.
Επαναλαμβάνω και ΠΡΟΣΟΧΗ για να μην παρεξηγηθώ, ειδικά αυτές τις κρίσιμες και ευαίσθητες ώρες: Να είναι καλά ΟΛΟΙ όσοι βγαίνουν μπροστά για να σωθεί το πληγωμένο τριφυλλάκι μας και να γίνει ξανά τριφυλλάρα. Να συνεχίσουν την προσπάθεια και να μην κάνουν με τίποτα πίσω. Μια άποψη λέω, για να «τσιγκλίσω» αν θέλετε τα δύο συγκεκριμένα άτομα τα οποία για μένα είναι στον... Θεό και τίποτα άλλο. Και απ’ όσο είμαι σε θέση να γνωρίζω θα τα δούμε σύντομα και ΜΠΡΟΣΤΑ.
Οπως επίσης δεν χωρά αμφιβολία πως μέσα στη γενικότερη μαυρίλα το timing για συσπείρωση μοιάζει ιδανικό. Η φλόγα έχει ανάψει, ο κόσμος θέλει να βοηθήσει και το έδειξε. Επομένως το επόμενο βήμα είναι να υπάρξει ο κατάλληλος συντονισμός και να επικοινωνηθεί το πρόβλημα, μαζί με την πιθανή λύση του, με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Τώρα που είναι όλοι «ζεστοί». Και όπου μας βγάλει...
Πάμε τώρα στο θέμα μας. Ναι, δεν ήταν παρένθεση αυτή, αλλά παρενθεσάρα στα όρια του... blog. Και ξέρω και τι θα σκεφτείτε οι περισσότεροι. «Καλά ρε μεγάλε, εδώ διαλυόμαστε και εσύ τολμάς και μιλάς για πρωταθλήματα;». Με το δίκιο σας. Το ερώτημα είναι όμως γιατί διαλυόμαστε και κυρίως ΓΙΑΤΙ ΤΩΡΑ; Και το ερώτημα αυτό κατά βάση απευθύνεται στον Γιάννη Αλαφούζο, άσχετα αν ο καθένας μπορεί να έχει στο μυαλό του μια δική του απάντηση και μια αλήθεια για τα «τι» και τα «πως».
Εναν Αλαφούζο που, για να τα λέμε όλα και να μην του χρεώνουμε τα πάντα τώρα που είναι «εύκολος» με όσα δικαιώματα έδωσε, το πάλεψε το πράγμα. Με λάθος τρόπο, με το σταυρό στο χέρι, αλλά το πάλεψε. Δεν ήταν αδιάφορος και τουλάχιστον στην αρχή και το ήθελε και το πίστευε. Τώρα δεν νομίζω να ισχύει τίποτα από τα δυο...
Υπέφερε, στα όρια του εξεφτελισμού και ως ιδιοκτήτης του Παναθηναϊκού και επί προσωπικού από την βρωμιά του ελληνικού ποδοσφαίρου. Εχεις κάνει λοιπόν όσο αγώνα έχεις κάνει και την ώρα που από τη μία αλλάζει το πράγμα και από την άλλη έχεις βρει έναν άνθρωπο, τον Μαρίνο, που σου έφτιαξε την καλύτερη ομάδα στην Ελλάδα, εσύ ΕΠΙΛΕΓΕΙΣ να... τραβήξεις την πρίζα και να τα διαλύσεις όλα;
Συγνώμη, αλλά διαφωνεί κανείς ότι ο περσινός Παναθηναϊκός θα έκανε πλάκα στο φετινό πρωτάθλημα; Δεν λέω ότι δεν γίνονται «ομορφιές», δεν λέω ότι ακόμη και τώρα δεν έχουν πέσει «πιστολιές», αλλά στο τέλος της ημέρας φαίνεται ότι όποιος παίξει μπάλα θα το πάρει. Βασικά φαίνεται πως αν παίξεις μπάλα, δύσκολα θα βρεθεί κανείς να σε φρενάρει. Όπως και πως αν δεν παίξεις κανείς δεν θα σου χαρίσει τίποτα. Μπορεί να γίνει 1-2 φορές από συνήθεια ή από... κεκτημένη ταχύτητα, αλλά θα είναι η εξαίρεση και όχι ο κανόνας. Τόσο τα σφυρίγματα, όσο και τα «φιλικά». Και ο Παναθηναϊκός σε αγωνιστικό επίπεδο μπορούσε να είναι η νύχτα με τη μέρα σε σχέση με τους υπόλοιπους. Το ξέρουν και οι ίδιοι κι ας τους μοιάζει τέτοια ώρα με «θράσος» μια τέτοια διαπίστωση εκ μέρους μας. Μέσα στο γήπεδο σε έτρεμαν από πέρσι. Εξω δεν σε έβλεπαν...
Οπως επίσης θα επαναλάβω κάτι που πολλοί παραβλέπουν, αλλά είναι η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ. Το πρόβλημα του Παναθηναϊκού ποτέ δεν ήταν τα έξοδα, αλλά τα έσοδα. Ακόμη και τότε που σου λένε ότι χαλούσες όσα χαλούσες, έπαιρνες κιόλας. Και μιλάμε για χοντρά πακέτα. Είναι αυτό που λένε πολλά βάζεις, πολλά παίρνεις. Το χρέος της ομάδας μας λοιπόν είτε αρέσει είτε δεν αρέσει δεν δημιουργήθηκε από την καλή ή κακή οικονομική διαχείριση από το 11 ως το 17 αλλά γιατί ΔΕΝ ΕΠΑΙΖΕΣ ΕΥΡΩΠΗ. Από εκεί έρχονται κατά βάση τα λεφτά και εσύ δεν έκανες ΤΙΠΟΤΑ για να το αλλάξεις αυτό, μολονότι ήξερες και ξέρεις πως παίζεται το παιχνίδι. Επιτρέπεται λοιπόν να έχει αλλάξει η ιστορία και να είσαι πάλι στην απ’ έξω; Δεν περιμένω απάντηση, τροφή για σκέψη είναι, έστω κι αν είναι πια αργά για δάκρυα...
ΥΓ: Να φωτογραφίζεσαι μικρός με ερυθρόλευκη μπλούζα, να δίνεις διαπιστευτήρια με όργια όλα αυτά τα χρόνια, αποτελώντας ένα από τα κορυφαία τους «εργαλεία» και να στην πέφτουν για ένα 50-50; Το λες και όλα εδώ πληρώνονται. Και δεν (θα) είναι και ο μόνος...
