Ο ένας γεννημένος στην χιλιοτραγουδισμένη Ανδαλουσία, διεθνής με την Εθνική Ισπανίας στο Μουντιάλ του 1990, επέστρεψε τον Ιανουάριο στην ΑΕΚ για να αποδείξει ότι δεν είναι «τελειωμένος» και φιλοδοξεί να την επαναφέρει στην κορυφή έπειτα από 24 χρόνια... Ο άλλος Βαλκάνιος, «παιδί του πολέμου» στο Κόσοβο αλλά και με γαλλική κουλτούρα, ένας δυναμικός αμυντικός μέσος του βελγικού πρωταθλήματος που έγινε προπονητής και μοιάζει «υποχρεωμένος» να κατακτήσει το 8ο σερί πρωτάθλημα για τον Ολυμπιακό... Το βράδυ της Κυριακής, οι δρόμοι τους θα συναντηθούν στο Ολυμπιακό Στάδιο της Αθήνας...
Χιμένεθ: ο Μανόλο ξέρει... στα εντός έδρας ντέρμπι
Στις δύο θητείες του στον πάγκο της Ένωσης, ο 53χρονος προπονητής «μετράει» τον εντυπωσιακό απολογισμό των οκτώ νικών σε δέκα εντός έδρας αναμετρήσεις με Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό (ο μοναδικός που τον έχει νικήσει δύο φορές, τον Μάιο του 2011 και τον Απρίλιο του τρέχοντος έτους) και ΠΑΟΚ στο πλαίσιο του πρωταθλήματος, χωρίς μάλιστα να έχει δεχθεί γκολ στα οκτώ προαναφερθέντα παιχνίδια. Ο Ανδαλουσιανός τεχνικός κατά γενική ομολογία προετοιμάζει καλά, ψυχολογικά και αγωνιστικά, την ομάδα του πριν από αυτούς τους αγώνες, ωστόσο κατά τη διάρκειά τους άλλες φορές δείχνει θάρρος και άλλες παρουσιάζει κάποια διστακτικότητα στη λήψη αποφάσεων, η οποία επιτρέπει στον αντίπαλο να παραμείνει «ζωντανός», με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα τον περυσινό δεύτερο ημιτελικό Κυπέλλου με τους Πειραιώτες (0-1).
Η «ανάγνωση» των οκτώ νικηφόρων ντέρμπι της ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ με τον Μανόλο Χιμένεθ στην τεχνική ηγεσία της έχει ως κοινές συνισταμένες το «0» στην άμυνα, την μεγάλη αγωνιστικότητα των μεσοαμυντικών (ενδεικτικά, στο 1-0 επί του Παναθηναϊκού των Τζιμπρίλ Σισέ και Ζιλμπέρτο Σίλβα το 2010 έπαιζαν στα άκρα της άμυνας οι Αργυρίου, Νταντόμο, στο 1-0 επί του Ολυμπιακού έναν μήνα αργότερα ο Γρηγόρης Μάκος και ο Σανέλ Γιάχιτς πραγματοποίησαν την καλύτερη εμφάνιση τους με την κιτρινόμαυρη φανέλα, ενώ στο περυσινό ντέρμπι με τους ερυθρόλευκους το αμυντικό δίδυμο των Λαμπρόπουλου-Κολοβέτσιου αποδείχθηκε απροσπέλαστο) και την ελευθερία των «μπροστινών» στη λήψη και εκτέλεση αποφάσεων, η οποία έχει οδηγήσει σε «ραψωδίες» ποιοτικών ποδοσφαιριστών όπως του Ραφίκ Τζιμπούρ, του Νάτσο Σκόκο και του Σέρχιο Αραούχο, αλλά και σε «προσωπικά» τέρματα από Λάζαρο και Μπακασέτα.
To 3-5-2 εγκαταλείφθηκε, με 4-2-3-1 την Κυριακή
Η ΑΕΚ θα παραταχθεί με διάταξη 4-2-3-1 στην σπουδαία αναμέτρηση, με το σύστημα δηλαδή που χρησιμοποιεί ο Χιμένεθ μετά τις 27 Αυγούστου και το 0-0 στην έδρα του ΠΑΣ Γιάννινα, όταν αποχώρησε τραυματίας ο Ντμίτρο Τσιγκρίνσκι και «εγκαταλείφθηκε» ο σχηματισμός με τρεις κεντρικούς αμυντικούς. Το συγκεκριμένο πλάνο είχε λειτουργήσει πολύ καλά τόσο στην Μόσχα, παρά την ήττα από την ΤΣΣΚΑ (1-0), όσο και στους δύο αγώνες με την Κλαμπ Μπριζ, με τον πολύπειρο Ουκρανό ως «λίμπερο», τους Βράνιες - Τσόσιτς να επιτηρούν εναλλάξ τον αντίπαλο επιθετικό και να «καλύπτουν» τα ανεβάσματα των ακραίων μπακ, Μπακάκη και Λόπες. Στα τέσσερα παιχνίδια που ακολούθησαν την ισοπαλία στα Ιωάννινα πάντως, το 4-2-3-1 δούλεψε... ρολόι, με ισάριθμες νίκες για την Ένωση και απολογισμό τερμάτων 9-1, ενώ η τριάδα στην επίθεση λειτουργεί καλύτερα από το «δυσλειτουργικό» δίδυμο Κλωναρίδης-Λιβάγια.
Άμυνα: «Μετρημένα κουκιά» και στατικές φάσεις
Με τους Τσιγκρίνσκι - Λαμπρόπουλο εκτός μάχης λόγω τραυματισμού και τον Έλντερ Λόπες να ταλαιπωρείται στους κοιλιακούς, ο Χιμένεθ θα χρησιμοποιήσει εκτός συγκλονιστικού απροόπτου τους τέσσερις «πρωτοκλασάτους» αμυντικούς που έχουν απομείνει στη διάθεσή του, δηλαδή τους Γκάλο, Βράνιες, Τσόσιτς και Μπακάκη από δεξιά προς αριστερά, με τον Γιάννη Ανέστη κάτω από τα δοκάρια. Η ΑΕΚ έχει δεχθεί μόλις ένα τέρμα στα τελευταία οκτώ παιχνίδια της σε Ελλάδα και Ευρώπη, αυτό του Ελέζ απέναντι στην Ριέκα, ωστόσο η αμυντική λειτουργία της στις στατικές φάσεις των αντιπάλων δεν μπορεί να θεωρηθεί υποδειγματική και θα χρειαστεί μεγάλη προσοχή το βράδυ της Κυριακής, κόντρα σε μια ομάδα που «ανεβάζει» υψηλόσωμους και πάρα πολύ επικίνδυνους ποδοσφαιριστές (Ένγκελς, Ρομαό, Ζιλέ) σε όλα τα φάουλ και τα κόρνερ της, ενώ οι στόπερ της σκοράρουν παραδοσιακά απέναντι στους κιτρινόμαυρους.
Κέντρο: Κλειδί στο πλάνο αναχαίτισης ο Σιμόες
Την ώρα που ο Λάζαρος, ο Μάνταλος και ο Αραούχο «κερδίζουν» τα περισσότερα... φωτογραφικά φλας σε κάθε αγώνα, ο πλέον σημαντικός ποδοσφαιριστής στην ενδεκάδα της Ένωσης προκειμένου να «βγει» το πλάνο αναχαίτισης του αντιπάλου και ο μοναδικός στο ρόστερ που μπορεί να παίξει με επιτυχία αυτόν τον ρόλο (καθώς ο επίσης «ελαφρύς» χαφ και ποδοσφαιρικά οξυδερκής Κώστας Γαλανόπουλος δεν διαθέτει ακόμη την εμπειρία και την τρομερή αντίληψή του), απελευθερώνοντας τους συμπαίκτες του, είναι ο Αντρέ Σιμόες. Προκειμένου η ΑΕΚ να επικρατήσει στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, ο 28χρονος Πορτογάλος πρέπει να πραγματοποιήσει ακόμα μια πλήρη αν όχι... επιπέδου Κλαμπ Μπριζ εμφάνιση, καλύπτοντας και τις αδυναμίες του «βαρύ» παρτενέρ του, ο οποίος λογικά θα είναι ο Γιάκομπ Γιόχανσον (προκειμένου να υπάρχει ύψος στις στατικές φάσεις), με τον Αστρίτ Αϊντάρεβιτς να μένει στον πάγκο.
Μεσοεπιθετικοί: Η ποιότητα του Λιβάγια και ο Λάζαρος
Οι φίλαθλοι της ΑΕΚ «ονειρεύονται» τη συνύπαρξη στην ενδεκάδα του αγαπημένου τους Σέρχιο Αραούχο με τον Μάρκο Λιβάγια, ο οποίος δεν έχει σκοράρει ακόμη αλλά έχει αρχίσει να τους «κερδίζει» με την πληθωρική παρουσία και τον τρόπο που υποδέχεται και «σπάει» την μπάλα στην επίθεση, με το συγκεκριμένο σενάριο να είναι πολύ πιθανό να γίνει πραγματικότητα στον κυριακάτικο αγώνα. Ο Χιμένεθ θα ξεκινήσει ασφαλώς kai τους φορμαρισμένους Πέτρο Μάνταλο και Λάζαρο Χριστοδουλόπουλο, με τον δεύτερο να έχει τις ιδανικές συνθήκες για να «χτυπήσει» στην «τρύπα» που παρατηρείται ανάμεσα στον αριστερό στόπερ και τον αριστερό μπακ του Ολυμπιακού, ο 24χρονος Κροάτης αναμένεται να αποτελέσει και πάλι την «κολώνα» στην γραμμή κρούσης και ο «Τσίνο», ο οποίος πραγματοποίησε καταπληκτική εμφάνιση στο αντίστοιχο περυσινό ματς μεταξύ των δύο ομάδων, θα κινείται σε ελεύθερο ρόλο πίσω του.
Εν κατακλείδι, ο Μανόλο Χιμένεθ μοιάζει να έχει πλέον «εξορκίσει» το «φάντασμα» του 6-0 στον Πειραιά τον Μάρτιο του 2011 και η ΑΕΚ δεν πρόκειται να φοβηθεί τον Ολυμπιακό στο αποψινό ντέρμπι, με δεδομένο μάλιστα ότι βρίσκεται σε καλύτερο «φεγγάρι» εσχάτως και είναι σαφώς πιο «δεμένη» ομάδα από τους πρωταθλητές. O Ανδαλουσιανός προπονητής περιμένει μια ακόμη καλή εμφάνιση από το κεντρικό αμυντικό του δίδυμο και τον Αντρέ Σιμόες, η αντικατάσταση ή μη χρησιμοποίηση του οποίου στους εκτός έδρας αγώνες με τους Πειραιώτες την ίδια περίπου περίοδο κόστισε ουσιαστικά τη θέση τους στον Τραϊανό Δέλλα και τον Τιμούρ Κετσπάγια τις δύο προηγούμενες σεζόν, θα προσπαθήσει να καλύψει τις αμυντικές αδυναμίες του Ροντρίγκο Γκάλο στην δεξιά πτέρυγα ώστε να απελευθερώσει τον ευρισκόμενο σε εξαιρετική κατάσταση Λάζαρο Χριστοδουλόπουλο μπροστά του, έχει ως «σταθερές» τους Πέτρο Μάνταλο, Μάρκο Λιβάγια και αρκετές ποιοτικές λύσεις μεσοεπιθετικά στον πάγκο του εφόσον χρειαστεί να επέμβει κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού, αλλά και μεγαλύτερη εμπειρία από τον αντίπαλό του στην προπονητική «σκακιέρα», τον Μπεσνίκ Χάσι, σε τέτοιου είδους αναμετρήσεις στην Ελλάδα.
Χάσι: το πρώτο ντέρμπι του και (ελπίζει όχι) το τελευταίο
Ο Μπεσνίκ Χάσι ανέλαβε τον Ολυμπιακό στις αρχές του περασμένου Ιουνίου και αποτέλεσε την 100η προπονητική θητεία στον «ερυθρόλευκο» πάγκο. Ο στόχος του, εξ αρχής, ήταν ένας και μεγάλος: να περάσει την ομάδα στους ομίλους του Champions League. Αμέσως σήκωσε μανίκια, ξεκίνησε να δουλεύει με το υπάρχον υλικό ενώ οι μεταγραφές συνεχίζονταν και σταδιακά έμπαιναν παίκτες στην ομάδα του. Μετά από τρεις νίκες και μια ισοπαλία στα προκριματικά, οι πρωταθλητές μπήκαν πανηγυρικά στους ομίλους. Εκείνη τη στιγμή κιόλας, ο Αλβανός πιθανότατα υπέπεσε στο μεγαλύτερο λάθος του: θεώρησε ότι η... δουλειά είχε τελειώσει και είχε κερδίσει όλο τον χρόνο για να χτίσει την ομάδα του ενόψει της συνέχειας της σεζόν. Και ακόμη κι αν ο ίδιος δεν χαλάρωσε, σίγουρα αυτό συνέβη με την ομάδα του.
Οι «ερυθρόλευκοι» από το επόμενο ματς έδειξαν να έχουν αδειάσει πλήρως και να κινούνται μια ταχύτητα κάτω σε σχέση με τα πρώτα πέντε ματς της σεζόν, συμπεριλαμβανομένου του 4-1 επί της Λάρισας στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος. Η εικόνα τους άλλαξε άρδην προς το χειρότερο και δεν θύμιζαν σε τίποτα την ομάδα που πήρε δύο εκτός έδρας «διπλά» απέναντι στους πρωταθλητές Σερβίας και Κροατίας, παίζοντας ένα στρωτό ποδόσφαιρο, με δουλεμένες συνεργασίες στη μεσαία γραμμή, με παιχνίδι από τα άκρα, με γρήγορο τρανζίσιον, με εναλλαγές θέσεων από τη μέση και μπροστά και σωστή κάλυψη των χώρων στην άμυνα. Το σημαντικότερο: μετά από πέντε ματς κατά τα οποία ήταν εμφανές ότι υπήρχε συνολικό τακτικό πλάνο, συγκεκριμένοι ρόλοι για τους ποδοσφαιριστές και μεγάλη διάθεση από αυτούς για να ακολουθήσουν τις οδηγίες του προπονητή τους, ξαφνικά οι διακόπτες... έσβησαν.
Δύο πεντάδες αγώνων, δύο ομάδες
Στα επόμενα πέντε ματς, με Λαμία, Ξάνθη, Σπόρτινγκ -το μεγαλύτερο παράδειγμα- και τα δύο με τον Αστέρα Τρίπολης, ο Ολυμπιακός είναι μια άλλη ομάδα. Οι ποδοσφαιριστές είναι ράθυμοι, η κίνησή τους στον αγωνιστικό χώρο είναι μηδαμινή, η αποτελεσματικότητά τους στο ανασταλτικό κομμάτι δεν είναι επιπέδου ομάδας που (θέλει να) κάνει πρωταθλητισμό ενώ και στον πάγκο επικρατεί ξαφνικά ένα... δράμα. Ο Χάσι κατεβάζει κόντρα στην Σπόρτινγκ μια ομάδα με τρία δεκάρια και δύο οχτάρια στη μεσαία γραμμή και στόπερ τους δυσκίνητους Ρομαό και Ένγκελς. Χάνει 3-2 και θα μπορούσε να είχε δεχθεί κάλλιστα... ιστορικό σκορ. Στο επόμενο, το 1-1 με τον Αστέρα, κατεβάζει Ζιλέ δεξί μπακ, Σεμπά αριστερό εξτρέμ και Ζντιέλαρ – Οτζίτζα στα αμυντικά χαφ. Κοινώς μπερδεύει τα ματς και κατεβάζει... ανάποδες ενδεκάδες.
Η ομάδα του παίζει κόντρα στην ταχύτατη Σπόρτινγκ με τις αντεπιθέσεις-φωτιά, χωρίς κλασικούς ανασταλτικούς μέσους και με τετράδα άμυνας πάνω στη σέντρα, δηλαδή όπως θα έπρεπε να παίξει σε ματς ελληνικού πρωταθλήματος κόντρα σε ομάδα που αμύνεται μαζικά. Απέναντι στον Αστέρα, παίζει με περισσότερους αμυντικογενείς ποδοσφαιριστές και με πιο προσεκτική τακτική, προφανώς φοβούμενος τη γκέλα. Η γκέλα έρχεται ούτως ή άλλως, αφού οι «ερυθρόλευκοι» παίζουν ένα σχήμα... τουρλουμπούκι.
Παρότι κέρδισε το επόμενο ματς με τον Αστέρα για το Κύπελλο, ο Ολυμπιακός συνεχίζει να εμφανίζει τα ίδια προβλήματα τακτικής: ελάχιστη κίνηση χωρίς τη μπάλα, ελάχιστες συνεργασίες από τις πτέρυγες, αναποτελεσματικές τελικές πάσες και μεγάλη «φλυαρία» στη μεσαία γραμμή. Αν σε αυτή την τελευταία τριάδα αγώνων, προστεθεί η καλή μεν εμφάνιση αλλά και ισοπαλία δε απέναντι στην Ξάνθη, αλλά και το αντίθετο κόντρα στη Λαμία, δηλαδή νίκη με εξαιρετικά προβληματική εμφάνιση, φτάνουμε στο σήμερα.
Ματς ζωής ή θανάτου
Στο σήμερα, ο Χάσι καλείται μέσα σε λίγες μέρες μετά το ματς με τον Αστέρα για το Κύπελλο να προκαλέσει ηλεκτροσόκ στην ομάδα του, να την επαναφέρει στην πνευματική κατάσταση που βρισκόταν στον πρώτο μήνα της σεζόν και να τη βάλει και πάλι σε σωστό δρόμο σε επίπεδο τακτικής. Όλα αυτά όμως, με την υποσημείωση ότι το... αύριο του Αλβανού τεχνικού είναι πλέον εξαιρετικά ομιχλώδες. Με το όποιο άγχος που βαραίνει φυσικά τον ίδιο και τους παίκτες του σε ένα ούτως ή άλλως μεγάλο παιχνίδι κόντρα στην ΑΕΚ, να αυξάνεται ακόμη περισσότερο χάρη στον χαρακτήρα «ζωής ή θανάτου» που έχει για τον Χάσι. Ήδη, στο ματς πρωταθλήματος με τον Αστέρα φερόταν να έπαιζε το κεφάλι του. Εκείνο το 1-1 φυσικά άρχισε να δρομολογεί τις εξελίξεις και αν δεν ακολουθούσε ντέρμπι, ίσως να είχε ήδη κουνήσει μαντήλι. Σε κάθε περίπτωση, η 24η Σεπτεμβρίου είναι καταληκτική ημερομηνία για τον Αλβανό. Κερδίζει την ΑΕΚ και συνεχίζει... μέχρι νεωτέρας. Χάνει και αποχωρεί κατευθείαν από το γήπεδο για το αεροδρόμιο.
Το (θεωρητικό) τακτικό πλάνο...
Το 4-2-3-1 του Χάσι (και τα τελευταία χρόνια του Ολυμπιακού) σπανίως αλλάζει και αυτό συνήθως κατά περίσταση κατά τη διάρκεια ενός 90λεπτου. Ως προς τη θεωρία της, η τακτική που δουλεύει ο Αλβανός τεχνικός έχει πολύ συγκεκριμένα στοιχεία, πλεονεκτήματα αλλά και χτυπητές αδυναμίες.
Ο Χάσι επιλέγει να παίζει ένα στυλ ποδοσφαίρου με έμφαση στην κατοχή της μπάλας, τις επιθέσεις από τις πτέρυγες με πολλές συνεργασίες ανάμεσα στα μπακ και τα εξτρέμ. Η επιθετική του φιλοσοφία είναι εξαιρετικά απαιτητική, με συνεχείς εναλλαγές θέσεων και ταχύτατη ανάπτυξη, την ώρα που το αμυντικό τρανζίσιον είναι η «μαύρη τρύπα» της συγκεκριμένης τακτικής. Οι κεντρικοί μέσοι του είναι αυτοί που έχουν τις σημαντικότερες θέσεις μέσα στο γήπεδο, αφού αυτοί αναλαμβάνουν να καλύπτουν όλα τα κενά που δημιουργούνται (σ.σ. βλέπε ότι δεν συνέβη κόντρα στη Σπόρτινγκ) και αυτοί που παίζουν το ρόλο του «μπαλαντέρ», του έξτρα παίκτη στις επιθετικές συνεργασίες.
Το ποδόσφαιρο που επιλέγει να παίζει ο Χάσι είναι υψηλού ρίσκου και απαιτήσεων σε τακτικό επίπεδο για κάθε παίκτη ξεχωριστά, κάτι που σημαίνει ότι αντίστοιχα όταν οι παίκτες του αποτυγχάνουν να βγάλουν στο γήπεδο αυτά που ζητάει, τότε και η συνολική αποτυχία είναι... μεγαλειώδης (σ.σ. όπως συνέβη στην Λέγκια και ότι κινδυνεύει να πάθει και φέτος στον Ολυμπιακό). Το σημαντικότερο πρόβλημα που προκύπτει για την ομάδα του βεβαίως, είναι ότι «πληρώνει» το ότι θέλει να δημιουργεί μεγάλο αριθμό τελικών προσπαθειών με το να παραχωρεί στον αντίπαλο την κατοχή της μπάλας πολύ πιο συχνά από ότι θα ήθελε. Και όταν το τρανζίσιον στην άμυνα δεν είναι άψογο από παίκτες που έχουν ήδη αλλάξει θέσεις και έχουν χάσει εξ ορισμού την ισορροπία τους, τότε μοιραία οι αντεπιθέσεις του αντιπάλου συνήθως σημαίνουν αυτομάτως καθαρή φάση για γκολ.
...και το πρακτικό
Το 4-2-3-1 του Χάσι δεν πρόκειται να αλλάξει στο σημαντικότερο ματς της σεζόν για τον ίδιο, υπό την έννοια ότι πιθανότατα δεν θα υπάρξει επόμενο αν χάσει -ειδικά αν χάσει εύκολα. Ο Ολυμπιακός θα προσπαθήσει να ελέγξει τη μεσαία γραμμή του ΟΑΚΑ, με τουλάχιστον τρεις κεντρικούς χαφ που θα μπορούν να κρατήσουν αποτελεσματικά τη μπάλα και παράλληλα να γεμίσουν γρήγορα τους χώρους. Για τον λόγο αυτό, ο Αλβανός προτίθεται να «θυσιάσει» για ακόμη μια φορά τον Φορτούνη, επιλέγοντας να βάλει μπροστά από τους αμυντικούς χαφ τον Οτζίτζα. Πίσω του, ο Ζντιέλαρ φαντάζει ως φαβορί για τη μια από τις δύο θέσεις αφού ο Σέρβος μπορεί να κάνει αποτελεσματικά την χαμαλοδουλειά, διατηρώντας σε υψηλό επίπεδο την συνολική δημιουργική ικανότητα της μεσαίας γραμμής της ομάδας του. Δίπλα του, το πιθανότερο είναι να ξεκινήσει ο Ζιλέ, στη φυσική του θέση, έχοντας και τον φυσικό του ρόλο, αυτόν του «οχταριού». Θέση βεβαίως διεκδικεί και ο Ταχτσίδης που τα πήγε καλά στο τελευταίο ματς, ενώ ο Αλβανός δοκίμασε μέχρι και τον Σισέ στις τελευταίες προπονήσεις.
Στα εξτρέμ, ο Χάσι λογικά θα επιλέξει πιο επιθετικούς παίκτες από τον Σεμπά, παρότι ο Βραζιλιάνος είναι ο σταθερότερος «ερυθρόλευκος» από τη στιγμή που πάτησε το πόδι του στου Ρέντη. Μάριν και Καρσελά είναι οι υποψήφιοι για να ξεκινήσουν, ώστε να χτυπήσουν με την ποιότητα και την ταχύτητά τους την τετράδα άμυνα της ΑΕΚ με Γκάλο, Μπακάκη, Τσόσιτς και Βράνιες. Στη θέση του σέντερ φορ, ο Τζούρτζεβιτς με τον Εμενίκε πιθανότατα θα «κονταροχτυπηθούν» μέχρι τελευταία στιγμή, με τον Νιγηριανό πάντως να προέρχεται από εξαιρετική εμφάνιση και να έχει το έξτρα προσόν της ταχύτητας.
Τέλος, στην άμυνα του Ολυμπιακού τα κουκιά είναι μετρημένα, αφού οι απουσίες αναγκάζουν τον Χάσι να παίξει με τον Καπίνο στο τέρμα, Ένγκελς και Ρομαό στα στόπερ, Ομάρ δεξιά και Φιγκέιρας αριστερά στην άμυνα. Οι δυο μπακ θα έχουν και πολλές αρμοδιότητες εκ νέου, αφού θα πρέπει να απειλούν σταθερά τις πτέρυγες τις ΑΕΚ ώστε να κρατούν παίκτες πίσω και ταυτόχρονα να αμύνονται εγκαίρως και αποτελεσματικά κόντρα στην ποιοτική γραμμή επίθεσης της «Ένωσης».
