Πριν 18 χρόνια η ΕΠΑΕ είχε ζητήσει από την εταιρία Deloitte μία έκθεση για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Ηταν η εποχή που η ίδια εταιρία είχε οργανώσει την Premier League στην Αγγλία.
Η Deloitte στην έκθεσή της είχε προτείνει πρωτάθλημα 12 ή και 10 ομάδων στην Ελλάδα. Θεωρούσε ότι η ανταγωνιστικότητα θα επιτευχθεί μέσα από το μικρότερο δυνατό αριθμό ομάδων και στην ουσία είχε προβλέψει τα όσα θα συνέβαιναν στη χώρα μας.
Εκείνη η έκθεση μπήκε στα συρτάρια και ουδέποτε χρησιμοποιήθηκε. Αντίθετα, το 2006 έγινε η πρώτη μεγάλη αλλαγή με τη δημιουργία της Super League, η οποία όμως φαίνεται ότι διολισθαίνει διαρκώς ειδικά με την κρίση στο θέμα των τηλεοπτικών δικαιωμάτων.
Υπάρχει η βεβαιότητα ότι ο κύκλος της Super League έκλεισε. Οποιες αλλαγές και να γίνουν, η συγκεκριμένη μορφή του ελληνικού πρωταθλήματος θα κουβαλάει τις ίδιες παθογένειες και τα ανάλογα εκφυλιστικά συμπτώματα. Αρα πρέπει να γεννηθεί κάτι καινούργιο.
Για να παύσει το προϊόν να στηρίζεται στα χρήματα των τηλεοπτικών δικαιωμάτων, πρέπει να γίνει ανταγωνιστικό και αξιόπιστο. Η λύση είναι μία: πρωτάθλημα 10 ομάδων σε 4 γύρους. Θα έχουμε δηλαδή 4 ντέρμπι Ολυμπιακού – Παναθηναϊκού και άλλα τέσσερα ΠΑΟΚ – ΑΕΚ κ.ο.κ. Το δοκίμασαν οι Σκωτσέζοι και πέτυχε.
Ο αντίλογος ότι με αυτόν τον τρόπο αγνοείται η ελληνική περιφέρεια, έχει απάντηση. Ούτως ή άλλως, εδώ και 15 χρόνια μεγάλες ελληνικές πόλεις με ποδοσφαιρική παράδοση από την Πάτρα μέχρι τη Δράμα, δεν κατάφεραν να ορθοποδήσουν. Η αποκέντρωση διαστρεβλώθηκε μέσα από τις παραφυάδες μικροσυμφερόντων και γεννήθηκαν ομάδες που δεν ζούσαν από τον κόσμο τους, αλλά από τα χρήματα της τηλεόρασης.
Η αναγκαιότητα αυτής της επαναστατικής αλλαγής φαίνεται και από το γεγονός ότι πλέον τόσο η Πολιτεία, όσο και τα τηλεοπτικά δίκτυα, πιέζουν τη Super League να μειώσει δραστικά τον αριθμό των ομάδων. Είναι βέβαιο ότι ανταγωνισμός θα φέρει και την αξιοπιστία.