Ο χαρακτηρισμός «μεγάλη» ομάδα εμπεριέχει τα πάντα. Τίτλους, ιστορία, εκατομμύρια κόσμο, δυναμική, γόητρο και, βεβαίως, πρόσωπα. Μπορεί τα πρόσωπα να είναι «περαστικά», όμως αυτά βάζουν τη σφραγίδα τους, θετικά ή αρνητικά, στη διαμόρφωση της ιστορίας ενός μεγάλου συλλόγου.
Η εικόνα ενός τεράστιου κλαμπ, ο καθρέφτης του, πρέπει να παντρεύεται με τη δυναμική, την αξία και τις περγαμηνές του. Να εκφράζει εντός κι εκτός συνόρων αυτά που πρεσβεύει, να προσδίδει περηφάνια στους οπαδούς που πιστά τον ακολουθούν.
Ο Ολυμπιακός είναι ένα τεράστιο brand, η ομάδα με τους περισσότερους οπαδούς και σε ποδοσφαιρικό επίπεδο ο απόλυτος κυρίαρχος τίτλων την τελευταία εικοσαετία. Με διαφορές που εκτόξευσε στο διπλάσιο απ' όσα πρωταθλήματα έχουν όλοι μαζί οι αντίπαλοί του.
Ο Ολυμπιακός είναι ο πλουσιότερος σύλλογος της χώρας, καθώς στην ηγεσία του βρίσκεται ένας πολυεκατομμυριούχος εφοπλιστής (Βαγγέλης Μαρινάκης) και ταυτόχρονα γιατί τα έσοδα του κλαμπ από την (σχεδόν) αδιάκοπη συμμετοχή στο Τσάμπιονς Λιγκ είναι μυθικά για τα ελληνικά δεδομένα. Κι έχουν πολλάκις αναλυθεί από το SDNA.
Ο Ολυμπιακός επί Κόκκαλη μπορεί να είχε πολλές –και σφοδρότατες, επίσης- αντιπαλότητες στο εσωτερικό, για μία σειρά λόγων η ανάλυση των οποίων έχει εξαντληθεί, όμως πάντοτε φρόντισε με ιδιαίτερη σπουδή την εικόνα του σε επικοινωνιακό επίπεδο.
Οι επιλογές του Σωκράτη Κόκκαλη ήταν προσεκτικές, τέτοιες που να συνάδουν με την εικόνα που έπρεπε να βγάζει ο πρωταθλητής Ελλάδος που συμμετείχε διαρκώς στο Τσάμπιονς Λιγκ.
Μία από τις κορυφαίες κυρίες της ελληνικής δημοσιογραφίας, η Όλγα Νικολαϊδου (κόρη του μέγιστου δημοσιογράφου και εκδότη του «ΦΩΤΟΣ» Θεόδωρου Νικολαϊδη) υπήρξε για χρόνια η έκφραση του Ολυμπιακού σε επικοινωνιακό επίπεδο. Εξαιρετική δημοσιογράφος και θαυμάσιος άνθρωπος η κ. Νικολαϊδου εκπροσώπησε τον Ολυμπιακό στην Ελλάδα και στην Ευρώπη συγκεντρώνοντας μόνο θετικά σχόλια. Για την ποιότητα της δουλειάς αλλά και το ήθος της.
Διευθυντής επικοινωνίας του Ολυμπιακού του Σωκράτη Κόκκαλη, ήταν ο Γιάννης Μώραλης. Αν και υπήρξε «σπλάχνο» των οργανωμένων οπαδών του συλλόγου, ο κ. Μώραλης ουδέποτε στη θέση αυτή λειτούργησε με τρόπο που ο «οπαδισμός» να καταπατήσει τις αξίες. Ευγενής, ανοικτός προς όλα τα ΜΜΕ και τους δημοσιογράφους, υπερασπίστηκε δυναμικά τις θέσεις του Ολυμπιακού δίχως ποτέ να «ξεφύγει» ή να δώσει λαβή για αρνητικά σχόλια που θα «υποτιμούσαν» το κλαμπ το οποίο υπηρετούσε. Ούτε «αποκλεισμοί», ούτε «στοχοποιήσεις», ούτε «υποτιμητικοί - υβριστικοί χαρακτηρισμοί» για κανένα. Είτε «αντίπαλο» παράγοντα-πρόεδρο, είτε δημοσιογράφο. Επαναλαμβάνουμε υπήρξε πάντα δυναμικός στα καθήκοντά του ως διευθυντής επικοινωνίας (και αντιπρόεδρος της ΠΑΕ), αλλά ταυτόχρονα κύριος.
Από τον Ολυμπιακό του Κόκκαλη που εκφραζόταν επικοινωνιακά με τους Μώραλη και Νικολαϊδου, περάσαμε στη σύγχρονη «βερσιόν», η οποία την τελευταία εξαετία ακούει στο όνομα Κωνσταντίνος Καραπαπάς. Πρώην δημοσιογράφος, με πείρα στον χώρο, θα περίμενε κανείς ότι ο κ. Καραπαπάς θα είχε τη δυνατότητα να χειριστεί με μεγαλύτερη ευελιξία την κατάσταση και να «γεφυρώσει» αντί να επιδιώκει μανιωδώς να ανοίξει ακόμη μεγαλύτερα «χάσματα».
Μέρα με την ημέρα, χρόνο με το χρόνο, η «επικοινωνιακή πολιτική» του Ολυμπιακού εξελίχθηκε σε ό,τι πιο ευτελές έχουμε παρακολουθήσει εδώ και δεκαετίες στον χώρο. Σε αυτό συνέτεινε η έκρηξη του διαδικτύου, τη δυναμική του οποίου ο κ. Καραπαπάς χρησιμοποίησε ως «δόρυ» ύβρεων, συκοφαντιών και απειλών.
Στο στόχαστρο του διευθυντή επικοινωνίας της ΠΑΕ Ολυμπιακός βρέθηκαν (και βρίσκονται) δικαστές οι οποίοι χαρακτηρίστηκαν «επίορκοι», πρόεδροι ΠΑΕ που «στολίστηκαν» με μια σειρά επίθετα και βέβαια δεκάδες δημοσιογράφοι και Μέσα. Άλλοι ονομαστικά, άλλοι με «φωτογραφικά» κομμάτια ήταν –και είναι- ο στόχος ύβρεων και απειλών. Το facebook πήρε φωτιά, την ίδια ώρα που οι συμπτώσεις (χυδαίες ιστοσελίδες άρχισαν να φυτρώνουν σαν μανιτάρια, στήλες με «ψευδώνυμα» πυροβολούν ακατάπαυστα) δίνουν και παίρνουν. Ταυτόχρονα η «συμπεριφορά» του Κωνσταντίνου Καραπαπά επεκτάθηκε και σε άλλα επίπεδα. Καταγγελίες όπως αυτές του Γιώργου Παράσχου, προπονητή του Πλατανιά, και του Χρήστου Γαρυφάλλου (του οπαδού της ΑΕΚ ο οποίος μήνυσε τον Περέϊρα και τον Κασάμι) είναι μόνο κάποιες από εκείνες που ξεχωρίζουν το τελευταίο χρονικό διάστημα.
Το βράδυ της Πέμπτης στην Άγκυρα ο κ. Καραπαπάς έγραψε την κορυφαία (μέχρι την επόμενη...) σελίδα «δόξας του» ως διευθυντής επικοινωνίας του Ολυμπιακού. Την ώρα που οι οπαδοί του συλλόγου αλλά και όλοι οι υγιείς Έλληνες φίλαθλοι χειροκροτούσαν τον πρωταθλητή για το εντυπωσιακό 0-3 επί της Οσμάνλιπσορ, ο αεικίνητος και δαιμόνιος επικοινωνιολόγος σκαρφίστηκε ένα ιστορικό «τρολάρισμα», όπως ο ίδιος αργότερα το χαρακτήρισε. Και θέλησε να κάνει πλάκα με τη δουλειά ανθρώπων οι οποίοι είχαν ταξιδέψει στα βάθη της Τουρκίας για να καλύψουν το παιχνίδι λέγοντάς τους ότι υπάρχει πρόταση 10 εκατ. ευρώ ομάδας από την Κίνα για τον Ανσαριφάρντ. Λίγη ώρα αργότερα, με περίσσια χαρά και ικανοποίηση, δημοσιοποίησε στο facebook ότι τρόλαρε τα «σιχαμένα ΜΜΕ»!
Αν όλα αυτά τα έκανε απλά ένα φυσικό πρόσωπο ουδείς θα έδινε σημασία σε κάτι εξόφθαλμα γραφικό. Ο κ. Καραπαπάς, όμως, είναι ο διευθυντής επικοινωνίας της ΠΑΕ Ολυμπιακός. Με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το ΚΥΡΟΣ και το ΓΟΗΤΡΟ του κορυφαίου συλλόγου.
Αν ο κ. Βαγγέλης Μαρινάκης που ηγείται του συλλόγου θεωρεί ότι εκφράζεται από αυτές τις επικοινωνιακές συμπεριφορές, ότι δεν προσβάλλουν τον ίδιο και τον Ολυμπιακό, ότι δεν θίγουν τα εκατομμύρια των οπαδών του στους οποίους μεταφέρθηκε –μέσω των ΜΜΕ- από τον κ. Καραπαπά μία ψεύτικη είδηση ως τρολάρισμα, τότε προφανώς δεν μπορεί να υπάρξει καμία άλλη συζήτηση. Ο καθένας μπορεί να επιλέξει πως μεταφράζεται η λέξη «κατηφόρα» και πόσο ΨΗΛΑ πρέπει να στέκεται η εικόνα ενός τεράστιου κλαμπ.
Για όλους εμάς πάντως, ο Ολυμπιακός του Κόκκαλη που εκφραζόταν από τον κύριο Γιάννη Μώραλη και την κυρία Όλγα Νικολαϊδου, ήταν ο Ολυμπιακός που είχε τους ανθρώπους που ΤΟΥ ΑΞΙΖΑΝ. Τώρα; Ας ερωτηθεί εκείνος που πληρώνει για να έχει τους συνεργάτες του, δηλαδή ο κ. Βαγγέλης Μαρινάκης. Αν σε αυτόν «κάνουν» συμπεριφορές όπως αυτές του κ. Καραπαπά, στους υπόλοιπους περισσεύουν!
